Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο άνθρωπος βιώνει χιλιάδες συναισθήματα. Αν αυτά τα συναισθήματα δεν αναγνωριστούν σωστά και δεν κατευθυνθούν κατάλληλα, οδηγούν σε λάθη.
Κάθε πιστός επιθυμεί να υπηρετεί τον Κύριό του με αφοσίωση. Ωστόσο, οι δοκιμασίες του κόσμου και οι πειρασμοί του εγώ και του διαβόλου μπορεί να το εμποδίσουν. Σε αυτό το σημείο, ο άνθρωπος πρέπει να αναλύσει καλά τον εαυτό του.
Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο ως ον επιρρεπές στο λάθος. Και για να επανορθώσει αυτό το λάθος, άνοιξε την πόρτα της μετάνοιας. Ακόμα κι αν ο άνθρωπος κάνει λάθος χίλιες φορές, αυτή η πόρτα της μετάνοιας δεν θα κλείσει γι’ αυτόν.
Στην λατρεία, το σημαντικό είναι να εκτελούμε τις εντολές και όχι να υπερβάλλουμε. Πρέπει να προσπαθούμε να εκτελούμε τις υποχρεωτικές πράξεις λατρείας και, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, και τις προαιρετικές.
Ο άνθρωπος που δεν καταφέρνει να επιτύχει όπως επιθυμεί στις καλές πράξεις και τις λατρευτικές πράξεις, και δεν μπορεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, φοβάται την τιμωρία του τάφου και της κόλασης. Απογοητεύεται. Πολλοί άνθρωποι που, λόγω τεμπελιάς, αρνητικών επιρροών του περιβάλλοντος και πολλών άλλων αιτιών, υποκύπτουν στις επιθυμίες τους και δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, βυθίζονται στην απελπισία. Αυτή η ασθένεια μπορεί τελικά να οδηγήσει τον άνθρωπο στην απιστία και την άρνηση.
Ένας άνθρωπος που απελπίζεται όλο και περισσότερο να ξεφύγει από την κατάστασή του, εύκολα υποκύπτει σε αμφιβολίες και πειρασμούς. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν να προσκολλώνται σε ισχυρισμούς, όσο αδύναμοι και ασήμαντοι κι αν είναι, που αντιτίθενται σε θρησκευτικά ζητήματα ή οδηγούν στην άρνηση των δογματικών και θεολογικών ζητημάτων, σαν να ήταν ισχυρές και αδιάσειστες αποδείξεις. Αν αυτή η κατάσταση επιδεινωθεί, υψώνει “σημαία ανταρσίας” και απομακρύνεται από τον κύκλο του Ισλάμ. Εντάσσεται στο στρατό του Σατανά. Για παράδειγμα, η ψυχή ενός ανθρώπου που δυσκολεύεται να προσευχηθεί, επιθυμεί να μην είναι υποχρεωτική η προσευχή. Αν ο Σατανάς, με τη μορφή ανθρώπου, του δώσει την ιδέα ότι η προσευχή δεν είναι υποχρεωτική, η ψυχή του αμέσως θέλει να προσκολληθεί σε αυτόν τον σαθρό ισχυρισμό και αν πέσει σε αυτήν την παγίδα, χάνει την πίστη του. Αυτή είναι η ολέθρια συνέπεια.
Αυτός ο στίχος είναι το φάρμακο και το φως για όσους έχουν πέσει στην ασθένεια της απελπισίας και δεν έχουν επιτυχία στις πράξεις τους:
(Αλ-Ζουμάρ, 39/53)
Η καρδιά ονομάζεται “καθρέφτης του Σαμάντ”, δηλαδή του Θεού, ο οποίος είναι αναλλοίωτος από ανάγκες και στον οποίο εξαρτώνται τα πάντα.
Και η μόνη συνταγή για την ικανοποίηση αυτής της καρδιάς:
“(R13/a’d, 28)”
Αυτός ο αδύναμος και φτωχός άνθρωπος, που έχει ανάγκη από το στομάχι και την τροφή που του στέλνεται, από την όραση και το φως που την τροφοδοτεί, από το νου και το νόημα που τον ικανοποιεί, με λίγα λόγια, από τόσες υλικές και πνευματικές ευλογίες, μπορεί να ικανοποιήσει την καρδιά του, που είναι ευρύτερη από τους ωκεανούς, μόνο με την ανάμνηση του Αλλάχ, δηλαδή με το να τον θυμάται, να τον ανακαλεί. Επομένως, ό,τι άλλο θυμάται ο άνθρωπος εκτός από Αυτόν, θυμάται ένα δημιούργημα, ό,τι άλλο αγαπά εκτός από Αυτόν, αγαπά το φθαρτό. Αυτά όμως είναι πράγματα πολύ κατώτερα από την καρδιά σε τιμή και αξία. Επειδή η ανώτερη αυτή καρδιά δεν ικανοποιείται με αυτά τα κατώτερα πράγματα, ενοχλεί διαρκώς τον αμέριμνο άνθρωπο. Η ανία, η ανησυχία, η κατάθλιψη, το άγχος, όλα αυτά είναι οι κραυγές πείνας, οι κραυγές θανάτου αυτής της ακόρεστης καρδιάς.
