– Ποια είναι τα όρια που θέτει ο Θεός, όπως αναφέρονται στο Κοράνι;
– Μπορείτε να γράψετε τα όρια που ο Θεός έχει θέσει για εμάς, σύμφωνα με τα εδάφια;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Χουντουντουλάχ,
Σημαίνει τα όρια του Θεού. Είναι τα όρια που έθεσε ο Παντοδύναμος Θεός για να ρυθμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.
Οι θείες εντολές είναι σουνέτ, βατζίμπ και φαρζ.
με τη μορφή
απαγορεύσεις
επίσης
αποκρουστέο και απαγορευμένο
Είναι σαν αλληλένδετοι κύκλοι που προστατεύουν ο ένας τον άλλον. Ο υπηρέτης που παραμελεί τη σουνέτ και το βατζίμπ, έχει ξεπεράσει τα δύο εξωτερικά όρια και έχει έρθει αντιμέτωπος με το όριο του χαράμ. Αυτό είναι το χουντουντουλάχ.
Το ίδιο ισχύει και για τις σουννέτες και τις υποχρεωτικές πράξεις. Όποιος παραλείπει τις σουννέτες και τις υποχρεωτικές πράξεις, θεωρείται ότι θέτει σε κίνδυνο τις υποχρεωτικές πράξεις (φαρζ).
Χουντουντλαχ
Αναφέρεται σε οκτώ στίχους του Κορανίου.
Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι έξι από τα όρια που περιγράφονται στα εν λόγω εδάφια αφορούν το οικογενειακό δίκαιο, δηλαδή τις σχέσεις μεταξύ συζύγων και τα θέματα κληρονομιάς. Ίσως αυτό σημαίνει ότι η οικογενειακή ζωή είναι ο τομέας όπου οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί όσον αφορά την τήρηση των δικαιωμάτων των άλλων.
Στο Κοράνι
που αφορά το οικογενειακό δίκαιο
και
θεία όρια
Οι στίχοι που το αναφέρουν είναι οι εξής:
1.
Κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, απαγορεύεται σε όσους ασκούν την ι’τικαφ (πνευματική απομόνωση) στα τζαμιά να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με τις συζύγους τους. Στη συνέχεια του εδαφίου που ορίζει αυτόν τον κανόνα…
«Αυτά είναι τα όρια του Θεού, μην τα πλησιάζετε.»
(1) ορίζεται.
Στην πραγματικότητα, αυτές οι απαγορεύσεις λειτουργούν ως προστατευτικές ζώνες για τον άνθρωπο. Η είσοδος στις προστατευτικές ζώνες ισοδυναμεί με την προσέγγιση των απαγορευμένων περιοχών. Πράγματι, σε ένα ιερό χαντίθ αναφέρεται:
«Κάθε ηγεμόνας έχει ένα προστατευόμενο δάσος. Το προστατευόμενο δάσος του Θεού είναι ό,τι απαγόρευσε, ό,τι κατέστησε ιερό. Όσοι περιφέρονται γύρω από το δάσος κινδυνεύουν να πέσουν μέσα.»
(2)
2.
Σύμφωνα με το εδάφιο που ορίζει τη θεϊκή απόφαση περί διαζυγίου, δεν είναι θεμιτό να ανακτώνται τα δώρα και τα αγαθά που δόθηκαν στις γυναίκες, δεν υπάρχει αμαρτία εάν η γυναίκα αποσύρει το αίτημά της για διαζύγιο και αυτές οι διατάξεις
«τα όρια που θέσπισε ο Θεός»
όπως αναφέρεται.(3)
3.
Στο επόμενο εδάφιο αναφέρεται ότι ένας άνδρας και μια γυναίκα που έχουν χωρίσει με τριπλό διαζύγιο δεν μπορούν να ξαναπαντρευτούν. Ωστόσο, αυτό εξαιρείται εάν η γυναίκα παντρευτεί και χωρίσει με κάποιον άλλον. Στη συνέχεια του εδαφίου…
«αυτό είναι το όριο που θέσπισε ο Θεός για όσους το γνωρίζουν»
περιγράφεται.(4)
4.
Χουντουντλαχ
έννοια,
«καθορίζοντας τα ποσά που θα κληρονομήσουν οι γυναίκες και οι άνδρες ο ένας από τον άλλον»
αναφέρεται επίσης στη συνέχεια του στίχου.
