– Κάποιοι λένε ότι ο γάμος είναι σουνέτ (συνήθεια του Προφήτη); ποια είναι η κύρια διάταξη του γάμου;
– Γινόταν γάμος με σκλάβα και ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) παντρεύτηκε τη Μαρία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας δούμε τον ορισμό της Σούννας. Σε όλα όσα έκανε, είπε και έπραξε ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι μαζί του).
περιτομή
λέμε. Άρα, μπορούμε να ονομάσουμε σουνέτ (σ.σ. σουνέτ = σουνάχ = πρακτική του προφήτη Μωάμεθ) οτιδήποτε έκανε σε όλη του τη ζωή.
Η λέξη “σούννα” που αναφέρεται στα βιβλία της ισλαμικής νομολογίας, σημαίνει κυρίως
“Αν το κάνουμε, θα ανταμειφθούμε, αν δεν το κάνουμε, δεν θα αμαρτήσουμε.”
σημαίνει.
Για παράδειγμα, το να τρώμε με το δεξί χέρι, να βουρτσίζουμε τα δόντια, να μην τρώμε όρθιοι. Ωστόσο, αν πάρουμε τη λέξη “σούννα” με την ευρεία έννοιά της, περιλαμβάνει όλα όσα έκανε ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν). Σ’ αυτή την περίπτωση, οι επιθυμίες και οι απαγορεύσεις του Θεού περιλαμβάνονται επίσης στη σούννα.
Για παράδειγμα, ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) προσευχήθηκε; Ναι. Άρα, η προσευχή είναι σουνέτ. Επομένως, θα πρέπει να χωρίσουμε τη σουνέτ σε κατηγορίες.
Περιτομή: Τμήματα:
Τα υποχρεωτικά:
Είναι οτιδήποτε ο Θεός θέλει να κάνουμε ή να παραλείψουμε. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) είναι το καλύτερο παράδειγμα για την εφαρμογή των εντολών και των απαγορεύσεων του Θεού. Και εμείς, ακολουθώντας τον…
(Στις εντολές και απαγορεύσεις του Θεού)
Με το να υπακούμε, υπακούμε στον Προφήτη μας στο υψηλότερο επίπεδο. Όπως το να προσευχόμαστε, να νηστεύουμε, να μην μοιχεύουμε, να μην τρώμε ακάθαρτα, να μην λέμε ψέματα…
Απαραίτητα:
Οι υποχρεώσεις της θρησκείας μας. Για παράδειγμα, η νυχτερινή προσευχή πρέπει να τελείται σε τρεις ρακ’άτ.
Τα άχρηστα:
Είναι οι πράξεις που κάνουμε κατά τη διάρκεια της λατρείας, πέρα από τις υποχρεωτικές (φαρζ) και τις συνιστώμενες (βατζίμπ). Για παράδειγμα, κατά την προσευχή, η ανάγνωση ορισμένων στίχων από το Κοράνι είναι υποχρεωτική, ενώ η ανάγνωση της προσευχής “Σουμπχάνεκε” είναι προαιρετική (ναφίλε).
Αυτοί που έχουν καλούς τρόπους:
Και σε αυτά.
ηθική
Λέμε. Αν ακολουθούμε τον Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) κατά τη διάρκεια των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, όπως το φαγητό, τον ύπνο, την είσοδο και την έξοδο από το τζαμί, την τουαλέτα (κ.λπ.), τότε εκτελούμε αυτές τις δραστηριότητες με τον σωστό τρόπο.
Άρα λοιπόν
Περιτομή
υποχρεωτικό, απαραίτητο, προαιρετικό
και
αδὰπ
Μπορούμε να τα διαχωρίσουμε έτσι. Η ανώτερη και η πιο ενάρετη μορφή της σουννέτ είναι αυτή η σειρά. Μπορούμε να το φανταστούμε σαν το σώμα ενός ανθρώπου. Έχει όργανα απαραίτητα για τη ζωή. Εγκέφαλος, καρδιά, κεφάλι κλπ…
Στις θεμελιώδεις αρχές της πίστης, η ψυχή μας είναι σαν τον εγκέφαλο και την καρδιά. Το σώμα μας έχει αισθητήρια όργανα: μάτια, αυτιά, χέρια, πόδια κ.λπ. Οι θρησκευτικές υποχρεώσεις είναι παρόμοιες. Είναι τα μάτια, τα αυτιά, τα χέρια και τα πόδια της ψυχής μας. Όποιος δεν εκπληρώνει τις θρησκευτικές υποχρεώσεις είναι ελλιπής, σαν άνθρωπος χωρίς χέρια, πόδια, μάτια και αυτιά. Το σώμα μας έχει επίσης ομορφιές και στολίδια, όπως δάχτυλα, φρύδια, μαλλιά. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά, αλλά με αυτά γινόμαστε πιο τέλειοι άνθρωποι.
