Είμαι μια γυναίκα που φοράει μαντήλα. Τον Σεπτέμβριο θα δώσω εξετάσεις για δημόσια υπάλληλος και, αν όλα πάνε καλά, θα γίνω υπάλληλος και θα αναγκαστώ να βγάλω τη μαντήλα μου. Αισθάνομαι λύπη γι’ αυτό, κάνω σωστά; Μήπως παρασύρομαι και φτάνω σε ακραία σημεία; Σκοπός μου είναι να ακολουθώ το δρόμο του Θεού και ταυτόχρονα να αποκτήσω οικονομική ανεξαρτησία. Τι λέτε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας εξετάσουμε πρώτα τη θρησκευτική πλευρά της κάλυψης του κεφαλιού των γυναικών. Στο Κοράνι υπάρχουν δύο στίχοι σχετικά με αυτό το θέμα. Σε αυτούς τους στίχους, ο Θεός, με σαφήνεια, αναφέρει τα εξής:
«Ω Προφήτη! Πες στις γυναίκες σου, στις κόρες σου και στις γυναίκες των πιστών να φορούν τα εξωτερικά τους ενδύματα όταν βγαίνουν από τα σπίτια τους.»
1
«Πες και στις πιστές γυναίκες να συγκρατούν τα βλέμματά τους από το απαγορευμένο, να προστατεύουν την τιμή τους και να μην αποκαλύπτουν τα στολίδια τους, εκτός από όσα είναι φανερά. Και να σκεπάζουν καλά τα κεφάλια τους με τις μαντίλες τους, καλύπτοντας και το λαιμό τους.»
2
Στις στίχους δεν αναφέρεται ρητά πώς πρέπει να ντύνονται οι γυναίκες πιστές και ποια μέρη του σώματός τους μπορούν να αποκαλύπτουν. Ωστόσο, το παρακάτω ιερό χαντίθ ερμηνεύει τις στίχους. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε στην κουνιάδα του, την κυρία Εσμά:
«Ω Εσμά! Όταν μια γυναίκα αρχίζει να έχει εμμηνορρυσία, δεν επιτρέπεται να δείχνει σε ξένους μέρη του σώματός της εκτός από τα χέρια και το πρόσωπό της.»
3
Συνεπώς, η κάλυψη του κεφαλιού μιας μουσουλμάνας που έχει φτάσει στην εφηβεία είναι εντολή τόσο του Θεού όσο και του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν).
Δηλαδή, είναι υποχρεωτικό (φαρζ-ι αΐν) να καλύπτεται το υπόλοιπο μέρος του κεφαλιού, ο λαιμός και το στήθος, αφήνοντας το πρόσωπο ακάλυπτο. Το να το αποκαλύπτει κανείς θεωρείται παράλειψη μιας υποχρέωσης (φαρζ) και επομένως είναι αμαρτία (χαράμ). Όπως άλλωστε γίνεται σαφές και από το ίδιο το εδάφιο.
“προστασία της τιμής και της υπόληψης”
Η κάλυψη του κεφαλιού θεωρείται ταυτόχρονα σοφία και αιτία. Ακόμα κι αν οι γυναίκες που αφήνουν τα μαλλιά τους ακάλυπτα διατηρούν την τιμή και την υπόληψή τους, αυτό…
“Προστασία σύμφωνη με το θέλημα του Θεού”
Δεν λογίζεται. Επειδή δεν υπάκουσε στις εντολές του Θεού και του Αποστόλου Του, φέρει μεγάλη αμαρτία και βαρύτατη ευθύνη.
Αφού για μια πιστή γυναίκα το να κυκλοφορεί με το κεφάλι ακάλυπτο είναι αμαρτία και απαγορευμένο, τι μπορεί να κάνει για να απαλλαγεί από αυτή την ευθύνη; Η λύση είναι προφανής. Αν η κάλυψη του κεφαλιού της συνεπάγεται κίνδυνο για τη ζωή της ή σοβαρό πρόβλημα υγείας, όπως έγκαυμα, μπορεί να το αφήσει ακάλυπτο μέχρι να περάσει ο κίνδυνος ή το πρόβλημα. Αλλά αν δεν υπάρχει τέτοια κατάσταση, πρέπει να το καλύψει.
