– Λέγεται ότι υπάρχουν διαφορετικές διατάξεις για τις πόλεις που κατακτήθηκαν με συνθήκη ή με σπαθί. Ποια είναι η θέση αυτής της πληροφορίας στο Κοράνι ή στα Χαντίθ;
– Ωστόσο, η πρακτική του Προφήτη (ειρήνη ας είναι μαζί του) και των ορθοδόξων χαλίφηδων σε αυτό το θέμα είναι σαφής. Παρόλα αυτά, πώς δικαιολογείται θρησκευτικά η μετατροπή μιας εκκλησίας σε τζαμί;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στο πρώτο εδάφιο της Σούρας Αλ-Ανφάα αναφέρεται:
«Σε ρωτούν για τα λάφυρα. Πες: Τα λάφυρα ανήκουν στον Αλλάχ και στον Απόστολό του. Επομένως, αν είστε αληθινοί πιστοί, φοβηθείτε τον Αλλάχ, συμφιλιωθείτε μεταξύ σας και υπακούστε στον Αλλάχ και στον Απόστολό του.»
Η μετάφραση του 41ου στίχου είναι η εξής:
«Αν πιστεύετε στον Αλλάχ και σε ό,τι αποκαλύψαμε στον δούλο μας την ημέρα της διάκρισης, την ημέρα που συναντήθηκαν οι δύο στρατοί, τότε να ξέρετε ότι το ένα πέμπτο από ό,τι πήρατε ως λάφυρο ανήκει στον Αλλάχ, στον Προφήτη, στους συγγενείς, στα ορφανά, στους φτωχούς και στους ταξιδιώτες. Ο Αλλάχ είναι παντοδύναμος.»
Σύμφωνα με τον πρώτο στίχο της σούρας, τα λάφυρα, που εξ ολοκλήρου ανήκουν στον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, εδώ αναφέρεται ότι τα τέσσερα πέμπτα ανήκουν στους πολεμιστές και το ένα πέμπτο στον Αλλάχ και τον Απόστολό Του… Οι περισσότεροι ερμηνευτές ισχυρίστηκαν ότι αυτός ο στίχος, που υποστηρίζουν ότι ήρθε αργότερα, τροποποίησε την απόφαση που δόθηκε με τον πρώτο στίχο. Αντίθετα, ορισμένοι μελετητές, επικαλούμενοι τα γεγονότα μετά τη Μάχη του Χουνέιν και την κατάκτηση της Μέκκας, απέρριψαν την κατάργηση, υποστηρίζοντας ότι η απόφαση του πρώτου στίχου παραμένει σε ισχύ, και ότι ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να είναι επ’ αυτού) και οι ηγέτες του κράτους μετά από αυτόν θα αποφασίζουν τι θα γίνει με τα λάφυρα που ανήκουν στον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, πού θα διατεθούν, και ότι αυτός ο στίχος αποτελεί παράδειγμα ενός τρόπου χρήσης της εξουσίας λήψης αποφάσεων.
«Τώρα, φάτε από τα λάφυρα που πήρατε, ό,τι είναι νόμιμο και καλό, και φοβηθείτε τον Αλλάχ. Ο Αλλάχ είναι πράγματι Συγχωρητής και Ελεήμων.»
Ο 69ος στίχος, με το νόημα που αναφέρατε, δηλώνει ξεκάθαρα ότι τα λάφυρα είναι αναμφίβολα χαλάλ (επιτρεπτά).
Οτιδήποτε αποκτήθηκε από τον εχθρό με πολεμικά μέσα είναι λάφυρο.
Τα λάφυρα ανήκουν στο Ισλαμικό κράτος, συμπεριλαμβανομένων των ναών που ανήκουν στους απίστους.
Εάν ένα ισλαμικό κράτος καταλάβει ειρηνικά τα εδάφη ενός άλλου κράτους, τότε ισχύουν οι όροι της ειρήνης και, γενικά, τα ιερά μέρη δεν θίγονται.
Εάν τα εδάφη έχουν κατακτηθεί με πόλεμο
Εφόσον οι ναοί ανήκουν στο κράτος, το κράτος αποφασίζει πώς θα τους χρησιμοποιήσει. Σε ένα ισλαμικό κράτος, όσο υπάρχουν μη μουσουλμάνοι, οι ναοί που ανήκουν σε αυτούς και είναι απαραίτητοι για τη λατρεία τους παραμένουν ανέγγιχτοι, αλλά αυτός ο κανόνας δεν ισχύει για όλους τους ναούς· το κράτος βεβαίως μπορεί να μετατρέψει την ιδιοκτησία του σε τζαμί.
Η πρακτική του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) και των συντρόφων του ήταν σύμφωνη με αυτήν την αρχή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
Μάλμπατ
Αναφέρατε ότι οι πρακτικές του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) και των συντρόφων του ακολουθούσαν αυτή τη μέθοδο. Μπορείτε να δώσετε παραδείγματα;
Επιμελητής
Το δίκαιο είναι μια εξελισσόμενη οντότητα. Επομένως, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, μπορούν να θεσπιστούν νέες πρακτικές και διατάξεις. Το σημαντικό είναι να μην έρχεται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές της θρησκείας. Πράγματι, η απόφαση του Χαλίφη Ομάρ να κατακτήσει τα εδάφη του Ιράκ, αντίθετα με την πρακτική του Προφήτη Μωάμεθ, θεωρείται σημαντική ένδειξη της αλλαγής των νομικών διαδικασιών ανάλογα με τον χρόνο και τις συνθήκες. Δεδομένου ότι η εξουσία στις κατακτημένες περιοχές δινόταν στον κατακτητή, όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη, επέλεξε να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί. Αν ήθελε, θα μπορούσε να την αφήσει εκκλησία. Πρέπει να θεώρησε ότι η μετατροπή της σε τζαμί ήταν πιο αποτελεσματική για την επίδειξη της κυριαρχίας του. Και κανείς δεν το αμφισβήτησε εκείνη την εποχή.