Παρόμοια, οι προαιρετικές και οι ηθικές πτυχές της περιτομής αποτελούν στολίδι και ομορφιά για την ψυχή μας. Αν τις τηρήσουμε, θα λάβουμε μεγάλη ανταμοιβή, αν όχι, δεν θα φέρουμε αμαρτία.
Συνοψίζοντας,
Τα υποχρεωτικά και τα αναγκαία μέρη είναι σουννέτ (προφητικές παραδόσεις) που πρέπει οπωσδήποτε να τηρούνται. Τα προαιρετικά και τα ηθικά μέρη, αν τα τηρήσουμε, θα αποκομίσουμε μεγάλη ανταμοιβή. Αν ρωτήσετε για τα απαγορευμένα, θα πρέπει να προστατεύουμε την ψυχή μας από τα θανατηφόρα και δηλητηριώδη απαγορευμένα, όπως προστατεύουμε το σώμα μας από θανατηφόρα πράγματα όπως το AIDS, τα δηλητήρια και η φωτιά.
Επειδή ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) τέλεσε γάμο, ο γάμος ονομάζεται σουννέτ του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Η τέλεση γάμου για τα ζευγάρια που παντρεύονται είναι υποχρεωτική.
Κορίτσια και γυναίκες που αιχμαλωτίστηκαν από τον εχθρό κατά τη διάρκεια του πολέμου.
“δούλη”
Θεωρούνταν λάφυρα. Επειδή θεωρούνταν νομικά λάφυρα, δίνονταν από το ισλαμικό κράτος σε βετεράνους που είχαν ανάγκη από υπηρέτες. Εφόσον δεν απελευθερώνονταν, αγοράζονταν και πωλούνταν σαν εμπορεύματα. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα…
“δούλη”
θεωρούνταν και αντιμετωπιζόταν ως μέλος της οικογένειας. Ο ιδιοκτήτης της σκλάβας
“αφέντης”
Μπορούσε να την απασχολεί στις προσωπικές του υπηρεσίες και στις οικιακές εργασίες, και αν ήθελε, να την απολαμβάνει χωρίς να χρειάζεται να τελέσει γάμο. Αν και αυτό μπορεί να φανεί παράξενο στην αρχή, υπό τις ιστορικές συνθήκες θεωρούνταν απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο. Άλλωστε, υπάρχει και σχετική άδεια από το Κοράνι. Στα εδάφια 5 και 6 της Σούρας αλ-Μουμινουν, η άδεια αυτή εκφράζεται ως εξής:
«Εκείνοι οι πιστοί που προστατεύουν την τιμή τους, εκτός από τις συζύγους τους και τις δούλες που κατέχουν. Δεν θα κατηγορηθούν για τις σχέσεις τους με αυτές.»
Η σεξουαλική εκμετάλλευση της δούλης από τον κύριό της έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα και οφέλη για τη δούλη. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι αποτρέπεται η παραμέληση αυτών των γυναικών που έχουν αιχμαλωτιστεί και μείνει χωρίς προστάτη. Διότι, διαφορετικά, είναι αναπόφευκτο να πέσουν στην πορνεία και την μοιχεία, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν δεμένες στο σπίτι του κυρίου τους.
Ένα άλλο πλεονέκτημα ήταν ότι, εάν η παλλακίδα αποκτούσε παιδί από τον κύριό της,
“η μητέρα του παιδιού”
σημαίνει
“ουμμουλ-βελέντ”
θεωρείται. Αυτό το παιδί που γεννιέται από παλλακίδα θεωρείται ελεύθερο.
Με τη γέννηση του παιδιού, η μητέρα αποκτά την ελευθερία της και δεν κληρονομείται από τους κληρονόμους του αφέντη της μετά το θάνατό του.
Αν δεν είχε παιδιά και ο κύριός της δεν την είχε απελευθερώσει, η σκλάβα θα κληρονομούνταν ως περιουσιακό στοιχείο, όπως και τα άλλα αγαθά.
Δεν είναι απαραίτητο ο κύριος να έχει σεξουαλική σχέση με τη δούλη του. Μπορεί να την απασχολεί απλώς ως υπηρέτρια. Επίσης, αν ο σύζυγος της δούλης είναι αιχμάλωτος, ο γάμος τους παραμένει έγκυρος, επομένως ο κύριος δεν επιτρέπεται να έχει σχέση με αυτή τη δούλη.
Ακόμη και αν ο άνδρας είναι σκλάβος κάποιου άλλου και η γυναίκα είναι σκλάβα κάποιου άλλου, ο κύριος δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί σεξουαλικά αυτή τη γυναίκα-σκλάβα που βρίσκεται υπό την κατοχή του.
Παράλληλα με αυτά τα ζητήματα, το Κοράνι ενθαρρύνει επίσης τον γάμο μεταξύ ανδρών και γυναικών σκλάβων. Στο στίχο της Σούρας Νουρ αναφέρεται:
«Και παντρέψτε τους ανύπαντρους από εσάς και τους δούλους σας και τις δούλες σας, όσους είναι ενάρετοι. Αν είναι φτωχοί, ο Αλλάχ θα τους πλουτίσει από τη χάρη Του.»
(Νουρ, 24/32)
Έτσι, επιτυγχάνεται ένα είδος ισότητας μεταξύ των σκλάβων. Η θρησκεία μας, η οποία συνιστά την απελευθέρωση των σκλάβων σε κάθε ευκαιρία, ενθαρρύνει επίσης την παντρεμένη γυναίκα να γίνει νοικοκυρά. Σε ένα ιερό χαντίθ, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) εκφράζει αυτό το θέμα ως εξής:
«Αν κάποιος από εσάς έχει μια σκλάβα και την αναθρέψει και την εκπαιδεύσει με τον καλύτερο τρόπο, και μετά την απελευθερώσει και την παντρευτεί, τότε θα έχει διπλή αμοιβή».
(Μπουχάρι, Ιτκ, 15)
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις εξηγήσεις, θα φανεί ξεκάθαρα πόσο προστατεύει το Ισλάμ τους σκλάβους και τις σκλάβες, και πόσο διασφαλίζει τα δικαιώματά τους. Η σκλάβα απλώς…
“από τη θηλυκότητά της”
Δεν θεωρείται απλώς ένα άτομο που προσφέρει τις υπηρεσίες του. Είναι ταυτόχρονα μέλος του σπιτιού, κομμάτι της οικογένειας. Είναι η πιο υπεύθυνη γυναίκα του σπιτιού μετά τη σύζυγο.
Όπως ένας άνθρωπος μπορούσε να απελευθερώσει τη δούλη του και να της δώσει την ελευθερία, έτσι μπορούσε και να την δωρίσει σε κάποιον άλλον. Οι δύο δούλες που ο ηγεμόνας της Αιγύπτου, Μουκαουκίς, έστειλε στον Προφήτη (σ.α.β.) ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Μάλιστα, οι δύο δούλες είχαν ασπαστεί το Ισλάμ καθ’ οδόν από την Αίγυπτο. Όπως είναι γνωστό, ο Προφήτης (σ.α.β.) από αυτές τις δούλες…
Μαριέ
την είχε πάρει υπό την προστασία του. Στη συνέχεια, από την Αγία Μαρία…
Ο Προφήτης Αβραάμ
είχε γεννηθεί. Μετά τη γέννηση του Ιμπραήμ, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) απελευθέρωσε τη Μαρία. Έτσι, η Μαρία ανήλθε σε μια θέση που θα ζήλευαν οι άλλες σύζυγοι του Προφήτη.
Σιρίν
Ο Προφήτης μας πήρε και την άλλη σκλάβα, που ονομαζόταν [όνομα], ως σύζυγό του, η οποία ήταν ποιήτρια.
Χασσάν μπιν Σαμπίτ
και έδωσε.
Χρησιμοποιώντας αυτό το περιστατικό ως παράδειγμα, σήμερα δεν επιτρέπεται η λήψη γυναικών από μη μουσουλμανικές χώρες ως “σκλάβες” χωρίς γάμο.
Διότι το θεσμικό όργανο της δουλείας, ένα ιστορικό πλέον γεγονός, δεν εφαρμόζεται με κανέναν τρόπο στις μέρες μας.
Από την άλλη πλευρά, δώρα που δόθηκαν στον Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν)
“σκλάβα”,
Ήταν και αυτή δούλη, όπως και η Μουκαβκίς. Ή μήπως ο Μουκαβκίς έδωσε μια γυναίκα από το δικό του έθνος στον Προφήτη μας (ειρήνη σ’ αυτόν);
“δώρο”
δεν το είχε στείλει ως.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
