Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ενδιάμεση περίοδος,
διακοπή, κενό, παύση
χρησιμοποιείται με τις έννοιες… Επίσης, ως θρησκευτικός όρος…
το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο προφητών
χρησιμοποιείται για.
Σε ένα ιερό χαντίθ που αναφέρεται στο Μπουχάρι, η περίοδος της φέτρετ αναφέρεται στο χρονικό διάστημα μεταξύ του Ιησού (ειρήνη ας είναι μαζί του) και του Προφήτη (ειρήνη ας είναι μαζί του). (1)
Από ορισμένα ιερά εδάφια φαίνεται ότι οι Άραβες πριν από το Ισλάμ είχαν πολύ περιορισμένες γνώσεις σχετικά με την αποστολή προφητών. Στο Κοράνι, οι Άραβες ειδωλολάτρες…
”
Αν ο Κύριός μας ήθελε να στείλει έναν προφήτη, σίγουρα θα έστελνε έναν άγγελο ως προφήτη.
“(2)
αναφέροντας τα λόγια τους, εκφράζεται πόσο αδύναμες είναι οι απόψεις τους σχετικά με την προφητεία και, συνεπώς, σχετικά με τις αληθινές θρησκείες.
Αν και οι Άραβες αναγνώριζαν τον Προφήτη Αβραάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ως προφήτη, πίστευαν ότι η προφητεία του περιοριζόταν μόνο στην εποχή του. Η περίοδος που μεσολάβησε μεταξύ του Προφήτη Αβραάμ και του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν)
τριών χιλιάδων ετών
Επειδή πέρασε πολύς καιρός, λίγοι γνώριζαν τις διατάξεις της θρησκείας των Χανίφ, την οποία είχε κηρύξει ο Αβραάμ (ειρήνη σ’ αυτόν).
Οι Ισλαμιστές μελετητές εξετάζουν τους ανθρώπους της περιόδου της φέτρετ (αποχής από την προφητεία) σε τρεις κατηγορίες:
1.
Εκείνοι που, με τη βοήθεια του νου και της ευφυΐας τους, σκέφτηκαν, ανακάλυψαν και γνώρισαν την ύπαρξη και την ενότητα του Θεού, όπως ο Κους μπιν Σαΐντε και ο Ζαΐντ μπιν Αμρ, ο πατέρας του Σαΐντ μπιν Ζαΐντ, ενός από τους συντρόφους του Προφήτη που έλαβαν την ευχάριστη είδηση για τον Παράδεισο.
2.
Εκείνοι που αλλοίωσαν και παραποίησαν την πίστη στην ενότητα του Θεού, υιοθετώντας την ειδωλολατρία και επινοώντας μια θρησκεία σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες, συγκεντρώνοντας γύρω τους ανθρώπους, όπως ο Άμρ μπιν Λουχάι και άλλοι ειδωλολάτρες που εισήγαγαν την ειδωλολατρία στους Άραβες.
3.
Ούτε πιστοί ούτε άπιστοι, εκείνοι που δεν έχουν καμία θετική ή αρνητική πεποίθηση και περνούν όλη τους τη ζωή στην αμέλεια, χωρίς να απασχολούν το μυαλό και το νου τους με τέτοια ζητήματα. Υπήρχαν και τέτοιοι άνθρωποι στην εποχή της Τζαχιλίγια.
Από τις τρεις αυτές κατηγορίες, οι δεύτεροι είναι ειδωλολάτρες και γι’ αυτό θα πάνε στην κόλαση. Όσοι ανήκουν στην τρίτη κατηγορία, επειδή είναι αληθινά άτομα της περιόδου της αμάθειας (φάτρετ), δεν θα πάνε στην κόλαση. Διότι, επειδή δεν τους έχει έρθει προφήτης να τους κηρύξει την αλήθεια και δεν έχουν διαπράξει κάτι που να δικαιολογεί την απιστία, ανήκουν στους σωζόμενους. Σε αυτό το ζήτημα, όλοι οι Αχλ-ι Σουννέτ έχουν συμφωνήσει. (3)
Ο Κους μπιν Σαΐντ και ο Ζαΐντ μπιν Αμρ, που αναφέρθηκαν στην πρώτη τάξη, επειδή πίστευαν στην ύπαρξη και την ενότητα του Θεού ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, και επειδή δεν υπήρχε προφήτης εκείνη την εποχή, δεν ανήκαν σε καμία προφητική κοινότητα και δεν πρόλαβαν τον Προφήτη Μωάμεθ, ο Θεός θα τους αναστήσει ως ξεχωριστή κοινότητα. Είναι και αυτοί από τους σωθέντες, και χάρη στην πίστη τους έχουν σώσει την αιώνια ζωή τους. Κατά την ανάσταση, μόνο…
“μια ενιαία κοινότητα”
θα βρίσκονται στο πεδίο της κρίσης. Αυτοί είναι
“εξαιρετικός”
είναι άνθρωποι που θα τύχουν της χάριτος και της ευεργεσίας του Θεού.
Των ανθρώπων της περιόδου της παρακμής
Είναι βέβαιο ότι δεν είναι υπόχρεος σε θρησκευτικές τελετές και θρησκευτικούς κανόνες.
