Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το σύμπαν, η πόλη της τάξης και της σοφίας…
Σε αυτόν δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο χωρίς σκοπό, ούτε μια ένωση χωρίς σοφία και λειτουργία. Από τα όργανα που σχηματίζουν ένα σώμα αλληλοβοηθούμενα, μέχρι το ηλιακό σύστημα και τα αστρικά σμήνη, ολόκληρο το σύμπαν μας διδάσκει την εξής αλήθεια: Στον κόσμο δεν υπάρχει καμία περιττή, άσκοπη ένωση…
Ο πιο πολύτιμος κρίκος σε αυτή την αλυσίδα αλληλεγγύης:
Οικογένεια
… Σίγουρα και εκείνος θα έχει έναν πολύτιμο σκοπό.
Ποιος είναι ο σκοπός;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι,
«η ικανοποίηση των ερωτικών επιθυμιών των μερών»
Δεν γίνεται. Διότι, μια τέτοια απάντηση αμέσως εγείρει την εξής ερώτηση:
Μήπως η οικογενειακή ζωή περιορίζει αυτόν τον σκοπό σε ένα στενό πλαίσιο; Σ’ αυτό το σημείο, δεν είναι το ζωικό βασίλειο πολύ πιο προηγμένο από τους ανθρώπους;
Αναζητούμε μια άλλη απάντηση στο ερώτημά μας και λέμε: Οι ξεχωριστές ικανότητες και ιδιαιτερότητες του άνδρα και της γυναίκας αξιοποιούνται από κοινού κάτω από την οικογενειακή στέγη, και τα δύο φύλα αλληλοσυμπληρώνονται σε κάθε πτυχή… Αν και αυτή η απάντηση περιέχει μια δόση αλήθειας, δεν ικανοποιεί την ψυχή, όταν το ζήτημα εξετάζεται μόνο από την άποψη της άνεσης και της ηρεμίας της εγκόσμιας ζωής. Πώς μπορούμε να ικανοποιηθούμε με μια τέτοια απάντηση, όταν γύρω μας υπάρχουν τόσα ζώα που δεν έχουν λύπη για το χθες, δεν ανησυχούν για το αύριο και ικανοποιούν εύκολα κάθε ανάγκη τους;
Αυτή η σκέψη μάς οδηγεί στην πραγματική απάντηση του προβλήματος: Αυτός ο κόσμος είναι ένας κόσμος σοφίας και αιτιών… Ούτε μήλα πέφτουν από τον ουρανό, ούτε άνθρωποι φυτρώνουν από τη γη.
Το δέντρο χρειάζεται καρπό, το παιδί χρειάζεται γάμο.
Αυτός είναι ένας θεϊκός νόμος. Εάν τα μέρη υπακούσουν σε αυτόν τον νόμο, και αν είναι γραφτό, θα τους χαριστεί ένα παιδί. Ο Θεός, ο οποίος στέλνει αυτόν τον μικρό επισκέπτη στον κόσμο για δοκιμασία και χωρίς να γνωρίζει το δρόμο, δίνει στους γονείς του την εντολή να τον φροντίζουν.
Για τις υπηρέτριες, αυτός ο μικρός επισκέπτης είναι, από μια άποψη, πηγή ευλογίας, από μια άλλη, πηγή βάσανο.
Εδώ ακριβώς έγκειται η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στα μωρά και τα μικρά των ζώων, και κατ’ επέκταση, ανάμεσα στον γάμο και το ζευγάρωμα.
Ναι, το παιδί είναι ευλογία για τους γονείς του. Γιατί κερδίζουν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσφέρουν σε αυτό το ευαίσθητο, χαριτωμένο και προορισμένο για τον παράδεισο ευτυχισμένο πλάσμα του Θεού. Αυτό που του δίνουν να φάει και να πιει, γίνεται ελεημοσύνη γι’ αυτούς. Ακόμα και ο πιο τσιγκούνης άνθρωπος, που δεν έχει χαμογελάσει ποτέ σε κανέναν φτωχό στη ζωή του,
Εξαιτίας των εξόδων που κάνει για τα παιδιά του, ανταμείβεται με την αμοιβή της ελεημοσύνης.
Και πάλι, είναι χάρη, διότι αν εξηγήσουν σωστά στο παιδί από πού έρχεται και πού πάει, ποια είναι η αποστολή του σε αυτή τη ζωή, τότε συμμετέχουν, έστω και σε μικρό βαθμό, στην τιμή της μετάδοσης των θείων εντολών και της καθοδήγησης των ανθρώπων, στο υπέρτατο προφητικό καθήκον. Επιπλέον, κερδίζουν μερίδιο από όλα τα καλά έργα που θα κάνει το παιδί σε όλη του τη ζωή…
«Ω εσείς που πιστεύετε! Προστατέψτε τον εαυτό σας και τις οικογένειές σας από τη φωτιά της κόλασης, της οποίας το καύσιμο είναι οι άνθρωποι και οι πέτρες.»
(Αλ-Ταχρίμ, 66/6)
«Είστε όλοι ποιμένες, και όλοι είστε υπεύθυνοι για τα δικαιώματα εκείνων που έχετε υπό την επίβλεψή σας.»
(Μπουχάρι, Τζουμά, 11; Μουσλίμ, Ιμαρέτ, 20)
Το παιδί, από την άλλη πλευρά, είναι πηγή ταλαιπωρίας…
Διότι, εάν οι γονείς δεν γνωρίσουν σωστά τον Κύριό τους σε εκείνη τη θεία παρακαταθήκη, σε εκείνον τον οδοιπόρο του παραδείσου, και δεν δώσουν την πρέπουσα προσοχή στην ανατροφή του, τότε θεωρούνται υπεύθυνοι για τις αμαρτίες που θα διαπράξει.
«Αλήθεια, τα πλούτη σας και τα παιδιά σας είναι μια δοκιμασία.»
(Αλ-Ταγαμπούν, 64/15)
«Ποια είναι τα δικαιώματα των γονέων έναντι των παιδιών τους;»
Σε έναν άνδρα που ρώτησε, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Είναι είτε ο παράδεισός σου, είτε η κόλασή σου.»
(Αν τους κάνεις καλό, θα πας στον παράδεισο, αν τους κάνεις κακό, θα πας στην κόλαση.)
”
(Τερβίμπ και Τερχίμπ, 5/114, Αρ. 10)
Εν ολίγοις,
“οικογένεια”
και συνεπώς
“γάμος”
όταν λέμε, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι
“το παιδί και η ανατροφή του”
πρέπει να έρθει.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
