– Μπορείτε να το εξηγήσετε λεπτομερώς με στίχους από το Κοράνι και χαντίθ;
– Τι είδους τιμωρίες θα υποστεί όποιος δεν δίνει ζακάτ;
– Τι θα χάσει;
– Υπάρχουν πολλοί πλούσιοι μουσουλμάνοι που δεν δίνουν ζακάτ. Τι μπορεί να γίνει για να τους αποτρέψουμε από αυτή την αμαρτία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τι παράξενος που είναι ο άνθρωπος της εποχής μας!
Δηλώνει ότι είναι μουσουλμάνος και αποδέχεται το Ισλάμ, αλλά δεν τηρεί τις προϋποθέσεις του Ισλάμ: δεν προσεύχεται, δεν δίνει ελεημοσύνη, δεν πάει προσκύνημα, και μερικοί μάλιστα δεν νηστεύουν. Απλώς εκφράζει την πρώτη προϋπόθεση, την ομολογία πίστης…
Δυστυχώς, ο σύγχρονος μουσουλμάνος έχει εγκαταλείψει τη ζακάτ και σφετερίζεται τα δικαιώματα των φτωχών. Αγνοεί το μέγεθος της αμαρτίας του και την τιμωρία που θα υποστεί. Στην απάντησή μας αυτή θα εξηγήσουμε πόσο μεγάλη αμαρτία είναι η μη καταβολή της ζακάτ και την σκληρή τιμωρία που θα υπάρξει στην άλλη ζωή. Ίσως αυτό να οδηγήσει όσους δεν καταβάλλουν τη ζακάτ σε μετάνοια και να την καταβάλλουν, κερδίζοντας έτσι την ευαρέσκεια του Κυρίου μας.
Θα γευτούν την τιμωρία όσοι δεν δίνουν ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη) από τα αγαθά τους.
Στο 34ο εδάφιο της Σούρας Ατ-Τάουμπα αναφέρεται:
«Και όσοι συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και δεν τα ξοδεύουν στο δρόμο του Θεού, ειδοποίησέ τους για μια οδυνηρή τιμωρία! Την ημέρα εκείνη θα πυρωθούν με φωτιά της κόλασης και θα σφραγιστούν με αυτά τα μέτωπά τους, τα πλευρά τους και οι πλάτες τους. Και θα τους ειπωθεί: Αυτό είναι που συσσωρεύσατε για τον εαυτό σας. Γευτείτε λοιπόν αυτό που συσσωρεύσατε.»
Στο ιερό κείμενο
“συσσωρεύω”
όπως εμείς το ερμηνεύουμε
“κενζ”
Σχετικά με τη λέξη, ο Χαζράτ Ομέρ είπε:
«Αυτός είναι ο πλούτος για τον οποίο δεν έχει καταβληθεί η ζακάτ».
Αυτήν την άποψη μετέφεραν και οι Ιμπν Αμπάς, Αμπντουλλάχ Ιμπν Ουμέρ, ο Άγιος Τζαμπίρ και ο Άγιος Αμπού Χουρέιρα. Και όλοι οι άλλοι σοφοί…
“κενζ”
έχουν συμφωνήσει ότι η λέξη αναφέρεται σε περιουσία για την οποία δεν έχει καταβληθεί η ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη).
Σύμφωνα με αυτό, η σημασία του στίχου είναι η εξής:
Αυτοί που συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και δεν δίνουν την ελεημοσύνη τους.
Αλήθεια, εσύ να τους αναγγείλεις μια οδυνηρή τιμωρία! Την ημέρα εκείνη, η φωτιά της Κόλασης θα φουντώνει πάνω τους, και με αυτήν θα καίγονται τα μέτωπά τους, τα πλευρά τους και οι πλάτες τους. Και θα τους λένε: «Αυτό είναι το πλούτος που συσσωρεύσατε και δεν δώσατε την ελεημοσύνη του. Γευτείτε τώρα την τιμωρία του πλούτου που δεν δώσατε την ελεημοσύνη του».
Λέγεται ότι
«Όποιος αγαπάει κάτι και το προτιμάει από την υπακοή στον Θεό, θα τιμωρηθεί γι’ αυτό.»
