Ποιες είναι οι υποχρεώσεις/ευθύνες των συζύγων (ανδρός και γυναικός) ο ένας απέναντι στον άλλον στη θρησκεία μας;

Για παράδειγμα, κάποιος λέει “η γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη ούτε να πλένει τα ρούχα”. Ο άντρας είναι ο αρχηγός, πώς γίνεται αυτό; Υπάρχει κάποιο βιβλίο με επαρκείς πληροφορίες γι’ αυτό; Η ευθύνη απέναντι στα παιδιά τελειώνει μετά την εφηβεία; Πώς πρέπει να είναι η εργασία της γυναίκας στο γάμο, ο γάμος που βασίζεται στην αγάπη, η θρησκευτικότητα; Υπάρχει αγάπη ανάμεσα σε δύο άτομα, αλλά διαφέρουν σε κάποιες απόψεις, π.χ. στο θέμα της μαντίλας, πρέπει να εγκαταλειφθεί ο γάμος γι’ αυτό; Ερωτευμένος πριν από το γάμο;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Υποχρεώσεις της Γυναίκας προς τον Σύζυγό της:

1. Πειθώ.

Διότι η μετριοφροσύνη είναι η αιτία της ηρεμίας της καρδιάς. Μια γυναίκα πρέπει να αποφεύγει να αποξενώνει τον κύριό της από τον εαυτό της και το σπίτι της με αλαζονεία και απληστία.


Γνώμη;



Αρκείσθαι με την ποσότητα που είναι αρκετή σημαίνει να μην είσαι άπληστος.

2. Υπακοή στον σύζυγο.

Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:

“Μια γυναίκα μπαίνει στον παράδεισο αν ο σύζυγός της πεθάνει ευχαριστημένος από εκείνη.”


(Τιρμίζι, Ραδά, 10; Ιμπν Μάτζε, Νικάχ 4)

3. Να είστε καθαροί.

Να φροντίζετε και να καθαρίζετε με επιμέλεια τα μέρη που θα δει ο σύζυγός σας. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το ωραιότερο πράγμα που φέρνει ομορφιά και καθαριότητα είναι το νερό. Να φοράτε πάντα ωραία αρώματα.

4. Ικανοποίηση των αναγκών.

Να προσέχει την ώρα που ο σύζυγός της θα φάει· να μην τον αφήνει να κοιμάται αργά. Να ετοιμάζει το φαγητό και το κρεβάτι του σύμφωνα με τις συνήθειές του.

5. Προστασία του εμπορεύματος.

Πρέπει να προστατεύεις την περιουσία και τα υπάρχοντα του συζύγου, γιατί η προστασία της περιουσίας και των υπαρχόντων απαιτεί γνώση της δουλειάς.

6. Σεβασμός προς τους συγγενείς.

Να σέβεται η γυναίκα τους συγγενείς και τους οικείους του συζύγου της. Διότι ο σεβασμός της γυναίκας προς τους συγγενείς και τους οικείους του συζύγου της προέρχεται από καλή διαχείριση και σύνεση.

7. Τήρηση απορρήτου.

Η γυναίκα δεν πρέπει να αποκαλύψει σε κανέναν το μυστικό που έμαθε από τον άντρα της. Αν το κάνει, θα χάσει την εμπιστοσύνη του άντρα της. Και η ίδια δεν θα μπορεί να είναι σίγουρη γι’ αυτόν.

8. Σεβασμός και ευγένεια.

Υπακοή στις εντολές του συζύγου. Αποφυγή αντιρρήσεων και ανυπακοής. Αν υπάρξει αντίδραση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον εξοργίσει και να τον καταστήσει εχθρό.

Επίσης, δεν επιτρέπεται σε έναν σύζυγο να εξαναγκάζει τη σύζυγό του σε κάτι που εκείνη δεν θέλει.

και η γυναίκα δεν υποχρεούται θρησκευτικά να κάνει τέτοια πράγματα. Για παράδειγμα, μια γυναίκα δεν υποχρεούται να μαγειρεύει ή να φροντίζει το δικό της παιδί. Αλλά για την ειρήνη και την ευημερία της οικογένειας, για την εδραίωση αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των μελών της οικογένειας, είναι σίγουρα καλό για τη γυναίκα να κάνει ό,τι είναι νόμιμο και θετικό (ακόμα κι αν δεν της αρέσει).

Ο Καταμερισμός των Ρόλων Μεταξύ Συζύγων Μέσα στην Οικογένεια

Στο Ισλάμ, η οικογένεια κατέχει πρωταρχική θέση ανάμεσα στα ιερά που πρέπει να προστατεύονται. Γι’ αυτόν τον λόγο, η οικογένεια δεν αφήνεται αβοήθητη, και ο αρχηγός της οικογένειας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την προστασία των μελών της, θεωρείται πρωτίστως υπόλογος. Αυτός ο υπεύθυνος πρέπει να έχει την ισχύ και την εξουσία να επιβάλλει την τάξη, ώστε να διατηρεί όσους παραβιάζουν τους κανόνες εντός των ορίων της νομιμότητας και να επιβάλλει την υπακοή. Και αυτός θα είναι ο πατέρας και ο σύζυγος, ο οποίος έχει την ισχύ να επιβάλλει την επιρροή του σε όλους μέσα στην οικογένεια.

Στο Ισλάμ, ο επικεφαλής της οικογένειας δεν είναι κάποιος αυταρχικός. Αντίθετα, είναι εκείνος που φέρει όλο το βάρος των ευθυνών της οικογένειάς του, αναλαμβάνοντας και το καθήκον της διασφάλισης της διαβίωσής της· δηλαδή, ο πατέρας και ο σύζυγος είναι υπεύθυνοι για την εργασία εκτός σπιτιού και την εξασφάλιση των αναγκών της οικογένειας. Η γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη να εργάζεται εκτός σπιτιού, όπως ο επικεφαλής της οικογένειας, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) όταν πάντρεψε την κόρη του Φατιμά (να είναι ευχαριστημένη η Θεία μαζί της) με τον γαμπρό του Αλή (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του), ανέθεσε τις εσωτερικές δουλειές του σπιτιού στην κόρη του Φατιμά και τις εξωτερικές δουλειές στον γαμπρό του Αλή, δίνοντάς τους την εξής συμβουλή:

“Η Φατιμά φέρνει νερό από τη βρύση, ζυμώνει και φτιάχνει ψωμί, καθαρίζει το σπίτι και τακτοποιεί τις εσωτερικές δουλειές. Οι εξωτερικές δουλειές είναι ευθύνη του Αλί!”

Ωστόσο, θεωρείται θεμιτό ο σύζυγος να βοηθάει στις οικιακές εργασίες, όπως και η σύζυγος να υποστηρίζει τον σύζυγό της στις εξωτερικές του δραστηριότητες. Πράγματι, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) βοηθούσε την οικογένειά του στις οικιακές εργασίες, και μάλιστα, στα βιβλία μας αναφέρεται ότι αυτή η βοήθεια στο σπίτι αποτελεί σουνέτ (πρότυπο) για την κοινότητά του.

Η ίδια λογική ισχύει και για τη σύζυγο. Αν χρειαστεί, η σύζυγος μπορεί να εργαστεί σε εξωτερικές εργασίες για να βοηθήσει τον σύζυγό της στην επιβίωση της οικογένειας. Ο σύζυγος μπορεί να της δώσει άδεια αν κρίνει τις συνθήκες εργασίας κατάλληλες. Αν δεν δώσει άδεια, τότε:

«Εξυπηρέτησέ με στο σπίτι, κι εγώ θα φροντίσω για τη διατροφή σου».

εάν το μάθημα είναι τέτοιο, η γυναίκα δεν θα επιμείνει στην επιθυμία της να εργαστεί.

Και αν προκύψει κάποια διαφωνία, πώς θα επιλυθεί η κατάσταση;

Σε όλες αυτές τις οικογενειακές διαφωνίες και σε παρόμοιες περιπτώσεις, τα μέρη πρέπει να αναζητήσουν λύση μέσω της οικογένειας, όπως αναφέρεται στο (στίχο 35 της Σούρας Νίσα).

