«Ας είχε κατέβει αυτό το Κοράνι σε κάποιον σπουδαίο άνδρα από τις δύο πόλεις!» είπαν.
– Ποιοι είναι οι δύο σπουδαίοι άνδρες που αναφέρονται σε αυτό το εδάφιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Εδώ δεν πρόκειται για δύο άνδρες, αλλά, σύμφωνα με την αντίληψη των ειδωλολατρών, δήθεν
Μέκκα
και
Ταΐφ
αναφέρονται ισχυρισμοί ότι από τις πόλεις τους έπρεπε να προέλθει μια προφητεία για έναν σπουδαίο άνδρα.
Ωστόσο, οι ερμηνευτές, με το “Μέκκα” εννοούν
Ο Ουαλίντ ιμπν Μουγίρα;
Ενώ με το “Taif” εννοείται…
Ο Ουρβέ μπιν Μεσούντ αλ-Σεκαφί
είπαν ότι.
(Ραζή, Μεφάτιχ, ερμηνεία του 31ου στίχου του Σουρτ αλ-Ζουχρούφ)
Οι μεταφράσεις των σχετικών στίχων έχουν ως εξής:
«Αυτούς και τους προγόνους τους, όμως, η γνώση της αλήθειας
(Και) τους χάρισα και τους έκανα να απολαμβάνουν τα αγαθά του κόσμου, μέχρι να έρθει ο φωτισμένος αγγελιοφόρος. Όταν ήρθε η γνώση της αλήθειας, είπαν: «Αυτό είναι μαγεία, εμείς δεν το δεχόμαστε». Και πρόσθεσαν: «Ας είχε κατέβει αυτό το Κοράνι σε κάποιον σπουδαίο άνδρα από τις δύο πόλεις!» Μήπως αυτοί είναι που μοιράζουν τη χάρη του Κυρίου τους; Εμείς μοιράσαμε τα μέσα διαβίωσής τους σ’ αυτόν τον κόσμο. Και κάναμε κάποιους ανώτερους από άλλους σε βαθμούς, για να απασχολεί ο ένας τον άλλον. Η χάρη του Κυρίου σου είναι ανώτερη από ό,τι αυτοί συσσωρεύουν.
(Αλ-Ζουχρούφ, 43/29-32)
Στους προηγούμενους στίχους, ο Προφήτης Αβραάμ και η κοινότητά του παρατίθενται ως παραδείγματα.
Ο αγώνας για την ενότητα του Θεού που διεξήγαγαν οι προφήτες.
είχε υπενθυμιστεί.
Διαχρονικά, απέναντι σε αυτή την πρόκληση, έχουν διαμορφωθεί δύο στάσεις:
Πίστη και απιστία.
Ο Θεός, για να πραγματοποιήσει τη δοκιμασία που επιθυμούσε στον κόσμο, χάρισε τα αγαθά του κόσμου και στις δύο κατηγορίες ανθρώπων, τους έδωσε τη δυνατότητα να ζήσουν, οι γενιές διαδέχονταν η μία την άλλη, και τελικά ήρθε η σειρά του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) και της κοινότητάς του.
Όταν ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) μετέφερε το θεϊκό μήνυμα στο λαό του, οι άπιστοι αντέδρασαν με έναν τρόπο σύμφωνο με τη δική τους κουλτούρα και αξίες. Σύμφωνα με αυτούς, πολύτιμα ήταν τα υλικά αγαθά, τα εγκόσμια και φυσικά παροδικά πράγματα, όπως η καταγωγή, ο πλούτος, η εξουσία και η κοινωνική υπόληψη· μόνο αυτές οι αξίες μπορούσαν να αναδείξουν την αξία ενός ανθρώπου.
Αν η προφητεία ήταν κάτι πολύτιμο, τότε θα ήταν για τους ίδιους, όχι για τον Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
Θα έπρεπε να απευθυνθεί σε κάποιον από τους επιφανείς κατοίκους της Μέκκας και της Ταΐφ.
Η απάντηση του Κορανίου σε αυτήν την εσφαλμένη λογική, ταυτόχρονα ρίχνει φως στα σημεία αναφοράς της κοινωνικής και ηθικής αλλαγής που επιδιώκει το Ισλάμ:
Ο Θεός δίνει σε όλους, ως δοκιμασία, τα υλικά αγαθά που ισχύουν και παραμένουν σε αυτόν τον κόσμο. Αντίθετα, τα πνευματικά αγαθά, όπως η προφητεία, που είναι πολύτιμα στα μάτια του Θεού και γι’ αυτό αποτελούν χάρη, τα δίνει όχι σε όλους, αλλά σε εκείνους που έχει επιλέξει λόγω των ανώτερων αρετών τους. Και αυτή η χάρη (ευλογία) είναι πολύ καλύτερη και ευεργετικότερη από την καταγωγή, τον πλούτο και την εξουσία που εκτιμούν οι άνθρωποι, αποτελώντας μέσο σωτηρίας και ευτυχίας γι’ αυτούς.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