Αυτοί λοιπόν που δεν δίνουν ζακάτ, θα υποστούν αυτή την τιμωρία επειδή προτίμησαν την αγάπη για τα πλούτη τους από την αγάπη του Θεού. Επειδή αγάπησαν τα πλούτη και εγκατέλειψαν τον Θεό, η τιμωρία τους θα είναι και αυτή με τα πλούτη. Τα σώματά τους θα καούν με χρυσό και ασήμι που θα πυρωθούν στη φωτιά της κόλασης.
Σε ένα ιερό χαντίθ που μεταφέρεται από τον Αμπού Χουρεϊρέ, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Σε όποιον έχει χρυσό και ασήμι και δεν δίνει την ελεημοσύνη του, θα ετοιμαστούν την Ημέρα της Κρίσης πλάκες από φωτιά, και ο χρυσός και το ασήμι που δεν έδωσε ως ελεημοσύνη θα σιδερωθούν πάνω του, και θα καψαλιστούν τα πλευρά, το μέτωπο και η πλάτη του. Και όσο κρυώνουν οι πλάκες, θα ξαναζεσταίνονται σε μια μέρα που διαρκεί πενήντα χιλιάδες χρόνια. Αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να τελειώσει η δίκη ανάμεσα στους ανθρώπους. Μετά θα πάει είτε στον Παράδεισο είτε στην Κόλαση.»
[Μουσλίμ, Ζακάτ, 24, (987); Αχμάντ μπιν Χανμπάλ, Μουσνέδ, ΙΙ, 262]
Τώρα, εσύ που δεν δίνεις τη ζακάτ!
Είδες το ιερό στίχο και το ιερό χαντίθ. Μήπως η τιμωρία του Θεού δεν σε τρομάζει καθόλου; Ή μήπως έχεις τη δύναμη να αντέξεις αυτήν την τιμωρία; Πώς θα είναι η κατάστασή σου την ημέρα που το σώμα σου θα καεί με χρυσό και ασήμι που λιώνουν στη φωτιά της κόλασης;
Δεν καταλαβαίνεις από τις δηλώσεις του Κορανίου και των Χαντίθ ότι η μη καταβολή της ζακάτ είναι αμαρτία ενώπιον του Θεού;
Τι μεγάλη αμαρτία!
και προκαλώντας την οργή του Θεού
Τι μεγάλη ανταρσία!
Έλα, μετάνιψε για την αμαρτία σου πριν να είναι πολύ αργά και δώσε με αγάπη το ζακάτ (ελεημοσύνη) από τον πλούτο που σου χάρισε ο Θεός. Αλλιώς, η μετάνοιά σου στην άλλη ζωή θα είναι τόσο μεγάλη που ούτε η φαντασία δεν θα μπορεί να την συλλάβει!
Και να ξέρεις και τούτο:
Είναι δύσκολο να αποκτήσεις πλούτο, αλλά αφού τον αποκτήσεις…
η προστασία είναι ακόμα πιο ισχυρή.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ο αμελής άνθρωπος περνάει όλη του τη ζωή παλεύοντας ανάμεσα στην απόκτηση πλούτου και στην προσπάθεια να τον προστατεύσει, και τελικά καταρρέει.
Και ο άνθρωπος, μόνο του δικού του αγαθού
μπορεί να επωφεληθεί από ένα μικρό μέρος αυτού.
Τελικά, μετανιωμένος, αναγκάζεται να την εγκαταλείψει με τον θάνατό της. Αυτό είναι μια ξεκάθαρη απώλεια.
Γι’ αυτό, έλα, βγάλε την αγάπη για τα υλικά αγαθά από την καρδιά σου και βάλε στη θέση της την αγάπη του Θεού!
Αναφέρεται ότι ο Χαζράτ Αλί είπε τα εξής:
«Και όσοι συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και δεν τα δαπανούν για την υπόθεση του Θεού, εσύ, προειδοποίησέ τους με μια οδυνηρή τιμωρία…»
Όταν αποκαλύφθηκε το ιερό εδάφιο, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε τρεις φορές:
«Χρυσός να χαθεί, άργυρος να χαθεί.»
(Αχμάντ, Μουσνέδ, 5/366)
είπε. Αυτό βάρυνε τους συντρόφους του Προφήτη και είπαν:
“Τι είδους αγαθά να αποκτήσουμε;”
είπαν. Ο Χαζράτ Ομέρ:
“Θα το μάθω για εσάς.”
λέγοντας;
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, σίγουρα αυτό βάρυνε τους συντρόφους σου και σε ρωτούν ποιο αγαθό να αποκτήσουν».
είπε. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού είπε:
«Μια γλώσσα που μνημονεύει τον Θεό, μια καρδιά που ευχαριστεί και μια σύζυγος που βοηθάει τον σύζυγό της στην θρησκεία του.»
(Ιμπν Μάτζα, Νικάχ, 27; Τιρμίζι, Τεφσίρ, 9/9)
Εδώ είναι το αυθεντικό προϊόν:
Μια γλώσσα που αναφέρει το όνομα του Θεού, μια καρδιά που ευχαριστεί και ένας σύζυγος/σύζυγος που βοηθάει στο δρόμο του Θεού…
Ω, εσύ που έχεις την καρδιά σου δεμένη στο χρυσό και το ασήμι και δεν δίνεις ούτε τη ζακάτ! Πόσο αδιάφορος είσαι για τον αληθινό πλούτο!
Δεν πρέπει να δένεις την καρδιά σου σε υλικά αγαθά, γιατί αυτά δεν θα σε συνοδεύσουν στον τάφο.
…ακόμα και τη ζακάτ σου δεν μπορείς να δώσεις από φόβο μήπως μειωθεί το πλούτος σου. Να ξέρεις…
Το αληθινό αγαθό, θα σου συντροφεύσει στον τάφο και στο ταξίδι σου στην άλλη ζωή.
Αυτός είναι ο ένας λόγος. Ο άλλος είναι η διασκέδαση και η ψυχαγωγία. Εσύ, βυθισμένος στη διασκέδαση και την ψυχαγωγία, έχεις ξεχάσει τον θάνατο και την μετά θάνατον ζωή. Νομίζεις ότι δεν θα σου ζητηθεί λογαριασμός για την ελεημοσύνη που δεν έδωσες. Πόσο λάθος είναι αυτή η πεποίθησή σου…
Θα το καταλάβεις όταν ο θάνατος σε φτάσει.
Αν έχεις μυαλό, έλα, μετάνιωσε τώρα και ζήτησε συγχώρεση από τον Κύριό σου, δίνοντας τις ζακάτ που καθυστέρησες…
Τα αγαθά που δεν δόθηκε η ζακάτ τους, θα τυλιχτούν γύρω από το λαιμό τους την Ημέρα της Κρίσεως.
Στο 180ο εδάφιο της Σούρας Άλ-Ιμράν αναφέρεται:
«Αυτοί που τσιγκουνεύονται με όσα τους χάρισε ο Θεός από την αφθονία Του, ας μην νομίζουν πως αυτό είναι καλό γι’ αυτούς. Αντίθετα, είναι κακό γι’ αυτούς. Αυτό που τσιγκουνεύτηκαν θα τους τυλιχτεί γύρω από το λαιμό την Ημέρα της Ανάστασης. Η κληρονομιά των ουρανών και της γης ανήκει στον Θεό. Ο Θεός γνωρίζει καλά όσα κάνετε.»
Ω εσύ που δεν δίνεις ζακάτ! Διάβασες τι λέει αυτό το ιερό στίχο; Λέει: Όσοι τσιγκουνεύονται να δώσουν το ζακάτ από τα αγαθά που τους χάρισε ο Αλλάχ, ας μην νομίζουν ότι αυτά τα αγαθά είναι καλό για αυτούς. Αντίθετα, αυτά τα αγαθά είναι κακό για αυτούς.
Τα πλούτη που δεν δόθηκαν ως ζακάτ και κρατήθηκαν με φιλαργυρία, θα τυλιχτούν γύρω από τους λαιμούς των κατόχων τους την Ημέρα της Κρίσης.
(Τιρμίζι, Εξήγηση του Κορανίου 4; Ιμπν Μάτζα, Ζακάτ 2)
Μήπως η απειλή αυτού του ιερού στίχου δεν σε φοβίζει;
Τι θα απογίνεις όταν ο πλούτος που τσιγκουνεύεσαι σήμερα, τυλιχτεί γύρω από το λαιμό σου αύριο!