“διαιτητική επιτροπή”

Μπορούν να συγκληθούν. Η διαιτητική επιτροπή αποτελείται από δύο άτομα, ένα από κάθε πλευρά, που επιλέγονται από τον σύζυγο και τη σύζυγο, άτομα έμπιστα, έμπειρα και γνώστες του θέματος. Αυτοί, αφού ακούσουν τις πλευρές και εξετάσουν την κατάσταση, θα αποφασίσουν και η διαφωνία θα λυθεί με την υπακοή στην απόφασή τους. Αν αυτή η “διαιτητική επιτροπή”, που είναι σαν δικαστές των πλευρών, δεν μπορέσει να λύσει το πρόβλημα, τότε σίγουρα κάποια πλευρά θα πρέπει να εγκαταλείψει την επιμονή και την αδιαλλαξία της. Αν κανείς δεν κάνει θυσία και η επίμονη στάση συνεχιστεί, σίγουρα δεν θα υπάρξει καλό αποτέλεσμα για την οικογένεια και η ενότητα θα διαταραχθεί…

“Άδεια εργασίας”



Για να συμβεί αυτό, μία από τις πρώτες προϋποθέσεις είναι το εργασιακό περιβάλλον της γυναίκα να είναι κατάλληλο.

Μια γυναίκα δεν πρέπει να βρίσκεται σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με έναν ξένο άνδρα στο χώρο εργασίας… Σε τέτοια απομονωμένα μέρη, τουλάχιστον θα πρέπει να υπάρχει η πιθανότητα να μπει κάποιος ανά πάσα στιγμή. Η κατ’ ιδίαν συνάντηση σε απομονωμένο μέρος, όπου κανείς δεν μπορεί να μπει, μπορεί να εκθέσει τα εμπλεκόμενα μέρη σε κουτσομπολιά. Το Ισλάμ, που προστατεύει την οικογένεια, δεν επιτρέπει τέτοιες αμφίβολες κατ’ ιδίαν συναντήσεις, θέτοντας ως προϋπόθεση ότι ο χώρος εργασίας πρέπει να είναι δημόσιος, προστατεύοντας έτσι τα εμπλεκόμενα μέρη.

Έτσι, προλαμβάνονται και οι φήμες που ενδέχεται να διαδοθούν από το περιβάλλον…

Στο Ισλάμ, η στενή, αδιάκριτη, αναμεμειγμένη, οικεία συναναστροφή ανδρών και γυναικών που δεν είναι συγγενείς, το να παίζουν και να διασκεδάζουν μαζί, να γελάνε και να συζητούν, να κάθονται δίπλα δίπλα… θεωρούνται ακατάλληλα και όλα αυτά…

«σύμμιξη» (ανάμειξη)

Ο όρος εκφράζεται ως εξής: Οι εργαζόμενες γυναίκες, λόγω της φύσης της εργασίας τους, μπορούν να βρίσκονται μαζί και δίπλα σε άνδρες, στο βαθμό που το απαιτεί η εργασία. Ωστόσο, αυτή η συνύπαρξη δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της αναγκαιότητας και να εισέρχεται στο πλαίσιο της ανάμειξης (συνδιαλλαγής)… Στους χώρους εργασίας, οι προϊστάμενοι πρέπει να δίνουν προσοχή σε αυτό το μέτρο, να μην αναγκάζουν τις μουσουλμάνες (ευσεβείς) γυναίκες σε περιττή ανάμειξη, να μην τις πιέζουν γι’ αυτό, και οι συνάδελφοί τους πρέπει να δείχνουν κατανόηση στις γυναίκες.

Είναι αξιέπαινη η πρακτική να μην επιτρέπεται σε ξένους άνδρες να κάθονται δίπλα στις γυναίκες μας στα υπεραστικά ταξίδια, και να αφήνεται η θέση κενή με οικονομική θυσία εάν δεν βρεθεί άλλη γυναίκα. Είναι δικαίωμα των μουσουλμάνων γυναικών (που θέλουν να ζουν σύμφωνα με την πίστη τους) να αναμένουν ότι αυτή η προσοχή θα επιδεικνύεται και στις δημόσιες υπηρεσίες και στους χώρους εργασίας.”

(Χαϊρεντίν Καραμάν, Γυναίκα και Οικογένεια, σελ. 98)

Ναι, η αντίληψη του Ισλάμ για την οικογένεια είναι, λίγο πολύ, η εξής:

Ο άνδρας πρέπει να φροντίζει για τις εξωτερικές υποθέσεις και τις ανάγκες του σπιτιού, ενώ η γυναίκα πρέπει να φροντίζει για τις εσωτερικές υποθέσεις και τις υπηρεσίες.

