Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πιστού (μυμίν) και μουσουλμάνου; Υπάρχει κάποιο στίχος (αγιάτ) που να εξηγεί τη διαφορά μεταξύ Ισλάμ και πίστης (ιμάν);

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Μια μετάφραση του σχετικού στίχου έχει ως εξής:


“Βεδουίνοι”

‘πιστεύουμε’

είπαν. Πες: Δεν πιστέψατε, αλλά…

«Είμαστε μουσουλμάνοι».

Πείτε: «Η πίστη δεν έχει ακόμα εδραιωθεί στις καρδιές σας. Αν υπακούσετε στον Αλλάχ και στον Απόστολό Του, ο Αλλάχ δεν θα σας στερήσει τίποτα από τα έργα σας. Διότι ο Αλλάχ είναι Πολλών Χαρίτων, Πολυεύσπλαχνος».

(Αλ-Χουτζουράτ, 49/14)

Σύμφωνα με την παράδοση, η φυλή Μπενί Εσέδ ιμπν Χουζέιμα, που ζούσε κοντά στη Μεδίνα, ασπάστηκε το Ισλάμ από απληστία για λάφυρα. Λέγεται ότι ήρθαν στη Μεδίνα σε μια χρονιά λιμού και είπαν τις δύο φράσεις της ομολογίας πίστεως. Προς τον Προφήτη:

“Δεν ήρθαμε να πολεμήσουμε εναντίον σου, όπως οι γιοι του τάδε και οι γιοι του δείνα, αλλά ήρθαμε με το κύρος και τις οικογένειές μας.”

λέγουν ότι έκαναν ελεημοσύνη και ήθελαν να λάβουν συγχώρεση από τον Προφήτη για τις πράξεις τους, και γι’ αυτό κατέβηκε αυτό το κομμάτι.

Πες: Δεν πιστέψατε.

Διότι η πίστη δεν περιορίζεται σε μια απλή ομολογία με τη γλώσσα, αλλά απαιτεί βεβαίωση με αγάπη, εμπιστοσύνη και πεποίθηση από την καρδιά. Αυτό, όπως θα εξηγηθεί, δεν έχει ακόμη αποδειχθεί, αλλιώς δεν θα προσπαθούσαν να ευχαριστήσουν τον προφήτη ισχυριζόμενοι ότι είναι μουσουλμάνοι.

Αλλά πείτε: «Εμείς δεχτήκαμε το Ισλάμ, αν και η πίστη δεν έχει ακόμα εισχωρήσει στις καρδιές σας».

Δηλαδή, πείτε ότι αποφασίσατε να ασπαστείτε το Ισλάμ, ότι συνθηκολογήσατε, και έτσι δεν θα πείτε ψέματα. Γιατί το να συνθηκολογήσεις και να δεσμευτείς σημαίνει το αντίθετο του πολέμου.

Ισλάμ,

Μπορεί να προκύψει από την εγκατάλειψη του αγώνα και την επιφανειακή απόφαση. Ωστόσο, χωρίς σταθερή πεποίθηση στην καρδιά…

Πιστέψαμε.

θα ήταν ψέμα να πω κάτι τέτοιο. Αυτό είναι απλώς μια έκφραση.

“πιστεύουμε”,

μην πείτε και όμως

“Είμαστε μουσουλμάνοι”

πείτε, ή

«Δεν πιστέψατε, αλλά ασπαστήκατε το Ισλάμ»

Δηλαδή, το πρώτο θα ήταν μια σαφής απαγόρευση της ομολογίας της πίστης, ενώ το δεύτερο, επειδή η πίστη, η οποία είναι προϋπόθεση της θρησκευτικής εγκυρότητας, θα εκφράζει μια οριστική απόφαση για την αποδοχή του Ισλάμ, το ύφος του κειμένου έχει διαμορφωθεί με αυτόν τον ευγενικό τρόπο για να αποφευχθούν αυτά τα δύο.

Φαχρεντίν Ραζί εδώ.

“Σύμφωνα με τους Σουνίτες, ο πιστός και ο μουσουλμάνος είναι το ίδιο. Πώς γίνεται να γίνεται διάκριση εδώ;”

ρωτώντας, δίνει την ακόλουθη απάντηση:


“Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο γενικό και το ειδικό.”

Πίστη

αλλά γίνεται με την καρδιά. Μερικές φορές, γίνεται και με τη γλώσσα.

Ισλάμ

είναι πιο γενικό, αλλά στη συγκεκριμένη μορφή του, το γενικό συνδυάζεται με το ειδικό.”

Ο Ραγίμπ, στο Μουφρεντάτ του, αναφέρει τα εξής:

“Η ισλαμική σαρία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το ένα υπάγεται στην πίστη, η οποία εκφράζεται με την προφορική ομολογία. Με αυτό προστατεύεται η ζωή. Ανεξάρτητα από το αν συνοδεύεται από πεποίθηση ή όχι.”


