Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Συνείδηση,
Στα αραβικά
αισθάνομαι, έχω επίγνωση του εαυτού μου και των πραγμάτων γύρω μου, μπορώ να παρατηρώ τις πράξεις μου αντικειμενικά, έχω θέληση
χρησιμοποιείται με έννοιες όπως.
Συνειδητός άνθρωπος
Πίνοντας ένα ποτήρι νερό, τρώγοντας μια μπουκιά ψωμί, το κάνει για χάρη της ψυχής του, δηλαδή της πνευματικότητάς του, και έτσι κερδίζει αμοιβή. Ο συνειδητός άνθρωπος, ακόμη και τις πιο απλές εγκόσμιες πράξεις, τις κάνει με ηρεμία υπό την επίβλεψη του Θεού, και ενεργεί με ευπρέπεια.
Ο Παντοδύναμος Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να τον υπηρετεί. Πράγματι,
«Ω άνθρωποι! Λατρεύετε τον Κύριό σας, ο οποίος σας δημιούργησε εσάς και εκείνους που προηγήθηκαν από εσάς, για να είστε ευλαβείς απέναντι στον Θεό.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:21)
Στο εδάφιο με το νόημα αυτό, οι άνθρωποι διατάσσονται να λατρεύουν τον Αλλάχ· επιπλέον,
ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου είναι η υπακοή (στον Θεό)
αναφέρθηκε.
(Αλ-Ζαριγιάτ, 51/56)
«Πες: (Ω άνθρωποι!) Τι αξία θα είχε για τον Αλλάχ η λατρεία και η ικεσία σας, αν δεν υπήρχαν;»
(Φουρκάνα, 25/77)
Στο ιερό εδάφιο αναφέρεται επίσης ότι ο Αλλάχ εκτιμά μόνο εκείνους που τον λατρεύουν και τον υπακούν.
Όταν αναφέρεται η λατρεία
Δεν θα πρέπει να κατανοούνται μόνο οι ειδικές λατρευτικές πράξεις που τελούνται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, όπως η προσευχή, η νηστεία, η ελεημοσύνη και το προσκύνημα.
Η λατρεία, με την ευρύτερη έννοια, είναι:
Σημαίνει να επιδεικνύεις καλές πράξεις που αγαπά ο Θεός, με την πρόθεση να κερδίσεις την αγάπη και την ευαρέσκειά Του, και να απέχεις από σκέψεις, λόγια και πράξεις που ο Θεός απαγορεύει, δεν αγαπά και δεν εγκρίνει.
Λατρεία;
Η αφοσίωση του δούλου στον Θεό, η προσκόλληση σε Αυτόν με όλη του την ύπαρξη και η αναζήτηση της ευαρέσκειάς Του σε κάθε πράξη του. Η πρόθεση είναι πολύ σημαντική γι’ αυτό. Διότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν)
“Οι πράξεις αποκτούν αξία ανάλογα με τις προθέσεις…”
διέταξε.
(βλ. Μπουχάρι, Ιμάν, 42; Μουσλίμ, Ιμάρετ, 155)
Αν ο μουσουλμάνος κάνει κάθε πράξη, κάθε λόγο και κάθε συμπεριφορά του με ειλικρινή πρόθεση, τότε όλη η ζωή του αποκτά την αξία της λατρείας. Ακόμη και η εργασία του για να εξασφαλίσει το βιοπορισμό της οικογένειάς του με θεμιτό τρόπο, το φαγητό, το ποτό, ο ύπνος και η ξεκούρασή του για να διατηρήσει την υγεία του και να είναι ανθεκτικός στις λατρευτικές πράξεις, αποκτούν αξία λατρείας. Διότι…
Όλη η ζωή του είναι μια πράξη λατρείας.
Στη θρησκεία μας, η έννοια της λατρείας έχει ευρύτατο πεδίο και οι τρόποι απόκτησης αρετής έχουν απλοποιηθεί πάρα πολύ. Για παράδειγμα:
Να σηκώσεις και να πετάξεις μια πέτρα από το δρόμο για να μην βλάψει άλλους.
θεωρείται ακόμη και πράξη λατρείας.
(Μπουχάρι, Τζιχάντ, 128)
«Το χαμόγελό σου στον αδελφό σου (μουσουλμάνο) είναι ελεημοσύνη. Η προτροπή σου σε καλό και η αποτροπή σου από το κακό είναι ελεημοσύνη. Η καθοδήγηση κάποιου που έχει χάσει το δρόμο του είναι ελεημοσύνη. Η βοήθειά σου σε κάποιον που έχει πρόβλημα με την όρασή του είναι ελεημοσύνη. Η απομάκρυνση από το δρόμο πέτρας, αγκάθου, κόκαλου κ.λπ. είναι ελεημοσύνη. Η μεταφορά νερού από το δικό σου δοχείο στο δοχείο του αδελφού σου είναι ελεημοσύνη.»
(Τιρμιδί, Μπιρρ, 36)
«Οτιδήποτε τρώνε άνθρωποι και ζώα από ένα δέντρο που φύτεψε ένας μουσουλμάνος, είναι ελεημοσύνη γι’ αυτόν.»
(Μουσλίμ, Μουσάκατ, 7)
Επίσης, αναφέρεται ότι σε κάποιον που έδωσε νερό από ένα πηγάδι σε έναν σκύλο που πέθαινε από δίψα, συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες του.
(βλ. Μπουχάρι, Μουσάκατ, 9)
Ο μουσουλμάνος οφείλει να περνά όλο τον χρόνο του, νύχτα και μέρα, χειμώνα και άνοιξη, τη νιότη και τη γεροντική του ηλικία, με συνείδηση της υπακοής και χαράς της λατρείας.
Διότι δεν γνωρίζουμε πότε, πού, σε ποια ηλικία και κάνοντας τι θα έρθει ο θάνατος. Επομένως, είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε σε κατάσταση λατρείας μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής. Πράγματι, ο Αλλάχ λέει:
«Λατρεύε τον Κύριό σου μέχρι να έρθει ο θάνατος!»
(Χιτζρ, 15/99)
Η λατρεία του Θεού, η οποία είναι χρέος υπακοής και ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις αμέτρητες ευλογίες Του, δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή,
αντίθετα, πρέπει να εκτελείται συνεχώς, χωρίς διακοπή, και να μετατρέπει κάθε στιγμή της ζωής σε λατρεία.
τονίζεται η αναγκαιότητα.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) επίσης
«Τα πιο αγαπητά έργα στον Αλλάχ είναι εκείνα που γίνονται με συνέπεια, έστω και λίγα.»
(Μουσλίμ, Μουσαφιρίν, 218)
παρακαλώ,
υπογραμμίζοντας τη σημασία της συνέχειας στις θρησκευτικές τελετές
έχει κάνει.
Επομένως, πρέπει να ομορφαίνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας με πράξεις λατρείας, να είμαστε προετοιμασμένοι σαν να πρόκειται να πεθάνουμε ανά πάσα στιγμή,
“Εφοδιαστείτε με τρόφιμα.”
(Αλ-Μπακάρα, 2:197)
Πρέπει να προετοιμαστούμε για το αιώνιο ταξίδι, κάνοντας καλές πράξεις, όπως ορίζει η εντολή.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί κάνουμε προσευχή; Θα προσευχόμασταν αν δεν υπήρχε η υπόσχεση του παραδείσου και η απειλή της κόλασης;
– Τι σημαίνει η προσευχή κατ’ απουσίαν και η προσευχή παρουσία; Μπορεί η Σούρα Φάτιχα να αποτελέσει παράδειγμα;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
