Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Χαναφί:
Τέτοιες δηλώσεις, πέρα από όρκο, φέρνουν ευθύνη στον άνθρωπο. Ωστόσο, αυτό έχει εκτιμηθεί και ως όρκος.
Γι’ αυτόν τον λόγο; Κάποιος,
«Αν το κάνω αυτό, να γίνω άπιστος», «να γίνω Εβραίος ή Χριστιανός», «να μην είμαι δούλος του Θεού, ούτε μέλος της κοινότητας του Προφήτη», «ο Θεός να πάρει την ψυχή μου χωρίς πίστη».
Αν ορκιστεί με αυτόν τον τρόπο, εξετάζεται η πρόθεσή του. Αν το έκανε απλώς για να ορκιστεί και να ενισχύσει την πεποίθησή του, τότε πρόκειται για όρκο, και οφείλει να πληρώσει εξιλέωση, να μετανοήσει και να ζητήσει συγχώρεση.
Αν όμως είπε αυτή τη φράση πιστεύοντας ότι με αυτό θα γινόταν άπιστος, τότε δεν πρόκειται για όρκο. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να ανανεώσει την πίστη του και -αν υπάρχει- τον γάμο του με μετάνοια και συγχώρεση. Εξάλλου, ένας μουσουλμάνος που γνωρίζει πώς ορκίστηκε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) θα απέφευγε να ορκιστεί με τέτοιο ακατάλληλο τρόπο. (βλ. el-Fıkhu’l-İslamî,III/384; Celâl Yıldırım, Ισλαμική Νομολογία, III/157).
Σύμφωνα με τις άλλες τρεις θρησκευτικές αιρέσεις
Αυτά τα λόγια δεν θεωρούνται όρκοι και δεν συνεπάγονται εξιλέωση. Αντιθέτως, η χρήση τέτοιων λόγων είναι αμαρτία, είναι παράνομη. -Ας μας προστατεύσει ο Θεός- υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσουν εκτός θρησκείας. Επομένως, όποιος λέει τέτοια λόγια πρέπει να μετανοήσει και να ζητήσει συγχώρεση. (el-Fıkhu’l-İslamî,III/384, el-Mecmu, XVIII/19-20)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Πόσο είναι το ποσό της αποζημίωσης για την παραβίαση του όρκου;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