Η αλληλοβοήθεια είναι πάντα δυνατή. Ωστόσο, εάν η σύζυγος αισθάνεται την ανάγκη να εργαστεί εκτός σπιτιού, θα πρέπει να συζητήσει τους όρους με τον σύζυγό της και να αποφασίσουν από κοινού. Εάν ο χώρος και οι συνθήκες εργασίας δεν είναι κατάλληλες, δεν πρέπει να επιμένει και να θέτει την ευτυχία της οικογένειας πάνω από όλα.

«Όποιος, άνδρας ή γυναίκα, πιστεύει και πράττει το καλό, θα του χαρίσουμε μια ευχάριστη ζωή…»

(Αλ-Ναχλ, 16/97)

«Εγώ δεν θα αφήσω να χαθεί η εργασία κανενός από εσάς, είτε άνδρας είτε γυναίκα. Είστε όλοι ίσοι μεταξύ σας.»

(Αλ-Ιμράν, 3/95)

Υποχρεώσεις του συζύγου προς τη σύζυγό του:

Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε συνοπτικά τα γενικά δικαιώματα της γυναίκας:

“Αν κάποιος λάβει το χαρμόσυνο μήνυμα ότι απέκτησε κόρη, το πρόσωπό του μαυρίζει από τη λύπη…”

(Αλ-Ναχλ, 16/58)

Σε αυτό το στίχο, ο Αλλάχ (cc) περιγράφει και καταδικάζει την άποψη των ανθρώπων της εποχής της Τζαχιλίγιας για τις γυναίκες. Ωστόσο,

«Ο Θεός δίνει κόρη σε όποιον θέλει, γιο σε όποιον θέλει, και τα δύο σε όποιον θέλει, και αφήνει στείρο όποιον θέλει».

(Σούρα, 42/49)

Η γυναίκα γεννιέται όπως και ο άνδρας, είναι ανθρώπινο πλάσμα όπως και ο άνδρας. Αν οι γονείς κάνουν διακρίσεις ανάμεσά τους σε στοργή και δώρα, φέρουν την ευθύνη. Αξίζουν να στερηθούν την μεσιτεία, επειδή δεν τήρησαν την διαθήκη του Προφήτη μας (ειρήνη σ’ αυτόν). Γνωρίζοντας ότι τα αισθήματα της εποχής της αμάθειας θα αναβιώνουν κατά καιρούς στους ανθρώπους, ο Κύριός μας τονίζει ιδιαίτερα την εκπαίδευση των κοριτσιών και…

«Ο πατέρας που ανατρέφει τρεις, δύο ή ακόμα και μία κόρη, προστατεύοντας τα δικαιώματά της, θα είναι μαζί μου στον παράδεισο» (Ιμπν Μάτζα, Εντέπ 3).

ανακοινώνει. Και στην περίπτωση που το παιδί γεννηθεί κορίτσι, ισχύει το ίδιο όπως και στην περίπτωση του αγοριού,

“ευχαριστώ”

ως

“ακίκα”

Το θύμα σφάζεται. Του δίνεται ένα ωραίο όνομα και υποβάλλεται σε υποχρεωτική εκπαίδευση. Λαμβάνει τις απαραίτητες σεξουαλικές πληροφορίες από τη μητέρα.

Στο Κοράνι και στη Σούννα, καμία διάταξη που ενθαρρύνει τη γνώση δεν αποκλείει τις γυναίκες. Αντιθέτως, γνωρίζοντας ότι θα παραμεληθούν, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) συνέστησε ιδιαίτερα την εκπαίδευση των γυναικών και διέταξε την προστασία των δικαιωμάτων τους. Στην εποχή του, αναδείχθηκαν γυναίκες “μουτζτεχίντ” (εξέχουσες θεολόγοι). Για παράδειγμα, η σύζυγος του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν), η Αΐσα, ήταν μία από αυτές.

Η κοπέλα μεγάλωσε και ανατράφηκε χωρίς να γίνεται καμία διάκριση μεταξύ αυτής και ενός αγοριού, και τώρα έφτασε η ώρα να παντρευτεί.

Είναι δικαίωμά της να δει τον υποψήφιο γαμπρό.

και είναι επίσης σουνέτ (σύμφωνα με την παράδοση). Αν δεν της αρέσει, αρνείται, και η επιμονή των κηδεμόνων και του γαμπρού δεν αλλάζει τίποτα.

Στον γάμο, βάζει το βάρος της, ζητώντας από τον γαμπρό όσα θέλει.

“μιχίρ”

λαμβάνει. Η προίκα είναι το πιο φυσικό δικαίωμά της, καθορισμένο από τον Θεό, και εγγύηση ζωής. Η σφαίρα δαπανών εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη δική της βούληση, εντός του νόμιμου πλαισίου. Μπορεί να ξοδέψει την προίκα της ή άλλα περιουσιακά στοιχεία, αν υπάρχουν, για φιλανθρωπικούς σκοπούς, να τα χρησιμοποιήσει σε εμπορικές επιχειρήσεις, να ιδρύσει εταιρείες, να συμμετέχει σε εταιρείες με μετοχές, να κερδίζει και να ξοδεύει τα κέρδη της όπου θέλει. Διότι η δική της κοινωνική ασφάλεια διασφαλίζεται με τον γάμο.

Όλες οι απαραίτητες δαπάνες της γυναίκας για το σπίτι και για την ίδια βαρύνουν τον άνδρα. Ο άνδρας,

“να αγοράζεις το φόρεμά σου ή τα κοσμήματά σου με τα δικά σου χρήματα”

Δεν μπορεί. Οφείλει να εξασφαλίσει τη διατροφή της γυναίκας του ανάλογα με τις δικές του δυνατότητες. Αν δεν μπορεί, δεν μπορεί να παντρευτεί. Αν δεν το κάνει μετά το γάμο, η αίτηση διαζυγίου της γυναίκας θα έχει θετική έκβαση.

Ο σύζυγός της δεν μπορεί να την ταπεινώνει, πρέπει να θυμάται ότι είναι σύντροφός της στη ζωή, δεν μπορεί να θυμώνει και να την αφήνει μόνη στο σπίτι.

“Ο καλύτερος άνδρας είναι εκείνος που φέρεται καλύτερα στη γυναίκα του.”

(1)

Στις υποχρεώσεις του συζύγου περιλαμβάνεται να αστειεύεται, να διασκεδάζει και να ψυχαγωγεί τη σύζυγό του στο σπίτι.

Εκτός από την περίπτωση που η γυναίκα δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα και επαναστατεί,

Ο άνδρας δεν μπορεί να χτυπάει τη γυναίκα του με αβάσιμες δικαιολογίες, (2) ούτε να την ενοχλεί με ξαφνικές επιδρομές λόγω υποψιών που προκύπτουν από ζήλια. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) σε ένα χαντίθ του…

“απαγόρευσε σε οποιονδήποτε έχει λείψει από την οικογένειά του για μεγάλο χρονικό διάστημα να επιστρέφει σπίτι ξαφνικά τη νύχτα χωρίς προειδοποίηση.”

Αναφέρεται επίσης ως λόγος η δυνατότητα να ετοιμάζεται για τον σύζυγό της, φροντίζοντας τις μασχάλες, το σώμα της και χτενίζοντας τα μαλλιά της. Σχετικά με αυτό, η μετάφραση ενός ιερού χαντίθ έχει ως εξής:

«Μην πηγαίνεις στη γυναίκα σου τη νύχτα (από μακριά), για να ξυριστεί με ξυράφι, να χτενίσει τα μαλλιά της (να ετοιμαστεί για την άφιξή σου).»

(3)

(Οι ερμηνείες των Χαντίθ αναφέρουν επίσης ως αιτία την πιθανότητα η ξαφνική είσοδος στο σπίτι τη νύχτα να υποδηλώνει υποψία απιστίας από την πλευρά της συζύγου.)

Ο σύζυγος έχει επίσης το καθήκον να ικανοποιεί σεξουαλικά τη σύζυγό του.

Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επάνω του) παρομοίασε τους άνδρες που, χωρίς να σκεφτούν τη γυναίκα τους, τελειώνουν γρήγορα τη συνουσία, με κόκορες, δηλαδή με ζώα, και συνέστησε να μην προχωρούν σε σεξουαλική επαφή χωρίς χάδια και φιλιά. Διότι ο άνδρας μπορεί να διεγερθεί αμέσως με το βλέμμα, αλλά η γυναίκα έρχεται σε κατάσταση ετοιμότητας για σεξουαλική επαφή μόνο μετά από μια μακρά περίοδο χάδιων. Ένας καλός άνδρας είναι εκείνος που καταφέρνει να προετοιμάσει τη γυναίκα του για αυτήν την πράξη και να την ικανοποιήσει όπως ικανοποιεί και τον εαυτό του. Οι άνδρες που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους κατά τη σεξουαλική επαφή, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι κακοποιούν την σύντροφό τους και απολαμβάνουν την ευχαρίστησή τους με βασανιστικό τρόπο.

Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να χωρίσει τον άνδρα εάν δεν έχουν σεξουαλική επαφή εντός ενός έτους από τον γάμο.

“προκαταβληθέντα γαμήλιον φόρον”

μπορεί να μην παραδοθεί στον άνδρα χωρίς να πάρει κάτι.

Όπως και η διατροφή της γυναίκας, έτσι και τα έξοδα θεραπείας και φαρμάκων βαρύνουν τον σύζυγο.

Αν η γυναίκα δεν ξέρει να φτιάχνει ψωμί, ο άντρας οφείλει να αγοράζει έτοιμο ψωμί. Αν θέλει να το στολίσει, τα υλικά διακόσμησης και τα αρώματα είναι έξοδα του άντρα. Δύο σετ ρούχα το χρόνο, ένα καλοκαιρινό και ένα χειμερινό, είναι έξοδα του άντρα. Σε περίπτωση διαφωνίας, η ποιότητα των ρούχων καθορίζεται από τις τοπικές αρχές. Η γυναίκα, όταν ο σύζυγός της φεύγει σε ταξίδι, μπορεί να πάρει εγγυητή από αυτόν για τη διατροφή της για τις ημέρες που απουσιάζει. Αν θέλει να κοιμάται χωριστά από τον σύζυγό της κατά τις ημέρες της περιόδου της, έχει το δικαίωμα να ζητήσει ξεχωριστό κρεβάτι.

Ανάλογα με την κατάστασή της, η γυναίκα μπορεί να ζητήσει από τον σύζυγό της μια υπηρέτρια.

Ο μισθός της υπηρέτριας ανήκει στον σύζυγό της.

Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού που θεωρούνται ντροπή για τις γυναίκες να μην τις κάνουν, σύμφωνα με τα έθιμα.


Η γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει καμία δουλειά.

Αν χρειαστεί, συμφωνούν με τον σύζυγό της για το ποσό της μηνιαίας διατροφής. Αν διαπιστώσει ότι δεν επαρκεί, μπορεί να ζητήσει αύξηση, και αν ο σύζυγος δεν το δεχτεί, μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.

Εάν η σύζυγος δεν επιθυμεί να ζει κοντά στους συγγενείς του συζύγου, ο σύζυγος υποχρεούται να της εξασφαλίσει μια ανεξάρτητη κατοικία.

Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η παρουσία τους θα εμπόδιζε την επιθυμία της να διασκεδάζει και να απολαμβάνει τον σύζυγό της. Ακόμη και για τα παιδιά που είναι πολύ μικρά για να γνωρίζουν τη σεξουαλική επαφή, η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ζητήσει ξεχωριστά δωμάτια για τον ίδιο λόγο.

Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται τους γονείς της μία φορά την εβδομάδα, και ο άνδρας δεν μπορεί να το εμποδίσει.

Η γυναίκα μπορεί να εργάζεται σε νόμιμες εργασίες που δεν βλάπτουν τα δικαιώματα του άνδρα, εντός του νόμιμου πλαισίου.

Αν μια γυναίκα επιθυμεί να πάει στο χαμάμ λόγω εμμήνου ρύσεως ή λοχείας, ο άνδρας πληρώνει το κόστος του χαμάμ, αλλά αν είναι γνωστό ότι στο χαμάμ δεν τηρούνται οι κανόνες περί σεμνότητας, η γυναίκα δεν στέλνεται στο χαμάμ.

