Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Νομολογία,
Αυτή είναι η μεγαλύτερη χάρη και ευλογία του Θεού προς αυτό το έθνος.
Η απόφαση του Θεού να αφήσει τις αλήθειες, τις ενδείξεις και τα σύμβολα του Κορανίου, που επιδέχονται ερμηνείας, στους μελετητές της κοινότητας, έχει πολλές σοφίες. Αν ο Θεός είχε ορίσει με σαφήνεια τις διατάξεις που επιδέχονται ερμηνείας, όλες οι λεπτομέρειες θα είχαν γίνει υποχρεωτικές και όσοι τις παραβίαζαν θα είχαν καταστραφεί.
Μια άλλη σοφία:
Ο Θεός, θεσπίζοντας το θεσμό της ιτζτιχάντ, έδωσε και στη λογική μερίδιο στην εξαγωγή των θρησκευτικών κανόνων από τα εδάφια του Κορανίου και τα χαντίθ, τιμώντας έτσι την κοινότητα του Μωάμεθ και τους μελετητές της.
Το πολυτιμότερο από τα θεία δώρα είναι η λογική.
Ο νους είναι ένα θεϊκό φως, μια λεπτή και έντιμη ουσία που ανακαλύπτει την αλήθεια των υπαρχόντων και τα μυστήρια του σύμπαντος. Τα βαθύτερα νοήματα και αλήθειες του Κορανίου γίνονται κατανοητά με αυτήν την ουσία. Ναι, ο νους είναι η ύψιστη έκφραση της χάριτος, της ευλογίας, της γενναιοδωρίας και της μεγαλοψυχίας του Κυρίου. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο όσον αφορά τον νου και τη γνώση.
Ακόμη κι αν η ουσία της γνώσης είναι μία, η κατανόησή της διαφέρει. Χιλιάδες άνθρωποι μπορεί να παρακολουθήσουν το ίδιο μάθημα από έναν δάσκαλο, αλλά ο καθένας λαμβάνει διαφορετική έμπνευση και γνώση. Επειδή οι ικανότητες διαφέρουν, ο καθένας αποκτά έμπνευση και γνώση ανάλογα με τις δικές του ικανότητες.
Άνθρωποι με αδύναμη διάνοια και περιορισμένη σκέψη δεν καταλαβαίνουν ούτε τα πιο προφανή πράγματα. Η κατανόηση των κρυμμένων μυστικών και των αληθειών είναι καθήκον των ώριμων πνευμάτων. Η γνώση που αποκτά ο άνθρωπος που δεν μπορεί να ανακαλύψει αυτά τα μυστήρια με λογική και συνείδηση δεν αποτελεί επαρκή επιστήμη· υπάρχει έλλειψη στις απόψεις και στις σκέψεις του.
Ναι, παρόλο που στην κοινότητα του Μωάμεθ αναδείχθηκαν πολλοί λόγιοι, σοφοί, στοχαστές και μυστικιστές σε κάθε κλάδο της γνώσης, ο αριθμός εκείνων που έφτασαν στο επίπεδο της ιτζτιχάδ (εξαγωγής νομικών αποφάσεων) είναι πολύ μικρός. Η σφαίρα και το πεδίο της γνώσης και της ικανότητας που σχετίζονται με την ιτζτιχάδ είναι πολύ ευρύ και βαθύ. Είναι μια θάλασσα στην οποία δεν μπορεί να βουτήξει κάθε δύτης. Είναι μια θάλασσα που περιέχει πολλές αλήθειες που δεν μπορούν να κατανοηθούν από κάθε μάτι και κάθε προοδευτικό μυαλό. Κάθε νους δεν μπορεί να ανακαλύψει την αληθινή της ουσία.
Νομολογία,
Είναι ένα δύσκολο θέμα και ένα βαθύ μυστήριο. Δεν είναι ένα πεδίο που μπορεί να εξερευνήσει κάθε ικανότητα, κάθε νους και ευφυΐα.
