– Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι σε όσους κοροϊδεύουν τη θρησκεία μας, και τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο κοροϊδία;
– Καθόμουν με μια παρέα φίλων σε ένα γεύμα και η συζήτηση έφτασε στο χαντίθ του Προφήτη μας: «Ακόμα κι αν μου έδιναν τον Ήλιο στο ένα χέρι και τη Σελήνη στο άλλο, εγώ δεν θα εγκατέλειπα αυτή την υπόθεση». Ένας από τους φίλους αστειεύτηκε λέγοντας: «Τι θα έκανε με τον Ήλιο και τη Σελήνη; Θα τα πετούσε μάλλον». Εγώ δεν είπα τίποτα.
– Ενώ στο Κοράνι αναφέρεται: «Αλλά ο Αλλάχ έχει ορίσει στο Βιβλίο (Κοράνι) ότι όταν ακούτε ότι οι στίχοι του Αλλάχ απορρίπτονται και χλευάζονται, μην κάθεστε μαζί τους, εκτός αν αλλάξουν θέμα, αλλιώς θα γίνετε σαν αυτούς. Σίγουρα ο Αλλάχ θα συγκεντρώσει όλους τους υποκριτές και τους άπιστους στην κόλαση».
– Αλλά εγώ συνέχισα να κάθομαι μαζί τους και εξακολουθώ να είμαι φίλος τους. Τώρα εγώ έγινα άπιστος ή υποκριτής;
– Ποια πρέπει να είναι η στάση μου απέναντί τους; Ο φίλος που το είπε αυτό, μάλιστα, είχε έρθει μαζί μου και στην Παρασκευήτικη προσευχή.
– Ακόμα κι αν διακόψω τη φιλία μου μαζί του, θα πρέπει να τον προειδοποιήσω να πάρει πίσω τα λόγια του;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Κάθε φορά που ο πιστός αισθάνεται μια έλλειψη ή διαπράττει ένα λάθος, η φύση του ενεργοποιείται και αρχίζει να ανακρίνει τον εαυτό του στη συνείδησή του, αρκεί να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του.
Όλοι μας κάνουμε πολλά λάθη ανά πάσα στιγμή. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι οι προφήτες έκαναν “ζέλλε”, δηλαδή ακούσια λάθη, είναι σίγουρα αδύνατο για εμάς να είμαστε τέλειοι, αλάνθαστοι και αναμάρτητοι.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, οφείλουμε να μετανοούμε συχνά στον Θεό και να ζητούμε συγχώρεση και έλεος από Αυτόν σε κάθε ευκαιρία.
Έτσι συνέβη και σε εσάς. Για τον έναν ή τον άλλον λόγο, ενώ γινόταν αμαρτία δίπλα σας, η σύνεσή σας λειτούργησε με κάποιο τρόπο εμποδιστικά, και εσείς μείνατε σιωπηλοί και αδρανείς. Ενώ, όπως ακριβώς είπατε, το Κοράνι το εκφράζει με σαφήνεια:
«Και βέβαια, Αυτός σας έχει ορίσει στο Βιβλίο:
«Όταν ακούτε να απορρίπτονται και να χλευάζονται τα σημεία του Θεού, μην κάθεστε μαζί τους, μέχρι να στραφούν σε άλλο θέμα· αλλιώς θα γίνετε όμοιοι με αυτούς!»
«…και κατέβασε μια στίχο που λέει: Σίγουρα, ο Αλλάχ θα συγκεντρώσει τους υποκριτές και τους απίστους στην κόλαση!»
(Νίσα, 4/140)
Σε ένα άλλο ιερό στίχο, το νόημα εκφράζεται με τα εξής λόγια:
«Κι όταν δεις εκείνους που αμφισβητούν τα σημεία μας, αποστρέψου απ’ αυτούς, ώσπου να στραφούν σε άλλο θέμα. Κι αν ο Σατανάς σε κάνει να το ξεχάσεις, τότε, αφού το θυμηθείς, μην κάθεσαι με τους άδικους.»
(Αλ-Αν’άμ, 6/68)
Δηλαδή, εσείς, την ώρα που ακούγατε εκείνα τα λάθος λόγια από κάποιον που πήγαινε στην Παρασκευή και αποδεχόταν ότι είναι Μουσουλμάνος, είχατε χάσει την κρίση σας, ο διάβολος είχε δράσει από εδώ και είχε καταφέρει να παραμείνετε ακίνητοι και σιωπηλοί.