Τι θα συμβεί αν δεν το κλείσω;
Όπως είπαμε και στην αρχή, είναι αμαρτία. Όποιος αμαρτάνει, μετανοεί και ζητά συγχώρεση από τον Θεό για την αμαρτία του.
Στην Σούρα Άλ-Ιμράν υπάρχει ένα ιερό εδάφιο με την ακόλουθη μετάφραση:
«Και όσοι, όταν διαπράξουν αμαρτία ή αδικούν τον εαυτό τους, θυμούνται τον Αλλάχ και ζητούν συγχώρεση για τις αμαρτίες τους, και δεν επιμένουν σκόπιμα στην αμαρτία τους – αυτοί θα έχουν ως ανταμοιβή συγχώρεση από τον Κύριό τους και κήπους με ποτάμια που ρέουν κάτω από τα δέντρα τους, όπου θα παραμείνουν αιώνια. Πόσο ωραία είναι η ανταμοιβή των καλοεργών!»
4
Επομένως, για να γίνει αποδεκτή μια μετάνοια και να αξίζει μια αμαρτία τη συγχώρεση, απαιτείται η προϋπόθεση να μην επιμένει κανείς σε αυτήν την αμαρτία χωρίς καμία δικαιολογία.
Τι συμβαίνει αν κάποιος, επικαλούμενος την αδυναμία του να νικήσει τον εαυτό του και την αντίδραση του περιβάλλοντός του, συνεχίζει να διαπράττει μια αμαρτία; Η μετάφραση ενός σχετικού χαντίθ έχει ως εξής:
«Όταν ένας πιστός διαπράττει μια αμαρτία, εμφανίζεται μια μαύρη κηλίδα στην καρδιά του. Αν απομακρυνθεί από την αμαρτία και ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό, η καρδιά του καθαρίζεται από αυτή τη μαύρη κηλίδα. Αν συνεχίσει να αμαρτάνει, η μαύρη κηλίδα μεγαλώνει. Αυτό αναφέρεται στο Κοράνι…»
‘η αμαρτία να σκεπάζει την καρδιά’
αυτό είναι το νόημα.
5
Ναι,
«Σε κάθε αμαρτία υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στην αθεΐα.»
Η φράση αυτή εκφράζει μια σημαντική αλήθεια. Δηλαδή, ο άνθρωπος που επιμένει σε μια αμαρτία, με τον καιρό την συνηθίζει και γίνεται ανίκανος να την εγκαταλείψει. Αυτή η συνήθεια τον οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερους πνευματικούς κινδύνους. Φτάνει στο σημείο να πιστεύει ότι η αμαρτία δεν θα έχει μεταθανάτια τιμωρία, ακόμα και ότι η κόλαση δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Δηλαδή, ο σπόρος της αμαρτίας που έχει ριζώσει στην καρδιά, με το πέρασμα του χρόνου…
-Ο Θεός να φυλάει-
μπορεί να πρασινίσει και να μετατραπεί σε ένα δέντρο ζακκούμ.6
Για να μην εκτεθεί σε τέτοιο κίνδυνο και να μην υποκύψει στις κακίες του διαβόλου, ο άνθρωπος πρέπει να βάλει τάξη στον εαυτό του, εγκαταλείποντας αμέσως την αμαρτία που απαιτεί μετάνοια.
Έτσι, υπακούοντας στην εντολή του Θεού, θα έχετε εκπληρώσει μια θρησκευτική υποχρέωση, και επιπλέον θα έχετε…
“μην καλύπτετε το κεφάλι σας”
θα απορρίψετε τον σατανά που σας βάζει σε πειρασμό. Εξάλλου, ένας μουσουλμάνος θα προσπαθήσει να κερδίσει την ευαρέσκεια του Θεού, αλλά και να διαπράξει κάποιες αμαρτίες…
“να μην πειράζεις τον διάβολο”
είναι αδύνατο να περιέλθουμε σε μια τόσο γελοία κατάσταση.
Υποσημειώσεις:
1. Αλ-Αχζάμπ, 33/59.
2. Νουρ, 24/31.
3. Αμπού Νταβούντ, Λιμπάς: 33.
4. Αλ-Ιμράν, 3/135-136.
5. Ιμπν Ματζέ, Ζουχντ:29.
6. Λάμψεις, σελ. 7; Μεσνεβί-ι Νουριγιέ, σελ. 115.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
