– Στο δεύτερο στίχο της Σούρας αλ-Νουρ στο Κοράνι, αναφέρεται ότι η ποινή για την μοιχεία είναι “εκατό μαστιγώματα” για κάθε φύλο. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, αυτό ισχύει μόνο για τους άγαμους, ενώ για τους παντρεμένους η ποινή είναι η λιθοβολία. Είναι σωστό αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στο ισλαμικό δίκαιο και σε όλα τα βιβλία της φικχ (ισλαμικής νομολογίας)
«σύνορα»
δηλαδή
όρια, ποινές
κατέχει σημαντική θέση. Αυτές οι διατάξεις, που κατ’ ουσίαν πηγάζουν από το Κοράνι και τα χαντίθ, έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό την προστασία των ατόμων και του έθνους, την αποτροπή των καταστροφών που οδηγούν σε ηθική κατάρρευση, τη διαφύλαξη της τιμής και της αγνότητας, την εδραίωση της έννοιας των δικαιωμάτων και των νόμων στα άτομα και την εγκαθίδρυση ειρήνης και ησυχίας. Η αποτρεπτική τους λειτουργία και η χρησιμότητά τους ως παράδειγμα για τους άλλους αποτελούν μια άλλη σοφία.
Οι ποινές για το έγκλημα της μοιχείας εξηγούνται σαφώς στα πρώτα εδάφια της Σούρας Νουρ:
«Κάθε μοιχός και μοιχαλίδα να μαστιγωθούν με εκατό ραβδιά. Αν πιστεύετε στον Θεό και στην Ημέρα της Κρίσεως, μην αφήσετε τον οίκτο να σας εμποδίσει από την εφαρμογή του νόμου του Θεού. Μια ομάδα πιστών να παρακολουθεί την τιμωρία τους.»
1
Για να επιβληθεί η ποινή της μοιχείας,
Προέχει η οριστική διαλεύκανση και η εξακρίβωση αυτού του εγκλήματος.
Αυτό μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:
l)
Τέσσερις δίκαιοι άνδρες πρέπει να μαρτυρήσουν ότι είδαν με βεβαιότητα την πράξη της μοιχείας,
2)
Η ομολογία του δράστη,
3)
Εάν η εγκληματίας είναι γυναίκα, πρέπει να μείνει έγκυος. Η ποινή δεν επιβάλλεται εάν δεν συντρέχουν και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις.
Asr-ı Saadet’te, Kur’an’ın bu emri müminlerin kalplerine ve ruhlarına öyle yerleşmişti ki; hiçbir şahide veya delile gerek kalmadan, şeytana ve nefislerine uyup da anlık bir duyguya kapılan bazı kimseler, bu suçu işlediklerinde bizzat gelip Peygamberimize (asm) itiraf etmişler ve Kur’an’da emredildiği şekilde cezalandırılmalarını istemişlerdir.
Για παράδειγμα,
Μαΐζ αλ-Ασλαμί
Ένας σύντροφος του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) ήρθε ενώπιόν του και ομολόγησε ότι είχε διαπράξει μοιχεία. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) γύρισε το πρόσωπό του και δεν ήθελε να τον ακούσει. Ο Μαΐζ επανέλαβε το ίδιο πράγμα για δεύτερη, τρίτη και τέταρτη φορά. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) και πάλι δεν ήθελε να τον ακούσει. Τελικά, στην τέταρτη φορά,
«Είσαι τρελός/τρελή;»
είπε και
«Όχι.»
έλαβε την απάντηση.
«Είσαι μεθυσμένος/η;»
Σε ερώτηση, κάποιος σηκώθηκε και μύρισε το στόμα του. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη μέθης. Μετά από αυτό, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν)
«Ίσως απλώς φίλησες, είπες μια κουβέντα ή απλώς κοίταξες!…»
είπε ο Μαΐζ.
«Όχι.»
συνέχισε.
«Είσαι παντρεμένος/η;»
και στην ερώτηση
«Ναι.»
όταν το είπε, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) διέταξε να λιθοβοληθεί και λιθοβολήθηκε.
Σχετικά με το αν η μετάνοιά του θα γίνει δεκτή, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Έκανε τέτοια μετάνοια που, αν μοιραζόταν ανάμεσα σε ένα έθνος, θα το περιελάμβανε όλο.»
Σε άλλη περίσταση.
«Έχεις δει ποτέ μετάνοια πιο αξιόλογη από το να θυσιάσεις τη ζωή σου για τον Θεό;»
είπε. 2
Όπως αναφέρεται στο ιερό κείμενο, η ποινή που επιβάλλεται για το έγκλημα της μοιχείας εξετάζεται με δύο τρόπους:
Κάποιος,
εκατό ραβδιά
ο άλλος
από
λιθοβολισμός (θανάτωση).
Οποιοσδήποτε, άνδρας ή γυναίκα, διαπράξει αυτό το ειδεχθές έγκλημα, δεν πρέπει να έχει παντρευτεί ποτέ. Αφού διαπιστωθεί η ενοχή τους και εκδοθεί η καταδίκη τους…
εκατό ραβδιά
επιβάλλεται η ποινή.
Αυτή η απόφαση βασίζεται σε ένα ιερό χαντίθ που παραδίδεται από τον Χαζράτ Ουμπέιντε μπιν Σάμιτ. Το χαντίθ έχει την εξής μετάφραση:
«Πάρτε το μέτρο από εμένα, πάρτε το μέτρο από εμένα! Ο Θεός τους έδειξε έναν δρόμο. Σε όσους διαπράττουν μοιχεία, αν είναι άγαμοι, επιβάλλετε εκατό μαστιγώματα και εξορία ενός έτους. Αν είναι έγγαμοι, επιβάλλετε εκατό μαστιγώματα και λιθοβολισμό.»
3
Στις πηγές της ισλαμικής νομολογίας δίνονται ορισμένες προδιαγραφές σχετικά με την κατάσταση αυτού του ραβδιού και τον τρόπο χτυπήματος:
Η ράβδος πρέπει να έχει το πάχος ενός δακτύλου, δεν πρέπει να χτυπά το πρόσωπο και το κεφάλι, ο τιμωρών δεν πρέπει να σηκώνει τη ράβδο πάνω από το ύψος του ώμου και δεν πρέπει να χτυπά το γυμνό σώμα.
4
Στο ιερό κείμενο αναφέρεται,
«Και ας παρακολουθήσει την τιμωρία τους μια ομάδα πιστών.»
Ο αείμνηστος Ελμαλή, ένας από τους σύγχρονους ερμηνευτές του Κορανίου, αναφέρει τα σοφά νοήματα της φράσης ως εξής:
“Αυτός που επιβάλλει την τιμωρία δεν πρέπει να προβεί σε κατάχρηση. Εάν η τιμωρία εκτελείται δημόσια, δεν παίρνει τη μορφή βασανιστηρίου.”
«Οι σκληρές και απάνθρωπες πράξεις βασανισμού που καταδικάζει η ιστορία, πάντοτε τελούνταν κρυφά.»
Αλλά αυτό δεν είναι βασανιστήριο, είναι τιμωρία. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια που έχει θέσει η θρησκεία. Στην περίπτωση της δημόσιας επιβολής της τιμωρίας…
«Υπάρχει μια πίστη και μια επίδειξη που εκφράζουν την αξία της σεμνότητας και την καθολίκευση της διδασκαλίας και της διαπαιδαγώγησής της.»
Αυτή η μορφή τιμωρίας έχει επίσης μια ψυχολογική διάσταση για τον εγκληματία.
5
Υποσημειώσεις:
1. Σούρα Αλ-Νουρ, 2.
2. ετ-Τάτζ, 3:25; Μουσλίμ, Χουντούδ: 24.
3. Μουσλίμ, Χουντούντ: 12.
4. Βιβλίο Φικχ των Τεσσάρων Σχολών, 7: 105.
5. Η Αληθινή Θρησκεία, η Γλώσσα του Κορανίου, 5: 3473.
(Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ, Χαλάλ-Χαράμ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
h6134
Είθε η ειρήνη του Θεού να είναι επάνω σας, επάνω σε εσάς και σε όλους τους μουσουλμάνους. Δεδομένου ότι κανείς δεν θα εφαρμόσει την ποινή των εκατό μαστιγώσεων σε αυτήν την εποχή (στην Τουρκία), πώς θα εφαρμοστεί αυτή η ποινή; Επίσης, αν υπάρχει παραβίαση των δικαιωμάτων του άλλου και η συμφιλίωση με αυτόν είναι επικίνδυνη, τι πρέπει να γίνει για να αποφευχθεί η διαμάχη; Η άλλη ερώτησή μου είναι: πώς καταλαβαίνει ή μπορεί να καταλάβει κανείς ότι έχει λάβει συγχώρεση; Με σεβασμό.
Επιμελητής
Αν ο μοιχός μετανοήσει, συγχωρείται η αμαρτία του; Κάντε κλικ για περισσότερες πληροφορίες.
