– Σε ποιον ανήκει το βιβλίο Ζαχιρίγια που αναφέρεται στο Ρεντντ-ουλ-μουχτάρ στην τρέχουσα αγορά;
– Αν δεν είναι γνωστό, υπάρχουν καταγεγραμμένα τα ονόματα όλων των βιβλίων και των συγγραφέων της Ζαχιρίγιας στην ιστορία του Ισλάμ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
1. Το Βιβλίο της Ζαχίριας
Όπως αναφέρεται στο Reddü’l-Muhtar και σε άλλες πηγές φικχ (ισλαμικής νομολογίας).
Το Βιβλίο της Ζαχιρίγια,
Χαναφί Φακίχι
Ζαχίρ αλ-Ντιν Αμπού Μπακρ Μουχάμμαντ μπιν Αχμάντ μπιν Ομάρ αλ-Μπουχάρι
ανήκει σε αυτόν. (π. 619/1222)
Ζαχίρ-ουντ-ντιν Μπουχαρί
Δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τη ζωή του. Έλαβε μαθήματα από τον πατέρα του και άλλους διακεκριμένους λογίους της εποχής. Ανάμεσα στους μαθητές που εκπαίδευσε συγκαταλέγεται ο διάσημος λόγιος Μετζντουντίν ελ-Ουσρουσενί. Υπηρέτησε ως καδής (δικαστής) και μουχτεσίμπ (επόπτης) στη Μπουχάρα. Απεβίωσε στις 5 Μουχαρρέμ 619 (19 Φεβρουαρίου 1222).
(βλ. Κατίπ Τσελεμπί, Κεσφ, ΙΙ, 1226)
Το έργο αποδίδεται στον συγγραφέα του.
Ζαχιρίγια
ή
Αλ-Φατάουα αλ-Ζαχίριγια
εκφράζεται ως. Εμφανίζεται με την πάροδο του χρόνου.
(συμβάντα και γεγονότα)
Είναι ένα έργο που συγκεντρώνει φετφάδες (θρησκευτικές αποφάσεις) σχετικά με νομικά ζητήματα.
Μπεντρεντίν αλ-Αϊνί
(απεβίωσε το 855/1451), επιλέγοντας τις πιο απαραίτητες από αυτές τις φετφάδες
“Αι εκλεκταί Βαδριαι ερωτήσεις εκ των Ζαχιριτικών Φετβών”
δημιούργησε το έργο με τίτλο.
Υπήρχαν περίπου δεκαοκτώ χειρόγραφα αντίγραφα του αλ-Φετάουα αλ-Ζαχίριγια σε διάφορα τμήματα της Βιβλιοθήκης Σουλεϊμανιέ.
(Π.χ. βλ. Φατίχ, αρ. 2379, 2380, 2381; Μαχμούτ Πασά, αρ. 253, 254; Σουλεϊμανιέ, αρ. 661, 662)
2. Ζαχίρ αλ-Ριβάγια
Μουχάμμαντ ιμπν Χασάν ας-Σαϊμπάνι
Είναι η κοινή ονομασία πέντε έργων που γράφτηκαν από τον (θ. 189/805) και περιέχουν τις θεμελιώδεις απόψεις της περιόδου ίδρυσης της Χαναφιτικής σχολής.
Στην ιστορία της Χαναφιτικής σχολής, τα έργα του Σαϊμπάνι με τίτλους αλ-Ασλ, αλ-Τζαμι’ ας-Σαγίρ, αλ-Τζαμι’ αλ-Κεμπίρ, ες-Σιγέρ αλ-Κεμπίρ και εζ-Ζιγιάδατ.
επειδή θεωρείται ισχυρό από άποψη αφήγησης: Ζαχίρ αλ-Ριβάγια
, το περιεχόμενο
Επειδή αποτελεί τη βάση της Χαναφιτικής νομολογίας, ονομάζεται “μεσάιλ αλ-ουσούλ/αλ-ουσούλ”.
ονομάστηκε.
Ανάμεσα σε αυτά τα έργα, το πρώτο που έγραψε ο Σαϊμπάνι είναι το
Αλ-Ασλ,
Αντιπροσωπεύει την περίοδο κατά την οποία ο κύκλος των Χαναφιτών εξακολουθούσε να εργάζεται στην Κούφα και, σε σύγκριση με άλλα κείμενα, ξεχωρίζει ως το έργο που αντικατοπτρίζει περισσότερο τη νομική γνώση που συσσωρεύτηκε στον κύκλο του Αμπού Χανίφα.
Ο Σαϊμπάνι, ο οποίος έγραψε έργα για διάφορα κεφάλαια της φικχ (ισλαμικής νομολογίας), αν και δεν συγκέντρωσε αυτές τις μελέτες σε ένα βιβλίο, τα εν λόγω έργα δεν θεωρήθηκαν ως ανεξάρτητα κείμενα, αλλά ως μέρη ενός μεγάλου κειμένου που περιλαμβάνει τη συστηματολογία των κεφαλαίων που διαμορφώθηκε στον κύκλο του Αμπού Χανίφα.
Αλ-Ασλ
ονομάζεται έτσι στη βιβλιογραφία.
Αλ-Μαμπσούτ
είναι επίσης γνωστό με το όνομα.
Αλ-Τζαμιού’σ-Σαγίρ
Το γεγονός ότι περιέχει τις φετφάδες στις οποίες συμφώνησαν οι Εμπού Χανίφ, Εμπού Γιουσούφ και Σεϊμπανί, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της βασικής γραμμής του Χαναφιτικού δόγματος.
