Ποια είναι τα δικαιώματα της γυναίκας;

– Τι έχετε να πείτε για τους ισχυρισμούς ότι το Ισλάμ επιβάλλει καταπίεση και περιορισμούς στις γυναίκες;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Στην προ-ισλαμική εποχή, η γυναίκα δεν θεωρούνταν καν άνθρωπος. Η ισλαμική θρησκεία ανέβασε τη γυναίκα στη θέση που της αξίζει. Ελευθερία δεν σημαίνει να ζεις όπως θέλει η ψυχή σου και ο διάβολος. Αντίθετα, σημαίνει να ζεις όπως θέλει ο Δημιουργός σου. Γιατί όποιος δεν υπακούει στη θέληση του Θεού, υπακούει στη θέληση της ψυχής του ή του διαβόλου.

Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε συνοπτικά τα γενικά δικαιώματα της γυναίκας:

“Αν κάποιος λάβει το χαρμόσυνο μήνυμα ότι απέκτησε κόρη, το πρόσωπό του μαυρίζει από τη λύπη…”


(Αλ-Ναχλ, 16/58)

Σε αυτό το στίχο, ο Αλλάχ (cc) περιγράφει την άποψη των ανθρώπων της εποχής της αμάθειας για τις γυναίκες και θεωρεί αυτή την αντίληψη αποκρουστική. Ωστόσο,

«Ο Θεός δίνει κόρη σε όποιον θέλει, γιο σε όποιον θέλει, και τα δύο σε όποιον θέλει, και αφήνει στείρο όποιον θέλει».


(Σούρα, 42/49)

Η γυναίκα γεννιέται όπως και ο άνδρας, είναι ανθρώπινο πλάσμα όπως και ο άνδρας. Αν οι γονείς κάνουν διακρίσεις ανάμεσά τους σε στοργή και δώρα, φέρουν την ευθύνη. Αξίζουν την στέρηση της μεσιτείας, επειδή δεν τήρησαν την διαθήκη του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν). Γνωρίζοντας ότι τα αισθήματα της αμάθειας θα αναβλύζουν κατά καιρούς στους ανθρώπους, ο Κύριός μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) τονίζει ιδιαίτερα την εκπαίδευση των κοριτσιών και…

«Ο πατέρας που ανατρέφει τρεις, δύο, ή ακόμα και μία κόρη, προστατεύοντας τα δικαιώματά της, θα είναι μαζί της στον Παράδεισο».


(Ιμπν Μάτζε, αλ-Αντάμπ 3)

Ανακοινώνεται. Σε περίπτωση γέννησης κοριτσιού, όπως και σε περίπτωση γέννησης αγοριού, θυσιάζεται ένα ζώο ως «ακίκα» (θυσία ευχαριστίας). Δίνεται ένα ωραίο όνομα, εξασφαλίζεται η υποχρεωτική εκπαίδευση. Λαμβάνει τις απαραίτητες σεξουαλικές πληροφορίες από τη μητέρα. Στο Κοράνι και στη Σούννα, καμία διάταξη που ενθαρρύνει τη γνώση δεν αποκλείει τις γυναίκες. Αντίθετα, γνωρίζοντας ότι θα παραμεληθούν, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) συνέστησε ιδιαίτερα την εκπαίδευση των γυναικών και διέταξε την προστασία των δικαιωμάτων τους. Στην εποχή του, αναδείχθηκαν γυναίκες «μουτζτεχίντ» (εξέχουσες θεολόγοι). (Για παράδειγμα, η Αΐσα, σύζυγος του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν), ήταν μία από αυτές.)

Η γυναίκα μεγάλωσε και ανατράφηκε χωρίς καμία διάκριση από τον άνδρα, και έφτασε η ώρα να παντρευτεί. Έχει το δικαίωμα, και μάλιστα είναι και σουνέτ (σ.σ. θρησκευτική υποχρέωση), να δει τον υποψήφιο γαμπρό. Αν δεν τον εγκρίνει, τον απορρίπτει, και η επιμονή των κηδεμόνων και του υποψήφιου γαμπρού δεν αλλάζει τίποτα.