Ωστόσο, όσον αφορά το αν είναι υποχρεωμένοι να πιστεύουν στον Αλλάχ, η πίστη των Αχλ-ι Σουννέτ είναι μια θρησκευτική διδασκαλία.
Ματουρίντι
και
Ασχαρίτης
Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των δογμάτων.
Σύμφωνα με τον Ιμάμ Ματουρίντι,
Αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν να χρησιμοποιήσουν το νου που τους χάρισε ο Θεός, να κοιτάξουν με δέος τη γη, τον ουρανό και ό,τι υπάρχει μέσα σε αυτά και να αντιληφθούν την ύπαρξη του Θεού.
Σύμφωνα με τον Ασ’αρί,
Οι άνθρωποι της περιόδου της απουσίας προφήτη δεν υποχρεούνται να πιστεύουν στον Θεό. Διότι δεν τους έχει έρθει προφήτης. Ο Παντοδύναμος Θεός…
«Δεν έχουμε τιμωρήσει κανέναν, εκτός αν στείλουμε έναν προφήτη.»
(4)
έτσι ορίζεται. Επομένως, δεν αξίζουν τιμωρία, επειδή δεν τους έχει έρθει προφήτης.
Ο Μπεντιουζζαμάν, επικαλούμενος το προαναφερθέν ιερό εδάφιο ως απόδειξη, λέει τα εξής:
”
Οι άνθρωποι της περιόδου της αμάθειας είναι άνθρωποι της σωτηρίας.
.
Οι οπαδοί του Μπιλ-ιττιφάκ δεν ευθύνονται για τα λάθη τους στις λεπτομέρειες. Ακόμη κι αν, σύμφωνα με τον Ιμάμ Σαφίι και τον Ιμάμ Ασχάρι, έπεφταν σε απιστία, αν δεν παραβίαζαν τις θεμελιώδεις αρχές της πίστης, πάλι θα ήταν από τους σωθέντες. Διότι η θεϊκή εντολή δίνεται με την αποστολή (των προφητών), και η αποστολή συνεπάγεται την γνώση (της εντολής) και την ευθύνη. Εφόσον η αμέλεια και η παρέλευση του χρόνου έχουν σκεπάσει τις θρησκείες των προηγούμενων προφητών, δεν μπορούν να αποτελέσουν απόδειξη για εκείνους που ζουν σε περίοδο αμάθειας. Αν υπακούσουν, θα ανταμειφθούν, αν όχι, δεν θα τιμωρηθούν. Διότι, επειδή παραμένουν κρυμμένα, δεν μπορούν να αποτελέσουν απόδειξη.
“(5)”
Παρατηρούμε ότι ο Ιμάμ Γκαζαλί, μετά την αποστολή του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν), κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους σε τρεις κατηγορίες όσον αφορά εκείνους που δεν άκουσαν την πρόσκλησή του:
1.
Δεν άκουσαν την πρόσκληση του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) και δεν είχαν γνώση γι’ αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν σίγουρα στους σωζόμενους και είναι κάτοικοι του Παραδείσου.
2.
Αν και άκουσαν την πρόσκληση του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), τα θαύματά του και την καλή του ηθική, δεν πίστεψαν. Αυτή η κατηγορία σίγουρα θα υποστεί τιμωρία.
3.
Δεν ενδιαφέρονται, διότι, αν και έχουν ακούσει το όνομα του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), δεν έχουν ακούσει τίποτα άλλο παρά αρνητική προπαγάνδα εναντίον του, και κανείς δεν τους έχει πει την αλήθεια και δεν τους έχει ενθαρρύνει. Ελπίζω ότι και αυτοί θα είναι από τους σωθέντες, δηλαδή θα μπουν στον παράδεισο.
Ο Μπεντιουζζαμάν, αναφερόμενος σε μια περίοδο παρακμής που βιώνεται στα έσχατα χρόνια, επισημαίνει ότι ορισμένοι αθώοι που πέθαναν σε γενικούς πολέμους θα είναι από τους σωθέντες. Η ακριβής διατύπωση του Μπεντιουζζαμάν είναι η εξής:
”
Εφόσον στην έσχατη εποχή έχει πέσει ένα πέπλο αδιαφορίας πάνω στη θρησκεία και στο Ισλάμ (σ.σ. αναφέρεται στον Προφήτη Μωάμεθ) σε βαθμό ατονίας, και εφόσον στην έσχατη εποχή η αληθινή θρησκεία του Ιησού θα κυριαρχήσει και θα πορευθεί πλάι πλάι με το Ισλάμ, τότε βεβαίως οι συμφορές που υφίστανται οι Χριστιανοί, οι οποίοι παραμένουν στο σκοτάδι της ατονίας, αποτελούν ένα είδος μαρτυρίας γι’ αυτούς.
.”
(6)
Πηγές:
1. Μπουχάρι, Μανακίμπ αλ-Ανσάρ: 53.
2. Σουρα Φουσιλέτ, 14.
3. Μετάφραση του Τετζρίντ-ι Σαρττί, 4:544.
4. Σουρὰ Ισρά, 15.
5. Επιστολές, 360-361.
6. Επιστολή από το Κασταμονού, σελ. 77.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