Αφού επισημαίνεται ότι τα καθορισμένα ποσοστά κληρονομιάς είναι τα όρια του Θεού, εξηγείται ότι όσοι υπακούουν στον Θεό και στον προφήτη του θα ανταμειφθούν με τον παράδεισο, ενώ όσοι παραβιάζουν τα όρια που έχει θέσει ο Θεός θα εισέλθουν στην κόλαση. (5)
5.
Χουντουντλαχ
ένας από τους στίχους όπου αναφέρεται η έννοια
«ζιχάρ»
είναι στίχος.
Όπως είναι γνωστό, η λέξη “ζιχάρ” σημαίνει “πλάτη”. Ο άνδρας, με πρόθεση να χωρίσει τη γυναίκα του, είπε:
«Η πλάτη σου να μου είναι σαν την πλάτη της μάνας μου.»
Αυτό είναι ζιхар (απαγόρευση συζυγικής σχέσης). Αν ένας άνδρας που έχει κάνει ζιхар με αυτή την πρόθεση και τις εκφράσεις αυτές θέλει να επιστρέψει στη γυναίκα του, υπάρχουν ποινικές κυρώσεις. Πρώτα, η απελευθέρωση ενός σκλάβου, αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε νηστεία για δύο συνεχόμενους μήνες ή η σίτιση εξήντα φτωχών με δύο γεύματα, όπως αναφέρονται αυτές οι ποινικές κυρώσεις στο Κοράνι…
«τα όρια που θέσπισε ο Θεός»
αναφέρει το όνομά του. (6)
6.
Συνεχίζοντας το εδάφιο που αναφέρει ότι το διαζύγιο και η διάζευξη δεν πρέπει να γίνονται χωρίς φανερή ακολασία, ορίζεται ο κανόνας αυτός
Χουντουδούλλαχ
Επισημαίνεται η σημασία που πρέπει να δίνουν οι πιστοί στον θεσμό της οικογένειας.
Εδώ πρέπει να αναφερθούμε σε ένα ακόμη ιερό στίχο. Αν και σε αυτόν το στίχο δεν αναφέρεται η λέξη “hududullah” (όρια του Θεού),
«αυτοί που ξεπερνούν τα όρια»
χρησιμοποιείται μια λέξη με παρόμοια έννοια. Επιπλέον, το εδάφιο αυτό αναφέρεται στο οικογενειακό δίκαιο και έχει ως εξής:
«Όσοι επιθυμούν να συνευρεθούν με άλλες γυναίκες εκτός από τις συζύγους και τις παλλακίδες τους, είναι παραβάτες των ορίων.»
(7)
Σε ένα άλλο εδάφιο, που αναφέρεται γενικά στην ενότητα πίστης και πράξης, γίνεται λόγος για τα όρια που θέτει ο Θεός. Ο Θεός Παντοδύναμος λέει:
«Ω Μωάμεθ, αναγγείλτε στους πιστούς που μετανοούν, που υπακούουν, που τον δοξάζουν, που νηστεύουν, που προσεύχονται με ρίκους και προσκυνήματα, που διατάσσουν το καλό και απαγορεύουν το κακό και που τηρούν τα όρια του Θεού!»
(8)
Σε αυτό το εδάφιο, τόσο η πίστη και η λατρεία, όσο και οι κοινωνικές υπηρεσίες, περιλαμβάνονται στο πεδίο των ορίων.
Σε ένα άλλο εδάφιο, η άγνοια των ορίων που ο Αλλάχ έθεσε στον προφήτη του θεωρείται ελάττωμα, και υποδεικνύεται ότι εκείνοι που το κάνουν είναι οι Βεδουίνοι που προχωρούν στην απιστία και την υποκρισία. (9)
Η διαφύλαξη των ορίων που έθεσε ο Θεός είναι καθήκον των πιστών.
Το να παραβιάζεις και να ξεπερνάς αυτά τα όρια σημαίνει να βλάπτεις τον εαυτό σου, να αδικείς την ψυχή σου.
Χουντουντλαχ
στο τέλος ορισμένων στίχων που αναφέρουν:
“Μην πλησιάζετε αυτά τα όρια”
έκφραση
φράγμα άρδευσης
χαρακτηρίζεται ως.
