Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η επιλογή της νύφης από τον γαμπρό και η προσεκτική επιλογή του γαμπρού από τον κηδεμόνα της νύφης είναι πολύ σημαντική για την ευτυχία του ζευγαριού και την υγεία και την ανατροφή των παιδιών που θα γεννηθούν. Ο αγαπημένος μας Προφήτης, ο οποίος συνιστά προσοχή στην επιλογή των υποψήφιων γαμπρών και νυφών,
“Οι άνθρωποι είναι σαν τα ορυχεία, με καλά και κακά στοιχεία…”
(1)
μας καλεί να είμαστε προσεκτικοί. Ο Χαζράτ Ομέρ, σε έναν γιο που τον ρώτησε για το δικαίωμα του παιδιού απέναντι στον πατέρα του, απαριθμεί τα εξής τρία πράγματα:
«Διάλεξε μια καθαρή και ενάρετη μητέρα, δώσε της ένα όμορφο όνομα και δίδαξέ της το Κοράνι.»
(2)
Πρωτίστως, ο κύριος σκοπός του γάμου είναι η γέννηση μιας ευλογημένης γενιάς· έχει επίσης σημασία για την αποφυγή πιθανών αμαρτιών και την επίτευξη μιας τακτοποιημένης ζωής. Διότι, μια προσπάθεια που πηγάζει αποκλειστικά από την επιθυμία της σάρκας και βασίζεται μόνο στην ικανοποίηση ορισμένων παροδικών απολαύσεων, αναμφίβολα θα αποτελέσει στο μέλλον πηγή διαρκούς δυσφορίας.
Ο Ιμάμ Γαζαλί, απαριθμώντας τις αρχές της θρησκείας μας σε αυτό το θέμα, αναφέρει τις δύο πρώτες:
“ευσέβεια και καλοί τρόποι”
έχει θέσει. (3)
Η ισότητα μεταξύ των συζύγων είναι υψίστης σημασίας για την αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων στο οικογενειακό σπίτι. Είναι βέβαιο ότι μια ευσεβής γυναίκα και ένας ασεβής άνδρας δεν είναι ισάξιοι. Μια τέτοια ένωση έχει μεγάλες πιθανότητες να διαλυθεί στο μέλλον. Διότι η αρμονία μεταξύ δύο ανθρώπων με διαφορετικούς κόσμους είναι συχνά αδύνατη. Ομοίως, ο γάμος ενός ευσεβούς άνδρα με μια γυναίκα που δεν είναι ευσεβής και δεν ρυθμίζει τη συμπεριφορά και τις πράξεις της σύμφωνα με τις θεϊκές εντολές, φέρνει μαζί του πολλά προβλήματα και η διατήρηση ενός τέτοιου σπιτιού είναι δύσκολη.
Ο Ισλαμισμός, λοιπόν, προλαμβάνει τα μελλοντικά γεγονότα με προληπτικά μέτρα. Έτσι, διατηρεί την κοινωνική τάξη σε σταθερές βάσεις.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν), ο οποίος εφιστά την προσοχή μας σε αυτό το θέμα, δίνει την ακόλουθη συμβουλή στους πιστούς:
«Οι γυναίκες παντρεύονται για τέσσερις λόγους: για τα πλούτη τους, για την καταγωγή τους, για την ομορφιά τους και για τη θρησκευτικότητά τους. Εσύ διάλεξε την ευσεβή, και θα είσαι ευτυχισμένος.»
(4)
Εκτός από τις άλλες αρετές της γυναίκας, η έμφαση στην θρησκευτική της πλευρά αποτελεί σύσταση του Προφήτη. Επομένως, είναι το πιο ζωτικό σημείο που πρέπει να λάβει υπόψη του ο μουσουλμάνος.
Ο Προφήτης μας, ο Χαζράτ Ομέρ.
“Τι είδους αγαθά πρέπει να προμηθευτούμε για να καλύψουμε τις ανάγκες μας;”
όταν ρωτήσει, θα του δώσουν την εξής συμβουλή:
«Το καλύτερο αγαθό είναι μια γλώσσα που μνημονεύει [τον Θεό], μια καρδιά που ευγνωμονεί και μια πιστή γυναίκα που τον βοηθά στις [ισλαμικές] υπηρεσίες που σχετίζονται με την μετά θάνατον ζωή.»
(5)
Η σύζυγος που στηρίζει τον σύζυγό της στις ισλαμικές υπηρεσίες, θεωρείται από τον Προφήτη μας ως ένα από τα σημαντικότερα αγαθά του κόσμου.
Ο Προφήτης μας, ο οποίος συχνά προειδοποιούσε από αυτό το σημείο, ζητάει να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί στα ακόλουθα λόγια του:
«Μην παντρεύεστε γυναίκες [μόνο] για την ομορφιά τους, γιατί η ομορφιά τους μπορεί να τις βλάψει. Μην τις παντρεύεστε [μόνο] για τα πλούτη τους, γιατί τα πλούτη τους μπορεί να τις διαφθείρουν. Παντρευτείτε γυναίκες που είναι ευσεβείς. Σίγουρα, μια ευσεβής δούλα, ακόμα κι αν έχει κομμένη μύτη, τρυπημένα αυτιά και μαύρο δέρμα, είναι ανώτερη από μια γυναίκα που δεν είναι ευσεβής.»
