– Ο πατέρας μου κακοποιεί τη μητέρα μου εδώ και χρόνια, την χτυπάει, και η μητέρα μου υπομένει εδώ και χρόνια. Πάλι χτύπησε την ανυπεράσπιστη γυναίκα, για ασήμαντες αφορμές, εγώ είμαι παντρεμένη και πήρα αμέσως τη μητέρα μου κοντά μου (σε μια πόλη μακριά από την πατρίδα).
– Μιλάω με τον πατέρα μου με σεβασμό, μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι δεν μιλάω καθόλου αν δεν είναι απαραίτητο. Ποια πρέπει να είναι η στάση των παιδιών σε τέτοιες περιπτώσεις;
– Θα φροντίζω τη μητέρα μου μέχρι να πεθάνω, Θεού θέλοντος. Έχω και έναν αδερφό, ο οποίος πρόκειται να παντρευτεί και είναι πολύ νευρικός, δεν μιλάει καν με τον πατέρα μου, ο οποίος είναι επίσης πολύ νευρικός. Τι πρέπει να κάνουμε; Κάνουμε σωστά;
– Υπάρχει κάποια ευθύνη που φέρουμε για την στάση που πήραμε απέναντι στον πατέρα μας;
– Η μητέρα μου του έδωσε τόσες πολλές ευκαιρίες, αλλά επειδή τα πράγματα παραμένουν τα ίδια, τώρα σκέφτεται το διαζύγιο…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Παντοδύναμος Κύριός μας λέει στο 233ο στίχο του Σουρά Ισρά, με την ακόλουθη μετάφραση:
«Και ο Κύριος σου διέταξε να μην λατρεύεις κανέναν άλλον εκτός από Αυτόν, και να είσαι καλός στους γονείς σου. Αν ένας από αυτούς ή και οι δύο φτάσουν σε γήρας κοντά σου, μην τους πεις ούτε “φου!” Μην τους απορρίψεις, αλλά μίλα τους με καλά λόγια!»
Η εντολή είναι πολύ σαφής:
«Πρέπει να φερόμαστε καλά στους γονείς μας, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες! Και αυτή η εντολή είναι τόσο σημαντική στα μάτια του Θεού, που αναφέρεται αμέσως μετά την εντολή να μην αποδίδουμε θεϊκές ιδιότητες σε τίποτα άλλο εκτός από τον Θεό.»
Σε αυτή τη ζωή, είτε είσαι παιδί, είτε μητέρα, είτε πατέρας, πρέπει να έχεις επίγνωση ότι βρίσκεσαι σε ένα πεδίο δοκιμασίας και να μην το ξεχνάς ποτέ. Γιατί όλοι μας δοκιμαζόμαστε διαρκώς από τα πρόσωπα και τα γεγονότα που μας περιβάλλουν, κοντινά και μακρινά.
Και πάλι, ο Παντοδύναμος Κύριός μας λέει στο 28ο εδάφιο της Σούρας Αλ-Ανφάα, με την εξής μετάφραση:
«Και να ξέρετε ότι τα υπάρχοντά σας και τα παιδιά σας
(για εσάς)
αλλά είναι απλώς μια δοκιμασία, και η μεγάλη ανταμοιβή είναι μόνο από τον Αλλάχ.”
– Τι θα κάνουμε, λοιπόν, αν οι γονείς μας εμποδίζουν ή αντιτίθενται στις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις;
Η απάντηση του Παντοδύναμου Κυρίου σε αυτόν έρχεται στο 15ο εδάφιο του Σουρέ Λοκμάν:
«Ωστόσο, εάν
(γονείς),
Αν σε πιέζουν να μετέχεις σε κάτι για το οποίο δεν έχεις γνώση, τότε μην τους υπακούς· αλλά φέρσου καλά μαζί τους σ’ αυτόν τον κόσμο! Και ακολούθησε το δρόμο εκείνων που στρέφονται προς εμένα! Στη συνέχεια, η επιστροφή σας θα είναι μόνο σε εμένα· τότε θα σας ανακοινώσω τι κάνατε.”
Τώρα, αφού η ερώτησή μας αφορά το παιδί, ας δούμε το θέμα από τη δική του οπτική γωνία.
– Όπως όλοι, έτσι και το παιδί δοκιμάζεται, παρακολουθείται και εδώ δοκιμάζεται με τους γονείς του.
– Ο γιος/η κόρη θα φέρεται καλά στους γονείς του/της σε κάθε περίπτωση· ωστόσο, το να φέρεται καλά δεν πρέπει ποτέ να εκλαμβάνεται ως το να κάνει ό,τι του/της ζητηθεί. Δεν θα εκπληρώσει βέβαια καμία απαίτηση που έρχεται σε αντίθεση με τη Σαρία. Θα είναι σεβαστικός/ή, αγαπητός/ή, συγχωρητικός/ή και θα καλύπτει τις υλικές και πνευματικές ανάγκες τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα υπακούει στις νόμιμες επιθυμίες τους, αλλά όχι στις επιθυμίες που έρχονται σε αντίθεση με το Ισλάμ.
– Στην ερώτηση εδώ
Η μητέρα είναι σε δεινή θέση.
Επομένως, είναι σωστό να προστατεύει τη μητέρα, όπως απαιτούν οι περιστάσεις.
– Ο πατέρας, από την άλλη,
Προφανώς έχει ξεφύγει από τον σωστό δρόμο. Επομένως, ο γιος θα του δείξει τον σωστό δρόμο όσο το δυνατόν περισσότερο, θα τον βοηθήσει να θεραπευτεί αν έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, θα τον υποστηρίξει αν έχει οικονομικό πρόβλημα, κ.λπ…
Μπορεί να είναι η αποστασιοποίηση από τον πατέρα, αλλά
Δεν γίνεται να διακόψουμε την σχέση.
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η απομάκρυνση από την ορθή οδό είναι μια αμαρτία που ίσως επισύρει την αιώνια τιμωρία του Θεού. Κανένα παιδί δεν θα ευχόταν τέτοιο τέλος για τον πατέρα του, επομένως δεν πρέπει ποτέ να παραιτηθεί από το να δείχνει στον πατέρα του τον σωστό δρόμο, ανάλογα με τις συνθήκες.
– Χωρίζω
Αν και επιτρέπεται από τη θρησκεία μας, το διαζύγιο είναι η έσχατη λύση. Ωστόσο, αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, το διαζύγιο είναι βέβαια θεμιτό και από θρησκευτικής άποψης, αλλά πρέπει να το σκεφτεί κανείς πολύ καλά.
Όλα αυτά είναι
εάν γίνει με την επίγνωση ότι βρισκόμαστε σε μια δοκιμασία, για χάρη του Θεού.
Και πάλι, η τεράστια ανταμοιβή για την υιοθεσία είναι υπόσχεση του Κυρίου μας.
Επίσης, όπως σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να ζητάμε βοήθεια από τον Θεό και να υπομένουμε, αφού λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα.
Η προσευχή που γίνεται με ειλικρίνεια, αφοσίωση και υπομονή, σίγουρα θα βρει ανταπόκριση στα μάτια του Θεού.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