Σεϊμπάνι,
Αλ-Τζαμι’ αλ-Καμπίρ
Στο έργο του, ο συγγραφέας καταγράφει τις απόψεις του, ιδιαίτερα τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του, παρά να μεταφέρει τη νομική εργασία του Χαναφιτικού κύκλου.
Λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του κειμένου και τις καταγραφές σχετικά με την ημερομηνία σύνταξης.
Αλ-Ζιγιαντάτ
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι ένα επίμετρο γραμμένο πάνω στο «Αλ-Τζαμίουλ-κεμπίρ». Είναι το τελευταίο έργο που έγραψε ο Σαϊμπάνι στα κείμενα του Ζαχίρ αρ-ριβάγια.
Εσ-Σιγέρου’λ-κεμπίρ’
Ο συγγραφέας ολοκλήρωσε το έργο του κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δικαστής στη Ράκκα, αλλά το πρωτότυπο κείμενο δεν έχει διασωθεί. Ωστόσο, ο Σαμς αλ-Αίμμε αλ-Σαράχσι, στο σχόλιό του για το αλ-Σιγέρ αλ-Κεμπίρ, μετέφερε αυτό το έργο με τα δικά του λόγια.
Ebû Hanîfe ve talebelerinin fıkhî birikimini temsil etmeleri yönüyle zâhirü’r-rivâye eserlerinin, Hanefî çevresinin II. (VIII.) yüzyılda ürettiği diğer metinlerden farklı bir kategoride kabul edilmesini haklı kılan sebepler vardır. Ebû Hanîfe’nin halkasındaki fıkhî meseleleri tedvin amacıyla kaleme alınan bu eserler, Hanefî çevresinin diğer önemli simaları tarafından da kabul görmesi, müellife aidiyetleri, kapsamları ve metin özellikleri açısından nâdirü’r-rivâye eserlerinden daha üstün metinlerdir.
Bu nedenle, Hanefi literatüründeki yaygın görüş, zahiru’r-rivaye kapsamındaki eserlerin, hem Şeybani hem de Ebu Yusuf ve Hasan b. Ziyad’a atfedilen diğer metinlere kıyasla daha güçlü rivayet zincirleriyle sonraki nesillere ulaştığı yönündedir. Bu görüş, bu eserlerin daha makbul ve tanınmış olmasının sebebi olarak değil, daha ziyade sonucu olarak kabul edilmelidir.
Αλ-Ασλ, Αλ-Τζαμι’ ας-σαγίρ και Αλ-Τζαμι’ αλ-κεμπίρ.
Τα κείμενα του zahirü’r-rivaye θεωρούνται θεμελιώδη, επειδή περιλαμβάνουν τη συστηματοποίηση των κεφαλαίων της φικχ (ισλαμικής νομολογίας) που αναπτύχθηκε γύρω από τη σχολή Χαναφί.
Ζαχίρ αλ-Ριβάγια,
Σύμφωνα με μελέτες που ιεραρχικά ταξινομούν τις απόψεις που έχουν προκύψει στην ιστορία της Χαναφιτικής σχολής, αντιπροσωπεύει τις απόψεις που πρέπει να προτιμώνται (επικρατέστερες) όσον αφορά την αξία της αφήγησης.
Σύμφωνα με αυτό, κατ’ αρχήν, εάν αποδίδονται περισσότερες από μία απόψεις στον Αμπού Χανίφα και στους μαθητές του,
Η άποψη που αναφέρεται στο Zâhirü’r-Rivâye θεωρείται ιστορικά sabit (αποδεδειγμένη).
Εάν υπάρχουν περισσότερες από μία απόψεις στις πηγές, η απόφαση λαμβάνεται με βάση την ημερομηνία συγγραφής των έργων που περιέχουν αυτές τις απόψεις, και προτιμάται η άποψη που βρίσκεται στο έργο που γράφτηκε αργότερα.
Δεδομένου ότι οι απόψεις που αναφέρονται στο Zâhirü’r-Rivâye θεωρούνται οι προτιμητέες απόψεις, εκτός εάν ο νομικός μελετητής εκφράσει διαφορετική άποψη ως αποτέλεσμα της δικής του ερμηνείας.
«μεσάιλ αλ-ουσούλ»
ονομάστηκε έτσι.
Η λέξη Ζαχίρ
Ευρέως διαδεδομένο στην παράδοση των ισλαμικών επιστημών
“ισχυρό από πλευράς αποδείξεων”
Η χρήση του όρου με αυτή την έννοια οδήγησε ορισμένους συγγραφείς να πιστεύουν ότι οι όροι “zâhirü’r-rivâye” και “mesâilü’l-usûl” αναφέρονται σε διαφορετικά πεδία και ότι μια άποψη που προτιμάται από έναν οπαδό της σχολής, αλλά η οποία δεν περιλαμβάνεται στα πέντε έργα του Σαϊμπάνι, μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως “zâhirü’r-rivâye”.
Παρά τη σημασία τους για τον ισλαμικό πολιτισμό και ιδιαίτερα για την ιστορία της φικχ (ισλαμικής νομολογίας), τα κείμενα του Ζαχίρ αλ-Ριβάγια δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί συλλογικά, σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα κριτικής έκδοσης.
3. Η Σχολή των Ζαχιριτών
Ζαχιρίγια,
Πρόκειται για μια νομική σχολή που ιδρύθηκε από τον Νταβούντ μπιν Αλί αλ-Ζαχίρι (θ. 270/884).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
–
ΖΑΧΙΡΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