Ο άνθρωπος, καρπός του σύμπαντος και οδοιπόρος του παραδείσου, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από τις απλές ασχολίες αυτού του εφήμερου κόσμου.
Μια θεϊκή συνταγή από το σύνολο των έργων του Νουρ:
(Λόγια)
Άρα, η πρώτη προϋπόθεση για την ευτυχία και στις δύο ζωές και το μεγαλύτερο φάρμακο για κάθε είδους πνευματική ασθένεια είναι: ο άνθρωπος που πιστεύει έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι αβοήθητος, δεν είναι απροστάτευτος. Αυτό από μόνο του είναι η μεγαλύτερη ευτυχία. Ο άνθρωπος που έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο έχει βρει την ηρεμία να αποδίδει τα πάντα, τα πάντα και κάθε γεγονός στον Θεό.
Συνειδητοποιώντας πόσο ζωτικής σημασίας είναι η εμπιστοσύνη στη χάρη του Κυρίου στη μήτρα της μητέρας, η ψυχή του ανθρώπου που «παραδίδεται» σε Αυτόν σε αυτή τη γήινη ζωή δεν μπορεί να πληγωθεί από κανένα γεγονός, να πονέσει από καμία θλίψη, να σκοτιστεί από καμία λύπη.
Και τελικά, ο άνθρωπος που φτάνει στην ψυχή της «ταουακκουλ» (εμπιστοσύνης), χρησιμοποιεί την ελεύθερη βούλησή του, που είναι δώρο του Κυρίου, πάλι στο όνομά Του και σύμφωνα με τη θέλησή Του, και εμπιστεύεται σε Αυτόν και αποδέχεται κάθε Του απόφαση. Η ευτυχία των δύο κόσμων, δηλαδή η ευτυχία του κόσμου τούτου και του επέκεινα, εξαρτάται από αυτές τις τέσσερις αρχές.
Αυτή είναι η ονομασία της οδυνηρής μοίρας όσων αναζητούν την ησυχία και την άνεση εκτός αυτού του διαμερίσματος.
Οι δολοφόνοι της πίστης, οι εχθροί της αρετής, με λίγα λόγια οι εστίες του κακού, που εργάζονται αδιάκοπα για να καταστρέψουν τον άνθρωπο… Τα μπαρ που διακινούν δηλητήριο, τα βρώμικα καζίνο, οι εστίες μόδας που μισούν την ντροπή, τα μυθιστορήματα και οι ιστορίες που παρακινούν τα αθώα μυαλά στην αθλιότητα… Και οι άσεμνες σκηνές που κατακλύζουν τις οθόνες από όλο τον κόσμο και διαβρώνουν την ψυχή. Οι οδυνηρές ειδήσεις που καταστρέφουν την καρδιά με την έμπνευση της απελπισίας. Οι ατέρμονες διαμάχες. Φόνοι, τροχαία ατυχήματα… Οι συκοφαντίες, οι λασπολογίες, τα ψέματα, οι κουτσομπολιές που δεν λείπουν ποτέ από την πολιτική σκηνή.
Κατεστραμμένες οικογένειες που έχουν χάσει την αλληλοεκτίμηση και την αγάπη. Υπέρογκα έξοδα λόγω των εθίμων. Αποπληρωμές που σου στερούν τον ύπνο…
Ο αδύναμος, φτωχός και θνητός άνθρωπος, μπροστά σε τόσες υλικές και πνευματικές δυσκολίες του κόσμου, οι οποίες συχνά προκαλούνται από τον ίδιο τον άνθρωπο και τον μετατρέπουν σε μάστιγα για τον συνάνθρωπό του…
Και η ασθένεια, η γήρανση και ο θάνατος, που διαρκώς ερμηνεύουν το ιερό χαντίθ…
Αυτή η εικόνα είναι η πιο σαφής ένδειξη ότι η καρδιά δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με τον κόσμο και είναι ένας προάγγελος της καθοδήγησης που στρέφει το βλέμμα του ανθρώπου σε μια άλλη χώρα.
Πράγματι, στον κόσμο δεν υπάρχει ησυχία. Διότι η δομή αυτού του κόσμου της δοκιμασίας δεν το επιτρέπει. Στη δοκιμασία δεν υπάρχει ησυχία. Επειδή ο άνθρωπος είναι ο καρπός αυτού του σύμπαντος, τα στοιχεία έχουν παραδείγματα, ίχνη, σκιές στο ανθρώπινο σώμα, και τα γεγονότα έχουν παραδείγματα, ίχνη, σκιές στον πνευματικό του κόσμο.
Αν το εμπεδώσουμε καλά στην καρδιά μας, η οπτική μας για τα γεγονότα θα αλλάξει και θα απαλλαγούμε σε μεγάλο βαθμό από τις αχρείαστες λύπες, τις αναταραχές και τις απαισιοδοξίες.
Και όλα αυτά μαρτυρούν την έλλειψη ηρεμίας στον κόσμο. Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέουμε την ηρεμία με την ευτυχία. Αυτές οι έννοιες αναφέρονται όχι στο σώμα, αλλά στην ψυχή. Η ψυχή βρίσκει γαλήνη και ευτυχία με την πίστη, τις καλές πράξεις, την ευσέβεια και την καλή ηθική.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
