Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Φανατισμός,
Η υπεράσπιση μιας ιδέας, ανεξάρτητα από το αν είναι σωστή ή λανθασμένη, η θεώρηση της δικής σου θρησκείας, της δικής σου ιδεολογίας ή σχολής σκέψης ως ανώτερης από κάθε άλλη σκέψη και πεποίθηση, ο φανατισμός, είναι μια τυφλή αφοσίωση και η απόρριψη της αντίθετης άποψης χωρίς καμία διερεύνηση της ορθότητάς της.
Η υπερβολική αγάπη και ο ενθουσιασμός για οτιδήποτε, αν υποστηρίζονται από άγνοια και όχι από γνώση, οδηγούν σε φανατισμό. Αντίθετα, αν υποστηρίζονται από γνώση, οδηγούν σε ανεκτικότητα. Στους φανατικούς…
συντηρητικός
λέγεται.
Αν και ευρέως διαδεδομένο
συντηρητικός
Αν και η λέξη χρησιμοποιείται με θρησκευτική έννοια, αυτό είναι πολύ λανθασμένο. Η θρησκεία που αντιτίθεται περισσότερο στην τυφλή πίστη είναι το Ισλάμ. Όταν ο Προφήτης (σ.α.σ.) καλούσε τους ειδωλολάτρες στο Ισλάμ, αυτοί δεν το αποδέχονταν όχι επειδή έβρισκαν λάθη ή ελλείψεις, αλλά επειδή προσκολλώνταν τυφλά στη θρησκεία των προγόνων τους, θεωρώντας τη δική τους ανώτερη χωρίς καμία έρευνα ή συζήτηση. Αυτή η τυφλή επιμονή, που εμπόδιζε την αποδοχή της αληθινής θρησκείας, καταδικάζεται στο Κοράνι.
“Προκαταλήψεις της εποχής της άγνοιας”
(hamiyyetü’l-câhiliyye) (al-Fath, 48/26) αναφέρεται.
Σήμερα, μπορεί να υπάρχουν διανοούμενοι με προκαταλήψεις που δεν έχουν επαρκείς και σωστές γνώσεις για το Ισλάμ, αλλά αντίθετα, έχουν λανθασμένες πληροφορίες γι’ αυτό, και θεωρούν τις δικές τους γνώσεις αναμφισβήτητα σωστές και ανώτερες, και είναι εχθρικοί προς το Ισλάμ. Μπορεί επίσης να υπάρχουν θρησκευόμενοι με προκαταλήψεις που έχουν έντονο θρησκευτικό ζήλο, αλλά ελλιπείς γνώσεις για τη θρησκεία.
Ο μουσουλμάνος οφείλει να είναι ανεκτικός, όχι φανατικός.
Ο ανεκτικός άνθρωπος δεν είναι δογματικός, μπορεί να συζητά τις απόψεις με πολιτισμένη τόλμη και έχει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Δεν ισχυρίζεται τυφλά πράγματα για τα οποία δεν έχει επαρκείς γνώσεις. Μόνο με τέτοια συμπεριφορά υπάρχει η δυνατότητα να ειπωθεί η αλήθεια. Στην εξάπλωση του Ισλάμ, ο Προφήτης Μωάμεθ (σ.α.σ.) εξήγησε το Ισλάμ στους ανθρώπους με ανεκτικότητα, και η ανεκτικότητά του ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της καθοδήγησής του.
«(Όταν εξηγείτε τη θρησκεία) να είστε ευκολόπιστοι (να δείχνετε κατανόηση), να μην δυσκολεύετε, να δίνετε χαρμόσυνες ειδήσεις, να μην προκαλείτε μίσος.»
(Μπουχάρι, Εντέμπ, 80)
Η συμβουλή στο χαντίθ αυτό το υποδεικνύει.
Η αφοσίωση που συνάδει με τα κείμενα του Κορανίου και τη Σούννα δεν είναι φανατισμός. Διότι
πίστη,
επικυρώνω;
Ο Ισλαμισμός, από την άλλη,
Σημαίνει υποταγή στο δίκαιο και στο ορθό. Αυτό συνεπάγεται αφοσίωση και πίστη στη θρησκεία, η οποία ονομάζεται θρησκευτική σταθερότητα (σαλαμπέτ-ι δινιγέ).
Η προκατάληψη που πηγάζει από την άγνοια, θεμελιώνεται στην εμμονή και την έλλειψη κριτικής σκέψης. Η προκατάληψη δεν εμφανίζεται μόνο στις θρησκείες, αλλά και στις ανθρώπινες ιδεολογίες, ως αποτέλεσμα φανατικής αφοσίωσης. Ο μουσουλμάνος είναι συνειδητά, όχι τυφλά, αφοσιωμένος στη θρησκεία του.
(Ακίφ ΚΙΟΤΕΝ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