Όπως η θρησκευτικότητα αποτελεί προϋπόθεση για την γυναίκα που πρόκειται να παντρευτεί, έτσι και ο κηδεμόνας της κοπέλας οφείλει να αναζητά πρωτίστως την θρησκευτική πλευρά του άνδρα. Όσοι αναζητούν στον άνδρα που θα δώσουν τις κόρες τους μόνο πλεονεκτήματα όπως η ομορφιά, ο πλούτος και η θέση, αδιαφορώντας για την θρησκευτική του πλευρά, δίνουν αφορμή για διαφθορά και διχόνοια.
Ένας άνδρας, υποψήφιος γαμπρός της κόρης του, ήρθε στον Χασάν αλ-Μπασρί και
“Σε τι είδους άνθρωπο να δώσω την κόρη μου;”
ρωτάει τη γνώμη του. Ο Χασάν αλ-Μπασρί απαντά:
«Δώσε την σε έναν άνδρα που φοβάται τον Θεό. Γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος, αν αγαπά την κόρη του, θα της κάνει καλό, και αν την μισεί, δεν θα την αδικεί.»
ορίζουν/διατάσσουν. (6)
”
Σύμφωνα με το Σαριάτ, ο σύζυγος και η σύζυγος πρέπει να είναι “küfüv”, δηλαδή να είναι κατάλληλοι ο ένας για τον άλλον.
όπως είπε ο Μπεντιουζζαμάν Χαζретλερί, και συνέχισε:
“Αυτή η ισότητα και η ομοιότητα είναι το πιο σημαντικό σημείο της θρησκευτικότητας. Τι ευτυχία για τον σύζυγο που, βλέποντας τη θρησκευτικότητα της γυναίκας του, την μιμείται και γίνεται θρησκευόμενος για να μην χάσει τη σύντροφό του στην αιώνια ζωή. Ευτυχισμένη είναι η γυναίκα που, βλέποντας τη θρησκευτικότητα του συζύγου της…”
«Μη χάσω τον αιώνιο φίλο μου»
έτσι εισέρχεται στην ευσέβεια.”
αναφέρεται (7).
Αφού και οι δύο πλευρές λάβουν υπόψη την πτυχή της ευσέβειας, φυσικά, θα δώσουν σημασία και στις άλλες πλευρές ανάλογα με τη σπουδαιότητά τους. Μια άλλη ιδιότητα που αναζητείται στη γυναίκα είναι να είναι καλοσυνάτη και με καθαρή ηθική. Εξάλλου, οι περισσότερες γυναίκες που δίνουν προσοχή στη θρησκευτική τους ζωή θα προσπαθήσουν να ζήσουν σύμφωνα με την ισλαμική ηθική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε να παραμελούμε τη γνώμη και τις προτιμήσεις της γυναίκας σχετικά με τον άνδρα. Διότι πρόκειται για μια ένωση που θα διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή και θα συνεχιστεί και στην αιώνια ζωή.
Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το χαμηλό ύψος της γαμήλιας προίκας της γυναίκας.
Δηλαδή, να προέρχεται από ένα περιβάλλον που δεν προκαλεί υπερβολικά έξοδα. Σήμερα, σε ορισμένες περιοχές μας, εξακολουθεί να υφίσταται ένα έθιμο της εποχής της αμάθειας.
“χρήματα για την νύφη”
προκαλεί το κλείσιμο του δρόμου προς τον γάμο.
Οι ισλαμιστές μελετητές εξηγούν ότι η φτώχεια ενός ενάρετου και αξιόλογου υποψηφίου δεν αποτελεί εμπόδιο στην ισότητα μεταξύ των συζύγων και δεν βλάπτει τον γάμο. Συνεπώς, εφόσον υπάρχει αμοιβαία συναίνεση μεταξύ των συζύγων, η ανισορροπία πλούτου και φτώχειας δεν αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στον γάμο.
Επιπλέον, εκτός από την επιθυμητή θρησκευτικότητα και ηθική, η προέλευση της γυναίκας από πλούσια οικογένεια και η οικονομική της επάρκεια μπορεί να αποτελέσει ξεχωριστό κριτήριο επιλογής. Αυτό το στοιχείο αναφέρεται και στο χαντίθ ως ξεχωριστή ιδιαιτερότητα.
Υποσημειώσεις:
1. Μουσνέδ, 2: 539.
2. Τερμπιέτ-υλ-Εβλâδ, 1: 38.
3. ανάσταση, 2:38.
4. Ιμπν Μάτζα, Νικάχ: 6.
5. Τιρμίζι, Ερμηνεία του Κορανίου – 48, Ιμπν Μάτζε, Γάμος: 5.
6. Ιχιά, 2: 43.
7. Λάμψεις, σελ. 186.
(βλ. Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ, Γυναίκα, Οικογένεια, Ζωή, Εκδόσεις Νεσίλ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