Κατά το γάμο, η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τον γαμπρό όση “μείρ” επιθυμεί. Η “μείρ” είναι το φυσικό της δικαίωμα, καθορισμένο από τον Θεό, και αποτελεί εγγύηση ζωής. Η χρήση της εξαρτάται αποκλειστικά από τη δική της βούληση, εντός των νόμιμων πλαισίων. Μπορεί να ξοδέψει τη “μείρ” της, ή οποιαδήποτε άλλη περιουσία διαθέτει, για φιλανθρωπικούς σκοπούς, να επενδύσει σε εμπορικές επιχειρήσεις, να ιδρύσει εταιρείες, να συμμετέχει σε εταιρείες με μετοχές, να κερδίζει και να ξοδεύει τα κέρδη της όπου επιθυμεί. Διότι η κοινωνική της ασφάλεια διασφαλίζεται με το γάμο. Όλες οι απαραίτητες δαπάνες για το σπίτι και για την ίδια βαρύνουν τον άνδρα. Ο άνδρας δεν μπορεί να της πει: “Αγόρασε τα ρούχα σου ή τα καλλυντικά σου με τα δικά σου χρήματα”. Οφείλει να εξασφαλίζει τη διατροφή της γυναίκας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Αν δεν μπορεί, δεν μπορεί να παντρευτεί. Αν δεν το κάνει μετά το γάμο, η αίτηση διαζυγίου της γυναίκας θα έχει θετικό αποτέλεσμα.

Ο σύζυγός της δεν μπορεί να την ταπεινώνει, πρέπει να θυμάται ότι είναι σύντροφός της στη ζωή, δεν μπορεί να θυμώνει και να την αφήνει μόνη στο σπίτι.

“Ο καλύτερος άνδρας είναι εκείνος που φέρεται καλύτερα στη γυναίκα του.”


(βλ. Μπουχάρι, γάμος 43; Μουσλίμ, αρετές 68)

Στις υποχρεώσεις του συζύγου περιλαμβάνεται να αστειεύεται, να διασκεδάζει και να ψυχαγωγεί τη σύζυγό του στο σπίτι.

Εκτός από την περίπτωση που η γυναίκα αψηφά το δίκαιο και επαναστατεί, ο άνδρας δεν μπορεί να χτυπά τη γυναίκα του με ασήμαντες δικαιολογίες. [Μπορείτε να ανατρέξετε στο εδάφιο (Nisa, 4/34) και στις ερμηνείες του σχετικά με το χτύπημα της γυναίκας.]

(Ενδεικτικά βλ. Ibn Kesîr IV/257; Kurtubî VI/170,172,173; Elmalı IV/1351; Ebû Dâvûd, menâsik 56; Ibn Mâce, menâsik 84; Müslim hac 147; Tirmizi, Rada’11; Ebû Dâvûd, menâsik 56; Halebî Sağîr σ. 395; Halebî Kebîρ σ. 621; Canan, Terbiyesi, σ. 391]

Δεν μπορεί να ενοχλεί τη γυναίκα του με ξαφνικές επιδρομές, λόγω της ζήλιας του, της αρρώστιας του και των υποψιών του.

Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία του Θεού επ’ αυτού) σε ένα χαντίθ απαγόρευσε σε κάποιον που έχει μείνει μακριά από την οικογένειά του για μεγάλο χρονικό διάστημα να επιστρέψει στο σπίτι ξαφνικά τη νύχτα, χωρίς να ειδοποιήσει. Σε αυτό το χαντίθ αναφέρεται επίσης ως λόγος η δυνατότητα της γυναίκας να προετοιμαστεί για τον σύζυγό της, όπως με την αποτρίχωση των μασχαλών, το ξύρισμα των ποδιών και την περιποίηση των μαλλιών. Η μετάφραση ενός σχετικού χαντίθ έχει ως εξής:

”

(Από μακριά)

Μην πηγαίνεις κοντά στη γυναίκα σου τη νύχτα, γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσει μαχαίρι για να ξυριστεί ή να χτενίσει τα μαλλιά της αν είναι αχτένιστα.

(να ετοιμαστεί για την άφιξή του)

.”


(Μπουχάρι, νικάχ 121, 122; Μουσλίμ, ραδά’ 58, ιμάρετ 181, 182; Δαρίμι, νικάχ 32, τζιχάντ 163)

Οι ερμηνείες των Χαντίθ αναφέρουν επίσης ως αιτία την πιθανότητα η ξαφνική είσοδος στο σπίτι τη νύχτα να υποδηλώνει υποψία απιστίας από τη σύζυγο.

– Ο σύζυγος έχει επίσης το καθήκον να ικανοποιεί σεξουαλικά τη σύζυγό του.


Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) παρομοίασε τους ανθρώπους που κατεβαίνουν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πράξης, χωρίς να σκεφτούν τη σύζυγό τους, με κόκορα, δηλαδή με ζώο, και συνέστησε να μην προχωρούν σε σεξουαλική επαφή χωρίς χάδια και φιλιά.

[Από τον Ντεϊλεμί, Γκαζαλί, Ιχιά IV/52. Επίσης βλ. Σουγιούτι, ελ Τζαμίους-Σαγίρ (με το Φετχούλ-Καντίρ) VI/323]

Επειδή ο άνδρας μπορεί να διεγερθεί αμέσως με την όψη, αλλά η γυναίκα είναι έτοιμη για σεξουαλική επαφή μόνο μετά από μια μακρά περίοδο χάιδεμα. Καλός άνδρας είναι εκείνος που καταφέρνει να προετοιμάσει τη γυναίκα του για αυτό και να την ικανοποιήσει όπως ικανοποιεί τον εαυτό του. Οι άνδρες που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους κατά τη σεξουαλική επαφή, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι βασανίζουν τον σύντροφό τους και απολαμβάνουν την ευχαρίστηση βασανίζοντάς τον.

– Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να χωρίσει από τον άνδρα που δεν έχει συνευρεθεί σεξουαλικά μαζί της μέσα σε ένα χρόνο από τον γάμο.

Γυναίκα

“προκαταβληθέντα γαμήλιον φόρον”

μπορεί να μην παραδοθεί στον άνδρα χωρίς να πάρει κάτι.

– Όπως η διατροφή της γυναίκας, έτσι και τα έξοδα θεραπείας και φαρμάκων βαρύνουν τον σύζυγο.

Αν η γυναίκα δεν ξέρει να φτιάχνει ψωμί, ο άντρας οφείλει να αγοράζει έτοιμο ψωμί. Αν θέλει να το στολίσει, τα υλικά διακόσμησης και τα αρώματα είναι έξοδα του άντρα. Δύο σετ ρούχα, ένα για το καλοκαίρι και ένα για το χειμώνα, είναι υποχρέωση του άντρα. Σε περίπτωση διαφωνίας, η ποιότητα των ρούχων καθορίζεται από τις τοπικές αρχές. Η γυναίκα, όταν ο σύζυγός της ταξιδεύει, μπορεί να πάρει εγγυητή από αυτόν για τη διατροφή της για τις ημέρες που απουσιάζει. Αν θέλει να κοιμάται χωριστά από τον σύζυγό της κατά τη διάρκεια της περιόδου της, έχει το δικαίωμα να ζητήσει ξεχωριστό κρεβάτι.

– Η γυναίκα μπορεί να ζητήσει υπηρέτρια από τον σύζυγό της, ανάλογα με την κατάστασή της.





Ο μισθός της υπηρέτριας ανήκει στον σύζυγό της. Σύμφωνα με το έθιμο, η γυναίκα δεν υποχρεούται να κάνει καμία δουλειά, εκτός από τις οικιακές εργασίες που θεωρούνται ντροπή για τις γυναίκες να μην τις κάνουν.

Αν χρειαστεί, συμφωνούν με τον σύζυγό της για το ποσό της μηνιαίας διατροφής. Αν διαπιστώσει ότι δεν επαρκεί, μπορεί να ζητήσει αύξηση, και αν ο σύζυγος δεν το δεχτεί, μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.

– Εάν η σύζυγος δεν επιθυμεί να ζει με τους συγγενείς του συζύγου, ο σύζυγος υποχρεούται να της εξασφαλίσει μια ανεξάρτητη κατοικία.

Ο λόγος που δίνεται είναι η επιθυμία της να διασκεδάζει και να απολαμβάνει τον σύζυγό της, κάτι που η παρουσία των παιδιών θα εμπόδιζε. Μάλιστα, είναι δικαίωμά της να ζητάει ξεχωριστά δωμάτια για όλους, εκτός από το παιδί που είναι πολύ μικρό για να καταλάβει τη σεξουαλική πράξη, για τον ίδιο λόγο.

– Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται τους γονείς της μία φορά την εβδομάδα, και ο άνδρας δεν μπορεί να το εμποδίσει.

Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να εργάζεται σε νόμιμες εργασίες που δεν βλάπτουν τα δικαιώματα του άνδρα, εντός του νόμιμου πλαισίου.

Αν μια γυναίκα επιθυμεί να πάει στο χαμάμ λόγω εμμήνου ρύσεως ή λοχείας, ο άνδρας πληρώνει το κόστος του χαμάμ, αλλά αν είναι γνωστό ότι στο χαμάμ δεν τηρούνται οι κανόνες περί σεμνότητας, η γυναίκα δεν στέλνεται στο χαμάμ.

“Ριτζί”

(αναστρέψιμος) ή

“μπαίν”

Ο άνδρας οφείλει να καταβάλλει κάθε είδους διατροφή στην γυναίκα του, με την οποία έχει χωρίσει με ταλάκ, κατά τη διάρκεια της ιντέτ.

Αυτά που αναφέραμε είναι μερικά μόνο παραδείγματα από όσα αναφέρονται στα βιβλία της φικχ, όταν απαριθμούνται τα δικαιώματα της γυναίκας έναντι του άνδρα. Και αυτά δεν είναι απλές συμβουλές, αλλά νομικά δικαιώματα με κυρώσεις. Αν στις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, στην Ανατολία, εδώ κι εκεί, οι γυναίκες εργάζονται και καταπιέζονται κάτω από σκληρές εργασίες που θα έπρεπε να γίνονται από άνδρες, τότε η ευθύνη δεν ανήκει στο Ισλάμ, αλλά σε εκείνους που απομάκρυναν το Ισλάμ από τη ζωή τους.

– Όσον αφορά τις εκλογές, οι περισσότεροι Ισλαμιστές μελετητές έχουν δηλώσει ότι η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ψηφίζει.

Διότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα. Άλλωστε, η εκλογή συνίσταται στην “υπακοή”. Εντούτοις, ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) έλαβε υπακοή και από τις γυναίκες.

(βλ. Σουρά Μουμταχίνα, στίχος 12 και τις ερμηνείες του).

Μετά τον Χαζράτ Ομέρ (ρα), ζητήθηκε η γνώμη όλων, συμπεριλαμβανομένων των ανύπαντρων κοριτσιών, για τον χαλίφη που θα εκλεγεί.

[βλ. Μουχάμμαντ Χαμιντουλλάχ, Εισαγωγή στις Ισλαμικές Θεσμικές Δομές, Κωνσταντινούπολη 1981, σ. 112 (απόσπασμα από Ιμπν Κεθίρ)]

– Τελικά, όταν η γυναίκα πεθάνει, το σάβανό της ανήκει επίσης στον σύζυγό της.

(Συνοπτικά)

Για μια πιο εκτενή εξήγηση των παραπάνω θεμάτων, βλ. Ibn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, Αίγυπτος 1380/1960. Επίσης, τα κεφάλαια περί διατροφής σε όλα τα βιβλία φικχ και ειδικότερα Serahsî, Mebsût V/180 κ.ε.

Όπως φαίνεται, η γυναίκα είναι ένα άτομο που δεν έχει καμία ανησυχία ή πρόβλημα όσον αφορά τα προς το ζην, δηλαδή απολαμβάνει πλήρη κοινωνική ασφάλεια. Και όλα αυτά είναι νόμιμα δικαιώματα που θα καθοριστούν με δικαστική απόφαση σε περίπτωση διαφωνίας. Διαφορετικά, στο Ισλάμ, ο σύζυγος και η σύζυγος δεν είναι δύο εχθρικά άκρα που διαρκώς τσακώνονται για να αποσπάσουν δικαιώματα ο ένας από τον άλλον. Είναι δύο μισά του ιδίου συνόλου, που συμπληρώνουν, βοηθούν, υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και αποτελούν πηγή ηρεμίας και ηθικού. Ακριβώς όπως ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού και ο Χαζράτ Αλί (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του) μοιραζόταν τις δουλειές με τη σύζυγό του Φατιμά (να είναι ευχαριστημένη η Θεός μαζί της).

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ:

Το Ισλάμ αναφέρει ότι η γυναίκα και ο άνδρας δημιουργήθηκαν ίσοι από τη φύση τους:

«Ω άνθρωποι! Σας δημιουργήσαμε από έναν άνδρα και μια γυναίκα…»




(Αλ-Χουτζουράτ, 49/13).