Σε ένα ιερό χαντίθ που μεταφέρεται από τον Αμπού Χουρεϊρά, αναφέρεται:
«Αν ο Αλλάχ δώσει πλούτο σε κάποιον και αυτός δεν πληρώσει τη ζακάτ, την ημέρα της Ανάστασης ο πλούτος αυτός θα μεταμορφωθεί σε ένα πολύ δηλητηριώδες φίδι. Το φίδι αυτό έχει δύο σημεία πάνω από τα μάτια του. Την ημέρα της Ανάστασης, αυτό το άγριο φίδι θα γίνει περιδέραιο γύρω από το λαιμό του πλουσίου. Στη συνέχεια, το φίδι θα πιάσει το πηγούνι του από τις δύο πλευρές με το στόμα του και θα πει: «Εγώ είμαι ο πλούτος σου, ο πλούτος για τον οποίο δεν πλήρωσες τη ζακάτ».»
(Μπουχάρι, Ζακάτ 3)
Ω εσύ που δεν δίνεις την ελεημοσύνη σου! Σήμερα
Ο πλούτος που τσιγκουνεύτηκες, την ημέρα της κρίσης θα μεταμορφωθεί σε δηλητηριώδες φίδι και θα σε πιάσει από τα σαγόνια και τις δύο πλευρές του πηγουνιού σου.
Τώρα πες, αξίζει τον κόπο; Και αντέχεται αυτό το μαρτύριο;
Ο Θεός ζητάει από εσένα το ένα τεσσαρακοστό του πλούτου που σου έχει δώσει, ως δικαίωμα των υπηκόων Του. Δεν είναι άλλωστε Εκείνος ο αληθινός κύριος του πλούτου; Ακόμα και αν ζητούσε όλο τον πλούτο, όχι μόνο το ένα τεσσαρακοστό, εμείς πάλι…
«Λαμπεγιάκ»
Δεν έπρεπε να υπακούσουμε στην εντολή του Κυρίου μας; Είμαστε απλώς διαχειριστές. Έλα, δώσε κι εσύ το ένα τεσσαρακοστό του αγαθού που σου έχει ανατεθεί στον Κύριό σου. Για να σου δοθεί όταν το έχεις περισσότερο ανάγκη.
Ο Αμπού Ζερ λέει: Πήγα στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Κάθονταν στη σκιά της Κάαμπα. Μόλις με είδε, γύρισε προς εμένα και είπε:
«Μα τον Κύριο της Κάαμπα, αυτοί είναι οι χαμένοι.»
είπε. Μουρμούρισα από μέσα μου:
“Ωχ, μήπως κατέβηκε κάτι που αφορά εμένα;”
λέγοντας;
«Ας θυσιαστούν οι γονείς μου για σένα, ποιοι είναι αυτοί, ω Αγγελιοφόρε του Θεού!»
είπα. Και εκείνος είπε:
«Όσοι έχουν πολλά πλούτη! Εκτός από εκείνους που δαπανούν τα πλούτη τους σε αγαθοεργίες και φιλανθρωπίες, δίνοντας στους φτωχούς και τους απόρους, δεξιά και αριστερά τους…»
Και μετά συνέχισε ως εξής:
«Σε ορκίζω στον Αλλάχ, τον Παντοδύναμο, όποιος δεν δίνει το ζακάτ από τις καμήλες και τα βοοειδή του, θα έρθει την Ημέρα της Κρίσης και τα ζώα αυτά, πιο καλοθρεμμένα και παχιά, θα τον πατήσουν με τα πόδια τους και θα τον χτυπήσουν με τα κέρατά τους. Και μόλις περάσουν από πάνω του, θα ξαναρχίσουν να τον πατούν και να τον χτυπούν. Και αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να τελειώσει η δίκη των ανθρώπων.»
(Μπουχάρι, Ζακάτ 3; Ιμπν Μάτζε, Ζακάτ 2)
Άκουσες, εσύ που έχεις πρόβατα και βοοειδή και δεν δίνεις την ελεημοσύνη τους! Τα ζώα που σήμερα δεν έδωσες ως ελεημοσύνη από φιλαργυρία, αύριο, την ημέρα της κρίσης,
θα περάσει από πάνω σου, θα σε συνθλίψει και θα σε χτυπήσει.
Τώρα, σκέψου με σύνεση, αξίζει τον κόπο; Πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα που είσαι τόσο τσιγκούνης; Αν έχεις λίγο μυαλό, θα φοβηθείς την τιμωρία του Κυρίου σου και θα καθαρίσεις την περιουσία σου, υπολογίζοντας και δίνοντας τις ζακάτ που δεν έχεις δώσει.
Η Ζακάτ είναι δικαίωμα, και όποιος το δίνει θα σωθεί.
Στις τέσσερις πρώτες στροφές του Σουρέ Μου’μίνουμ αναφέρεται:
«Ασφαλώς, οι πιστοί θα σωθούν. Εκείνοι που προσεύχονται με ταπεινότητα, που αποστρέφονται τις μάταιες συζητήσεις και που δίνουν ελεημοσύνη…»
Εσύ, που δεν δίνεις την ελεημοσύνη σου, δεν βλέπεις; Οι πιστοί που σώζονται είναι αυτοί που προσεύχονται, που εγκαταλείπουν τα μάταια λόγια και που δίνουν την ελεημοσύνη τους. Αν εσύ δεν δίνεις την ελεημοσύνη σου, αν δεν προσεύχεσαι, πώς θα γίνεις ένας από τους πιστούς που σώζονται;
Και πάλι, κοίτα τι λέει ο Κύριός μας στο Κοράνι:
«Υπάρχουν άνδρες που ούτε το εμπόριο ούτε οι συναλλαγές τους αποσπούν από την ανάμνηση του Θεού, την προσευχή και την ελεημοσύνη.»
(Νουρ, 24/36)
Άκουσες, εσύ που δεν δίνεις ζακάτ! Ο Αλλάχ επαινεί κάποιους ανθρώπους και λέει: «Πόσο ωραίοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μνημονεύουν τον Αλλάχ, προσεύχονται και δίνουν ζακάτ. Καμία εμπορική δραστηριότητα ή συναλλαγή δεν τους αποτρέπει από αυτές τις πράξεις λατρείας». Τι σε εμποδίζει λοιπόν από την προσευχή, την μνημόνευση του Αλλάχ και την καταβολή του ζακάτ; Δεν έχεις καμία πρόθεση να γίνεις ένας από αυτούς τους ανθρώπους που ο Αλλάχ επαινεί;
Ο Αμπού Δαρδά, σε μια επιστολή που έγραψε στον Σαλμάν αλ-Φαρίσι, είπε: Ω αδελφέ μου!
Απέφευγε να συσσωρεύεις υλικά αγαθά του κόσμου, για τα οποία δεν θα δώσεις ευχαριστίες.
Διότι εγώ άκουσα τον Αγγελιοφόρο του Θεού να λέει:
«Ο πλούσιος που υπακούει στον Θεό στα αγαθά που του δόθηκαν, θα έρθει στην Ημέρα της Κρίσης. Τα αγαθά του θα τοποθετηθούν μπροστά του. Κάθε φορά που η γέφυρα Σιράτ θα τον κλονίζει, τα αγαθά του θα του λένε: “Συνέχισε το δρόμο σου”»
(μη φοβάσαι),
γιατί εσύ πλήρωσες το χρέος του Θεού που είχες απέναντί μου». Έπειτα, φέρνουν εκείνον που δεν υπάκουσε στον Θεό όσον αφορά την περιουσία του (δηλαδή, δεν έδωσε την ελεημοσύνη). Κάθε φορά που η γέφυρα τον κλονίζει, η περιουσία του του λέει: «Αλλοίμονο σε σένα, γιατί δεν πλήρωσες το χρέος του Θεού που είχες απέναντί μου!». Και αυτή η κατάσταση συνεχίζεται μέχρις ότου ο άνθρωπος αυτός να καλέσει την καταστροφή και τον θάνατό του.
(Μπεϊχάκι, Σουάμπ αλ-Ιμάν)
Ω εσύ που δεν δίνεις την ελεημοσύνη σου! Τι προτιμάς: Να κρεμαστείς από την γέφυρα Σιράτ και το πλούτος σου να σε βαρύνει;
«Μη φοβάσαι, συνέχισε, εσύ έδωσες την ελεημοσύνη μου, πλήρωσες το χρέος σου.»
να πω, ή:
«Αλλοίμονο σε σένα, δεν έδωσες τη ζακάτ σου, δεν πλήρωσες το χρέος του Θεού που είχες απέναντί Του».
