Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Αγαπητός Προφήτης μας, μια μέρα, με αυτούς που ήταν γνωστοί για την έντονη εναντίωσή τους στο Ισλάμ και στους Μουσουλμάνους,
Ουαλίντ μπιν Μουγίρα, Ούτμπα μπιν Ραμπία, Ουμέγια μπιν Χαλέφ
Μιλούσε με πολλούς από τους προύχοντες των Κουρεϊσιτών, εξηγώντας τους τις αλήθειες της πίστης και του Κορανίου.
Επίσης, κατά καιρούς, με σκοπό να διατηρείται η προσοχή των συνομιλητών και να εξασφαλίζεται ότι ακούνε,
“Δεν είναι όμορφο;”
ρωτούσε.
Τότε εμφανίστηκε ένας εραστής της αλήθειας. Αυτός ο άνθρωπος, στερημένος από την υλική όραση, αλλά με ανοιχτό το πνευματικό μάτι, ήταν ο ξάδελφος της Χατιτζέ, ένας από τους συντρόφους του Προφήτη.
Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμμι Μακτούμ
Ήταν τυφλός, γι’ αυτό δεν ήξερε με ποιους μιλούσε ο Προφήτης.
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, καθοδήγησέ με, δίδαξέ με το Κοράνι, δίδαξέ με κάτι από όσα ο Θεός σου έχει διδάξει.»
είπε.
Επειδή δεν αντιλήφθηκε ότι ο Προφήτης είχε συγκεντρώσει όλη την προσοχή του στους ηγέτες των Κουρεϊς για να τους εξηγήσει το Ισλάμ, επανέλαβε αυτή την επιθυμία του μερικές φορές.
Ο Προφήτης κουράστηκε και ενοχλήθηκε από αυτή την κατάσταση. Δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Εξάλλου, εκείνος μπορούσε να έρχεται όποτε ήθελε και να μαθαίνει τα πάντα για το Ισλάμ. Αλλά ο Προφήτης ίσως να μην είχε ξανά την ευκαιρία να συγκεντρώσει τόσους πολλούς ηγέτες των Κουρεϊσιτών. Η αποδοχή του Ισλάμ από αυτούς ή η εγκατάλειψη της εχθρότητάς τους σήμαινε την ολική μεταστροφή των Κουρεϊσιτών στο Ισλάμ.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Κύριος των Κόσμων, ο Αγαπημένος μας Προφήτης, ενοχλήθηκε από την προσπάθεια να αποσπαστεί η προσοχή του. Και το εξέφρασε, όπως ήταν φυσικό.
Ο Προφήτης, αφού τελείωσε τη συζήτησή του με τους προύχοντες των Κουρεϊσιτών και ετοιμαζόταν να σηκωθεί, έλαβε την αποκάλυψη. Κλείνοντας τα μάτια, βυθίστηκε σε έκσταση. Αποκαλύφθηκε η Σούρα Αμπέσε.1
Στο στίχο αναφέρεται η συμπεριφορά του Προφήτη, λέγοντας τα εξής:
«Επειδή ήρθε κοντά του ένας τυφλός, έστρεψε το πρόσωπό του και απομακρύνθηκε. Πώς θα ήξερε; Ίσως εκείνη την ημέρα θα καθαριζόταν από τις αμαρτίες του. Ή θα λάμβανε νουθεσία και η νουθεσία θα του ωφελούσε. Όσο για εκείνον που δεν έχει ανάγκη από νουθεσία, εσύ στρέφεσαι προς αυτόν. Εσύ δεν είσαι υπεύθυνος για το να παραμείνει αυτός μέσα στη βρωμιά της άρνησης και της ανταρσίας. Ενώ αμελείς εκείνον που έρχεται τρέχοντας σε σένα και φοβάται τον Θεό. Πρόσεχε! Αυτό το Κοράνι είναι μια νουθεσία. Όποιος θέλει, ας πάρει νουθεσία από αυτό.»
2
Ναι, το να μην ασπαστούν το Ισλάμ και να μην καθαρίσουν την ψυχή τους εκείνοι που δεν επιθυμούν να απομακρύνουν την ακαθαρσία της καρδιάς τους με το νερό της πίστης, που δεν επιθυμούν να ακούσουν το Κοράνι και να ωφεληθούν από αυτό, δεν αποτελούσε ευθύνη για τον Αγγελιοφόρο του Κυρίου. Διότι το καθήκον Του ήταν μόνο η ορθή διάδοση του Ισλάμ. Ωστόσο, το να γυρίσει την πλάτη σε έναν μουσουλμάνο που εκφράζει την επιθυμία να μάθει την αλήθεια και το δίκαιο, να μην του διδάξει τις άγνωστες αλήθειες, να μην ανταποκριθεί στην επιθυμία του, αυτό ήταν που απαιτούσε τέτοια προειδοποίηση.
Ο Θεός, στις ιερές στίχους που αποκάλυψε σχετικά με το θέμα, έλεγε πνευματικά τα εξής:
“Αφήνεις κάποιον που, αν και δεν βλέπει με τα μάτια, έχει ανοιχτά τα αυτιά και την καρδιά του, έναν εραστή της καθοδήγησης, και ασχολείσαι με εκείνους που έχουν μάτια αλλά είναι τυφλοί στην καρδιά, που δεν είναι ικανοί να ακούσουν την αλήθεια, και που είναι αυτάρκεις!”
3
Μετά από αυτό το περιστατικό και την προειδοποίηση, ο Αγγελιοφόρος του Θεού, κάθε φορά που έβλεπε τον Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμμι Μεκτούμ, τον τιμούσε και τον ευεργετούσε, τον ρωτούσε αν χρειαζόταν κάτι και…
“Χαίρε, ω εσύ που υπήρξες η αιτία της επίπληξης και της προειδοποίησης του Κυρίου μου προς εμένα!”
4
λέγοντάς του κολακευτικά λόγια.
Υποσημειώσεις:
1. Ιμπν Χισάμ, Σίρα: 1/198; Ιμπν Σα’ντ, Ταμπακάτ 4/208-209; Τιρμίζι, 2/232.
2. Σουρὰ Αμπέσε, 1-12.
3. Χαμντί Γιαζίρ, Η Αληθινή Θρησκεία, Η Γλώσσα του Κορανίου: 7/5576.
4. Ιμπν Σα’ντ, Ταμπακάτ, 4/209; Ιμπν Κεθίρ, Τεφσίρ; 4/470-471; Χαμντί Γιαζίρ, Τεφσίρ, 7/5571.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
