Ποια είναι η ισλαμική άποψη σχετικά με τη στρατολόγηση γυναικών ή την ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων ως πρακτόρων πεδίου;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Σε κανονικές συνθήκες, μια γυναίκα δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνει τέτοια καθήκοντα, αλλά μπορεί να το κάνει σε περίπτωση ανάγκης.

Όσον αφορά τη συμμετοχή των γυναικών στον πόλεμο:


Στις πολεμικές εκστρατείες, οι γυναίκες των Ανσάρ ακολουθούσαν τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν). Παρείχαν νερό στους αρρώστους και περιποιούνταν τους τραυματίες.

.(1)


Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) πήρε μαζί του την Ουμ Σουλέιμ και γυναίκες από τους Ανσάρ σε μια εκστρατεία. Αυτές έδιναν νερό και περιποιούνταν τους τραυματίες.

(2)

Στην ιστορία του Ισλάμ, πολλές γυναίκες συμμετείχαν σε πολέμους (3). Για παράδειγμα, στη Μάχη του Οχούδ, γυναίκες από τις στρατιές τόσο της Μέκκας όσο και της Μεδίνας έλαβαν μέρος στη μάχη. Σε αυτή τη μάχη, η μουσουλμάνα γυναίκα Ουμμου Ουμάρα πολέμησε σαν άντρας και η ηρωική της δράση εντυπωσίασε τον Προφήτη Μωάμεθ (4). Και…

Ουχούντ

Και στις επόμενες μάχες, οι γυναίκες παρείχαν υποστήριξη, αναλαμβάνοντας καθήκοντα όπως το μαγείρεμα, η μεταφορά νερού, η μεταφορά και ο καθαρισμός όπλων, και η ενθάρρυνση των ανδρών που πολεμούσαν. Επιπλέον, ορισμένες μουσουλμάνες γυναίκες μετέφεραν τραυματισμένους στρατιώτες, ασθενείς και νεκρούς από το σημείο όπου βρίσκονταν σε άλλο μέρος, περιποιούμενες και φροντίζοντας τους τραυματίες (5).


Για παράδειγμα, η Ουμμου Ατίγια αναφέρει ότι συμμετείχε σε επτά μάχες με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), παρείχε υποστηρικτικές υπηρεσίες, ετοίμαζε το φαγητό για τον στρατό, περιποιούνταν τις πληγές των τραυματιών και φρόντιζε πολλούς σοβαρά τραυματισμένους.

(6).

Στη Μάχη του Χαντάκ, ο Σα’δ μπιν Μουάζ τραυματίστηκε στο χέρι από ένα βέλος και η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Ο Προφήτης (σ.α.β.) διέταξε να στηθεί μια σκηνή μέσα στο Μεσκίτ-ι Νεμπεβί και να τοποθετηθεί εκεί ο Σα’δ, και διόρισε μια γυναίκα με το όνομα Ρουφειντέ ως νοσοκόμα (7). Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτών των πηγών, φαίνεται ότι η Ρουφειντέ ήταν ικανή σε τέτοια καθήκοντα. Διότι αναφέρεται ότι θεράπευε τραύματα (8).

Όπως προκύπτει από αυτές τις αφηγήσεις, η ενεργός συμμετοχή των γυναικών στον πόλεμο, ιδίως σε καιρό πολέμου, είναι επιτρεπτή. Ωστόσο, πρέπει να δίνεται προσοχή σε ζητήματα όπως η διατήρηση της σεμνότητας της γυναίκας και η αποφυγή της παραμονής της μόνη με ξένους άνδρες.


Υποσημειώσεις:

1- Χαϊσάμι, V/324 (από Ταμπεράνι, από Ουμ Σουλέιμ)

2- Μουσλίμ και Τιρμίζι (από τον Άνας)

3- Μουσλίμ, Τζιχάντ, 47; HN 1810; Ιμπν Μάτζε, Σουνέν, HN 2856

4- Μ. Χαμιντουλάχ, Ο Προφήτης του Ισλάμ, μετάφραση Σαΐντ Μουτλού, Κωνσταντινούπολη 1972, Ι, 166-167

5- Μπουχάρι, Σαχίχ, 56/67, 68; Μουσλίμ, Τζιχάντ, 32/47; Ιμπν Μάτζε, Σουνέν, HN 2856

6- Ιμπν Μάτζε, Σουνάν, Αρ. 2856

7- Μπουχάρι, Εντέμπουλ-Μουφρέντ, μετάφραση Φικρί Γιαβούζ, Κωνσταντινούπολη 1975, XI, 491; Ιμπν Χισάμ, ες-Σίρε, Αίγυπτος 1355, III, 250

8- Ιμπν Χισάμ, αλ-Σίρα, Αίγυπτος 1355, ΙΙΙ, 250


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας