Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Κανείς δεν μπορεί να κηρύξει πόλεμο εναντίον ενός απίστου, ό,τι κι αν κάνει ο ίδιος.
Η απόφαση για πόλεμο ανήκει στο κράτος.
Επομένως, εάν το κράτος αντιληφθεί μια εξωτερική απειλή και κηρύξει πόλεμο, είναι απαραίτητο τα άτομα να αναλάβουν καθήκοντα σε αυτόν τον πόλεμο. Διαφορετικά,
ως άτομα,
Ειδικά σε μια μη μουσουλμάνα με την οποία μοιράζονται την ίδια πατρίδα, δεν μπορούν να κηρύξουν πόλεμο από μόνοι τους, ό,τι κι αν κάνει, ούτε να εμπλακούν σε μια υλική διαμάχη. Διότι η ζημιά από τις πράξεις που θα κάνουν οι ίδιοι θα είναι μεγαλύτερη από το όφελος. Υπό την επήρεια αρνητικών υποδείξεων από τον διάβολο και την κακία, μπορεί να υιοθετήσουν μια αρνητική στάση, όπως η ομαδοποίηση, και να προκαλέσουν περισσότερη ζημιά παρά όφελος.
Αναμφίβολα, ένας άπιστος έχει το δικαίωμα να καθοδηγηθεί, όπως και ένας μουσουλμάνος που έχει κάνει λάθη. Ο τρόπος για αυτόν τον καθοδηγισμό ορίζεται στο Κοράνι και στη Σούννα.
Αυτό συνοψίζεται με ακρίβεια στο ακόλουθο διάσημο ρητό:
«Όποιος από εσάς δει κάτι κακό, ας το αποτρέψει με το χέρι του. Αν δεν μπορεί, ας το αποτρέψει με τη γλώσσα του. Αν ούτε αυτό δεν μπορεί, ας το αποτρέψει με την καρδιά του. Αυτό είναι το πιο αδύναμο επίπεδο της πίστης.»
(Μουσλίμ, Πίστη, 78).
Αν παρατηρηθεί, στο χαντίθ ακολουθείται μια συγκεκριμένη σειρά, με τις αποστολές να ανατίθενται ανάλογα με τις δυνάμεις των ανθρώπων. Σε κάθε αιώνα, και ιδιαίτερα σε αυτόν τον αιώνα που η αχαλίνωτη αναρχία, οι εγωιστικές επιθυμίες και τα σατανικά σχέδια επιδεικνύουν τη δύναμή τους, πρέπει να δοθεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή σε αυτή τη σειρά που αναφέρεται στο χαντίθ.
Σύμφωνα με αυτό, για να αποτρέψουμε ένα κακό:
–
Χρήση υλικής δύναμης,
απλά να μπεις σε μια οικονομική διαμάχη
Είναι δουλειά του κράτους.
– Νουθεσία με λόγια
,
Είναι δουλειά των λογίων, των γνώστων.
– Τρέφω μίσος στην καρδιά μου
αν και κατ’ αρχήν είναι καθήκον όσων δεν ανήκουν στις δύο πρώτες ομάδες, για να το πούμε έτσι
είναι δουλειά όλων.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
