Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σιίτες;
Γαλία, Ζαϊδία
και
Ιμαμιέ
Αν και χωρίζονται σε μερικές κατηγορίες, σήμερα, όταν λέμε Σιίτες, εννοούμε γενικά
Ιμαμια
γίνεται κατανοητό.
Αυτοί θεωρούν τον Αλί (ρα) και διαδοχικά τους δύο γιους και τους εγγονούς του, μετά την μετάβαση του Προφήτη (σ.α.σ.) στον άλλο κόσμο, ως νόμιμους ιμάμηδες (χαλίφες) με εντολή του Θεού, ορισμό και διαθήκη του Αποστόλου, και θεωρούν την πίστη στους δώδεκα Ιμάμηδες ως θεμελιώδη αρχή της πίστης. Αυτή η σέκτα, επειδή δέχεται μόνο τους δώδεκα Ιμάμηδες ως ιμάμηδες…
«Ισναασερίγια (Δωδεκαϊστές)»,
επειδή θεωρούν την πίστη στους ιμάμηδες ως έναν από τους όρους της πίστης.
«Ιμαμια»
, τόσο στην πίστη όσο και στις λατρευτικές πράξεις και τις συναλλαγές
Ιμάμ Τζαφάρ Σαντίκ
επειδή βασίζονται στις απόψεις του/της
«Τζαφάριγια»
ονομάζεται.
Σιίτες,
η ηγεσία, δηλαδή το χαλιφάτο, όπως το αποδέχεται η Αχλ-ι Σουνέτ, μπορεί να αφεθεί στη βούληση και την επιλογή των Μουσουλμάνων
“μικρός”
Θεωρούν ότι δεν είναι θέμα δουλειάς. Κατά τη γνώμη τους, η ιμαμική εξουσία είναι θεμελιώδης αρχή της θρησκείας και ανήκει στα δόγματα της πίστης. Επομένως, όπως οι Σιίτες πιστεύουν στον Θεό, στους προφήτες και στην ημέρα της κρίσης, έτσι πρέπει να πιστεύουν και στην ύπαρξη του ιμάμη. Σύμφωνα με αυτή την πίστη, οι ιμάμηδες είναι αθώοι, όπως ακριβώς και οι προφήτες· δεν διαπράττουν καμία αμαρτία, ούτε μικρή ούτε μεγάλη, δεν αδικούν· όποιος δεν τους αναγνωρίζει, πέφτει στην απιστία. Μάλιστα,
«Οι εντολές τους είναι εντολές του Θεού·»
η υπακοή σε αυτούς είναι υπακοή στον Αλλάχ, και η ανυπακοή σε αυτούς είναι ανυπακοή στον Αλλάχ».
Σήμερα, το Ιράν, το οποίο αναγνωρίζει τον Ιμαμισμό ως επίσημο δόγμα, ασκεί επίσης το καθήκον του ιμάμη, ο οποίος έχει θρησκευτικές εξουσίες.
«Αγιατολλάχ αλ-Ουζμά»
ή έχει δώσει. Γι’ αυτό αυτό
«ιμάμης»
Απαιτείται απόλυτη υπακοή. Η ανυπακοή σε αυτόν ισοδυναμεί με ανυπακοή στον Θεό και στον Προφήτη.
«Η επίσημη θρησκεία του Ιράν είναι το Ισλάμ και το δόγμα των Δώδεκα Ιμάμηδων (Ισναασαρί Τζαφάρι). Και αυτό το άρθρο δεν θα αλλάξει ποτέ.»
όπως αναφέρεται στο Ιρανικό Σύνταγμα
«Οι Δώδεκα Ιμάμηδες»
Η πίστη θεωρείται μια σημαντική αρχή.
(βλ. Σύγχρονες Ισλαμικές Θεολογικές Σχολές, σ. 118-139; Επεξήγηση της Θεολογίας, σ. 24.)
Το ζήτημα της ιμαμίας, όπως το αντιλαμβάνονται οι Σιίτες,
Σύμφωνα με τους Σουνίτες,
Αυτό σίγουρα δεν ανήκει στις αρχές της θρησκείας. Ο ιμάμης, δηλαδή ο χαλίφης, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του με τη διαβούλευση και την εκλογή των μουσουλμάνων. Οποιοσδήποτε, με ορισμένα προσόντα, μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση των μουσουλμάνων σε θρησκευτικά και κοσμικά θέματα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι αθώος και αναμάρτητος.
Όσον αφορά την άποψη των Σουνιτών για τους Δώδεκα Ιμάμηδες:
Οι έντεκα ιμάμηδες (μαζί με τον Άγιο Αλί, δώδεκα) που προέρχονται από την ευλογημένη γενιά του Προφήτη μας, είναι μεγάλοι άγιοι και πνευματικοί ηγέτες, με αρετή, ευσέβεια και πνευματικό κύρος.
Μπεντιουζζαμάν,
«Οι σοφοί της κοινότητάς μου είναι σαν τους προφήτες των Ισραηλιτών.»
Αναφέροντας εκείνους που αξιώθηκαν να κατέχουν το μυστικό του χαντίς, αναφέρει και τους δώδεκα ιμάμηδες.
(βλ. Ακτίνες, σελ. 527.)
Σε μια άλλη δήλωσή του,
“Οι αληθινοί πιστοί, με επικεφαλής τους τέσσερις Ιμάμηδες”
(οι τέσσερις ιμάμηδες των μεζхеμπ)
και οι Δώδεκα Ιμάμηδες της Αχλ-ι Μπεϊτ
(Οι Δώδεκα Ιμάμηδες)
ως Αχλ-ι Σουννέ…”
(Επιστολές από το Εμιρδάγ – Τόμος 1, σελ. 201)
αναφέροντας τους δώδεκα Ιμάμηδες ως τους μεγάλους ηγέτες των Αχλ-ι Σουννέ.
Οι Δώδεκα Ιμάμηδες είναι οι εξής:
Ο Αλί, ο Χασάν, ο Χουσεΐν, ο Αλί μπιν Χουσεΐν, ο Μουχάμμαντ Μπακίρ, ο Τζαφάρ αλ-Σαντίκ, ο Μούσα αλ-Καζίμ, ο Αλί αλ-Ριζά, ο Μουχάμμαντ αλ-Τακί, ο Αλί αλ-Νακί, ο Χασάν αλ-Ασκαρί και ο Μουχάμμαντ αλ-Μαχντί.
(Είθε ο Θεός να είναι ευχαριστημένος με όλους.)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