Επιπλέον, η ισλαμική θρησκεία δηλώνει ότι δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ γυναικών και ανδρών, και ότι κανένα από τα δύο φύλα δεν υπερέχει του άλλου στη γέννηση, το θάνατο και τη μεταθανάτια ζωή. Διότι ο άνθρωπος θα σταθεί ενώπιον του Θεού μόνος, χωρίς μεσάζοντες, και θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του (Μαρία, 19/93). Η κατάσταση των γυναικών που πιστεύουν, πράττουν καλές πράξεις και δεν απομακρύνονται από το δρόμο του Θεού περιγράφεται στο Κοράνι…


“εκείνοι που θα ζήσουν μια αιώνια ζωή στη загробной жизни и θα πάνε στον Рай”


αναφέρεται μεταξύ άλλων (Ναχλ, 16/97).

Η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών απορρέει από τη σωματική τους διάπλαση, με τις γυναίκες να περιγράφονται ως αδύναμα και ευαίσθητα όντα. Ως εκ τούτου, παρατηρούνται διαφορές στις λειτουργίες των δύο φύλων τόσο στην ατομική όσο και στην κοινωνική ζωή, με την γυναίκα να προστατεύεται. Η ισλαμική θρησκεία, σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις της προ-ισλαμικής εποχής, δεν υποβίβασε τη γυναίκα ούτε υιοθέτησε ένα μοντέλο μητριαρχικής οικογένειας. Αντίθετα, χάραξε ένα μοντέλο οικογένειας όπου κάθε μέλος έχει ξεχωριστές ευθύνες, χωρίς να υφίσταται καμία αδικία μεταξύ τους. Η ισλαμική τάξη, με τις καινοτομίες που εισήγαγε στην οικογενειακή ζωή, υιοθέτησε ένα πρότυπο που άνοιξε νέους δρόμους στη δικαιοσύνη, καταργώντας όλες τις συμπεριφορές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή καταπίεσης για τον άνδρα και τη γυναίκα μέσα στην οικογένεια και να βλάψουν αυτήν.

Το Ισλάμ έχει αναθέσει αυτό το καθήκον στον άνδρα ως επικεφαλής της οικογένειας.

«Οι άνδρες έχουν εξουσία επί των γυναικών (είναι οι αρχηγοί της οικογένειας). Γι’ αυτόν τον λόγο ο Αλλάχ έδωσε σε μερικούς (τους άνδρες) υπεροχή έναντι άλλων (των γυναικών). Και (οι άνδρες) ξοδεύουν από τα πλούτη τους γι’ αυτές…»




(Νισά, 4/34).

Και πάλι, ο Θεός Παντοδύναμος αναφέρει σε άλλο στίχο:

“…

(Άνδρες και γυναίκες)

Όπως οι γυναίκες έχουν δικαιώματα έναντι των ανδρών, έτσι και οι άνδρες έχουν δικαιώματα έναντι των γυναικών, με δίκαιο τρόπο. Οι άνδρες όμως έχουν ένα βαθμό ανωτερότητας έναντι των γυναικών. Ο Αλλάχ είναι Παντοδύναμος.

(απόλυτος νικητής)

είναι, σοφός

(ο αληθινός κύριος της κρίσης και της σοφίας)

είναι.”


(Αλ-Μπακάρα, 2:28)

ορίζοντας, έχει αναθέσει την ευθύνη της αρχηγίας της οικογένειας στον άνδρα. Καθώς ο άνδρας, με την αρχηγία της οικογένειας, έχει την ευθύνη να καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειας και να την προστατεύει από κάθε είδους εξωτερικές επιρροές, φέρει μεγάλη ευθύνη. Αντίθετα, ο άνδρας δεν μπορεί να ανακατεύεται στην προσωπική περιουσία της γυναίκας μέσα στην οικογένεια, ούτε μπορεί να της επιβάλλει κάποιες υποχρεώσεις. Μάλιστα, αν η γυναίκα δεν θέλει να φροντίσει το παιδί, μπορεί να ζητήσει από τον σύζυγό της ακόμη και μια νταντά και μπορεί να μην κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, τέτοιες δουλειές και ευθύνες που σχετίζονται με το σπίτι ενθαρρύνονται από τον Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν), καθώς αποτελούν ένδειξη της ευσέβειας της γυναίκας. Η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να υπακούει στις εντολές του άνδρα εντός του νόμιμου πλαισίου (Αμπού Νταβούντ, Νικάχ, 40). Η συνέχιση της οικογενειακής ζωής στο Ισλάμ είναι δυνατή με την προστασία των αμοιβαίων δικαιωμάτων.