Ο άνδρας οφείλει να καταβάλλει κάθε είδους διατροφή στη σύζυγό του με την οποία έχει χωρίσει με “ριτζί” (ανακλητή) ή “μπαΐν” (αμετάκλητη) τριπλή ταλκ, κατά τη διάρκεια της “ίντατ” (περιόδου αναμονής).

Αυτά που αναφέραμε είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τα όσα αναφέρονται στα βιβλία της φικχ (ισλαμικής νομολογίας) σχετικά με τα δικαιώματα της γυναίκας έναντι του άνδρα. Επιπλέον, αυτά δεν είναι απλές συμβουλές, αλλά νομικά δικαιώματα με κυρώσεις. Αν στις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, της Ανατολίας, και αλλού, οι γυναίκες εργάζονται και καταπιέζονται κάτω από σκληρές εργασίες που θα έπρεπε να γίνονται από άνδρες, τότε η ευθύνη δεν ανήκει στο Ισλάμ, αλλά σε εκείνους που απομάκρυναν το Ισλάμ από τη ζωή τους.

Οι περισσότεροι ισλαμιστές μελετητές έχουν δηλώσει ότι η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ψηφίζει σε εκλογές, καθώς δεν υπάρχει καμία απόδειξη που να υποστηρίζει το αντίθετο. Εξάλλου,

η εκλογή συνίσταται στην “υποταγή”.

Εντούτοις, ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) έλαβε όρκο πίστης και από τις γυναίκες.(4) Μετά τον Χαζράτ Ομέρ, ζητήθηκε η γνώμη όλων, συμπεριλαμβανομένων των ανύπαντρων κοριτσιών, για τον χαλίφη που θα εκλεγεί.(5)

Τελικά, όταν η γυναίκα πεθάνει, το σάβανό της ανήκει επίσης στον σύζυγό της.

(Για μια πιο εκτενή εξήγηση αυτών των σημείων που συνοψίσαμε, μπορείτε να ανατρέξετε στα κεφάλαια περί διατροφής σε όλα τα βιβλία ισλαμικής νομολογίας.)

Όπως φαίνεται, γυναίκα.

Είναι ένα άτομο που δεν έχει καμία ανησυχία ή πρόβλημα βιοπορισμού, δηλαδή απολαμβάνει πλήρη κοινωνική ασφάλεια. Και όλα αυτά είναι νόμιμα δικαιώματα που καθορίζονται με δικαστική απόφαση σε περίπτωση διαφωνίας. Διαφορετικά, στο Ισλάμ, ο σύζυγος και η σύζυγος δεν είναι δύο εχθρικά άκρα που τσακώνονται συνεχώς για να αποσπάσουν δικαιώματα ο ένας από τον άλλον. Είναι δύο μισά του ίδιου συνόλου που αλληλοσυμπληρώνονται, αλληλοβοηθούνται, αλληλοϋποστηρίζονται και αποτελούν πηγή ειρήνης και ηθικού. Ακριβώς όπως ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού και ο Χαζράτ Αλί (ρα) μοιραζόταν τις δουλειές με τη σύζυγό του Φατιμά (ρα)…

Υποσημειώσεις:

(1) βλ. Μπουχάρι, γάμος 43; Μουσλίμ, αρετές 68.

(2)

βλ. Μπορείτε να ανατρέξετε στο στίχο (Νισά, 4/34) και στις ερμηνείες του σχετικά με το χτύπημα της γυναίκας. Αμπού Νταβούντ, μενασίκ 56; Ιμπν Μάτζε, μενασίκ 84; Μουσλίμ, χατζ 147; Τιρμίζι, ραντά 11; Αμπού Νταβούντ, μενασίκ 56; Χαλεμπί Σαγίρ, σ. 395; Χαλεμπί Κεμπίρ, σ. 621; Τζάναν, Τερμπιέ, σ. 391.

(3) Βλ. Μπουχάρι, νικάχ 121, 122; Μουσλίμ, ραδὰ’ 58, ιμάρετ 181, 182; Δαρίμι, νικάχ 32, τζιχάντ 163.

(4)


βλ. Σουρ. Μουμταχίνε, στίχος 60/12 και τις ερμηνείες του.

(5) βλ. Μουχάμμαντ Χαμιντουλλάχ, Εισαγωγή στις Ισλαμικές Θεσμικές Δομές, Κωνσταντινούπολη 1981, σ. 112.

Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις