Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι ανατολικές θρησκείες παραμένουν ένα μεγάλο μυστήριο για πολλούς ανθρώπους. Όταν αναφέρονται ονόματα θρησκειών όπως ο Ινδουισμός, ο Τζαϊνισμός, ο Βουδισμός, ο Σιχισμός, ο Σιντοϊσμός, ο Κομφουκιανισμός και ο Ταοϊσμός, συνήθως στο μυαλό των ανθρώπων έρχονται εικόνες κοινοτήτων που λατρεύουν πέτρινες ή ξύλινες εικόνες, προσφέρουν θυσίες και εκδηλώνουν σεβασμό σε αυτές, και τελούν παράξενες τελετές σε σκοτεινούς ναούς. Αυτές είναι οι θρησκείες που πιστεύει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ασίας.
Ινδουισμός, Βουδισμός
όπως οι θρησκείες,
ειδωλολάτρης
Είναι πεποιθήσεις. Οι Βουδιστές υποκλίνονται μπροστά σε αγάλματα του Βούδα και προσφέρουν θυσίες, ενώ οι Ινδουιστές λατρεύουν εκατομμύρια διαφορετικά είδωλα.
Είναι προφανές πόσο μεγάλη παραφροσύνη και ανοησία είναι να πιστεύει κανείς ότι ένα πέτρινο άγαλμα έχει δύναμη, ότι κατέχει την ικανότητα να βοηθά ή να τιμωρεί τους ανθρώπους, να το σέβεται ή να το φοβάται. Επιπλέον, οι δεισιδαιμονικές θρησκείες, όπως ο Ινδουισμός, που επιβάλλουν την λατρεία αγελάδων, πιθήκων, ποντικιών, δέντρων και ποταμών, βυθίζουν τους ανθρώπους σε μια πολύ μεγαλύτερη πνευματική παραφροσύνη, άγνοια και σκοτάδι. Ωστόσο, τέτοιες ειδωλολατρικές πεποιθήσεις υπήρχαν σε όλες τις εποχές της ιστορίας. Πολλοί ευλογημένοι αγγελιοφόροι, των οποίων τις ιστορίες ο Αλλάχ αναφέρει στο Κοράνι, ήρθαν αντιμέτωποι με παρόμοιες κοινότητες, καλώντας τους να εγκαταλείψουν την προσκύνηση άλλων υπάρξεων εκτός από τον Αλλάχ και να πιστέψουν στον Κύριό μας, τον κάτοχο της αιώνιας δύναμης και εξουσίας. Η κλήση του Ιμπραήμ, του αφοσιωμένου δούλου του Αλλάχ, προς τον ειδωλολατρικό λαό του, αναφέρεται στο Σουράτ Αλ-Ανκαμπούτ ως εξής:
«Εσείς λατρεύετε ορισμένα είδωλα αντί του Αλλάχ και κατασκευάζετε ψέματα. Στην πραγματικότητα, εκείνοι που λατρεύετε αντί του Αλλάχ δεν έχουν τη δύναμη να σας θρέψουν. Γι’ αυτό, αναζητήστε την τροφή από τον Αλλάχ, λατρεύετέ Τον και ευχαριστήστε Τον. Σ’ Αυτόν θα επιστρέψετε.»
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/17)
Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΥ
Όταν αναφερόμαστε στις Ανατολικές Θρησκείες, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο νου είναι ο Ινδουισμός. Και αυτό γιατί ο Ινδουισμός, με περίπου 900.000.000 οπαδούς, είναι η τρίτη θρησκεία με τον μεγαλύτερο αριθμό πιστών στον κόσμο, μετά το Ισλάμ και τον Χριστιανισμό. Περίπου το δεκαπέντε τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού, κυρίως σε Ινδία, Νεπάλ και Ινδονησία, ακολουθεί τον Ινδουισμό. Περίπου 700.000.000 άνθρωποι, που αποτελούν περίπου το ενενήντα τοις εκατό του πληθυσμού της Ινδίας, είναι Ινδουιστές.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι ακριβές να ορίζουμε τον Ινδουισμό ως θρησκεία. Ενώ το Ισλάμ, ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός είναι θεϊκές θρησκείες βασισμένες σε θεία αποκάλυψη (ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός έχουν υποστεί αλλοιώσεις μετά τις αποκαλύψεις τους), ο Ινδουισμός είναι μια φιλοσοφία, ένας τρόπος ζωής, μια κουλτούρα που αποτελείται από αιώνες παγανιστικών παραδόσεων.
Ο Ινδουισμός είναι μια ειδωλολατρική θρησκεία.
Επειδή ο Ινδουισμός έχει πολλές διαφορετικές παραλλαγές, είναι αδύνατο να καθοριστούν με ακρίβεια οι διδασκαλίες αυτής της δεισιδαιμονίας, να ταξινομηθούν οι πεποιθήσεις της και στη συνέχεια να αποκαλυφθούν όλες οι αποκλίνουσες πτυχές της. Ωστόσο, το πιο θεμελιώδες γεγονός που είναι γνωστό για τη θρησκεία του Ινδουισμού είναι ότι πρόκειται για μια ειδωλολατρική, παγανιστική πίστη που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να λατρεύουν είδωλα.
Είναι αρκετά δύσκολο να καταλάβει κανείς τι είδους πίστη σε Θεό έχουν οι Ινδουιστές.
Διότι κάθε διαφορετική ινδουιστική κοινότητα, πόλη, χωριό, ακόμα και άτομα που ζουν στην ίδια οικογένεια, μπορεί να έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις. Ωστόσο, όταν ερευνάται αυτή η θρησκεία, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο Ινδουισμός είναι μια ειδωλολατρική θρησκεία. Παρά το γεγονός αυτό, οι Ινδουιστές ερμηνεύουν τις ειδωλολατρικές παραδόσεις τους, που διαρκούν αιώνες, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Παρά το γεγονός ότι λατρεύουν εκατομμύρια διαφορετικά είδωλα και πιστεύουν ότι αυτά τα είδωλα έχουν πολλές υποτιθέμενες υπερφυσικές δυνάμεις, όπως η τιμωρία και η ανταμοιβή, οι Ινδουιστές γενικά δεν αποδέχονται ότι είναι ειδωλολάτρες.
“Βράχμα”
Λένε ότι πιστεύουν σε ένα “παγκόσμιο πνεύμα” που ονομάζουν, ότι θεωρούν τα άλλα είδωλα ως αντανακλάσεις του Βράχμα, και επομένως ο Ινδουισμός είναι μια μονοθεϊστική θρησκεία. Ωστόσο, αυτή είναι μια διεστραμμένη αντίληψη που δεν συμβαδίζει με το Ισλάμ με κανένα τρόπο, και αυτό είναι ειδωλολατρία. Επιπλέον, δεν χρειάζεται καμία έρευνα ή μακροχρόνια παρατήρηση για να καταλάβει κανείς ότι ο Ινδουισμός είναι μια ειδωλολατρική θρησκεία. Τα δισεκατομμύρια είδωλα που κατακλύζουν την Ινδία αποκαλύπτουν αυτή την αλήθεια με όλη τη σαφήνειά της.
Περί των δεισιδαιμονιών του Ινδουισμού σχετικά με τον θάνατο και τη μεταθανάτια ζωή
Ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά των ειδωλολατρικών ανατολικών θρησκειών είναι η άρνηση της μεταθανάτιας ζωής και η πεποίθηση ότι η ζωή των ζωντανών οργανισμών λειτουργεί σύμφωνα με ένα φανταστικό σύστημα που ονομάζεται μετενσάρκωση και κάρμα. Η άποψη του Ινδουισμού για τον θάνατο και την επίγεια ζωή βασίζεται σε αυτές τις δύο θεμελιώδεις αρχές. Η μετενσάρκωση (μετασώματωση ή μετεμψύχωση) είναι το όνομα που δίνεται στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι η ψυχή, μετά τον θάνατο, αλλάζει σώμα και έρχεται και φεύγει από τον κόσμο πολλές φορές.
Στον Ινδουισμό
“σάμσαρα”
που πήρε το όνομά της από τη μετενσάρκωση,
“κάρμα”
Υποτίθεται ότι λειτουργεί σύμφωνα με έναν φανταστικό νόμο αιτίας-αποτελέσματος που ονομάζεται κάρμα. Σύμφωνα με την πεποίθηση του κάρμα, η οποία δεν βασίζεται σε καμία συγκεκριμένη απόδειξη, οι κακές πράξεις που γίνονται κατά τη διάρκεια της ζωής θα δημιουργήσουν κακό κάρμα, με αποτέλεσμα το άτομο να έχει ένα “κατώτερο” σώμα στην επόμενη ζωή του. Ομοίως, οι καλές πράξεις θα δημιουργήσουν καλό κάρμα και το άτομο θα αποκτήσει ένα “ανώτερο” σώμα στην επόμενη ζωή του. Έτσι, το άτομο θα επιστρέφει συνεχώς στον κόσμο με διαφορετικά σώματα.
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα όπως ποιος δημιούργησε αυτό το σύστημα και πώς λειτουργεί. Σύμφωνα με τις ανθρωπογενείς ινδουιστικές πεποιθήσεις, κάθε ον περνά από διάφορες μορφές ζωής, όπως φυτά, έντομα και ζώα, προτού φτάσει στο ανθρώπινο σώμα και έρθει στον κόσμο ως άνθρωπος. Ο σκοπός αυτών των εξελίξεων, που δεν είναι σαφές ποιος τις ελέγχει, είναι…
“ζωή-θάνατος-αναγέννηση-ζωή-θάνατος”
“σπάζοντας τις αλυσίδες” και φτάνοντας σε μια υποτιθέμενη ελευθερία,
“Διαφώτιση”
ναι,
“Νιρβάνα”
είτε είτε
“Βράχμα”
ή είναι η ένωση με το θείο. Ωστόσο, οι πεποιθήσεις περί μετενσάρκωσης και κάρμα, που βασίζονται σε ινδουιστικά κείμενα γεμάτα “ανθρώπινες” δεισιδαιμονίες και μύθους, είναι εντελώς σοφιστείες, χωρίς καμία ορθολογική βάση.
Μια Ζωή Χτισμένη Πάνω σε Παραδοξασίες
Σε κάθε κοινωνία ο Θεός έστειλε προφήτες, και όλοι οι προφήτες κάλεσαν τις κοινωνίες στις οποίες στάλθηκαν να πιστέψουν στον Θεό. Οι αγγελιοφόροι μετέφεραν στις φυλές τους τις εντολές και τις συμβουλές του Θεού, και τους έδειξαν τους τρόπους λατρείας. Στις ψευδείς θρησκείες, όπως ο Ινδουισμός, οι ψευδείς πρακτικές που αποτελούνται από παραδόσεις και έθιμα που διαρκούν αιώνες, γίνονται μόνο από αφοσίωση στους προγόνους.
“λατρεία”
εφαρμόζονται με αυτό το όνομα. Ωστόσο, αυτά δεν είναι θρησκευτικές πράξεις, αλλά ειδωλολατρία, παράξενες τελετές και διεστραμμένα ιεροτελεστία. Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι με αυτές τις τελετές και τις λατρείες πλησιάζουν τους λεγόμενους θεούς τους, κάνουν καλές πράξεις και ότι αυτές οι πράξεις θα τους ωφελήσουν στη νέα τους ζωή. Ο Αλλάχ αναφέρει την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ειδωλολάτρες ως εξής:
«Αυτά όμως (τα οποία θεωρούν θεούς και τα οποία λατρεύουν) ούτε μπορούν να τους βοηθήσουν, ούτε μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους».
(Αλ-Α’ράφ, 7/192)
Οι Ινδουιστές έχουν έναν πολύ σκοτεινό κόσμο.
Τα ειδωλολατρικά τελετουργικά, οι ειδωλολατρικές λατρείες, οι διεστραμμένες πρακτικές, οι προσκυνήσεις και οι θυσίες έχουν καταλάβει κάθε στιγμή της ζωής σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων. Τους έχουν εγκλωβίσει σε μια σκοτεινή και ζοφερή ζωή, στερώντας τους την τιμή να βιώσουν την ειρήνη, την ευτυχία και τη σωτηρία της πίστης στον Θεό.
Ένας Ινδουιστής οφείλει να τελεί συγκεκριμένες τελετουργίες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Μία από τις σημασίες της λέξης Ινδουιστής είναι
“σκοτάδι”
Η φράση αυτή περιγράφει πολύ καλά αυτή την ειδωλολατρική θρησκεία.
Οι Ινδουιστές έχουν πάνω από εκατό γιορτές.
Κάθε μία από αυτές τις γιορτές, όταν εξετάζεται μεμονωμένα, αποκαλύπτει πρακτικές που προκαλούν έκπληξη. Για παράδειγμα,
“Νάγκα Παντσάμι”
ονομαζόμενη γιορτή
“φίδι της αιωνιότητας”
Η γιορτή διοργανώνεται προς τιμήν ενός υποτιθέμενου θεού, ονόματι [όνομα]. Εκατομμύρια Ινδουιστές, ανάμεσά τους και μορφωμένοι άνθρωποι, κατασκευάζουν τεράστια αγάλματα φιδιών και τα λατρεύουν. Αρχικά, πλένουν τα πέτρινα αγάλματα φιδιών με γάλα και στη συνέχεια δίνουν γάλα και γλυκά σε ζωντανά φίδια κόμπρα.
“Γκανέσα Τσατούρτι Μπαϊράμι”
είναι οι λεγόμενοι θεοί, που έχουν μισή ανθρώπινη και μισή ζωώδη μορφή.
Γκανέσα
Συνηθίζεται να φέρνουν στο σπίτι ένα πήλινο άγαλμα του Γκανέσα, ύψους οκτώ μέτρων, κατά τη διάρκεια της γιορτής. Για δύο έως δέκα ημέρες, το άγαλμα αυτό λατρεύεται. Στη συνέχεια, το άγαλμα ρίχνεται στη θάλασσα ή σε μια λίμνη, συνοδευόμενο από πλήθος κόσμου. Καρύδες και γλυκά κέικ προσφέρονται στο άγαλμα.
(Στα λεγόμενα ιερά κείμενα των Ινδουιστών, ο Γκανέσα κατέχει εξέχουσα θέση. Ο Γκανέσα είναι ο θεός των Ινδουιστών με κεφάλι ελέφαντα. Σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες των Ινδουιστών, πιστεύεται ότι είναι γιος των λεγόμενων θεών Σίβα και Παρβάτι. Μια μέρα, η Παρβάτι κατά λάθος του έκοψε το κεφάλι. Στη συνέχεια, λυπήθηκε και του έβαλε το κεφάλι του πρώτου ζώου που πέρασε, ανασταίνοντας τον Γκανέσα. Πάντα έχει ένα πιάτο γεμάτο γλυκά μπροστά του. Οι άνθρωποι προσφέρουν γάλα στον Γκανέσα.)
Η έντονη αγάπη και ο σεβασμός που τρέφουν οι Ινδουιστές για τα είδωλά τους είναι μια ειδωλολατρική άγνοια, όπως επισημαίνει ο Θεός στα εδάφια του Κορανίου.
Ο ποταμός Γάγγης: Κέντρο των διεστραμμένων τελετουργιών
Στον Ινδουισμό
Ποταμός Γάγγης
κατέχει πολύ σημαντική θέση. Πιστεύεται ότι ένας Ινδουιστής που πλένεται στον ποταμό Γάγγη εξαγνίζεται από όλες τις αμαρτίες του. Λόγω αυτής της πεποίθησης, οι ηλικιωμένοι Ινδουιστές περνούν τον χρόνο τους κοντά στα μολυσμένα νερά του ποταμού Γάγγη, τα οποία απειλούν την ανθρώπινη υγεία.
Γιατί θεωρείται ιερός αυτός ο ποταμός;
Πώς το ποτάμι παίρνει μακριά την αμαρτία από τους ανθρώπους που πλένονται μέσα του; Ένας άνθρωπος που έχει διαπράξει τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες του κόσμου, θα θεωρηθεί πνευματικά καθαρός απλώς επειδή μπήκε και βγήκε από τα νερά αυτού του ποταμού;
Οι Ινδουιστές προτιμούν να μην σκέφτονται τέτοια ερωτήματα, γιατί ακόμα και μια στιγμή σκέψης θα αποκάλυπτε την παραλογικότητα αυτής της πίστης.
Η Σκληρή Κοινωνική Τάξη στην Ινδία
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς φτάνοντας στην Ινδία είναι η εξαθλίωση, η φτώχεια και η πείνα. Η καθημερινή ζωή είναι ζοφερή, βρώμικη και αποθαρρυντική. Παντού υπάρχουν ζητιάνοι, άστεγοι και φτωχοί, η κατάστασή των οποίων μαρτυρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσής τους. Μία από τις κύριες αιτίες αυτής της εξαθλίωσης είναι το σκληρό σύστημα των καστών (ή αλλιώς jati), που κυριαρχεί στην Ινδία εδώ και πάνω από 3000 χρόνια.
Κάστα,
Πρόκειται για ένα άγριο σύστημα κοινωνικής διακρίσεως, κληρονομιά των Αρίων που κατέλαβαν την Ινδία μεταξύ 2500 και 1500 π.Χ. Οι Άριοι, δημιουργώντας τον ινδικό πολιτισμό, εγκαθίδρυσαν αυτό το σύστημα κοινωνικής ιεραρχίας για να διατηρήσουν το ήδη υπάρχον σύστημα δουλείας μεταξύ των Ινδών. Έτσι, διαχώρισαν την δική τους κοινότητα, με λευκό δέρμα, ψηλό ανάστημα και ψηλή μύτη, από τον ντόπιο μαύρο πληθυσμό (Μούντα, Δασύου και Δραβίδες), θέτοντας τα θεμέλια για το ρατσιστικό καθεστώς που διαρκεί αιώνες στην Ινδία.
Σύστημα καστών
Αποτελεί τη θεμελιώδη αιτία των σφαγών, των δολοφονιών, των εμπρησμών, των βιασμών, των αδικιών, των συγκρούσεων και των κοινωνικών διαστρεβλώσεων που έχουν συμβεί στην Ινδία καθ’ όλη την ιστορία. Επιπλέον, αυτό το σύστημα επιβάλλεται στους ανθρώπους με τα λεγόμενα ιερά κείμενα που γράφτηκαν από τους Άριους και θεωρούνται ιερά από όλους τους Ινδουιστές, και θεωρείται από τον λαό ως θρησκευτική υποχρέωση. Επομένως, το σύστημα των καστών έχει εδραιωθεί βαθιά στην ινδική κοινωνία και καμία κοινωνική ή νομική πρωτοβουλία, καμία τοπική ή διεθνής πίεση δεν έχει καταφέρει να καταργήσει το σύστημα των καστών μέχρι σήμερα.
ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
ΤΖΑΙΝΙΣΜΟΣ: Η Θρησκεία της Αυτοβασανίσεως
Η καταπιεστική κοινωνική τάξη που παρείχε πολλά προνόμια στις ανώτερες κάστες του Ινδουισμού και υποδούλωνε τους άλλους, οι βάρβαρες πρακτικές κατά των γυναικών και οι θυσίες σε είδωλα, προκάλεσαν αναταραχή σε ορισμένα τμήματα της ινδικής κοινωνίας κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Ως εκ τούτου, κατά καιρούς, εμφανίστηκαν διάφορα τοπικά κινήματα ως αντίδραση στον Ινδουισμό. Αυτά απέρριψαν τα αμφιλεγόμενα στοιχεία του Ινδουισμού, υιοθέτησαν ορισμένες πρακτικές του και παράλληλα ανέπτυξαν νέες διδασκαλίες.
Για παράδειγμα, τον 6ο αιώνα π.Χ.
Σιντάρτα Γκαουτάμα
που ίδρυσε ο/η
Βουδισμός
Προήλθε από τον Ινδουισμό, αλλά διαφέρει από αυτόν σε πολλά σημεία. Ο Γκαουτάμα, διαμορφώνοντας αυτή τη νέα θρησκεία, απέρριψε το σύστημα των καστών, αλλά πρότεινε ένα νέο σύστημα καταπίεσης, που περιγράφεται ως ασκητισμός (μοναχισμός). Επιπλέον, διατήρησε τις δεισιδαιμονίες του κάρμα και της μετενσάρκωσης, που αποτελούν τη βάση του Ινδουισμού.
Ο Τζαϊνισμός είναι μια αθεϊστική θρησκεία που απορρίπτει την ύπαρξη ενός Απόλυτου Θεού.
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του Τζαϊνισμού είναι ότι πρόκειται για μια αθεϊστική θρησκεία που αρνείται την ύπαρξη ενός Δημιουργού που δημιούργησε το σύμπαν από το τίποτα. Οι Τζαϊνιστές πιστεύουν ότι το σύμπαν είναι άπειρο και ότι τα όντα δεν έχουν αρχή ούτε τέλος. Σύμφωνα με αυτούς, όλη η ύλη και τα όντα στο σύμπαν είναι άπειρα, και το σύμπαν λειτουργεί με τους δικούς του κοσμικούς νόμους. Αυτή η περιγραφή αποτελεί τη βάση της υλιστικής φιλοσοφίας που αρνείται την ύπαρξη του Θεού και είναι μια από τις αρχαιότερες ιδέες της ιστορίας. Στον 20ο αιώνα, ωστόσο, αυτή η υλιστική σκέψη διαψεύστηκε με επιστημονικές μεθόδους, και η ιδέα ότι η ύλη υπήρχε από το άπειρο αποδείχθηκε λανθασμένη από την απόδειξη ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από το τίποτα.
Μεγάλη Έκρηξη
κατέρρευσε με την θεωρία του.
ΣΙΝΤΟΪΣΜΟΣ:
Θρησκεία της Λατρείας των Νεκρών και της Φύσης
Ο Σιντοϊσμός, η εθνική θρησκεία της Ιαπωνίας.
Είναι μια δεισιδαιμονική θρησκεία, μοναδική στον ιαπωνικό λαό. Η ουσία του Σιντοϊσμού είναι η λατρεία της φύσης, των νεκρών και εκατομμυρίων διαφορετικών οντοτήτων που θεωρούνται είδωλα.
Σιντοϊσμός,
Υπήρχε από τις αρχαιότερες περιόδους της ιαπωνικής ιστορίας και ζει πάντα στις παραδόσεις, στις κοσμοθεωρίες, στις λατρείες και στις τελετές του τοπικού πληθυσμού.
Του Βουδισμού και του Κομφουκιανισμού,
Είχε πολύ βαθιά επίδραση στην ιαπωνική κουλτούρα. Ειδικότερα, η επαφή των Ιαπώνων με τα βασίλεια της Κορεατικής Χερσονήσου οδήγησε στην εμφάνιση κινεζικών πολιτιστικών επιρροών στην Ιαπωνία. Η προώθηση του Βουδισμού από τους Ιάπωνες πρίγκιπες, η ίδρυση βουδιστικών ναών και οι εκδηλώσεις σεβασμού προς τον Βούδα οδήγησαν στην ταχεία διάδοση της θρησκείας αυτής στην κοινωνία κατά τον 7ο και 8ο αιώνα. Ο Κομφουκιανισμός, όπως και ο Βουδισμός, υποστηρίχθηκε από την Ιαπωνική Αυτοκρατορία και παρουσιάστηκε στο λαό ως ηθική διδασκαλία.