«Εσείς έχετε δικαιώματα στις γυναίκες σας, και οι γυναίκες σας έχουν δικαιώματα σε εσάς.»




(Τιρμίζι, Ραδά’, 11).

Η υποταγή και η υπακοή της γυναίκας στα αμοιβαία δικαιώματα σημαίνει την εκπλήρωση των καθηκόντων της απέναντι στον σύζυγό της εντός των νόμιμων ορίων.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ:

Επειδή ο άνδρας είναι υπεύθυνος για τη διαβίωση της οικογένειας, οφείλει να καλύπτει τις υλικές ανάγκες της γυναίκας, και μάλιστα εντός του πλαισίου του Ισλάμ (Νίσα, 4/34). Ο άνδρας έχει την υποχρέωση να ζει καλά με τη γυναίκα και να προστατεύει τα δικαιώματά της:

“…Μαζί τους”

(με τις συζύγους σας)

Περάστε καλά. Αν δεν σας άρεσαν…

(κάντε υπομονή)

Ίσως κάτι να μην σας αρέσει, αλλά ο Αλλάχ (ο Υπέρτατος) να έχει ορίσει σε αυτό πολλά καλά.

(Ίσως ο Αλλάχ να σας χαρίσει από αυτούς καλούς απογόνους, ή να δημιουργήσει αγάπη ανάμεσά σας).

.”


(Νισά, 4/19).

Ο Ισλαμισμός, πάνω απ’ όλα, δίνει στον άνδρα το ”

να διοικεί την οικογένεια και να ασκεί την εξουσία του αρχηγού

“απαγορεύει την κακοποίηση. Σκοπός αυτού είναι η διατήρηση της οικογενειακής τάξης. Από αυτή την άποψη, δεν είναι θεμιτό για τον άνδρα να χρησιμοποιεί τέτοιο προνόμιο καταπιεστικά εις βάρος της γυναίκας. Μόνο με μια τέτοια σχέση μπορούν οι σχέσεις μεταξύ γυναίκας και άνδρα να εξελιχθούν ομαλά.”

Ισλάμ,

Επιτρέπει στη γυναίκα να αξιοποιεί τις ικανότητες και τις δεξιότητές της στις κοινωνικές σχέσεις στο μέγιστο δυνατό βαθμό, εντός των νόμιμων ορίων. Επίσης, της δίνει την ελευθερία να εργάζεται και να δραστηριοποιείται, να μαθαίνει και να σπουδάζει, προκειμένου να βοηθά τους μουσουλμάνους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο.

(Μπουχάρι, Ιλίμ, 36; Ιμπραχίμ Τζεμάλ, Βιβλίο Φικχ για τη Μουσουλμάνα Γυναίκα, μετάφραση Μπεσίρ Εργιάρσοι, Κωνσταντινούπολη 1987, σελ. 483 κ.λπ.).

“Η γυναίκα είναι σαν το πλευρό. Αν προσπαθήσεις να την ισιώσεις, θα σπάσει. Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, αποδέξου την με την καμπυλότητά της.”


(Μπουχάρι, Νικάχ, 79).

«Ο καλύτερος από εσάς είναι εκείνος που φέρεται καλύτερα στη γυναίκα του.»


(Τιρμίζι, Ραδά, 11; Ιμπν Μάτζε, Νικάχ, 50).

Από αυτά τα χαντίθ μαθαίνουμε ότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) προειδοποιούσε συνεχώς τους μουσουλμάνους για τις γυναίκες και τους συμβούλευε να έχουν καλή σχέση μαζί τους. Η γυναίκα δεν χτυπιέται, αλλά συμβουλεύεται. Μόνο αν η γυναίκα είναι ανυπάκουη, δεν υπακούει τον άνδρα της σύμφωνα με τα ισλαμικά πρότυπα, συναναστρέφεται με άτομα που δεν είναι συγγενείς και σπαταλά τα χρήματα του άνδρα της, αποκαλύπτει τα οικογενειακά μυστικά, τότε πρώτα γίνεται προειδοποίηση, η οποία μπορεί να ενταθεί ελαφρώς, αλλά αν και πάλι δεν έχει αποτέλεσμα, ανάλογα με την κατάσταση, μπορεί να χτυπηθεί ελαφρά για να φοβηθεί (Νίσα, 4/34). Ωστόσο, αν και αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, δεν πρέπει να χτυπηθεί.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ:

“Οι άνδρες είναι κυρίαρχοι επί των γυναικών”

(καυβάμ)

διότι ο Θεός έχει δώσει σε κάποιους ανωτερότητα έναντι άλλων, και διότι οι άνδρες…

(στις γυναίκες)

ξοδεύουν από τα υπάρχοντά τους.


