Πρώτη ομάδα:
Δεν αποδέχονται το Ισλάμ, χωρίς να βασίζονται σε καμία απόδειξη υπέρ ή κατά. Αυτό ονομάζεται «αποδοχή της μη αποδοχής». Δηλαδή, είναι εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το αν το Ισλάμ είναι σωστό ή όχι, που κοιτάζουν μόνο τη δική τους ευχαρίστηση, και που δεν έχουν καμία επιθυμία να απορρίψουν το Ισλάμ με βάση οποιαδήποτε απόδειξη, ούτε καν σκέφτονται να καταβάλουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να το αποδεχτούν με βάση οποιαδήποτε απόδειξη. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων δεν αποδέχονται το Ισλάμ ανήκουν σε αυτόν τον τύπο ανθρώπων. Δεν θέλουν να χάσουν την ευχαρίστησή τους –κατά τη γνώμη τους– αποδεχόμενοι το Ισλάμ, το οποίο προβλέπει την επιβολή μιας ευθύνης, μιας υποχρέωσης, και την οργάνωση της ζωής των ανθρώπων.
– Ποια είναι η ισλαμική άποψη για αυτή την ομάδα που παραμένει αδιάφορη απέναντι στο Ισλάμ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Αυτή η αδιάφορη στάση δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη.
Σύμφωνα με τις γενικές αρχές του Ισλάμ
«απορριψη»
και όσοι είναι άπιστοι
«αποδοχή της μη ύπαρξης»
και θα παραμείνουν στην αιώνια κόλαση, όπως και οι άπιστοι.
– Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ομάδων έγκειται στην ισλαμική καθοδήγηση που τους δόθηκε, στην οποία κινήθηκαν απλώς για να μην διαταράξουν την ευχαρίστησή τους.
«απορριψη»
Όσοι κρύβονται πίσω από την κουρτίνα θεωρούνται αμαθείς και η καθοδήγησή τους γίνεται ανάλογα.
Αντίθετα, εκείνοι που κηρύττουν πόλεμο στο Ισλάμ και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι λάθος.
«απορριψη»
Αυτοί που είναι αμαθείς, θεωρείται ότι κατέχουν μια σύνθετη μορφή άγνοιας και καθοδηγούνται ανάλογα.
Για παράδειγμα, η ζημιά που προκαλούν οι πρώτοι άπιστοι στο Ισλάμ δεν είναι ίση με τη ζημιά που προκαλούν οι δεύτεροι άπιστοι. Επομένως, κατά τον καθορισμό της στρατηγικής αγώνα, προτεραιότητα δίνεται στην καταπολέμηση αυτών. Αυτό είναι κατανοητό από τις ακόλουθες δηλώσεις του Μπεντιουζζάμ Χαζρετλερί.
«Το να μην αποδέχεσαι κάτι είναι διαφορετικό από το να το αρνείσαι. Η μη αποδοχή είναι αδιαφορία, κλείσιμο των ματιών και μια ανόητη απουσία κρίσης. Με αυτόν τον τρόπο, πολλά παράδοξα μπορούν να κρυφτούν μέσα της. Το μυαλό δεν ασχολείται με αυτά. Αλλά η άρνηση δεν είναι μη αποδοχή, αλλά μάλλον η αποδοχή της μη ύπαρξης. Είναι μια κρίση. Το μυαλό αναγκάζεται να δράσει.»
(βλ. Λόγοι, σελ. 188)
– Ωστόσο, η αδιαφορία των απίστων απέναντι στο Ισλάμ μπορεί τελικά να μετατραπεί σε επίμονη απιστία. Σύμφωνα με την έκφραση του Δασκάλου:
«Ίσως, κλείνοντας τα μάτια κάτω από το πέπλο της αδιαφορίας, να διαπράξει μια επίμονη απιστία. Σταδιακά θα πέσει στην απόλυτη απιστία, η ανθρωπιά του θα καταστραφεί. Θα πάει και στην υλική και στην πνευματική κόλαση.»
(βλ. Άσα-ι Μούσα, σελ. 55)
Αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει ότι οι αδιάφοροι άπιστοι δεν θα πάνε ποτέ στην κόλαση. Εδώ, αναφέρεται ότι η αδιαφορία απέναντι στο Ισλάμ θα φτάσει σταδιακά σε ένα σημείο απόλυτης απιστίας/αγνωμοσύνης προς τον Θεό. Δηλαδή, υποδεικνύεται ότι όσοι δεν αποδέχονται το Ισλάμ, μερικές φορές θα φτάσουν σε ένα σημείο όπου δεν θα αποδέχονται καμία θρησκεία και τον Θεό. Διότι η απόλυτη απιστία είναι μια πιο τρομερή απιστία, η οποία μετατρέπει και τον κόσμο του ανθρώπου σε κόλαση. Η φράση «Πηγαίνει και στην υλική και στην πνευματική κόλαση» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν τον λόγο.
– Ωστόσο, εάν δεν έχουν δημιουργηθεί ορισμένες συνθήκες που να βοηθήσουν στην εξάλειψη της «απορρίψεως» της απιστίας, μάλλον -όπως σε περίοδο ανομίας-
Εάν υπάρχει ένα περιβάλλον που δεν επιτρέπει την εκμάθηση της ισλαμικής θρησκείας,
Σε αυτή την περίπτωση.
(όχι λόγω έλλειψης αποδοχής, αλλά επειδή δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη)
Για αυτά, η αποφυγή της απόλυτης απιστίας/η επιβεβαίωση της ενότητας του Θεού μπορεί να είναι ωφέλιμη. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τις παρακάτω ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ εκφράσεις:
«Και μερικές φορές συμβαίνει: Μια κατάσταση έκστασης, μια κατάσταση απορρόφησης ή μια κατάσταση απομόνωσης και ασκητισμού, χωρίς να σκέφτονται την οδό του Μωάμεθ, αρκεί σε αυτούς μόνο το Λα Ιλαχέ Ιλλαλλάχ».
“Αλλά, παρ’ όλα αυτά, το πιο σημαντικό σημείο είναι το εξής:
‘Αποδοχή μηδέν’
είναι διαφορετικό,
‘αποδοχή της μη ύπαρξης’
είναι διαφορετικό. Αυτό το είδος
εκστασιασμένοι
και
οπαδοί της απομόνωσης
ή
κωφός/κωφή
ή
που δεν ξέρει
Οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν ή δεν σκέφτονται τον Προφήτη, ώστε να τον αποδεχτούν. Παραμένουν αμαθείς σε αυτό το σημείο. Σε σχέση με τη θεϊκή γνώση, γνωρίζουν μόνο το «Λα Ιλαχέ Ιλλαλλάχ». Αυτοί μπορεί να είναι από τους σωζόμενους. Αλλά όσοι ακούν τον Προφήτη και γνωρίζουν το μήνυμά του, αν δεν τον αποδεχτούν, δεν γνωρίζουν τον Θεό. Σε αυτούς, η φράση «Λα Ιλαχέ Ιλλαλλάχ» δεν μπορεί να εκφράσει την ενότητα του Θεού, η οποία είναι η αιτία της σωτηρίας.
(βλ. Επιστολές, σελ. 335-336)
– Όπως φαίνεται, τα άτομα που αναφέρονται εδώ δεν οφείλουν την «μη αποδοχή» σε κάποιον παράγοντα, αλλά σε άλλες εύλογες δικαιολογίες.
«μπορεί να είναι από τους σωζόμενους»
αναφέρεται.
Πράγματι, οι μουσουλμάνοι συχνά διαπράττουν αμαρτίες απλώς επειδή υπακούουν στις επιθυμίες της ψυχής τους. Όποιος έχει πίστη…
“επιμονή”
δεν αμαρτάνει για να αμαρτήσει. Ωστόσο, αυτοί οι αμαρτωλοί μουσουλμάνοι επίσης
-εκτός αν τους δοθεί χάρη-
Σύμφωνα με την ομόφωνη άποψη των σουνιτικών μελετητών, θα πάνε στην κόλαση, όπως και οι ποινές τους. Αυτή είναι η αμαρτία της αθεΐας που πηγάζει από την εγωπάθεια.
«απορριψη»
Δεν γίνεται πιο αθώο από αυτό…
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ένα παιδί που γεννιέται στη Μέκκα, σε σύγκριση με ένα παιδί που γεννιέται οπουδήποτε αλλού στον κόσμο…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