Να πω; Τι θέλεις; Να ξέρεις, θα αποκτήσεις αυτό που θέλεις. Ό,τι θέλεις να αποκτήσεις εκείνη την ημέρα, κάνε το έργο του σήμερα, η επιλογή είναι δική σου…
Σε ένα ιερό χαντίθ που μεταφέρεται από τον Άνς (ρα), ο Κύριός μας είπε: «Αλίμονο στους πλουσίους την Ημέρα της Κρίσης εξαιτίας των φτωχών! Γιατί αυτοί θα πουν:»
«Κύριέ μας! Αυτοί οι πλούσιοι μας αδικούν. Δεν μας δίνουν το δικαίωμα που τους έχεις επιβάλει να μας δώσουν.»
Και ο Αλλάχ ο Παντοδύναμος θα πει:
«Σας ορκίζω στην τιμή και τη δόξα μου, θα σας φέρω πιο κοντά (στον Παράδεισο), θα τους απομακρύνω.»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) στη συνέχεια απήγγειλε το ακόλουθο εδάφιο:
«Στα αγαθά τους, οι επαιτούντες και οι φτωχοί έχουν ένα ορισμένο δικαίωμα».
(Μεαρίτζ, 70/25-25) (Ταμπεράνι, αλ-Μου’τζέμου-σ σαγίρ και αλ-Μου’τζέμου-λ εβσάτ)
Άκουσες το ιερό χαντίθ. Τι δικαιολογία θα προβάλεις την Ημέρα της Κρίσεως, όταν οι φτωχοί και όσοι δικαιούνται ζακάτ θα σε κατηγορήσουν; Και με τι θα παρηγορηθείς, όταν ο Θεός τους φέρει κοντά στον Παράδεισο και σε απομακρύνει από αυτόν; Να ξέρεις, όποιος απομακρύνεται από τον Παράδεισο, πλησιάζει την κόλαση. Δεν σε τρομάζει η προοπτική να πλησιάσεις την κόλαση; Και αξίζει τον κόπο για λίγα εγκόσμια αγαθά;
Κράτα καλά στο νου σου και αυτά τα ιερά χαντίθ. Ίσως αυτά τα χαντίθ σε σώσουν από την αμαρτία της μη καταβολής ζακάτ:
«Ο Αλλάχ δεν δέχεται την προσευχή ενός ανθρώπου που δεν δίνει ζακάτ, εκτός αν συνδυάσει την προσευχή με τη ζακάτ. Ο Αλλάχ, αναμφίβολα, έχει συνδυάσει την προσευχή και τη ζακάτ. Μην τα διαχωρίζετε λοιπόν.»
(Δεϋλεμεί, Φιρδεύς 5/133 Αρ.: 7725, Κενζούλ-Ουμμάλ Αρ.: 15788)
«Την ημέρα της κρίσης, ο Θεός δεν θα κοιτάξει με έλεος εκείνον που δεν δίνει ζακάτ, εκείνον που καταβροχθίζει την περιουσία των ορφανών, εκείνον που ασκεί μαγεία και εκείνον που εξαπατά.»
(Αναφέρεται από τον Αμπού Σουράιχ αλ-Χουζάι. Ντέιλεμι, Μουσνέδ Φιρδούς)
«Αν ένας λαός δεν δίνει ζακάτ, ο Αλλάχ σίγουρα θα τους επιβάλει λιμό.»
(Αναφέρεται από τον Μπουρεϊντά. Ταμπεράνι, αλ-Μου’τζεμ αλ-αουσατ; Ντεϊλεμί, 1/330-331)
«Ο κάτοχος του θησαυρού έχει το δικαίωμα στον θησαυρό»
(δηλαδή τη ζακάτ του)
Αν δεν το δώσει, την ημέρα της κρίσης ο θησαυρός του θα μεταμορφωθεί σε έναν φαλακρό δράκο που θα ανοίξει το στόμα του και θα τον κυνηγήσει. Όταν τον πλησιάσει, εκείνος θα τρέξει να ξεφύγει, αλλά ο δράκος θα τον φωνάξει από πίσω: «Έλα, πάρε τον θησαυρό σου! Εγώ δεν τον χρειάζομαι!» Όταν καταλάβει ότι δεν υπάρχει σωτηρία, θα βάλει το χέρι του στο στόμα του δράκου. Και ο δράκος θα διαλύσει το χέρι του, σαν να διαλύει ψάθινη χουρμαδιά.”
(Μουσλίμ, Ζακάτ 27-28)
Υπάρχουν πολλά ακόμα ιερά χαντίθια που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Ωστόσο, για όποιον έχει μερίδιο από την καθοδήγηση, αρκούν αυτά τα λίγα. Αν έχεις νου και η καρδιά σου δεν έχει πεθάνει, θα πάρεις μάθημα από αυτά τα χαντίθια, θα μετανοήσεις και θα δώσεις την ζακάτ σου. Είθε ο Αλλάχ να χαρίσει σε εσένα και σε εμάς την τέλεια καθοδήγηση. Αμήν!
Όλα ανήκουν στον Θεό, και όποιος δεν δίνει την ελεημοσύνη του, θα στερηθεί από Αυτόν.
Στο 141ο εδάφιο της Σούρας Αλ-Αν’άμ αναφέρεται:
«Αυτός είναι που δημιούργησε τα αμπέλια και τους κήπους, με κλαδιά και χωρίς κλαδιά, με διάφορα είδη καρπών και χουρμάδες, ελιές και ρόδια, όμοια και ανόμοια. Όταν καρποφορούν, φάτε από τους καρπούς τους, και δώστε το μερίδιο που τους ανήκει την ημέρα της συγκομιδής».
(δηλαδή τη ζακάτ του)
Δώστε και μην σπαταλάτε. Διότι Αυτός δεν αγαπά τους σπάταλους.”
Υπενθυμίζουμε αυτό το ιερό στίχο στους αγρότες αδελφούς μας που δεν δίνουν το ζακάτ των καλλιεργειών τους. Δες, ω αγρότη που δεν δίνεις το ζακάτ, τι λέει ο Κύριός μας! Λέει:
Εγώ είμαι που δημιουργώ όλα τα φυτά που φυτρώνουν στα αμπέλια, στους κήπους και στα χωράφια, με διαφορετικές γεύσεις και μορφές.
Δηλαδή, εσύ δεν είσαι ο ιδιοκτήτης. Αν εγώ δεν το ήθελα, ούτε ένα φυτό δε θα φύτρωνε στο χωράφι σου, ούτε ένας καρπός δε θα έβγαινε.
Είναι αλήθεια:
Η γη στην οποία φυτρώνει το φυτό είναι δική του, ο ήλιος που χρειάζεται το φυτό για να φυτρώσει είναι δικός του, το νερό είναι δικό του, ο αέρας είναι δικός του, τα πάντα είναι δικά του…
Εντούτοις, το ιερό κείμενο αναφέρει:
«Δώστε τη ζακάτ (ελεημοσύνη) την ημέρα της συγκομιδής».
Πώς τολμάς να αντισταθείς στην εντολή του και να είσαι τσιγκούνης με τα αγαθά που σου προσφέρονται, ενώ όλα είναι δικά του;
Δεν σκέφτεσαι καθόλου τις ζημιές που μπορεί να προκληθούν στο προϊόν σου από πλημμύρες, ξηρασίες και καταιγίδες;
Ίσως αυτό που του συμβαίνει είναι επειδή δεν δίνει τη ζακάτ (φιλανθρωπία).
Ο Κύριος μαζεύει τις ελεημοσύνες που δεν έδωσες και τις παίρνει από σένα σε μια στιγμή.
Έλα, δώσε τη ζακάτ σου με τη θέληση της καρδιάς σου.
Δώσε, λοιπόν,
Είθε το αγαθό να καθαριστεί, να ευλογηθεί και να σου γραφτεί ως καλή πράξη.
Όχι, αν δεν δώσεις και ο φόρος της περιουσίας σου σου αφαιρεθεί από κάποια συμφορά, τότε δεν υπάρχει καμία ανταμοιβή ούτε ευλογία. Υπάρχει μόνο η οργή του Κυρίου σου.
Θέλουμε επίσης να απευθυνθούμε στις αδελφές μας που έχουν λίγο χρυσό και ασήμι και δεν δίνουν την ελεημοσύνη τους. Υπενθυμίζουμε στις αδελφές μας που δεν δίνουν την ελεημοσύνη για τα βραχιόλια και τον χρυσό που κατέχουν, τα ακόλουθα ιερά χαντίθ:
Ο Άμρ ιμπν Σουάιμπ μετέφερε: Μια γυναίκα ήρθε στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) με την κόρη της. Η κόρη κρατούσε δύο χοντρά βραχιόλια από χρυσό. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) ρώτησε:
“Έδωσες την ελεημοσύνη (ζακάτ) αυτών;”
Κορίτσι:
“Όχι.”