Σεττ-ι ζεράγι,
σημαίνει να αποκόπτεις τις ευκαιρίες και τις προφάσεις· να κλείνεις τους δρόμους που οδηγούν στο αμαρτωλό.
Όσο πλησιάζουμε στα όρια του απαγορευμένου και του παράνομου, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να παρασυρθούμε. Γι’ αυτό είναι θεμελιώδες να μην περιπλανιόμαστε στα μονοπάτια που οδηγούν στο απαγορευμένο. Το ομαδικό πνεύμα και η ψυχολογία είναι πολύ σημαντικά όσον αφορά την αντίσταση στις απαγορεύσεις και την εκτέλεση των εντολών.
Γι’ αυτό, στο Κοράνι, διατάσσεται η αλληλεγγύη των ανθρώπων στο καλό και στην ευσέβεια, και η αποφυγή της αλληλεγγύης στην αμαρτία, στην παρανομία και στην εχθρότητα. Ολόκληρος ο στίχος έχει ως εξής:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην παραβιάζετε τα ιερά σύμβολα του Θεού, ούτε τον ιερό μήνα, ούτε τα θυσιαζόμενα ζώα, ούτε εκείνους που κατευθύνονται προς τον ιερό οίκο, επιζητώντας την ευαρέσκεια του Κυρίου τους… Βοηθάτε ο ένας τον άλλον στην καλοσύνη και την ευσέβεια, και μην βοηθάτε ο ένας τον άλλον στην αμαρτία και την εχθρότητα.»
(10)
Στην πραγματικότητα
Κάθε αμαρτία που διαπράττεται είναι μια αδικία, μια υπέρβαση ορίων και μια παραβίαση.
Διότι αμαρτία είναι η παράβαση των εντολών του Θεού, η πράξη αυτού που απαγορεύει. Συνεπώς, στην αμαρτία υπάρχει υπέρβαση των ορίων της εντολής και της απαγόρευσης. Η πράξη της υπέρβασης καθιστά τον δράστη αμαρτωλό.
Η καταπίεση και ο βιασμός είναι η υπέρβαση των ορίων του επιτρεπτού και η είσοδος στα όρια του απαγορευμένου.
Η υπέρβαση των ορίων κατά την διεκδίκηση ενός δικαιώματος που ανήκει σε άλλον, θεωρείται επίσης βιασμός. Το ίδιο ισχύει και για το να ανταποδίδεις με πολλαπλάσια ένταση σε κάποιον που σου είπε κάτι.
Χουντουντλαχ
Σχετικά με την τήρηση των ορίων που έθεσε ο Θεός.
«φράγμα άρδευσης»
Αυτός που βρίσκεται εκεί, μοιάζει με κάποιον που περιφέρεται γύρω από το δάσος. Τα μάτια του είναι γεμάτα θαυμασμό και έκπληξη, και η καρδιά του χτυπάει σαν να πρόκειται να βγει από τη θέση της. Γιατί το μάτι είναι ο κατάσκοπος της καρδιάς. Η περιέργειά του, που συλλέγει πληροφορίες, παρασύρει και την καρδιά, και φέρνει τον άνθρωπο στα όρια του δάσους. Και εκεί…
«Μην πλησιάζετε τα όρια του Θεού.»
Αυτός που θυμάται την εντολή του και ταπεινώνει το βλέμμα του, επιτυγχάνει την ευαρέσκεια του Θεού και αντιστέκεται στις νέες επιθυμίες της ψυχής του.
Οι άνθρωποι έχουν μειωμένη ευαισθησία στο να ξεπερνούν τα όρια του απαγορευμένου και να παραβιάζουν τους νόμους. Συχνά, δεν κατανοούν τη διαφορά ανάμεσα στην ταπείνωση της παράβασης και στην απόλαυση της αμαρτίας. Επειδή τα μάτια τους είναι καλυμμένα με πέπλο, δυσκολεύονται να διακρίνουν το ολισθηρό έδαφος από την ομαλή επιφάνεια. Και αυτό γιατί οι καρδιές τους είναι σκεπασμένες με το πάπλωμα της αμέλειας και ξαπλωμένες πάνω σε στρώματα υπερηφάνειας, με αποτέλεσμα η σύνεση να είναι κλειστή. Πράγματι,
«Τυφλές είναι οι καρδιές στις σπηλιές, όχι τα μάτια.»