Η απουσία ηθικών αρχών στον Σιντοϊσμό υπήρξε καθοριστικός παράγοντας στην ταχεία εξάπλωση του Κομφουκιανισμού στη χώρα. Η επιρροή αυτών των δύο θρησκειών, που θεωρούνται δεισιδαιμονίες, οδήγησε με την πάροδο του χρόνου στην παρακμή του Σιντοϊσμού. Ο λαός άρχισε να επισκέπτεται βουδιστικούς ναούς αντί για σιντοϊστικούς, και να καίει τους νεκρούς του με τη συνοδεία βουδιστών ιερέων.
Ο Σιντοϊσμός είναι θρησκεία λατρείας των νεκρών.
Οι Σιντοϊστές πιστεύουν ότι οι ψυχές των νεκρών είναι ένα
“κάμι”
Πιστεύουν ότι οι νεκροί περιφέρονται ανάμεσα στους ζωντανούς, κατοικούν στους τάφους τους, συμμετέχουν στις χαρές και τις λύπες των παιδιών και των εγγονιών τους και τους φροντίζουν. Θεωρούν ότι με τον θάνατό τους αποκτούν κάποιες υπερφυσικές δυνάμεις. Αυτή η δεισιδαιμονία έχει ωθήσει τους Σιντοϊστές να δημιουργούν μύθους που θα έκαναν έναν ορθολογιστή να απορεί. Σύμφωνα με αυτούς, οι νεκροί ελέγχουν τα φυσικά φαινόμενα, ρυθμίζουν τις γεννήσεις και τους θανάτους, φέρνουν ευημερία, προκαλούν τις αλλαγές των εποχών και προκαλούν καταστροφές και λιμούς. Λόγω αυτής της διεστραμμένης αντίληψης, πιστεύουν ότι κάθε οικογένεια, κάθε χωριό, κάθε φυλή, κάθε έθνος προστατεύεται από τα “πνεύματα των προγόνων” της. Ορισμένοι καμείς πιστεύουν επίσης ότι δίνουν ζωή σε όλα, από τα δέντρα, τη φύση, τα εργαλεία, μέχρι και τις κατσαρόλες στην κουζίνα.
ΣΑΜΑΝΙΣΜΟΣ:
Η Αρχαία Θρησκεία της Κίνας
Σαμανισμός
Θεωρείται η αρχαιότερη θρησκεία της Κίνας.
Αυτή η δεισιδαιμονία βασίζεται σε μια διαστρεβλωμένη θεμελιώδη αρχή, σύμφωνα με την οποία οι σαμάνοι ιερείς, που ονομάζονται “Καμ”, συνδέονται με πνεύματα και, με τη λεγόμενη δύναμη που λαμβάνουν από αυτά τα πνεύματα, έχουν ικανότητες όπως η πρόβλεψη του μέλλοντος, η αποτροπή του κακού, η θεραπεία ασθενειών, η απομάκρυνση κακών πνευμάτων, η εύρεση του δρόμου προς την αθανασία και η παράταση της ζωής.
Ο σαμανισμός ήταν η κυρίαρχη θρησκεία στην κινεζική κοινωνία μέχρι την εμφάνιση του κομφουκισμoύ. Ωστόσο, η ευρεία αποδοχή του κομφουκισμoύ από το λαό και η υποστήριξή του από τις κυβερνήσεις της εποχής μείωσαν την επιρροή του σαμανισμού στην κοινωνία. Ο σαμανισμός και ο κομφουκισμός είναι εντελώς αντίθετοι μεταξύ τους.
Κομφουκιανισμός
Αν και μοιάζει με ηθική διδασκαλία, είναι μια ψεύτικη θρησκεία που δεν περιλαμβάνει την πίστη στον Θεό και στη μεταθανάτια ζωή. Οι σαμανικές πεποιθήσεις δίνουν μεγάλη έμφαση στη δύναμη των “Σαμάνων”, στη μαγεία και στην καλή και κακή επιρροή των πνευμάτων στους ανθρώπους, ενώ ο Κομφουκιανισμός έχει μια εντελώς αντίθετη κοσμοθεωρία. Οι Κομφουκιανιστές θεωρούν προτεραιότητα αξίες όπως η “λογική, η πραγματικότητα, η τάξη, ο έλεγχος, η ισορροπία”, ενώ θεωρούν τους Σαμάνους μια ομάδα που διαταράσσει την τάξη, αμαθή και αναρχική. Γι’ αυτό, η άνοδος του Κομφουκιανισμού σήμαινε και την πτώση του Σαμανισμού.
Ωστόσο, η παρακμή του Σαμανισμού δεν σήμαινε την εξαφάνιση των δεισιδαιμονιών, της μαγείας και των μάταιων προσπαθειών για την επίτευξη της επίγειας αθανασίας. Ειδικά η παράλογη πεποίθηση ότι ο θάνατος μπορούσε να αποτραπεί με ορισμένα μείγματα, φόρμουλες, τελετουργίες και ξόρκια, ήταν ευρέως διαδεδομένη στους Κινέζους. Η υποστήριξη αυτών των παράλογων και διεστραμμένων τελετουργιών από ορισμένους Κινέζους αυτοκράτορες οδήγησε στην εμφάνιση μιας νέας δεισιδαιμονικής θρησκείας. Στον 2ο αιώνα μ.Χ., ορισμένα ρεύματα που ασχολούνταν με δεισιδαιμονικές πρακτικές, όπως η μαγεία, η επικοινωνία με πνεύματα και η θεραπεία με βότανα και διάφορα μείγματα, συγκεντρώθηκαν γύρω από διάφορους σαμάνους ηγέτες. Αυτή η ημι-φιλοσοφική σκέψη, που συνδύαζε σαμανιστικές πρακτικές, όπως η εξορκισμός δαιμόνων, με φανταστικές αναζητήσεις, όπως η ανακάλυψη της φόρμουλας της αθανασίας,
“Ταοϊσμός”
κυκλοφόρησε στο κοινό με το όνομα
Σαμανισμός,
Είναι ένα είδος ειδωλολατρικής θρησκείας που αναπτύχθηκε στη Σιβηρία κατά τις χιλιετίες προ Χριστού και υιοθετήθηκε από διάφορες φυλές της Κεντρικής Ασίας. Στη βάση του σαμανισμού βρίσκονται δύο σημαντικές έννοιες:
1.
Πιστεύεται ότι κάθε οντότητα στη φύση (πέτρα, χώμα, νερό, δέντρο κ.λπ.) έχει ψυχή και βούληση, και ότι πρέπει να γίνεται διάλογος μαζί τους.
2.
Αυτός που πιστεύεται ότι μπόρεσε να δημιουργήσει αυτόν τον διάλογο είναι
“Σαμάνος”
είναι.
Σαμάνος,
Μέσω θυμιάματος, ρυθμικών χτύπων τυμπάνων ή χορών, επικοινωνεί με τις άψυχες δυνάμεις της φύσης, προσπαθεί να τις πείσει με τον δικό του τρόπο και, πάλι με τον δικό του τρόπο, επιχειρεί να θεραπεύσει διάφορες ασθένειες.
Η βάση του σαμανισμού,
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, πρόκειται για την πίστη ότι τα άψυχα αντικείμενα στη φύση έχουν ψυχή και δύναμη. Για παράδειγμα, πιστεύεται ότι η βροχή προκαλείται από την ψυχή που βρίσκεται μέσα στα σύννεφα ή ότι η φωτιά ανάβεται και διατηρείται από μια ψυχή μέσα της.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