είπε. Τότε ο Προφήτης είπε:
«Θέλεις ο Αλλάχ να τα μετατρέψει σε δύο βραχιόλια από φωτιά και να τα φορέσει στα χέρια σου την Ημέρα της Κρίσης;»
Τότε η γυναίκα αμέσως έβγαλε τα βραχιόλια της και τα έθεσε μπροστά στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) λέγοντας:
«Αυτά ανήκουν στον Αλλάχ και στον Απόστολό Του.»
(Αμπού Νταβούντ, Ζακάτ 9; Νεσάι, Ζακάτ 1-2)
Μια άλλη ιερή παράδοση, που αναφέρεται πάλι από την Αίσα, έχει ως εξής: Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ήρθε σε μένα. Όταν είδε δύο μεγάλα ασημένια δαχτυλίδια στα χέρια μου, χωρίς να έχουν πέτρες, ρώτησε:
«Τι είναι αυτό, Αΐσα;»
Είπα:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Τα φόρεσα για να σε καλλωπίσω.»
Είπε:
«Πληρώνεις τη ζακάτ (ελεημοσύνη) για αυτά;»
Εγώ:
“Όχι.”
είπα. Τότε εκείνος (ο Αλλάχ) είπε:
«Αυτά σου φτάνουν για φωτιά!»
(Αμπού Νταβούντ, Ζακάτ 4)
Άκουσες, αδελφή μου, εσύ που δεν δίνεις την ελεημοσύνη (ζακάτ) των χρυσών και ασημένιων κοσμημάτων σου! Αν δεν μετανοήσεις και δεν δώσεις την ελεημοσύνη σου, ποια θα είναι η κατάληξή σου! Τα βραχιόλια σου, που τα κρατάς με τσιγκουνιά, θα γίνουν από φωτιά και θα φορεθούν στα χέρια σου. Μπορείς να αντέξεις να φορέσεις βραχιόλια από φωτιά;
Ή μήπως νομίζεις ότι θα παραμείνεις για πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο; Ότι δε θα μπεις στον τάφο και δε θα σταθείς ποτέ ενώπιον του Θεού για να λογοδοτήσεις; Ότι οι αμαρτίες σου και η μη καταβολή της ζακάτ σου δε θα σου ζητηθούν ποτέ… Μήπως έτσι νομίζεις; Αν έτσι νομίζεις, τότε άκουσε τις φωνές των τάφων όπου έθαψες τη μητέρα σου, τον πατέρα σου και τους αγαπημένους σου, άκουσε το Κοράνι· δες τι λένε. Λένε:
Θα πεθάνεις, θα γίνεις χώμα, θα εγκαταλείψεις αυτόν τον κόσμο μόνος, αφήνοντας πίσω σου όλα όσα αγαπάς και κατέχεις…
Αν δεν ακούς αυτά τα λόγια από τους τάφους και τα εδάφια του Κορανίου, τι να σου πούμε; Ποια συμβουλή θα σου φανεί χρήσιμη; Ποια συμβουλή δίνεται σε εκείνον που δεν παίρνει μάθημα από τον θάνατο; Ποια λόγια ωφελούν εκείνον που δεν επηρεάζεται από τα λόγια του Προφήτη του; Τι να πούμε σε εκείνον που, ενώ πιστεύει στον Κοράνιο και γνωρίζει τις εντολές του, τις παραβιάζει αλαζονικά… Εμείς απλώς υπενθυμίζουμε, η καθοδήγηση και η ευλογία είναι από τον Θεό.
Με αυτές τις δηλώσεις μας, επιθυμούμε να προειδοποιήσουμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τους μουσουλμάνους αδελφούς μας και να τους σώσουμε από την θεϊκή οργή. Και με αυτό, επιδιώκουμε αποκλειστικά και μόνο την ευαρέσκεια του Κυρίου μας. Δεν έχουμε κανέναν άλλο σκοπό ή στόχο. Η μόνη μας ευχή είναι, την ημέρα της κρίσης, ο Κύριός μας να μας πει:
«Εγώ σας έδωσα γνώση. Γιατί δεν προειδοποιήσατε τους υπηρέτες μου;»
ας μην πει και ας είναι ευχαριστημένος από εμάς.
Χάριν των στίχων του Κορανίου και των Χαδις που αναφέρονται σε αυτό το έργο, ο Κύριος ας συγχωρήσει εμάς και εσάς. Αμήν.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