(11) το εκφράζει αυτό.
Οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται πάντα σωστά τη σοβαρότητα των γεγονότων που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή ζωή. Έτσι, οι εξελίξεις αρχίζουν να τους φαίνονται φυσιολογικές. Ίσως επειδή οι πιο εύκολα παραβιαζόμενοι κανόνες και τα πιο γρήγορα ξεπερασμένα όρια αφορούν θέματα οικογενειακού δικαίου, ο Θεός…
«όρια»
Το α συχνά τονίζεται.
Όπως φαίνεται.
Χουντουδούλλαχ
και οι λέξεις που ξεπερνούν αυτά τα όρια είναι συνήθως
παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων
χρησιμοποιήθηκε με αυτή την έννοια. Αυτή η προσέγγιση είναι σύμφωνη με τη νοοτροπία του Κορανίου όσον αφορά τη ζωή και τον άνθρωπο.
Επειδή η βάση της θρησκείας είναι ο σεβασμός στις εντολές του Θεού και η συμπόνια για τα δημιουργήματά Του, στις ανθρώπινες σχέσεις…
“παραβίαση των δικαιωμάτων του άλλου”
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι οι αδικίες, που ονομάζονται καταπίεση, εμφανίζονται κυρίως στις ανθρώπινες σχέσεις. Η επιβεβαίωση των αρχών που θέτει το δίκαιο με τις αρχές που θέτουν η θρησκεία και οι ηθικές αξίες, καθιστά τη ζωή πιο ουσιαστική. Η θρέψη της υλικής ζωής με μεταφυσικά συναισθήματα και σκέψεις προσδίδει βάθος και ευαισθησία στις ανθρώπινες σχέσεις.
Λόγω της έμφυτης θρησκευτικής και πνευματικής του προδιάθεσης, ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να έρθει σε επαφή με τη Δημιουργική δύναμη με κάποιο τρόπο. Η πραγματοποίηση αυτής της επαφής με τη βούληση του ατόμου και εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου, αποτελεί μια διεύρυνση που οι θρησκευτικοί κανόνες προσφέρουν στην καθημερινή μας ζωή και στον εσωτερικό μας κόσμο.
«Χουντουντλαχ»
Φυσικά, η γνώση είναι σημαντική, αλλά το εδάφιο αναφέρεται σε κάτι παραπάνω από τη γνώση αυτών των ορίων, τα οποία οι Βεδουίνοι δυσκολεύονταν να γνωρίσουν· αναφέρεται στη μετατροπή αυτών των ορίων σε τρόπο ζωής.
«ευλάβεια»
σημαίνει να ζεις με αυτόν τον τρόπο.
Ανθρωπότητα
«τα όρια που θέσπισε ο Θεός»
Αν η ορμή του ξεπεράσει και αυτό το όριο, τότε θα μείνει άναυδος από την έκπληξη.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Τα σημεία όπου η λέξη “χουντούδ” / “χουντούδ-ουλλάχ” αναφέρεται στο Κοράνι και …
Υποσημειώσεις:
1) Αλ-Μπακάρα, 2/187.
2) Μπουχάρι, Ιμάν, 39; Μπουγιού, 3; Μουσλίμ, Μουσάκατ, 107; Αμπού Νταβούντ, Μπουγιού, 1; Νεσαΐ, Μπουγιού, 3; Ιμπν Μάτζε, Φιτέν, 14; Ιμπν Χανμπέλ, IV, 267.
3) βλ. αλ-Μπακάρα, 2/229.
4) βλ. Αλ-Μπακάρα, 2/230.
5) βλ. αν-Νισά, 4/13-14.
6) βλ. αλ-Μουτζαδελ, 58/4.
7) Αλ-Μουμινουν, 23/7.
8) ετ-Τεβμπέ, 10/97.
9) Αλ-Τάουμπα, 10/97.
10) Αλ-Μα’ίντα, 5/2.
11) Αλ-Χατζ, 22/46.
12) Χασάν Καμίλ Γιλμάζ, Περιοδικό Αλτινόλουκ, Ιανουάριος 2005, Τεύχος: 227, Σελίδα: 010.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