Η εξαγωγή πολύτιμων διαμαντιών και κοσμημάτων από τα βάθη των θαλασσών είναι προνόμιο αποκλειστικά των ιεροδιδασκάλων και ιδιαίτερα των τεσσάρων ιμάμηδων.
Η ισλαμική θρησκεία είναι η τελειότερη θρησκεία. Πράγματι, ο Θεός ο Παντοδύναμος είπε:
“…Σήμερα ολοκλήρωσα τη θρησκεία σας για εσάς και συμπλήρωσα την ευλογία μου πάνω σας…”
(Αλ-Μα’ιντα, 5/3)
Ο Θεός το έχει διατάξει. Στο Κοράνι, υπάρχουν σαφείς διατάξεις τόσο για την πίστη, όσο και για τη λατρεία και τη συμπεριφορά, καθώς και νόμοι και αρχές επαρκείς για την επίλυση νέων γεγονότων που ενδέχεται να προκύψουν μέχρι την ημέρα της κρίσης. Η εξαγωγή αποφάσεων από αυτά είναι δυνατή μόνο με την ερμηνεία (ιτζτιχάτ).
Ναι, η θέση της ιτζτιχάντ (εξαγωγής νομικών αποφάσεων) στο Ισλάμ είναι πολύ σημαντική. Πολλές ανάγκες των μουσουλμάνων έχουν καλυφθεί χάρη σε αυτόν τον θεσμό. Είναι γνωστό ότι με την αλλαγή των καιρών εμφανίζονται νέα γεγονότα. Οι θεμελιώδεις αρχές, οι υπέρτατες αρχές που μπορούν να απαντήσουν σε όλα αυτά, υπάρχουν στο Κοράνι και στα χαντίθ. Αλλά δεν είναι δυνατόν όλοι να κατανοήσουν αυτές τις βαθιές και κρυμμένες έννοιες. Έτσι, οι μουτζταχίτ (οι νομικοί που ασκούν ιτζτιχάντ) έχουν εξαγάγει τέτοιες δευτερεύουσες διατάξεις από το Κοράνι και τα χαντίθ, που αποτελούν την πρώτη ερμηνεία του, και έχουν λύσει τις δυσκολίες των ανθρώπων.
Ναι, άνθρωπε.
αλλά μπορεί να αποφύγει το λάθος μόνο ακολουθώντας το δρόμο που ορίζει το Κοράνι και η Σούννα του Προφήτη.
Διότι οι δύο αυτές πηγές αποτελούν φάρο καθοδήγησης, τοποθετημένο και καθορισμένο από τον Θεό για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Στην ουσία, οι περισσότερες από τις θρησκευτικές διατάξεις έχουν καθοριστεί από το αδιαμφισβήτητο τμήμα του Κορανίου και των Χαντίθ. Αυτό το τμήμα, με τα λόγια του Μπεντιουζζαμάν, είναι:
«Ανήκει στο Κοράνι και στη Σούννα, που είναι η ερμηνεία του Κορανίου. Αν τα ζητήματα που αφορούν την Ιτζτιχάντ είναι χρυσός, τότε αυτά είναι διαμάντινοι στύλοι».
Εδώ οι μουτζαχίτ, με το να επωφεληθούν στο μέγιστο βαθμό από αυτούς τους δύο θησαυρούς,
«Ο Θεός δίνει τη σοφία σε όποιον θέλει.»
Αξιώθηκαν επάξια της ευλογημένης αυτής στίχου. Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ανέδειξε με τον ωραιότερο τρόπο τη σημασία της ιεραρχικής κρίσης και την αξία και τις βαθμίδες των ιεραρχικών κριτών με τα ακόλουθα ιερά χαντίθ:
«Όποιος κρίνει σωστά, παίρνει διπλή αμοιβή, όποιος κρίνει λάθος, παίρνει μία αμοιβή».
[βλ. Αμπού Νταβούντ, Καντά (Ακντίγιε), 2]
Η έννοια της “αποτυχίας” ή της “ανακρίβειας” στο ιερό χαντίθ αναφέρεται στην αδυναμία να βρεθεί η πιο σωστή απάντηση. Ο Μουχάμμαντ μπιν Χαζμ, σχετικά με αυτό,
“Το λάθος εδώ αναφέρεται στην ανακρίβεια της απόδειξης. Δεν είναι λάθος που τον βγάζει από τη σαρία. Γιατί αν τον έβγαζε από τη σαρία, δεν θα του δινόταν αμοιβή γι’ αυτό.”
Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε ότι εάν κάποιος που δεν είναι ικανός να εκφέρει νομική γνώμη κάνει λάθος στην απόφασή του, δεν δικαιολογείται, αλλά είναι αμαρτωλός.
Δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί τι είδους μεταχείριση θα έπρεπε να επιφυλαχθεί για τους αιχμαλώτους που είχαν ληφθεί στη Μάχη του Μπαντρ. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν), όπως συμβουλευόταν τους συντρόφους του σε κάθε θέμα που δεν του είχε αποκαλυφθεί, συμβουλεύτηκε και γι’ αυτό το ζήτημα. Ο Αμπού Μπακρ ήταν της γνώμης να ληφθεί λύτρα για τους αιχμαλώτους και να αφεθούν ελεύθεροι. Ο Ομάρ, από την άλλη, ήταν της γνώμης να εκτελεστούν αμέσως οι αιχμάλωτοι. Μερικοί από τους συντρόφους του Προφήτη υποστήριξαν την άποψη του Ομάρ, άλλοι την άποψη του Αμπού Μπακρ. Όταν προέκυψε διαφωνία, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) προτίμησε την άποψη του Αμπού Μπακρ και ενήργησε σύμφωνα με αυτήν.
Ωστόσο, σχετικά με αυτό το θέμα, αποκαλύφθηκε το ακόλουθο ιερό εδάφιο, το οποίο προκάλεσε θεϊκή προειδοποίηση:
«Δεν αρμόζει σε κανέναν προφήτη να κρατά αιχμαλώτους, μέχρι να επικρατήσει στη γη (και να σπάσει τη μέση της απιστίας). Εσείς επιθυμείτε τα εφήμερα αγαθά του κόσμου τούτου, ενώ ο Αλλάχ επιθυμεί (για εσάς) την αιώνια ζωή.»
(Αλ-Ανφάα, 8/67)
Αυτή η ιερή στίχος, ενώ δεν αναιρεί την ερμηνεία του Αβου Βακρ, αποδεικνύει ότι η άποψη του Φαρούκ είναι ανώτερη. Δηλαδή, και οι δύο αντίθετες απόψεις γίνονται αποδεκτές. Από αυτήν την ιερή στίχο καταλαβαίνουμε ότι κάθε ερμηνευτής του νόμου είναι σωστός στην άποψή του. Αν η άποψη του Αβου Βακρ ήταν λανθασμένη, η στίχος θα είχε αποκαλυφθεί πριν από την εκτέλεση της απόφασης. Άρα, η θεϊκή προειδοποίηση που αποκαλύφθηκε σε αυτό το θέμα οφείλεται στην προτίμηση του αντίθετου από το καλύτερο.
Ο σκοπός του Αβουμπακρ ήταν να εξοπλίσει και να ενισχύσει τον μουσουλμανικό στρατό εναντίον του εχθρού με τα λύτρα που θα λάμβανε από τους αιχμαλώτους. Ο σκοπός του Ομάρ ήταν να εξαλείψει την διαφθορά στη γη, εξολοθρεύοντας αυτούς τους ανθρώπους, καθώς δεν υπήρχε καμία ένδειξη βελτίωσης σε αυτούς.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