«Οι Άραβες είπαν: “Πιστέψαμε”. Πες: “Δεν πιστέψατε, αλλά πείτε: ‘Είμαστε μουσουλμάνοι’».

Σε αυτό το εδάφιο εννοείται αυτή η έννοια. Κάποιος βρίσκεται σε ανώτερο επίπεδο πίστης, όπου εκτός από την προφορική έκφραση, υπάρχει πίστη στην καρδιά, αφοσίωση και υποταγή στον Θεό σε όλα τα πεπρωμένα και τις αποφάσεις Του.

Πράγματι, σχετικά με τον Ιβραήμ (ειρήνη σε αυτόν)

Και όταν ο Κύριος του είπε: «Γίνε μουσουλμάνος», εκείνος απάντησε: «Υποτάσσομαι στον Κύριο των κόσμων».

(Αλ-Μπακάρα, 2/131) ορίζεται έτσι. Και ούτω καθεξής.


“Η μόνη αληθινή θρησκεία ενώπιον του Θεού είναι το Ισλάμ.”

(Αλ-Ιμράν, 3/19) εδάφιο και

“Σκοτώστε με ως μουσουλμάνο.”

(Ιωσήφ, 12/101)

Η στίχος έχει και αυτή την έννοια. Σημαίνει: «Κάνε με έναν από τους δούλους Σου που υποτάσσονται στη θέλησή Σου». Είναι επίσης αποδεκτό να ερμηνευθεί ως: «Κάνε με ασφαλή από τα δεσμά του Σατανά».

Στο Φικχ-ι Εκμπέρ, που αποδίδεται στον Ιμάμ-ι Αζάμ, αναφέρεται επίσης:


Πίστη,

είναι ομολογία και επιβεβαίωση,

Ισλάμ

Είναι η υποταγή και η αφοσίωση στις εντολές του Θεού.

Επομένως, υπάρχει λεξική διαφορά μεταξύ πίστης και Ισλάμ. Ωστόσο, όσον αφορά τις θρησκευτικές διατάξεις…

Δεν υπάρχει πίστη χωρίς Ισλάμ, ούτε Ισλάμ χωρίς πίστη.

Αυτά τα δύο είναι σαν το φανερό και το κρυφό, το πρόσωπο και το εσωτερικό. Η θρησκεία είναι το όνομα που δίνεται σε όλα μαζί: πίστη, Ισλάμ και σαρία… Δηλαδή, στα ανώτερα επίπεδα.


“Η μόνη αληθινή θρησκεία ενώπιον του Θεού είναι το Ισλάμ.”

(Αλ-Ιμράν, 3/19)

Δεδομένου ότι η λέξη Ισλάμ, όπως αναφέρεται σε αυτό το στίχο και σε άλλα σημεία, προέρχεται από τη ρίζα “σάλαμ” (ειρήνη και ασφάλεια) και έχει διάφορες σημασίες, όπως η είσοδος και η μετάβαση σε κατάσταση ειρήνης και αμοιβαίας συμφωνίας, η διασφάλιση, η σωτηρία ή η διάσωση, η ειλικρίνεια, η υποταγή και η προσκόλληση, και δεδομένου ότι υπάρχουν διάφορες λεξικολογικές διαφορές στις έννοιες του Ισλάμ και της πίστης, η Σαρία, αν και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη συνδυασμένη και ολοκληρωμένη υλοποίηση αυτών των δύο εννοιών, δεν έχει παραβλέψει εντελώς τις λεξικολογικές τους σημασίες, με αποτέλεσμα να προκύπτουν τρεις σημασίες στη νομική χρήση.


Πρώτον:

Η αμοιβαία αναγκαιότητα, με τη διαφορά ότι το ένα είναι προϋπόθεση του άλλου, το ένα φανερό και το άλλο κρυφό, και με την έννοια της ουσιαστικής ύπαρξης, είναι η ισότητα στην πραγματική ύπαρξη, στην τιμή και στην αξιοπρέπεια. Για παράδειγμα, στην πίστη, το Ισλάμ προϋποθέτει τόσο την ειλικρίνεια (εσωτερική αφοσίωση) όσο και την υποταγή (εξωτερική υπακοή), όπως και η πίστη είναι προϋπόθεση στο Ισλάμ, ως κάτι για το οποίο υπάρχουν αποδείξεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, στο Σουρά Νισά:


«Μη λέτε σε εκείνον που σας χαιρετά ή σας προσφέρει ειρήνη: “Δεν είσαι πιστός”.»

(Νισά, 4/94)

έχει διαταχθεί και γι’ αυτόν τον λόγο ο πιστός και ο μουσουλμάνος θεωρούνται στην πραγματικότητα ένα. Θα ήταν σκόπιμο να ονομάσουμε αυτό Ισλάμ με την γνωστή έννοιά του.


