Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πολλοί άνθρωποι
“τζιχάντ”
όταν αναφέρεται, θυμίζει τον πόλεμο. Ωστόσο, οι λέξεις τζιχάντ και πόλεμος δεν είναι συνώνυμες. Η έννοια του τζιχάντ είναι ευρύτερη από αυτήν του πολέμου. Ο πόλεμος που διεξάγεται για χάρη του Θεού είναι τζιχάντ, αλλά δεν είναι κάθε τζιχάντ πόλεμος. Στο Κοράνι…
“ένοπλη σύγκρουση μεταξύ δύο ομάδων”
με την έννοια,
“άρπα”
και
“ηπειρωτικός”
χρησιμοποιήθηκαν οι λέξεις και οι λέξεις που προέρχονται από αυτές.(1)
Μπορούμε να εξετάσουμε τη διαφορά μεταξύ τζιχάντ και πολέμου από τις ακόλουθες πτυχές:
α. «Πολεμήστε τους απίστους και τους υποκριτές!»
(Αλ-Τάουμπα, 9/73; Αλ-Ταχρίμ, 66/9)
Ο πρώτος αποδέκτης του στίχου, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), πολέμησε τους απίστους με σπαθί, αλλά δεν έβγαλε σπαθί εναντίον των υποκριτών. Ο αγώνας του Αγγελιοφόρου του Θεού εναντίον τους ήταν…
“επιβολή των προβλεπόμενων ποινών, παροχή συμβουλών, προσπάθεια πειθούς και καταναγκασμού…”
έχει λάβει την εξής μορφή: (2)
β. «Μην υπακούς στους απίστους και
‘με αυτόν/αυτήν’
κάνε ένα μεγάλο τζιχάντ!
(Φουρκάν, 25/52)
Στο συγκεκριμένο στίχο, είναι δυνατόν να διακρίνουμε τη διαφορά μεταξύ τζιχάντ και πολέμου. Διότι
“με αυτόν/αυτήν”
Η φράση αναφέρεται στο Κοράνι, όπως ερμηνεύεται σε πολλές εξηγήσεις. (3) Είναι σαφές ότι η τζιχάντ που γίνεται με το Κοράνι δεν είναι πόλεμος, αλλά ένας αγώνας πειθούς ή υποχρέωσης. (4)
γ.
Στην περίοδο της Μέκκας, όταν ο πόλεμος δεν είχε διαταχθεί στο Ισλάμ, υπάρχουν στίχοι που αναφέρονται στον τζιχάντ. Για παράδειγμα:
«Σε όσους αγωνίζονται για την υπόθεσή μας, εμείς σίγουρα θα δείξουμε το δρόμο…»
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/69)
«Ο Κύριός σου είναι με εκείνους που μετανάστευσαν, αγωνίστηκαν και υπέμειναν, αφού υπέστησαν κακουχίες. Ο Κύριός σου, μετά από αυτές τις κακουχίες, είναι Πολλή Συγχώρηση, Πολλή Ελεημοσύνη.»
(Αλ-Ναχλ, 16/110)
.
Οι σούρες Αλ-Ανκαμπούτ και Αλ-Ναχλ, στις οποίες αναφέρονται αυτά τα εδάφια, είναι σούρες της Μέκκας. (5)
δ.
Το γεγονός ότι πολλοί από τους προφήτες δεν πολέμησαν στην πραγματικότητα, επίσης δείχνει τη διαφορά μεταξύ τζιχάντ και πολέμου. (6)
Αναμφίβολα, κάθε προφήτης έκανε τζιχάντ, αλλά όχι κάθε προφήτης πολέμησε.
Πηγές:
1. Ειδικότερα, TDV Ισλαμική Εγκυκλοπαίδεια, λήμμα “τζιχάντ”, VII, 528; Peters, σελ. 28; Abdurabbih, σελ. 28-29; Ali Rıza Nakvî, Laws of War in Islam, Islamic Studies, XIII/1, 25; M.Saîd Ramazan Bûtî, El-Cihadu fi’l-İslam, Daru’l-Fikri’l-Muasır, Βηρυτός, 1995, σελ. 19-20; Süleyman Ateş, Kur’an-ı Kerîm Tefsîri, Milliyet Yay., Κωνσταντινούπολη, 1995, III, 1168, Kadiri, 1, 65; Sabunî, Kabes min Nuri’l-Kur’an’il-Kerîm, Daru’l-Kalem, Δαμασκός, 1986, IV, 64.
2. Ραζή, XVI, 135; Μπεϋνταβί, 1, 412; Ιμπν Κεθίρ, Τεφσίρ αλ-Κουράν αλ-Αζήμ, Εκδ. Καχραμάν, Ιστανμπούλ, 1985, IV, 119; Γιαζίρ, IV, 2591; Αμπντουρραμπίχ, σ. 29-30.
3. Μπεϊνταβί, ΙΙ, 144; Σαμπουνί, Σαφφάτουτ-Τεφασίρ, Εκδόσεις Ενσάρ, Κωνσταντινούπολη 1987, ΙΙ, 366, Γιαζίρ, V, 3601, Μπουτί, σελ. 21.
4. Σιμπάι, ΙΙΙ, 164.
5. Τζελαλεντίν Σουγιούτι, Ιτκάν φί Ουλούμ’ι-Κουράν, Νταρ Ιμπν Κεσίρ, Βηρυτός, 1993, Ι, 28; Μπουτί, σ., 21; Αμπντουραμπίχ, σ., 29-30.
6. Τοπάλογλου, VII, 531.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
