– Διάβασα δύο ιερά χαντίθ σχετικά με τη θυσία ζώου κατά τον μήνα Ρετζέπ.
– Σε μία περίπτωση συνιστάται η θυσία ζώου, ενώ στην άλλη όχι.
– Ποια διάταξη ισχύει άραγε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μερικά από τα σχετικά χαντίθ είναι τα εξής:
Ένας άνδρας απευθύνθηκε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) λέγοντας: «Ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ, εμείς κατά την περίοδο της αμάθειας θυσιάζαμε ζώα τον μήνα Ρετζέμπ, τι λες γι’ αυτό σήμερα;» Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Σφάξτε (το ζώο) για χάρη του Θεού, όποιον μήνα κι αν είναι, και δώστε (το κρέας) και σε άλλους να φάνε.»
Ο άνδρας είπε: «Στην εποχή της Τζαχιλίγια, θυσιάζαμε και το πρώτο μωρό που γεννούσε η καμήλα. Τι λέτε γι’ αυτό;» Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Από κάθε κοπάδι, ένα ζώο ξεχωρίζεται για θυσία. Όταν φτάσει η ώρα να θυσιαστεί, θυσιάζεται και το κρέας του διανέμεται ως ελεημοσύνη. Αυτό είναι πιο ευλογημένο.»
(Αμπού Νταβούντ, Νταχάγια 20; Ιμπν Μάτζε, Ζεμπάιχ 2)
Ένας άνδρας ρώτησε: «Ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ! Εμείς, κατά την περίοδο της ειδωλολατρίας, θυσιάζαμε ζώα τον μήνα Ρατζέμπ. Τι μας διατάζεις τώρα σχετικά με αυτό;» Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) απάντησε:
«Σε όποιο μήνα κι αν σφάξετε, ζητήστε την ευλογία του Θεού και ταΐστε τους φτωχούς και τους απόρους.»
(Αμπού Νταβούντ, Νταχάγια 20; Ιμπν Μάτζε, Ζεμπάιχ 2)
Ο Λακίτ μπιν Αμίρ αλ-Ουκαγλί είπε: «Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Εμείς, κατά την περίοδο της Τζαχιλίγια, θυσιάζαμε ζώα τον μήνα Ρατζέμπ, τα τρώγαμε και τα δίναμε και στους καλεσμένους μας». Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
“Δεν πειράζει, μπορεί να κοπεί.”
(Δαρίμιος, Αδχίγιε 9)
Οι Άραβες της εποχής της Τζαχιλίγιας, με σκοπό να πλησιάσουν τους θεούς, είχαν το έθιμο να θυσιάζουν ένα πρόβατο στα είδωλά τους τις πρώτες δέκα ημέρες του μήνα Ρατζέμπ και να αλείφουν το αίμα του στο κεφάλι του ειδώλου.
Ατίρε
ή
επαναληπτικός
ονομάζεται έτσι επειδή θυσιάζεται τον μήνα Ρετζέπ
Ρετζεμπίγιε
έτσι ονομαζόταν. Πράγματι, το είδωλο στο οποίο θυσιάζονταν θύματα ονομαζόταν επίσης έτσι.
επαναληπτικός
λέγεται. Εκτός από αυτή τη συνήθη πρακτική, θυσίαζαν ζώα ως τάματα.
Οι Άραβες, ιδίως όταν οι ευχές τους για την αύξηση των κοπαδιών τους γίνονταν πραγματικότητα, έκαναν τάμα να θυσιάσουν ένα ζώο τον μήνα Ρετζέμπ. Ωστόσο, όταν οι ευχές τους εκπληρώνονταν, μερικές φορές γίνονταν τσιγκούνηδες και αντί για πρόβατο, κυνηγούσαν και θυσίαζαν ένα ελάφι. Αυτό μάλιστα έγινε παροιμία ανάμεσα στους Άραβες για όποιον τιμωρείται για το έγκλημα κάποιου άλλου:
«Μας κάνατε να φέρουμε την ευθύνη για τις αμαρτίες των άλλων, σαν να είχαμε πιάσει ελάφι αντί για πρόβατο.»
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές και τους μελετητές των Χαναφιτών και των Μαλικιτών,
αττίρ
με θυσία, όπως ήταν έθιμο κατά την περίοδο της Τζαχιλίγια.
Φερά’
(ή φεράα) η θυσία ήταν νόμιμη στις πρώτες μέρες του Ισλάμ, αλλά αργότερα,
«Στο Ισλάμ δεν υπάρχει ούτε φερά ούτε ατίρα.»
(Μπουχάρι, Ακίκα, 3, 4; Μουσλίμ, Εντάχι, 38)
απαγορεύεται από το χαντίθ.
Φερά,
Ήταν το πρώτο ζώο που γεννούσε μια καμήλα ή ένα πρόβατο, και θυσιαζόταν στα είδωλα για να ευλογηθεί η μητέρα και να πολλαπλασιαστεί η γενιά της. Όταν οι καμήλες κάποιου έφταναν σε έναν επιθυμητό αριθμό, π.χ. εκατό, θυσίαζε το πρώτο γεννημένο ή το νεότερο και πιο παχύ καμήλα στα είδωλα, και αυτό ονομαζόταν…
Φερά’
λέγεται.
Αρχικά
Οι ιμάμηδες Σαφίι και Χανμπαλί
ορισμένοι μελετητές, συμπεριλαμβανομένων και αυτών, θεωρούν αυτές τις θυσίες
Χαδις που εκφράζουν τη νομιμότητα της σφαγής για χάρη του Αλλάχ.
λαμβάνοντας υπόψη,
«Στο Ισλάμ δεν υπάρχει ούτε φερά ούτε ατίρα.»
το χαντίθ που αναφέρεται σε αυτά δεν αφορά το αν είναι χαράμ ή απεχθή,
ότι δεν είναι υποχρεωτικά ούτε συνιστώμενα
το ερμήνευσαν ως εξής, επομένως αυτά τα θύματα
Επιτρέπεται να σφαγιαστεί για χάρη του Θεού.
έχουν αποδεχθεί.
Σύμφωνα με αυτά, το αναφερόμενο στο χαντίθ
η πραγματική αιτία της απαγόρευσης
Φερά’ είναι η θυσία ζώων για τα είδωλα, όπως γινόταν στην εποχή της Τζαχιλίγια.
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για έναν μουσουλμάνο να θυσιάσει ένα ζώο τον μήνα Ρετζέμπ για χάρη του Θεού, ή να σφάξει το πρώτο του παιδί από ανάγκη ή με σκοπό την ελεημοσύνη. Ωστόσο, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι μαζί του) συνέστησε να μην σφάζεται το ζώο όταν είναι μικρό και αδύναμο, αλλά αφού μεγαλώσει λίγο.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