Δεύτερον:

Ο Ισλαμισμός είναι ευρύτερος από την πίστη και αποτελεί την αρχή της. Η πίστη, από την άλλη, είναι κάτι που αποδεικνύεται και αποτελεί σκοπό του Ισλαμισμού. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται από το συγκεκριμένο εδάφιο, και ο Ραζή κατέγραψε μόνο αυτή τη διαφορά. Μπορούμε να το εκφράσουμε και ως τυπικό Ισλαμισμό σε αντιδιαστολή με τον αληθινό, ειλικρινή Ισλαμισμό. Αυτό δεν είναι ακόμα Ισλαμισμός, αλλά μια εισαγωγή στον Ισλαμισμό. Η προειδοποίηση εδώ αφορά ειδικά αυτή τη λεπτή διαφορά. Και γι’ αυτό…

“αλλά εσείς γίνατε μουσουλμάνοι.”

δεν έχει εγκριθεί

“Πείτε: Έχουμε ασπαστεί το Ισλάμ”

έχει γίνει γλωσσική παρατήρηση, και επιπλέον

“Σαδικούνε”

εκφράστηκε ως αντιστάθμισμα.


Τρίτον:

Πάνω από την πίστη, ως κάτι πιο ιδιαίτερο και ως τελειοποίηση και σκοπός της, βρίσκεται το Ισλάμ, το οποίο…


«Αντιθέτως, όποιος στρέψει το πρόσωπό του προς τον Θεό, όντας ενάρετος…»

(Αλ-Μπακάρα, 2:112)

όπως ορίζεται, αυτός που κατέχει ακόμη και το βαθμό της ευεργεσίας και


«Η μόνη θρησκεία αποδεκτή από τον Θεό είναι το Ισλάμ.»

(Αλ-Ιμράν, 3/19)

που εκφράζει την αλήθεια και

«Πράγματι, ο πιο πολύτιμος και ο πιο ανώτερος από εσάς ενώπιον του Θεού είναι εκείνος που τον φοβάται περισσότερο.»

Η έννοια που υποδεικνύεται και ενθαρρύνεται εδώ είναι αυτή που εκφράζεται με την προσφώνηση. Προκειμένου να οδηγηθούμε σε αυτήν την έννοια, ορίζεται: Και αν υπακούσετε στον Αλλάχ και στον Απόστολό Του, δηλαδή, όπως ομολογείται με σαφή μαρτυρία, αν υψωθείτε στην πίστη με ειλικρίνεια στην καρδιά σας και γίνετε ώριμοι πιστοί, αληθινοί μουσουλμάνοι, εκτελώντας τις εντολές του Αλλάχ και του Αποστόλου Του με προθυμία, τότε ο Αλλάχ δεν θα σας στερήσει τίποτα από τα έργα σας, ούτε θα σας ανταμείψει με αμοιβή μικρότερη της αξίας τους. Διότι…

Θεός


Γκαφούρ’

ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες εκείνων που υπακούν,

Μήτρα’

Είναι Αυτός που δίνει αμοιβή με τη χάρη και την ευλογία Του.



Πώς γίνεται κανείς πιστός;

αν ειπωθεί:

Πιστοί είναι μόνον εκείνοι που…

Πίστεψαν στον Αλλάχ και στον Απόστολό Του.

δηλαδή, όπως ομολογούν με τα λόγια τους, έτσι και με την καρδιά τους έχουν σταθερή πίστη.

Και μετά δεν υποψιάστηκαν τίποτα, δεν ένοιωσαν καμία καχυποψία.

Άρα, όπως είναι απαραίτητο να απορρίψουμε την αμφιβολία από την καρδιά για να πιστέψουμε, είναι επίσης απαραίτητο να παραμείνουμε μακριά από την αμφιβολία για να συνεχίσουμε. Εκείνοι δεν έπεσαν σε αμφιβολία αργότερα.

Αγωνίζονται για την υπόθεση του Θεού με τα υπάρχοντά τους και τις ζωές τους.

Δηλαδή, υπομένουν κάθε είδους δυσκολία και ταλαιπωρία στο δρόμο της υπακοής στον Θεό· ο αγώνας με τα υπάρχοντα και τη ζωή περιλαμβάνει κάθε είδους υλική και σωματική λατρεία. Και αυτοί είναι οι πιστοί, οι πιστοί στην υπόθεση της πίστης, οι ειλικρινείς μουσουλμάνοι που έχουν δείξει ειλικρινή αφοσίωση με τις καρδιές και τις πράξεις τους στην υπόσχεσή τους.

Πες: Μήπως εσείς διδάσκετε τον Αλλάχ τη θρησκεία σας;

Δηλαδή, θέλετε να ανακοινώσετε και να γνωστοποιήσετε στον Θεό την ευσέβεια και την πίστη σας, γι’ αυτό λέτε ότι πιστεύουμε;

(βλ. Ελμαλή, Χακ Ντινί, Ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Σχόλια


Γιοζγκάτι

Είθε ο Θεός να μας κατατάξει ανάμεσα στους ευνοημένους του! Αμήν.

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

dark3n

Ας είναι ευχαριστημένος ο Θεός… Μου αρέσει πολύ η ιστοσελίδα… Ελπίζω να έχει καλή επισκεψιμότητα :)

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας