Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σιίτες;
Γαλιέ, Ζαϊδίγια και Ιμαμίγια
Αν και χωρίζονται σε μερικές κατηγορίες, σήμερα, όταν λέμε Σιίτες, εννοούμε γενικά
Ιμαμια
γίνεται κατανοητό.
Αυτοί θεωρούν τον Αλί (ρα) και διαδοχικά τους δύο γιους και τους εγγονούς του, μετά την μετάβαση του Προφήτη (σ.α.σ.) στον άλλο κόσμο, ως νόμιμους ιμάμηδες (χαλίφες) με εντολή του Θεού, ορισμό και διαθήκη του Αποστόλου, και θεωρούν την πίστη στους δώδεκα Ιμάμηδες ως θεμελιώδη αρχή της πίστης. Αυτή η σέκτα, επειδή δέχεται μόνο τους δώδεκα Ιμάμηδες ως ιμάμηδες…
«Ισναασερίγια (Δωδεκαϊστές)»,
επειδή θεωρούν την πίστη στους ιμάμηδες ως έναν από τους όρους της πίστης.
«Ιμαμια»
, τόσο στην πίστη όσο και στις λατρευτικές πράξεις και τις συναλλαγές
Ιμάμ Τζαφάρ Σαντίκ
επειδή βασίζονται στις απόψεις του/της
«Τζαφάριγια»
ονομάζεται.
Σιίτες,
η ηγεσία, δηλαδή το χαλιφάτο, όπως το αποδέχεται η Αχλ-ι Σουνέτ, μπορεί να αφεθεί στη βούληση και την επιλογή των Μουσουλμάνων
“μικρός”
Θεωρούν ότι δεν είναι θέμα δουλειάς. Κατ’ αυτούς, η ιμαμική εξουσία είναι θεμελιώδης αρχή της θρησκείας και ανήκει στα δόγματα της πίστης. Επομένως, όπως οι Σιίτες πιστεύουν στον Θεό, στους προφήτες και στην ημέρα της κρίσης, έτσι πρέπει να πιστεύουν και στην ύπαρξη του ιμάμη. Σύμφωνα με αυτή την πίστη, οι ιμάμηδες είναι αθώοι, όπως και οι προφήτες· δεν διαπράττουν καμία αμαρτία, ούτε μικρή ούτε μεγάλη, δεν αδικούν· όποιος δεν τους αναγνωρίζει, πέφτει στην απιστία. Μάλιστα,
«Οι εντολές τους είναι εντολές του Θεού, και οι απαγορεύσεις τους είναι απαγορεύσεις Του. Η υπακοή σε αυτούς είναι υπακοή στον Θεό, και η ανυπακοή σε αυτούς είναι ανυπακοή στον Θεό.»
Σήμερα, το Ιράν, το οποίο αναγνωρίζει τον Ιμαμισμό ως επίσημο δόγμα, ασκεί επίσης το καθήκον του ιμάμη, ο οποίος έχει θρησκευτικές εξουσίες.
«Αγιατολλάχ αλ-Ουζμά»
ή έχει δώσει. Γι’ αυτόν τον λόγο, η υπακοή σε αυτόν τον «ιμάμη» είναι απολύτως απαραίτητη. Η ανυπακοή σε αυτόν ισοδυναμεί με ανυπακοή στον Θεό και στον Προφήτη.
«Η επίσημη θρησκεία του Ιράν είναι το Ισλάμ και το δόγμα των Δώδεκα Ιμάμηδων (Ισναασαρί Τζαφάρι). Και αυτό το άρθρο δεν θα αλλάξει ποτέ.»
όπως αναφέρεται στο Ιρανικό Σύνταγμα
«Οι Δώδεκα Ιμάμηδες»
Η πίστη θεωρείται μια σημαντική αρχή. (1)
Το ζήτημα της ιμαμίας, όπως το αντιλαμβάνονται οι Σιίτες,
Σύμφωνα με τους Σουνίτες,
Αυτό σίγουρα δεν ανήκει στις αρχές της θρησκείας. Ο ιμάμης, δηλαδή ο χαλίφης, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του με τη διαβούλευση και την εκλογή των μουσουλμάνων. Οποιοσδήποτε, με ορισμένα προσόντα, μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση των μουσουλμάνων σε θρησκευτικά και κοσμικά θέματα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι αθώος και αναμάρτητος.
Όσον αφορά την άποψη των Σουνιτών για τους Δώδεκα Ιμάμηδες:
Οι έντεκα ιμάμηδες (μαζί με τον Άγιο Αλί, δώδεκα) που προέρχονται από την ευλογημένη γενιά του Προφήτη μας, είναι μεγάλοι άγιοι και πνευματικοί ηγέτες, με αρετή, ευσέβεια και πνευματικό κύρος.
Μπεντιουζζαμάν,
«Οι σοφοί της κοινότητάς μου είναι σαν τους προφήτες των Ισραηλιτών.»
Αναφέροντας εκείνους που κατέχουν το μυστικό του χαντίθ, αναφέρει και τους δώδεκα ιμάμηδες.(2) Σε μια άλλη διατύπωση,
«Οι αληθινοί πιστοί, αρχικά οι τέσσερις ιμάμηδες των τεσσάρων σουνιτικών σχολών και οι δώδεκα ιμάμηδες του Αχλ-ι Μπεϊτ, δηλαδή οι Σουνίτες…»
(3)
αναφέροντας τους δώδεκα Ιμάμηδες ως τους μεγάλους της Αχλ-ι Σουννέ.
Οι Δώδεκα Ιμάμηδες είναι οι εξής:
Ο Αλί, ο Χασάν, ο Χουσεΐν, ο Αλί μπιν Χουσεΐν, ο Μουχάμμαντ Μπακίρ, ο Τζαφάρ αλ-Σαντίκ, ο Μούσα αλ-Καζίμ, ο Αλί αλ-Ριζά, ο Μουχάμμαντ αλ-Τακί, ο Αλί αλ-Νακί, ο Χασάν αλ-Ασκαρί και ο Μουχάμμαντ αλ-Μαχντί.
(Είθε ο Θεός να είναι ευχαριστημένος με όλους.)
Πηγές:
1. Στις μέρες μας, οι δογματικές ισλαμικές σχολές σκέψης, σελ. 118-139; Επεξήγηση της επιστήμης του Καλάμ, σελ. 24.
2. Ακτίνες, σελ. 527.
3. Επιστολή από το Εμιρδάγ, 1:201.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
