Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι επιτακτική η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε με ολόψυχη προσπάθεια τις τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες, όπως φαίνεται, στοχεύουν στη διάσπαση της χώρας μας, στην πρόκληση εμφυλίου πολέμου, στην αποθάρρυνση και τον εκφοβισμό του λαού, και στην υποταγή της κυβέρνησης… Συνεπώς, κάθε πολίτης αυτής της χώρας που δεν είναι προδότης έχει καθήκοντα να εκπληρώσει σε αυτήν την πάλη:
1.
Θα είμαστε όλοι προσεκτικοί, δεν θα υπάρξει εφησυχασμός, και αν δούμε κάποιο ύποπτο άτομο ή κατάσταση γύρω μας, θα ενημερώσουμε αμέσως τις αρμόδιες αρχές.
2.
Ανεξάρτητα από το πόσο επιβλαβή και οδυνηρά είναι τα γεγονότα.
“κλαίω, καίω, πονώ”
υπάρχει, αλλά
“Τι θα απογίνουμε, η καταστροφή είναι προ των πυλών, το τέλος μας έφτασε.”
Δεν υπάρχουν συναισθήματα και σκέψεις όπως το να αποθαρρυνθείς, να διαλυθείς, να παραδοθείς στον φόβο και την απελπισία!
3.
Πώς προκαλείται εμφύλιος πόλεμος ή πώς σπέρνεται διχόνοια και χάος; Στην κοινωνία υπάρχουν πληγές που έχουν επουλωθεί, σημεία έντασης και ευαισθησίας, ομάδες που ζουν ειρηνικά, καλώς ή κακώς. Διαδίδουν φήμες, προβαίνουν σε πράξεις που υποκινούν αυτές τις ομάδες η μία εναντίον της άλλης. Υπάρχουν άτομα στις ομάδες που είναι αθώα, ευάλωτα, εύκολα χειραγωγούμενα, και αυτά τα άτομα τα εκμεταλλεύονται. Αν δεν τα καταφέρουν, παρεμβαίνουν προδότες ή πράκτορες πληροφοριών, και έτσι αρχίζουν οι διαμάχες και οι συγκρούσεις μεταξύ των ομάδων. Αυτό το έχουμε ζήσει πολλές φορές, έχουμε υποφέρει από τις συνέπειες και έχουμε βιώσει τον πόνο. Ένας λογικός άνθρωπος δεν βάζει το χέρι του σε φωλιά σκορπιών ή σε τρύπα φιδιών για δεύτερη φορά. Πρέπει να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί σε αυτό το θέμα, και αν υπάρχουν ανάμεσά μας άτομα που αφήνουν τα συναισθήματά τους να κυριαρχήσουν και υποκύπτουν σε υποκίνηση, προβαίνοντας σε αρνητικές πράξεις και λόγια εναντίον άλλων ομάδων, πρέπει να τους εμποδίσουμε.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, πρέπει να εμφυσήσουμε στο νου και στην ψυχή των ανθρώπων μας, μέσω της εκπαίδευσης, το εξής:
«Δεν έχουμε άλλη χώρα, και αυτή η γη δεν ανήκε ποτέ και δεν μπορεί να ανήκει σε μία μόνο ομάδα· ανεξάρτητα από τις διαφορές μας σε διάφορους τομείς, ως πολίτες αυτής της χώρας, με ίσα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ζήσουμε μαζί, να εργαστούμε με ζήλο για το κοινό καλό και να αποτρέψουμε το κακό, και να επιδείξουμε αλληλεγγύη.»
4.
Δεν υπάρχει προσωπική εκδίκηση και τιμωρία αθώων.
Στο ισλαμικό δίκαιο και στο κοσμικό δίκαιο
«η αρχή της εξατομίκευσης της ενοχής και της ποινής»
Υπάρχει η αρχή ότι οι ένοχοι είναι αυτοί που διέπραξαν το έγκλημα και μόνο αυτοί φέρουν την ποινή. Στις πρωτόγονες κοινωνίες και κάποτε στην Ανατολή και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας υπήρχε η πρακτική της εκδίκησης, η οποία παραβίαζε αυτήν την αρχή. Αν κάποιος από μια οικογένεια ή φυλή γινόταν θύμα δολοφονίας, σκότωναν τυχαία κάποιον από την οικογένεια ή τη φυλή του δράστη, θεωρώντας έτσι ότι η εκδίκηση είχε επιτευχθεί. Το Ισλάμ απαγόρευσε ρητά αυτήν την πρακτική. Ας το σκεφτούμε αυτό σε σχέση με ομάδες:
Ένας Αλεβίτης, ένας Τούρκος, ένας Κούρδος…
Εάν κάποιος διαπράξει φόνο εναντίον ενός ατόμου ή μιας ομάδας από διαφορετικό υπόβαθρο, το να θεωρείται ένοχη ολόκληρη η ομάδα και να επιδιώκεται εκδίκηση με το να τους βλάπτουν είναι αντίθετο με τη θρησκεία, το δίκαιο και τη δικαιοσύνη. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι που θέλει η τρομοκρατία: μια συγκεκριμένη πράξη.
(αυτή η πράξη θα συνιστούσε τρομοκρατική ενέργεια)
να αποδοθεί σε μια ομάδα και άλλες ομάδες να κινηθούν για να πάρουν εκδίκηση από αυτούς, να ξεσπάσουν γεγονότα παρόμοια με τα γεγονότα του Τσορούμ και του Μαράς, και οι τρομοκρατικές εστίες και αυτοί που κρατούν τα νήματα στα χέρια τους να πετύχουν τους στόχους τους! Η συμβολή σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν είναι καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά μάλλον συνιστά βοήθεια και υποστήριξη στην τρομοκρατία.
Διανύουμε δύσκολες μέρες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις μας πληγώνουν, οι προκλήσεις, οι υποκινήσεις και οι προδοσίες οργιάζουν, και σε αυτή την κατάσταση, αυτό που αναλογεί σε αυτόν τον ευγενή λαό είναι…
έξυπνος, συνετός, υπομονετικός, σοφός
το να συμπεριφέρεσαι σωστά σημαίνει να προσκολλάσαι στο δίκαιο, το νόμο και τη δικαιοσύνη.
Είναι επίσης μέρος του αγώνα να σκέφτεται κανείς και να μην ξεχνά ότι και αυτές οι μέρες θα περάσουν, ότι το έθνος που κυριαρχεί σε αυτή τη γη εδώ και χίλια χρόνια θα συνεχίσει να κυριαρχεί και ότι, αν ακολουθήσει το δρόμο της λογικής και της σοφίας, θα έρθουν ξανά ένδοξες μέρες.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
