Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε τελετές όπως γάμοι και αρραβώνες, τα δώρα που δίνουν οι καλεσμένοι είναι δώρα.
Η νομοθεσία περί δωρεάς και αποδοχής δώρων στο Ιερό Κοράνι
Δεν αναφέρεται κάποια ιδιαίτερη εξήγηση σχετικά με αυτό· απλώς περιγράφεται ότι η βασίλισσα της Σαβά έστειλε κάποια δώρα στον Προφήτη Σολομώντα (ειρήνη σε αυτόν), αλλά αυτά απορρίφθηκαν επειδή είχαν πολιτικό σκοπό:
«Ας τους στείλω ένα δώρο και ας δω τι θα φέρουν οι απεσταλμένοι. Όταν οι απεσταλμένοι έφτασαν στον Σολομώντα με τα δώρα, εκείνος είπε: “Μήπως με βοηθάτε με πλούτη; Αυτό που μου έδωσε ο Θεός είναι καλύτερο από αυτό που σας έδωσε. Εσείς θα χαρείτε με το δώρο σας, όχι εγώ.”»
(Αλ-Ναμλ, 27/35-36)
Στις παραδόσεις (Χαντίθ) αναφέρεται ότι,
Υπάρχουν λεπτομερείς διατάξεις και πληροφορίες σχετικά με τα δώρα και την ανταλλαγή δώρων. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) ενθάρρυνε την ανταλλαγή δώρων, δηλώνοντας ότι κατ’ αρχήν ενισχύει την αγάπη και τη φιλία μεταξύ των ανθρώπων, απομακρύνει αρνητικά συναισθήματα όπως η ζήλια, η εγωπάθεια και η φιλαργυρία, και συμβάλλει στην αύξηση του βιοπορισμού (Μουαττά, Χουσν-ου’λ-χουλούκ 16; Μουσνέδ, ΙΙ/405; Τιρμίζι, Βελά, 6), και ότι τα δώρα που δίνονται…
-εκτός αν υπάρχει εύλογη αιτία-
ζήτησε να μην απορριφθεί.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έδινε διάφορα δώρα στους ηγεμόνες των γειτονικών χωρών, στους φίλους και στα μέλη της οικογένειάς του, και ότι, ως μέρος του προφητικού του καθήκοντος, έκανε διάκριση μεταξύ ελεημοσύνης και δώρου, απορρίπτοντας τις ελεημοσύνες που του δίνονταν ή στέλνονταν, αλλά δεχόμενος τα δώρα, εφόσον ήταν καθαρά και νόμιμα, και ανταποδίδοντας τα δώρα με άλλα δώρα.
(Μπουχάρι, Χιμπέ, 7; Σαουκάνι, V/377-393; Αμπντούλχαγ Ελ-Κεττάνι, I/273, 276; II/66, 207-209, 310).
Οι ισλαμιστές ηθικολόγοι,
Αναφέρθηκε ότι η προσφορά δώρων και η ανταπόδοση με δώρα είναι μια ωραία πράξη, που ενισχύει τους δεσμούς φιλίας και αγάπης μεταξύ των μερών, και επομένως δεν είναι σωστό να περιμένει κανείς ανταπόδοση από ένα δώρο ή να ζητήσει πίσω το δώρο που δόθηκε. Πράγματι, σε ένα χαντίθ αναφέρεται ότι δεν είναι σκόπιμο να λαμβάνει κανείς δώρα από άτομα που ενδέχεται να συμπεριφερθούν με αυτόν τον τρόπο.
(Τιρμίζι, Μενάκιμπ, 73)
Σύμφωνα με αυτό;
– Όσοι καλούνται σε εκδηλώσεις όπως αρραβώνες και γάμους, μπορούν να πάρουν ένα δώρο, λαμβάνοντας υπόψη την περίστασή τους και σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις. Ωστόσο, η προσφορά δώρου σε μια τέτοια εκδήλωση δεν αποτελεί θρησκευτική υποχρέωση. Το πραγματικό δώρο είναι η παρουσία του καλεσμένου στην εκδήλωση.
– Πρέπει να αποφεύγονται συμπεριφορές και ενέργειες που θα φέρουν τους καλεσμένους σε δύσκολη θέση και θα τους προκαλέσουν αμηχανία.
– Κατά την εκπλήρωση μιας πρόσκλησης που είναι σουνέτ,
Πρέπει να αποφεύγονται τα λάθη που θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους και θα προκαλέσουν ηθική πίεση.
– Δεν υπάρχει λόγος να αμαρτήσουμε λέγοντας ότι θα κάνουμε περιτομή.
“Πάω να φτιάξω το φρύδι και βγάζω το μάτι”
Το να μπλέκεις σε τέτοιες μεγάλες δυσκολίες δεν ταιριάζει ούτε σε αυτόν που προσκαλεί, ούτε σε αυτόν που δέχεται την πρόσκληση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
