Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με αυτό το θέμα, υπάρχουν δύο στίχοι στο Κοράνι. Σε αυτούς τους στίχους, ο Θεός, με σαφήνεια, αναφέρει τα εξής:
«Ω Προφήτη! Πες στις γυναίκες σου, στις κόρες σου και στις γυναίκες των πιστών να φορούν τα εξωτερικά τους ενδύματα όταν βγαίνουν από τα σπίτια τους.»
(1)
«Και πες στις πιστές γυναίκες να συγκρατούν τα βλέμματά τους από το αθέμιτο, να διαφυλάσσουν την τιμή τους και να μην αποκαλύπτουν τα στολίδια τους, εκτός από όσα είναι φανερά. Και να σκεπάζουν τα κεφάλια τους με τα μαντήλια τους, καλύπτοντας και το λαιμό τους.»
(2)
Στα εδάφια δεν αναφέρεται ρητά πώς πρέπει να ντύνονται οι γυναίκες πιστές και ποια μέρη του σώματός τους μπορούν να αποκαλύπτουν. Ωστόσο, το παρακάτω ιερό χαντίθ ερμηνεύει τα εδάφια. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) απευθυνόμενος στην κουνιάδα του, την κυρία Εσμά,
“
Ω Εσμά! Όταν μια γυναίκα αρχίζει να έχει περίοδο, δεν επιτρέπεται να δείχνει σε ξένους μέρη του σώματός της εκτός από τα χέρια και το πρόσωπό της.
.”
(3)
Συνεπώς, η κάλυψη του κεφαλιού μιας μουσουλμάνας που έχει φτάσει στην εφηβεία είναι εντολή τόσο του Θεού όσο και του Προφήτη. Δηλαδή, είναι υποχρεωτικό (φαρζ-ι αιν) να καλύπτεται το υπόλοιπο μέρος του κεφαλιού, ο λαιμός και το στήθος, αφήνοντας το πρόσωπο ακάλυπτο.
Το να το παραλείψει κανείς, θεωρείται παράλειψη μιας υποχρέωσης και επομένως είναι αμαρτία.
Επειδή δεν υπάκουσε στις εντολές του Θεού και του Αποστόλου Του, φέρει μεγάλη ευθύνη για την αμαρτία του. Ο αμαρτωλός, για να απαλλαγεί από αυτήν την αμαρτία, οφείλει να μετανοήσει, να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό.
“
Και όσοι, όταν διαπράξουν αμαρτία ή αδικούν τον εαυτό τους, θυμούνται τον Αλλάχ και ζητούν συγχώρεση για τις αμαρτίες τους, και δεν επιμένουν σκόπιμα στην αμαρτία τους. Αυτοί θα λάβουν ως ανταμοιβή συγχώρεση από τον Κύριό τους και κήπους με ποτάμια που ρέουν κάτω από τα δέντρα, όπου θα παραμείνουν αιώνια. Πόσο ωραία είναι η ανταμοιβή των καλοεργών!
.”
(4)
Επομένως, για να γίνει αποδεκτή μια μετάνοια και να αξίζει μια αμαρτία τη συγχώρεση, απαιτείται η προϋπόθεση να μην επιμένει κανείς σε αυτήν την αμαρτία χωρίς καμία δικαιολογία.
Η μετάφραση ενός χαντίθ (μιας προφητικής παράδοσης) σχετικά με αυτό το θέμα έχει ως εξής:
“
Όταν ένας πιστός διαπράττει μια αμαρτία, εμφανίζεται μια μαύρη κηλίδα στην καρδιά του. Αν απομακρυνθεί από την αμαρτία και ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό, η καρδιά του καθαρίζεται από αυτή τη μαύρη κηλίδα. Αν συνεχίσει να αμαρτάνει, η μαύρη κηλίδα μεγαλώνει. Αυτό αναφέρεται στο Κοράνι…
‘η αμαρτία να σκεπάζει την καρδιά’
αυτό σημαίνει
.”
(5)
«Σε κάθε αμαρτία υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στην αθεΐα.»
Η φράση αυτή εκφράζει μια σημαντική αλήθεια.
Ειδικότερα,
Ο άνθρωπος που επιμένει σε μια αμαρτία, με τον καιρό την συνηθίζει και γίνεται ανίκανος να την εγκαταλείψει. Αυτή η συνήθεια τον οδηγεί μέρα με τη μέρα σε μεγαλύτερους πνευματικούς κινδύνους. Φτάνει στο σημείο να πιστεύει ότι η αμαρτία δεν θα έχει μεταθανάτια τιμωρία, ακόμα και ότι η κόλαση δεν θα έπρεπε να υπάρχει. (6)
Για να αποφύγει κανείς τέτοιο κίνδυνο και να μην υποκύψει στις παραινέσεις του διαβόλου, πρέπει να εγκαταλείψει αμέσως την αμαρτία που απαιτεί μετάνοια και να βάλει τάξη στον εαυτό του.
Υποσημειώσεις:
1) Αλ-Αχζάμπ, 33/59.
2) Νουρ, 24/31.
3) Αμπού Νταβούντ, Λιμπάς 33.
4) Σουρά Αλ-Ιμράν, 135-136,
5) Ιμπν Ματζέ, Ζουχντ, 29.
6) Λάμψεις, σελ. 7, Μεσνεβί-ι Νουριγιέ, σελ. 115.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
