Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Διότι, όπως και εσείς επισημάνατε, άτομα που είχαν λάβει την ευαγγελία του παραδείσου, όπως ο Χαζράτ Ταλχά και ο Χαζράτ Ζουμπαϊρ, συμμετείχαν σε αυτή τη διαμάχη και μαρτύρησαν.
Είναι χρήσιμο να εξηγήσουμε αυτό το θέμα σε μερικά σημεία:
Σε ένα γεγονός όπου συμμετείχαν άνθρωποι που είχαν λάβει την ευαγγελία του παραδείσου, όπως ο Χαζράτ Αλί, ο Χαζράτ Ταλχά και ο Χαζράτ Ζουμπαϊρ, το να τους κρίνεις ένοχους και να πεις ότι θα πάνε στην κόλαση σημαίνει να διαψεύσεις αυτή την ευαγγελία, κάτι που δεν συνάδει με την πίστη.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι, όταν οι άνθρωποι κάνουν κάτι λάθος, αν το κάνουν υπακούοντας στις επιθυμίες και τις ορμές τους, στις επιθυμίες της ψυχής τους, τότε η ευθύνη είναι βαριά. Αν όμως το λάθος γίνεται με μοναδικό σκοπό την αναζήτηση της αλήθειας και την απόκτηση της ευαρέσκειας του Θεού, τότε δεν υπάρχει ευθύνη, ή αν υπάρχει, η πιθανότητα συγχώρεσης είναι μεγάλη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αρχή που ακολουθήθηκε ήταν η ερμηνεία των βιβλίων και των σουννών, οδηγώντας σε αυτό το συμπέρασμα. Οι μουτζαχίτδες, στις ερμηνείες τους, θεωρούν ότι αυτός ο κανόνας ισχύει και για τους σάχάμπα.
Στο Κοράνι, ο Αλλάχ επαινεί τους Σαχάμπα σε πολλά σημεία. Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι αυτός ο έπαινος του Αλλάχ έχει καταργηθεί. (Εξάλλου, δεν υπάρχει κανόνας περί κατάργησης επαίνου).
Η προσεκτική στάση των ισλαμικών λογίων απέναντι σε αυτές τις διαμάχες των συντρόφων του Προφήτη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι, ενώ αναγνωρίζουν το δίκιο του Αλί, στην αντίπαλη πλευρά βρίσκονται σύντροφοι του Προφήτη που είχαν λάβει την υπόσχεση του Παραδείσου, καθώς και η Αΐσα, η οποία αναφέρεται με επαινετικά λόγια στο Κοράνι και ήταν η αγαπημένη του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) μέχρι την τελευταία του πνοή.
Η ακόλουθη ερμηνεία του Μπεντιουζζαμάν Χαζретλερί (Bediüzzaman Hazretleri) ρίχνει επίσης φως στο θέμα μας:
«Η μάχη που ονομάζεται Μάχη της Τζεμέλ είναι η σύγκρουση μεταξύ του Χαζρέτ-ι Αλί και των Χαζρέτ-ι Ταλχά, Χαζρέτ-ι Ζουμπεΐρ και Αϊσέ-ι Σιντίκα (Ραδıyαλλαχü Τεαλά ανχüm ετζμαΐν).»
«Ο Χαζρέτ-ι Αλί, με βάση την απόλυτη δικαιοσύνη, έκανε ιερό αγώνα για να ακολουθήσει την ίδια αρχή όπως και στην εποχή των Σέιχεϊν».
Στην εποχή των Σέιχ, η αγνότητα του Ισλάμ ευνοούσε την απόλυτη δικαιοσύνη, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, καθώς η ισλαμική πίστη εξασθένησε και διάφορα έθνη εισήλθαν στην ισλαμική κοινωνική ζωή, η εφαρμογή της απόλυτης δικαιοσύνης κατέστη πολύ δύσκολη. Έτσι, κατέφυγαν στην αρχή της “επιλογής του μικρότερου κακού”, δηλαδή στην σχετική δικαιοσύνη. Η διαμάχη γύρω από αυτή την ερμηνεία εισήλθε στην πολιτική, προκαλώντας πόλεμο.
«Αφού η ερμηνεία έγινε αποκλειστικά για χάρη του Θεού και για το καλό του Ισλάμ, και από αυτήν την ερμηνεία προέκυψε διαμάχη, μπορούμε να πούμε: Αν και η ερμηνεία του Χαζράτ Αλί ήταν σωστή και οι αντίπαλοί του έκαναν λάθος, παρ’ όλα αυτά δεν αξίζουν τιμωρία. Διότι όποιος ερμηνεύει και βρίσκει την αλήθεια, λαμβάνει διπλή ανταμοιβή. Αν δεν τη βρει, λαμβάνει μια ανταμοιβή ως ανταμοιβή της ερμηνείας, η οποία είναι ένα είδος λατρείας. Είναι αθώος από το λάθος του.»
Πιστεύουμε ότι η υπακοή στις ακόλουθες συμβουλές του Μπεντιάνε είναι πολύ σημαντική τόσο για τη θρησκεία μας όσο και για την ειρήνη μας:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
