Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι Ισλαμιστές μελετητές χωρίζουν τις θρησκείες κυρίως σε δύο κατηγορίες:
1.
Αληθινές θρησκείες.
2.
Ψευδείς θρησκείες.
Στις θρησκείες που βασίζονται στην πίστη σε έναν και μοναδικό Θεό και διατάσσουν την υπακοή και τη λατρεία μόνο σε Αυτόν.
“Αληθινές θρησκείες”
Ονομάζονται θρησκείες που προέρχονται από τον Θεό. Γι’ αυτόν τον λόγο, ονομάζονται και ουράνιες θρησκείες.
Αληθινές θρησκείες
, επειδή η βάση του είναι η πίστη στην ενότητα του Θεού και η αρχή της λατρείας μόνο Αυτού,
“Μονοθεϊστική θρησκεία”
ονομάζεται επίσης.
Αντίθετα, οι πεποιθήσεις και οι ιδέες που δεν έχουν σταλεί από τον Θεό, αλλά είναι κατασκευάσματα των ανθρώπων και δεν περιέχουν την αρχή της πίστης στον έναν Θεό, είναι:
“Ψευδείς θρησκείες”
λέγεται.
Ορισμένες αληθινές θρησκείες έχουν διαστρεβλωθεί με την πάροδο του χρόνου από τους ανθρώπους, με την προσθήκη δεισιδαιμονιών και ψευδών πεποιθήσεων που δεν ανήκουν στην αρχική θρησκεία. Σε τέτοιες θρησκείες, που αρχικά ήταν αληθινές αλλά διαστρεβλώθηκαν αργότερα,
“Παραποιημένες θρησκείες”
Λέγεται. Όπως ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός… Αυτές αρχικά ήταν αληθινές θρησκείες, αλλά αργότερα, με την εισαγωγή δεισιδαιμονιών και αντιθεϊστικών ιδεών, διαφθάρηκαν και έγιναν παραποιημένες θρησκείες. Οι παραποιημένες θρησκείες θεωρούνται ψευδείς θρησκείες.
Η πρώτη θρησκεία της ανθρωπότητας είναι η θρησκεία του Τουχίντ, η οποία στάλθηκε στον πρώτο άνθρωπο και πρώτο προφήτη, τον Αδάμ (Α.Σ.), και βασίζεται στην πίστη στην ενότητα του Θεού. Και οι κοινωνιολογικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η πρώτη θρησκεία της ανθρωπότητας ήταν η θρησκεία του Τουχίντ. Πράγματι, ο ερευνητής της ιστορίας των θρησκειών και κοινωνιολόγος Σμιντ, με τις έρευνές του στους Πυγμαίους, την πιο πρωτόγονη ανθρώπινη κοινωνία στη γη, αποκάλυψε την ύπαρξη της “πίστης σε έναν Θεό” σε αυτούς. Αυτές οι διαπιστώσεις του Σμιντ κατέρριψαν τους ισχυρισμούς του Ντυρκέμ ότι η πρώτη θρησκεία της ανθρωπότητας ήταν ο Τοτεμισμός, και κατέστρεψαν τις διαδεδομένες δυτικές απόψεις επί του θέματος.
Hz. Âdem’den (as) sonra, zamanla bazı insanlar nefislerine ve şeytanın vesveselerine kapılarak tevhid inancından uzaklaşmış, Hak dine yabancılaşmış ve birtakım yanlış inançlara sapmışlardır. Böylece batıl dinler ortaya çıkmıştır. İnsanlar Hak dinden uzaklaşıp batıla saplandıkça, Cenab-ı Hak onlara yeni bir peygamber ve yeni bir din göndermiş, onları tevhid inancına davet etmiştir. Ancak insanların sadece bir kısmı bu davete uymuş, diğer kısmı ise batıl inançlarında ısrar etmiştir. Hatta bunlar Hakka dönmemekle kalmamış, dönenlere zorla mani olma, baskı ve işkence yapma yollarına bile başvurmuşlardır. Böylece her asırda ve her devirde Hak dine inananlarla inanmayanlar arasında sürekli bir mücadele olagelmiştir. Günümüzde de çeşitli isimler ve şekiller altında bu mücadele sürmektedir ve kıyamete kadar da sürecektir.
Η τελευταία θεϊκή θρησκεία είναι το Ισλάμ.