Οι καλές γυναίκες είναι εκείνες που υπακούουν με καρδιάς και προστατεύουν ό,τι ο Θεός διέταξε να προστατεύεται, όταν ο σύζυγός τους απουσιάζει…


(Νισά, 4/34).

Οι γυναίκες οφείλουν να είναι υπάκουες και σεβαστές στους συζύγους τους, ώστε οι σύζυγοι να μπορούν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους στην οικογένεια. Η γυναίκα υποχρεούται να υπακούει στον σύζυγό της υπό νόμιμες συνθήκες. Επιπλέον, οι οικιακές εργασίες και η ανατροφή των παιδιών αυξάνουν την ευσέβεια της γυναίκας. Διότι το Ισλάμ δεν επιβάλλει τέτοια ευθύνη στις γυναίκες, αλλά τις ενθαρρύνει, δηλώνοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουν την ευαρέσκεια του Θεού.

Οι άνδρες υπερέχουν των γυναικών επειδή διαθέτουν ορισμένες φυσικές ιδιότητες και δυνάμεις που δεν έχουν οι γυναίκες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υπερέχουν σε τιμή και αρετή (Μαουδούδης, Τεφχίμ αλ-Κουράν, Ι, Κωνσταντινούπολη 1986, σ. 317, 318).

«Αν μια γυναίκα προσεύχεται πέντε φορές την ημέρα, νηστεύει τον μήνα του Ραμαζανιού, διατηρεί την τιμή της και υπακούει στον σύζυγό της, οι πόρτες του παραδείσου είναι ανοιχτές γι’ αυτήν.»


(Μπουχάρι, Μισκάτ, ΙΙ/202).

Επειδή η υπακοή εδώ θα πρέπει να είναι εντός του πλαισίου των εντολών του Θεού, η γυναίκα δεν οφείλει να υπακούει στον σύζυγό της εάν αυτός τις παραβλέπει.

Διότι η υπακοή στον Θεό προηγείται της υπακοής στον σύζυγο.

Στην οικογένεια, η αμοιβαία ικανοποίηση μεταξύ συζύγων είναι μια απαραίτητη ανάγκη, επομένως δεν είναι σωστό να την αγνοεί καμία από τις δύο πλευρές. Στις φυσιολογικές συνθήκες, η γυναίκα πρέπει να γνωρίζει αυτήν την κατάσταση του συζύγου της και να τον σέβεται. Το Ισλάμ υποστηρίζει ότι η γυναίκα και ο άνδρας είναι ίσοι από τη φύση τους. Στην ισότητα ανδρών-γυναικών, δεν υπάρχει διαφορά ούτε στις κοσμικές ποινές. Η ποινή για εγκλήματα κατά της γυναίκας είναι η ίδια με την ποινή για εγκλήματα κατά του άνδρα. Το γεγονός ότι η γυναίκα κληρονομεί το μισό μερίδιο από τον άνδρα δεν είναι υποτιμητικό ούτε αποτελεί ανισότητα. Όταν κατανοηθεί η άποψη του Ισλάμ για τη γυναίκα και η υποχρέωση του άνδρα να φροντίζει τις υποθέσεις της, η ανάθεση της ευθύνης για τις απαραίτητες δαπάνες πριν από το γάμο στον κηδεμόνα της γυναίκας και η ανάθεση αυτών των δαπανών στον σύζυγό της μετά το γάμο, γίνεται σαφές ποια σοφία επιδιώκει ο Θεός σε αυτό το θέμα.

Γυναίκα,

Η γυναίκα είναι ελεύθερη να μην ξοδέψει τίποτα από την κληρονομιά της, εκτός από ό,τι δώσει οικειοθελώς στον άνδρα. Αντίθετα, ο άνδρας έχει την υποχρέωση να ξοδεύει σε κάθε περίπτωση. Έτσι, η γυναίκα μπορεί να κληρονομήσει, αλλά να μην αγγίξει καθόλου την κληρονομιά.