Ωστόσο, χάρη στην πίστη σας, η συνείδησή σας αμέσως αφυπνίστηκε και
«Η παγίδα και η απάτη του διαβόλου είναι στην πραγματικότητα αδύναμες απέναντι στους πιστούς».
(Νίσα, 4/6)
Επειδή είδατε την αλήθεια, μετανιώσατε. Συνεπώς, δεν πρόκειται για υποκρισία. Αναγνωρίσατε το λάθος σας, πιθανότατα μετανοήσατε και ζητήσατε συγχώρεση, και ελπίζω να έχετε λάβει τη συγχώρεση Του με τη χάρη Του.
– Τι πρέπει να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;
Τα εδάφια που παραθέσαμε είναι πολύ σαφή. Πρέπει να εκφράσετε με ευπρέπεια και σαφήνεια ότι δεν μπορείτε να παραμείνετε σε περιβάλλοντα όπου εκφράζονται τέτοιες απόψεις που έρχονται σε αντίθεση με την πίστη σας, ότι αυτοί που τις εκφράζουν κάνουν ένα εξαιρετικά λάθος και ότι, αν επιμείνουν, θα πρέπει να αποχωρήσετε. Διότι:
«Οι πιστοί άνδρες και οι πιστές γυναίκες είναι φίλοι και βοηθοί ο ένας του άλλου. Προτρέπουν στο καλό και αποτρέπουν το κακό…»
(Αλ-Τάουμπα, 9/71)
Αν προτιμούν να συζητούν αυτά τα θέματα μαζί σας, τότε σημαίνει ότι είστε με λάθος ανθρώπους. Αν όμως προτιμούν αυτά τα κενά και λάθος θέματα, τότε ελπίζεται ότι ο Θεός θα τους δώσει φώτιση σε κάποιο χρονικό διάστημα και με κάποιο τρόπο εσείς θα έχετε συμβάλει σε αυτό. Στο χαντίθ αναφέρεται με την εξής έννοια:
«Το να γίνεις αιτία της καθοδήγησης ενός ανθρώπου είναι ανώτερο από οτιδήποτε άλλο κάτω από τον ήλιο.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, αριθ. χ. 28802)
Από την άλλη πλευρά, οι κοινωνικές και οικογενειακές υποχρεώσεις επιβάλλουν την επικοινωνία με τους ανθρώπους, αλλά η φιλία είναι κάτι διαφορετικό. Μπορείτε, και μάλιστα πρέπει, να συναντιέστε με ανθρώπους κάθε θρησκεύματος που δεν προσβάλλουν το Ισλάμ και εσάς, ώστε να γίνουν μάρτυρες της ομορφιάς του Ισλάμ και να βρουν τον σωστό δρόμο.
Όσον αφορά τη φιλία, μπορείτε να συνάψετε φιλία μόνο με πιστούς.
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην παίρνετε για φίλους τους πατέρες σας και τους αδελφούς σας, αν προτιμούν την απιστία από την πίστη. Και όποιος από εσάς τους πάρει για φίλους, αυτοί είναι οι άδικοι.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/23)
Ας μην ξεχνάμε ότι τίποτα από όσα ζούμε δεν είναι τυχαίο.
δηλαδή;
Εμείς δοκιμαζόμαστε αν θα μεταφέρουμε την εντολή του Θεού με κατάλληλο τρόπο και αν θα προειδοποιήσουμε τον απέναντί μας, όταν βλέπουμε να προσβάλλουν το Ισλάμ, ενώ ταυτόχρονα και ο προσβάλλων δοκιμάζεται από την αντίδρασή του, όταν του γίνεται κήρυγμα του Ισλάμ.
Τελικά, όλοι θα λογοδοτήσουμε για τις πράξεις μας εδώ.
Αν μπορούμε να βλέπουμε κάθε γεγονός, χωρίς εξαίρεση, με την επίγνωση ότι προέρχεται από τον Θεό, έστω και για μια στιγμή, τότε θα νιώθουμε πνευματική ηρεμία και θα μπορούμε να αναπτύσσουμε διαρκώς την πίστη μας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