Κανένα από τα θεία βιβλία που προηγήθηκαν του Κορανίου και σώζονται σήμερα δεν αποτελεί το πρωτότυπο των ουράνιων βιβλίων που ο Θεός αποκάλυψε στους προφήτες του. Τα πρωτότυπα κείμενα χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και ξαναγράφτηκαν από ανθρώπους. Γι’ αυτό και έχουν παρεισφρήσει σε αυτά δεισιδαιμονίες και ψευδείς δοξασίες. Για παράδειγμα…
Η Τορά’
Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι η Τορά, μετά τον Μωυσή (Μωυσή), δεν διατηρήθηκε από τους Εβραίους, οι οποίοι έζησαν αιώνες αιχμαλωσίας και εξορίας, και μάλιστα κάποια στιγμή έχασαν την πίστη τους και έπεσαν στην ειδωλολατρία. Γνωρίζουμε ότι το κείμενο που έχουμε σήμερα γράφτηκε πολύ αργότερα από ορισμένους θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά έγινε ξανά αποδεκτό ως θρησκευτικό κείμενο, σαν να ήταν η αυθεντική Τορά. Είναι σαφές ότι ένα βιβλίο που προέκυψε μετά από μια τόσο μακρά και περίπλοκη περίοδο δεν μπορεί να είναι το ίδιο με την Τορά που δόθηκε στον Μωυσή (Μωυσή). Γι’ αυτόν τον λόγο, περιέχει κατηγορίες και συκοφαντίες που δεν ταιριάζουν σε προφήτες, και διατάξεις που έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα της μονοθεϊστικής θρησκείας.
Και ο Ψαλμός που δόθηκε στον Δαβίδ (α.σ.),
Δεν κατάφερε να ξεφύγει από την τύχη που επεφύλαξαν στη Τορά.
Όσον αφορά την Αγία Γραφή,
Ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) δεν κατέγραψε τις αποκαλύψεις που έλαβε.
Διότι έγινε προφήτης σε ηλικία τριάντα ετών και η προφητική του αποστολή έληξε σε ηλικία τριάντα τριών ετών.
Σε διάστημα μόλις τριών ετών, περιόδευσε από χωριό σε χωριό, από πόλη σε πόλη, προσπαθώντας να καθοδηγήσει τον λαό. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, βρισκόταν υπό συνεχή παρακολούθηση από τους Ρωμαίους διοικητές, υποκινούμενος από τους Εβραίους. Σε αυτή την κατάσταση, δεν είχε ούτε τον χρόνο ούτε την ευκαιρία να υπαγορεύσει το Ευαγγέλιο. Πράγματι, τα Ευαγγέλια που υπάρχουν σήμερα φέρουν τα ονόματα των συγγραφέων τους και έχουν τη μορφή ενός βιβλίου βιογραφίας που περιέχει τις ομιλίες, τα μαθήματα και τις καθοδηγήσεις που έδωσε ο Ιησούς (ειρήνη σε αυτόν) στους αποστόλους του. Επιπλέον, αυτοί που τα έγραψαν δεν ήταν οι πρώτοι πιστοί, οι απόστολοι του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν), αλλά εκείνοι που τους είδαν και άκουσαν τα θεϊκά λόγια από αυτούς.
Υπάρχουν ορισμένες διαφορές στο περιεχόμενο και την αφήγηση των υπαρχόντων Ευαγγελίων. Στην πραγματικότητα, αυτά τα Ευαγγέλια εγκρίθηκαν με απόφαση μιας χιλιάδας κληρικών που συγκεντρώθηκαν στη Νίκαια το 325 μ.Χ. Αυτή η σύνοδος εξέτασε εκατοντάδες Ευαγγέλια και, με ομοφωνία 318 μελών, αποδέχθηκε τα τέσσερα Ευαγγέλια που ισχυρίζονταν τη θεότητα του Ιησού Χριστού, ενώ τα υπόλοιπα καταστράφηκαν με φωτιά.
Όπως φαίνεται, η αρχή ότι ο Ιησούς Χριστός (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είναι -απαγορεύεται να ειπωθεί- ο γιος του Θεού, υιοθετήθηκε με απόφαση μιας συνόδου χρόνια μετά τον Ιησού Χριστό (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν). Μάλιστα, ορισμένες χριστιανικές εκκλησίες δεν ακολούθησαν αυτή την απόφαση. Από αυτή την άποψη, δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι τα τέσσερα σημερινά Ευαγγέλια είναι πιστά αντίγραφα του Ευαγγελίου που δόθηκε στον Ιησού Χριστό (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν).
Αφού τα θεία βιβλία εκτός του Κορανίου έχουν παραποιηθεί, πώς μπορεί κανείς να πιστέψει σε αυτά;
Εμείς οι Μουσουλμάνοι πιστεύουμε ότι ο Θεός έστειλε στους προφήτες Μωυσή, Δαβίδ και Ιησού τα θεία βιβλία που ονομάζονται Τορά, Ψαλμοί και Ευαγγέλιο, και ότι αυτά τα βιβλία δεν περιείχαν καμία διάταξη αντίθετη με την αλήθεια και την μονοθεϊστική θρησκεία. Ωστόσο, αυτά τα βιβλία δεν διατηρήθηκαν και τα πρωτότυπά τους χάθηκαν.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι τα βιβλία που κατέχουν σήμερα οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί δεν περιέχουν τίποτα από τις αποκαλύψεις που δόθηκαν στους προφήτες. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι έχουν αναμειχθεί με δεισιδαιμονίες και ψευδείς δοξασίες. Γι’ αυτό, είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτά τα βιβλία. Αποδεχόμαστε ως θεϊκές αποκαλύψεις τις διατάξεις που περιέχονται σε αυτά και συμφωνούν με το Κοράνι. Υποθέτουμε ότι οι διατάξεις που έρχονται σε αντίθεση με το Κοράνι προστέθηκαν αργότερα σε αυτά τα βιβλία. Σε ό,τι αφορά τις πληροφορίες που δεν έρχονται ούτε σε συμφωνία ούτε σε αντίθεση με το Κοράνι, σιωπούμε. Δεν τις αποδεχόμαστε ούτε τις απορρίπτουμε. Διότι υπάρχει η ίδια πιθανότητα να είναι θεϊκές αποκαλύψεις όσο και να μην είναι.
Σχετικά με αυτό, ο Αμπού Χουρέιρα (ρα) είπε: «Οι Εβραίοι διάβαζαν την Τορά στα εβραϊκά (κείμενο) και την ερμήνευαν στους μουσουλμάνους στα αραβικά. Σχετικά με αυτό, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) είπε στους συντρόφους του:
«Μη επικυρώνετε ούτε απορρίπτετε τα λόγια των ανθρώπων της Βίβλου. Απλώς πείτε:
«Πιστεύουμε στον Αλλάχ, σε ό,τι μας έχει αποκαλυφθεί, σε ό,τι αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, τον Ισμαήλ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τους απογόνους του, σε ό,τι δόθηκε στον Μωυσή και τον Ιησού, και σε ό,τι δόθηκε στους προφήτες από τον Κύριό τους. Δεν κάνουμε διάκριση ανάμεσά τους. Είμαστε μουσουλμάνοι, υποταγμένοι στον Αλλάχ.»
(Αλ-Μπακάρα, 2/136).»
Πώς το Κοράνι παρέμεινε αναλλοίωτο;
Allah’ın son kutsal kitabı, tüm insanlığa ilahi bir emir olan Kur’an, yirmi üç yılda ayet ayet, sure sure nazil olmuştur. Peygamber Efendimiz (asm), kendisine nazil olan ayetleri ve sureleri yanında bulunan sahabelerine okur, sahabeler de onu ezberler, bir kısmı da yazardı. Bunun dışında, Peygamber Efendimizin (asm) vahiy kâtipleri vardı. Bunlar nazil olan ayetleri ve sureleri özel olarak yazmakla görevliydiler. Gelen ayet ve surenin nerede yer alacağı, Kur’an’ın neresine gireceği de bizzat Peygamberimize (asm) Cebrail (as) vasıtasıyla bildiriliyor, o da vahiy kâtiplerine tarif ederek, gerekeni yaptırıyordu. Böylece Hz. Peygamber (asm)’in sağlığında Kur’an’ın tamamı yazılmış, nereye neyin gireceği belli olmuştur.
Επιπλέον, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (α.σ.) ερχόταν κάθε Ραμαζάνι και ξαναδιάβαζε στον Προφήτη (σ.α.σ.) τα στίχους και τις σούρες που είχαν αποκαλυφθεί μέχρι εκείνη την ημέρα. Στον τελευταίο Ραμαζάνι πριν από το θάνατο του Προφήτη (σ.α.σ.), ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (α.σ.) ήρθε ξανά, αλλά αυτή τη φορά διάβασαν το Κοράνι δύο φορές. Την πρώτη φορά ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (α.σ.) διάβασε και ο Προφήτης (σ.α.σ.) άκουσε· τη δεύτερη φορά ο Προφήτης (σ.α.σ.) διάβασε και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (α.σ.) άκουσε. Έτσι, το Κοράνι πήρε την τελική του μορφή.
Ωστόσο, ενόσω ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ζούσε, το Κοράνι δεν είχε ακόμα συγκεντρωθεί σε ένα ενιαίο βιβλίο. Υπήρχε διάσπαρτο σε σελίδες ανάμεσα στους συντρόφους του, απομνημονευμένο στις μνήμες τους. Αλλά η θέση κάθε τμήματος ήταν απολύτως σαφής και ξεκάθαρη.
Τελικά, κατά τη διάρκεια του χαλιφάτου του Αβού Μπακρ (ρα), και κατόπιν αναγκαιότητας, ιδρύθηκε μια επιτροπή με επικεφαλής τον Ζαΐντ μπιν Σαμπίτ, αποτελούμενη από γραφείς της αποκάλυψης και άτομα με ισχυρή μνήμη. Σε αυτήν την επιτροπή ανατέθηκε η συγκέντρωση του Κορανίου σε ένα ενιαίο κείμενο. Όλοι οι σύντροφοι του Προφήτη παρέδωσαν στην επιτροπή τα φύλλα του Κορανίου που είχαν στην κατοχή τους. Με τη συλλογική εργασία των ατόμων με ισχυρή μνήμη και των γραφέων της αποκάλυψης, τα φύλλα, οι σούρες και οι στίχοι τοποθετήθηκαν στη θέση τους, όπως τα είχε περιγράψει ο Προφήτης (ασμ). Έτσι, το Κοράνι συγκεντρώθηκε σε ένα ενιαίο βιβλίο, γνωστό ως Μουσάφ.
Πλέον, για το Κοράνι δεν υπήρχε πια κίνδυνος λήθης, απώλειας, παραποίησης ή αλλοίωσης. Διότι το πρωτότυπο κείμενο, όπως το έλαβε ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), είχε καταγραφεί πλήρως και αναλλοίωτο.
Κατά την εποχή του Οθμάν (ρα), λόγω της ανάγκης, πολλαπλασιάστηκαν αντίγραφα αυτού του Μουσχάφ και στάλθηκαν σε διάφορες χώρες. Τα Κοράνια που υπάρχουν σήμερα είναι αντίγραφα αυτού του Κορανίου.
Το Κοράνι, σε αντίθεση με άλλα θεία βιβλία, διακρίνεται για την ακεραιότητα της καταγραφής του. Δεν υπέστη καμία παραποίηση ή αλλοίωση, διατηρώντας την αρχική μορφή της θείας αποκάλυψης, και έχει διαφυλαχθεί αναλλοίωτο επί 1400 χρόνια. Σε αυτό συνέβαλε αναμφίβολα η λογοτεχνική του αρτιότητα και η μοναδικότητά του, η ευκολία απομνημόνευσής του, η αδυναμία μίμησής του από οποιοδήποτε ανθρώπινο λόγο, η αξεπέραστη λογοτεχνική και ρητορική του ικανότητα, καθώς και η μέγιστη προσοχή που δόθηκε στην καταγραφή του. Ωστόσο, η κύρια αιτία είναι η προστασία και η διαφύλαξη του Κορανίου από τον Θεό, η δέσμευσή Του να το διατηρήσει ως θαύμα, τόσο ως προς τη μορφή όσο και ως προς το νόημα, μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως. Πράγματι, το Κοράνι αναφέρει:
«Εμείς, βεβαίως, κατεβάσαμε αυτό το Κοράνι, και εμείς θα το προστατεύσουμε, θα το διαφυλάξουμε και θα το διατηρήσουμε…»
(Χιτζρ, 15/9).
Σήμερα, όλα τα Κοράνια στη γη είναι ίδια. Δεν υπάρχει καμία διαφορά ή αλλαγή.
Επιπλέον, εκατομμύρια άνθρωποι το έχουν απομνημονεύσει και το απαγγέλλουν σε εκατομμύρια γλώσσες ανά πάσα στιγμή. Αυτή η ιδιότητα δεν έχει δοθεί σε κανένα άλλο ανθρώπινο βιβλίο, ούτε καν σε κανένα από τα θεία βιβλία, εκτός από το Κοράνι. Είναι απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο το Κοράνι, ο τελευταίος λόγος του Θεού, η αιώνια εντολή του οποίου θα ισχύει μέχρι την Ανάσταση, να κατέχει μια τέτοια μοναδική θέση και υπέρτατη τιμή.
(Mehmed Dikmen, Ισλαμική Κατήχηση, Εκδόσεις Cihan, σελ. 94-97, Κωνσταντινούπολη, 1991).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