(Ιμπραήμ Τζεμάλ, ηλικίας 485 ετών).

Ο Θεός Παντοδύναμος δημιούργησε τη γυναίκα ως κυρά του σπιτιού. Όπως ο άνδρας είναι υπεύθυνος για την επιβίωση της οικογένειας και την απόκτηση αγαθών, έτσι και η γυναίκα είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση αυτών των αγαθών και την ορθή λειτουργία του σπιτιού. Διότι η γυναίκα είναι η ποιμενίς του σπιτιού του συζύγου της. Εκτός αυτού, το Ισλάμ δεν επιβάλλει στη γυναίκα καμία υποχρέωση σε εργασίες εκτός σπιτιού. Το Κοράνι,

«Και να κάθεστε στα σπίτια σας…»


(Αλ-Αχζάμπ, 33/33)

Ο στίχος αυτός ενθαρρύνει τη γυναίκα να παραμένει στο σπίτι. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η γυναίκα μπορεί να χρειαστεί να βγει από το σπίτι. Για παράδειγμα: εάν δεν υπάρχει άνδρας που να φροντίζει τις υποθέσεις της γυναίκας, ή εάν η οικογένεια αντιμετωπίζει δυσκολίες που την αναγκάζουν να εργάζεται εκτός σπιτιού, εάν ο άνδρας αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, είναι άρρωστος ή ανίκανος να εξασφαλίσει τα προς το ζην, τότε το ισλαμικό δίκαιο προβλέπει ευελιξία και λύσεις σε τέτοιες συνθήκες και καταστάσεις.

“Ο Αλλάχ έχει επιτρέψει σε εσάς τις γυναίκες να βγαίνετε έξω για τις ανάγκες σας.”


(Μπουχάρι-Μουσλίμ).

Ωστόσο, παρά τα παραπάνω, στις συνθήκες που βρισκόμαστε, όσο και αν μια μουσουλμάνα γυναίκα συμμορφώνεται με τις ισλαμικές αρχές, δεν μπορεί να προστατευτεί από τα κακά βλέμματα στην αγορά, στο δρόμο ή στην εργασία. Επομένως, παρόλο που οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες, οι γυναίκες πρέπει να απέχουν από τους δρόμους.

Ο Ισλαμισμός, αναθέτοντας στην γυναίκα οικιακές εργασίες, καταργεί το πρόβλημα της εργασίας. Ο Ισλαμισμός θα σώσει ταυτόχρονα την ανθρώπινη ψυχή που προδίδεται στο χαρέμι και στο σελάμ.

Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:

– Γιατί είναι υποχρεωτική η κάλυψη των γυναικών, και γιατί η κάλυψη για τους άνδρες διαφέρει από την κάλυψη για τις γυναίκες;

Πηγές:

– Σαγίντ Κουτμπ, Η Σύγκρουση Ισλάμ-Καπιταλισμού, Κωνσταντινούπολη 1988, σελ. 129;

– Σαΐντ Χαββά, Ισλάμ, μετάφραση Σαΐντ Σιμσέκ, Άγκυρα, χ.χ., σ. 197 κ.ε.

– Μουσταφά Σιμπάι, Η Θέση της Γυναίκας, Κωνσταντινούπολη 1988, σελ. 57 κ.ε.

– Αμπντουλλάχ Νασούχ Ουλβάν, Η Οικογενειακή Εκπαίδευση στο Ισλάμ, Ι, σελ. 221 κ.ε.

– Ömer Ferruh, Ισλαμικό Οικογενειακό Δίκαιο, μετάφραση Yusuf Ziya Kavakcı, Κωνσταντινούπολη 1976, σελ. 228 κ.ε.

– Ο Προφήτης Μωάμεθ και η Οικογενειακή Ζωή, Επιτροπή, Κωνσταντινούπολη 1989, σελ. 171 κ.ε.

– Μ. Αλί Χασεμί, Η Μουσουλμανική Προσωπικότητα στο Κοράνι και τη Σούννα, μετάφραση Ρεσούλ Τόσουν, Κωνσταντινούπολη 1988, σελ. 63 κ.ε.

(Σαμίλ Ισλάμ Ανσ., Τμήμα Γυναικών)

Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις