Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η εξήγηση που δίνεται σχετικά με το θέμα στην Εγκυκλοπαίδεια Ισλάμ της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων έχει ως εξής:
Η απουσία τέτοιων χαρακτηρισμών για τον Ζαχαμπί σε παλαιότερες πηγές οφείλεται πιθανώς στο γεγονός ότι η μεγάλη του αυθεντία στους τομείς των χαντίθ και της ιστορίας επισκίαζε τις γνώσεις του σε άλλους τομείς.
Εκτός από το ότι συνέγραψε περιλήψεις ορισμένων σημαντικών βιβλίων δογματικής θεολογίας, παρήγαγε επίσης πρωτότυπα έργα σχετικά με την επιστήμη του καλάμ.
Στα έργα του σχετικά με το θέμα, το κύριο στοιχείο είναι οι στίχοι του Κορανίου και τα χαντίθ του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), και λόγω αυτής της μεθόδου έχει αποτελέσει στόχο ορισμένων κριτικών.
Αν και είπε ότι είναι καλύτερα να μην διαφωνείς για θέματα πίστης, δεν είδε κανένα πρόβλημα να το αναφέρει.
Είναι αξιοσημείωτη η στενή σχέση που διατηρούσε ο Ζαχαμπί με τρεις διακεκριμένους μελετητές, η οποία διήρκεσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και πιθανώς ξεκίνησε μετά την ενασχόλησή του με τη μελέτη των χαντίθ.
Αυτοί είναι οι εξής: Ο Ζαχαμπί, όντας ο νεότερος σε ηλικία, ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τα μέλη αυτής της ομάδας, ενώ παράλληλα διατηρούσε μαζί τους σχέση δασκάλου-μαθητή.
Αν και κάθε φίλος του συνέβαλε στη διαμόρφωση της επιστημονικής του προσωπικότητας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιρροή του Ιμπν Τεϊμιγέ στον Ζαχαμπί ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Ωστόσο, ο Ζαχαμπί, παρά τον θαυμασμό του για τον Ιμπν Τεϊμίγια, δεν δίστασε να τον κριτικάρει όταν χρειαζόταν, και μάλιστα έγραψε μια πραγματεία με το όνομά του γι’ αυτό το θέμα.
Από την άλλη πλευρά, η εγγύτητά του με τον Ιμπν Τεϊμιγέ του προκάλεσε κάποιες δυσκολίες.
Πράγματι, παρά το γεγονός ότι προτάθηκε, επικρίθηκε και, όταν τέθηκε θέμα να αναλάβει τη θέση του επικεφαλής του Dârülhadîsi’l-Eşrefiyye, η οποία είχε μείνει κενή μετά το θάνατο του φίλου του Yusuf b. Abdurrahman el-Mizzî το 742 (1341), η τοποθέτησή του στη θέση αυτή εμποδίστηκε από τους Σαφιίτες με το επιχείρημα ότι δεν ήταν Ασ’αρίτης.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
