– Ποιοι είναι ο Σαχριστάνι (ιστορικός) και ο Ναζάμ (θ. 231/845), συγγραφείς του βιβλίου “al-Milel ve’n-Nihal”;
– Ποια είναι η άποψη των Αχλί Σουνέτ για αυτά τα πρόσωπα, είναι αξιόπιστες οι πηγές και τα έργα τους;
Για παράδειγμα, πόσο αληθινά και ακριβή είναι αυτά τα λεγόμενα, ειδικά σε αυτές τις εκφράσεις:
– Ο μεγάλος Σουνίτης λόγιος Σαχριστάνι, στο βιβλίο του “Αλ-Μιλέλ-ου Βεν-Νιχελ”, δεν τόλμησε να αναφέρει αυτήν την αφήγηση εξ ονόματός του, αλλά την παρέθεσε ως άποψη του Ναζάμ, ενός λόγιου των Μουταζιλιτών! Ναι, ο Σαχριστάνι λέει ότι ο Ναζάμ έλεγε:
“Ο Ομέρ χτύπησε την Φατιμά στην κοιλιά την ημέρα της ορκωμοσίας. Και εκείνη, από την επίδραση αυτού του χτυπήματος, απέβαλε το παιδί που κυοφορούσε!!”
[33]
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αν θέλουμε να απαντήσουμε στα θέματα που αναφέρονται στην ερώτηση, σε μορφή λίστας:
1. Σαχριστάνι
(Μωχάμμετ μπιν Αμπντούλ Κερίμ)
Ήταν ένας μουσουλμάνος λόγιος, ο οποίος απεβίωσε το 548/1153 και θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους σπουδαιότερους φιλοσόφους του Μεσαίωνα. Ως θρησκευτική προσωπικότητα:
Εσωτερισμός και διαστρέβλωση της πίστης
κατηγορείται για.
Με κλίση προς τον Σιιτισμό και τον Ισμαηλισμό.
λέγεται ότι είναι μια προσωπικότητα.
Με κλίση προς τον Σιιτισμό και τον Ισμαηλισμό.
Σύμφωνα με τον Ιμπν Τεϊμίγια, μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί και ως Εσ’αρί.(1)
Ωστόσο, το ενδιαφέρον είναι ότι ο Σαχρεστάνι δεν υποστήριξε αυτήν την αξίωση, αλλά μάλλον το αντίθετο.
να διαψεύσει και να αποκαλύψει την ασχήμια του
το συμπεριέλαβε στο βιβλίο του.
Στο βιβλίο του Σαχριστάνι, οι δηλώσεις που έκανε στο σημείο όπου απαριθμούσε τα λάθη του Νεζάμ έχουν ως εξής:
“Ενδέκατο Ζήτημα:
(Του Νεζάμ)
Είναι επιρρεπής στις ραφιζιτικές ιδέες. Έχει πει απίστευτα λόγια για τους μεγάλους Σαχάμπα.
Σύμφωνα με αυτόν, η ηγεσία (ιμαμάτ) μπορεί να καθοριστεί μόνο με ρητή διαταγή και ορισμό. Η ηγεσία του Αλί (رضي الله عنه) έχει αποδειχθεί με ρητή διαταγή του ίδιου του Αγγελιοφόρου του Θεού (صلى الله عليه وسلم), αλλά ο Ομέρ (رضي الله عنه) το απέκρυψε…“
Ο αλ-Ναζζάμ προχώρησε ακόμη περισσότερο στις συκοφαντίες του,
ισχυρίστηκε τα εξής:
Ο Ομέρ (ραδιγιαλλαχού ανχ) χτύπησε τόσο δυνατά την Φατιμά (ραδιγιαλλαχού ανχ) την ημέρα της ορκωμοσίας, που προκάλεσε την αποβολή του μωρού της. Και ταυτόχρονα φώναζε:
‘Κάψτε το σπίτι μαζί με ό,τι έχει μέσα!’
Εκείνη τη στιγμή, στο σπίτι δεν υπήρχε κανείς άλλος εκτός από τον Αλί (ραδ. ανχ.), τη Φατιμά (ραδ. ανχ.), τον Χασάν (ραδ. ανχ.) και τον Χουσεΐν (ραδ. ανχ.)…
Νεζάμ’
Από αυτή τη δήλωση, όπου οι απόψεις του επικρίθηκαν, συνήχθη το συμπέρασμα ότι ο Νεζάμ υποστήριζε τις απόψεις του, και έτσι ο Σαχρεστάνι προσπάθησε να παρουσιαστεί σαν να ήταν ένας από αυτούς που αποδέχονταν το γεγονός.
2.
Ας θυμηθούμε ότι, σύμφωνα με τους σουνίτες μελετητές των χαντίθ, ο Αλί είναι ένας από τους συντρόφους του Προφήτη για τους οποίους έχουν κατασκευαστεί τα περισσότερα χαντίθ, υποστηρίζοντας τον σιιτισμό, σε θέματα που τον αφορούν. Από αυτή την άποψη, είναι απολύτως φυσιολογικό ορισμένοι να κατασκευάζουν χαντίθ που ταιριάζουν με τη νοοτροπία τους σχετικά με τον Αλί και την οικογένειά του, ή να συμπεριλαμβάνουν κατασκευασμένα χαντίθ στα βιβλία τους. Δεν είναι απρόσμενα τέτοια φαινόμενα. Το περιστατικό με τον Μουχασίν μπιν Αλί πρέπει να είναι ένα από αυτά.
3.
Τέτοιες κατασκευασμένες ιστορίες και φήμες έχουν εισχωρήσει όχι μόνο στα έργα των Σιιτών και των οπαδών τους, αλλά και σε άλλα ιστορικά βιβλία.(2)
4.
Την ημέρα που ο Χαζράτ Ομέρ έδωσε όρκο πίστης στον Χαζράτ Αμπού Μπακρ,
Ο ισχυρισμός ότι ο Χαζράτ Αλί πήγε στο σπίτι της Χαζράτ Φατιμά, την έσφιξε ανάμεσα στην πόρτα και τον τοίχο, την κλώτσησε ή την γρονθοκόπησε στην κοιλιά, με αποτέλεσμα να αποβάλει το τρίτο παιδί της, τον Μουχσίν (Μουχασσίν), που θα ερχόταν στον κόσμο μετά τους Χαζράτ Χασάν και Χουσεΐν, είναι κατασκευασμένος.
είναι ένα από αυτά.
5.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται στο Μουσνέδ του Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ:
Ο τρίτος γιος του Χαζράτ Αλί από τη Χαζράτ Φατιμά γεννήθηκε με φυσιολογική γέννα.
Ο Χαζράτ Αλί ήθελε να δώσει και σε εκείνη τα δύο πρώτα παιδιά της.
«Πόλεμος»
ήθελε να δώσει το όνομά του, αλλά στους δύο πρώτους απογόνους του Προφήτη Μωάμεθ
«Χασάν και Χουσεΐν»
όπως ονόμασε και τον εγγονό του,
“Μουχσίν (Μουχασσίν)”
το όνομά του και αυτό το παιδί
απεβίωσε σε νεαρή ηλικία
έχει κάνει.(3)
Εν ολίγοις,
Δεν υπάρχει περίπτωση αποβολής.
Οι διηγήσεις του Χαζράτ Αλί για τον Χαζράτ Χασάν, τον Χαζράτ Χουσεΐν και τον Μουχασίν.
Ο ίδιος ο Αλί, σχετικά με τη γέννηση και την ονοματοδοσία των γιων του Χασάν, Χουσεΐν και Μουχσίν/Μουχασσίν, λέει τα εξής:
«Εγώ ήμουν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τον πόλεμο και τις ανατροπές.(4) Όταν γεννήθηκε ο Χασάν, του είπα…»
‘Πόλεμος’
Του είχα δώσει όνομα. Ήρθε ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν.
«Δείξτε μου τον γιο μου.»
(είπε). Σε εμένα
“Τι όνομα του δώσατε;”
ρώτησε.
‘Πόλεμος’
του έδωσα όνομα.
είπα.
‘Όχι, αυτός είναι ο Χασάν.’
είπε.”“Όταν γεννήθηκε ο Χουσεΐν, πάλι σε Αυτόν”
‘Πόλεμος’
Του έδωσα το όνομα. Ήρθε ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν:
«Δείξτε μου τον γιο μου! Τι όνομα του δώσατε;»
είπε.
“Του έδωσα το όνομα Χαρμπ.”
είπα.
‘Όχι, αυτός είναι ο Χουσεΐν.’
είπε.”“Όταν γεννήθηκε ο τρίτος γιος μου, πάλι του έδωσα
‘Πόλεμος’
Του έδωσα το όνομα. Ήρθε ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν:
«Δείξτε μου τον γιο μου! Τι όνομα του δώσατε;»
είπε.
“Του έδωσα το όνομα Χαρμπ.”
είπα.
‘Όχι, αυτός είναι ο Μουχσίν.’
είπε.”
“Και μετά:
«Εγώ, αυτούς, τους γιους του Ααρών, ειρήνη ας είναι με αυτόν,
Σέμπερ, Σέμπιρ, Μουσεμπίρ
τους έδωσα ονόματα.’
είπε.” (5)
Η εξέταση του θέματος από διάφορες οπτικές γωνίες.
Ακόμα και αν εξετάσουμε από άλλες οπτικές γωνίες τη φήμη και τη συκοφαντία ότι ο Μουχσίν γεννήθηκε νεκρός εξαιτίας του Χαζράτ Ομέρ, αποδεικνύεται ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα γεγονότα:
– Αυτή η κατασκευή και η φημολογία
Δεν υπάρχει έγκυρο αποδεικτικό έγγραφο.
– Αν δούμε το θέμα από την πλευρά της πολεοδομίας,
για να αναφέρει και να επικρίνει τα λόγια του Ναζζάμ στο έργο του
έχει λάβει.
– Ε, ναι, έτσι.
εάν υπήρχε ένα περιστατικό και μια αποβολή,
Πρωτίστως ο Χαζράτ Αλί, η σύζυγός του Χαζράτ Φατίμα, και όσοι τον υποστήριζαν στο ζήτημα του χαλιφάτου το θυμούνται αυτό, και μιλούν για την ακατάλληλη συμπεριφορά του Χαζράτ Ομέρ στο ζήτημα του χαλιφάτου. Το γεγονός αυτό αναφέρεται από τους Σαχάμπες της Μεδίνας και της Μέκκας που ήταν εν ζωή εκείνη την ημέρα, καθώς και από άλλους, και όπως οι άλλες λεπτομέρειες σχετικά με την εκλογή του χαλίφη καταγράφονται στα Χαντίθ, στις Σίρες και στις ιστορίες, έτσι και αυτό το γεγονός καταγράφεται στις κύριες πηγες ως ένα δυσάρεστο συμβάν και δεν μπορούσε να συγκαλυφθεί.
– Επίσης,
εάν το εν λόγω παιδί έπεφτε από χτύπημα, σπρώξιμο ή κλωτσιά του Χαζράτ Ομέρ,
Εκείνη την ημέρα, ο Χαζράτ Αλί και οι οπαδοί του, που ήταν στο σπίτι, θα μπορούσαν να τον παρενοχλήσουν, να τσακωθούν με τον Χαζράτ Ομέρ ή να τον μηνύσουν για την αποβολή και να ζητήσουν την τιμωρία του Χαζράτ Ομέρ.
– Εάν συνέβαινε μια αποβολή;
Η ενδεχόμενη δυσαρέσκεια ή αποξένωση του Χαζράτ Αλί, της συζύγου του ή των οπαδών του, τουλάχιστον προς τον Χαζράτ Ομέρ.
Αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα το μάθαιναν όλοι· αργότερα, είτε συμφιλιώνονταν είτε όχι, οι λόγοι της συμφιλίωσης ή της μη συμφιλίωσης θα καταγράφονταν στις πηγές και στα ιστορικά βιβλία. Διότι, αν και η πικρία της Φατιμάς, κόρης του Προφήτη, επειδή δεν κληρονόμησε τίποτα από τον πατέρα της, λόγω του χαντίθ που αναφέρει ότι ο Προφήτης δεν άφησε κληρονομιά, και η μετέπειτα συμφιλίωσή τους με τον Αμπού Μπακρ καταγράφηκαν στα βιβλία(6), δεν έχουν καταγραφεί πικρίες, συμφιλιώσεις ή άλλα ζητήματα σχετικά με την αποβολή του παιδιού.
– Επίσης
σε περίπτωση αποβολής,
Αυτό το ζήτημα, σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, καθώς και σε ό,τι αφορά την Φατιμά και τα παιδιά της, αποτελεί ένα ενδιαφέρον μοτίβο στις βιογραφίες της Φατιμά, και συζητείται από τους μελετητές των χαντίθ, τους ιστορικούς και όσους ασχολούνται με τα θρησκευτικά δόγματα.
– Ο Αμπού Μπακρ έγινε χαλίφης στις αρχές του ενδέκατου έτους της Εγίρας.
Περίπου έξι χρόνια αργότερα, το 17ο έτος της Εγίρας, επί χαλιφάτου του Ομάρ, ο Αλί παντρεύτηκε την Ουμ Κουλσούμ, κόρη του από τη Φατιμά. Αν είχε συμβεί τέτοιο περιστατικό αποβολής, ο Αλί:
«Εσύ προκάλεσες τον θάνατο του Μουχσίν κατά τη γέννηση, τον σκότωσες, και τώρα θέλεις να παντρευτείς την αδελφή του; Εγώ δεν θα σου δώσω την κόρη μου.»
θα μπορούσε να πει.(7)
– Επίσης, όταν ο Αβου Βακρ έγινε χαλίφης, για να καταστείλει την αποστασία (την εγκατάλειψη του Ισλάμ), στις αρχές της χαλιφάτης του, μια μέρα πήγε έφιππος μέχρι τη Ζουλκασσά, επικεφαλής μιας στρατιωτικής μονάδας. Όταν ο Αλί ενημερώθηκε για το γεγονός, το θεώρησε απροσεξία, ανέβηκε στο άλογό του, τον συνάντησε εκεί και τον έφερε πίσω. Του είπε:
“Κάνε μας ένα με τον εαυτό σου
(προκαλώντας του/της κακό)
καταστροφή. Σοβαρά.
(αν πεθάνεις)
Αν εξαιτίας σου υποστούμε συμφορά, τότε μετά από σένα δεν θα υπάρξει ποτέ πια τάξη στο Ισλάμ.”
είπε.(8) Μετά από αυτό το περιστατικό, ένας άλλος αξιωματικός διορίστηκε επικεφαλής του στρατεύματος.
Από αυτό φαίνεται ότι στις αρχές της χαλιφάτης του Αβου Βακρ, οι σχέσεις του με τον Αλί ήταν καλές, ο Αλί ήθελε να παραμείνει στην εξουσία και δεν ήθελε να πεθάνει από απροσεξία. Τον βοηθούσε. Αν υπήρχε διαφωνία ή δυσαρέσκεια σχετικά με το θέμα της διαδοχής και της ορκωμοσίας, δεν θα το έκανε.
Συμπερασματικά,
λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά,
Σύμφωνα με την αφήγηση του Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ και άλλες πηγές, ο Μουχσίν ιμπν Αλί γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό, έζησε και πέθανε σε μικρή ηλικία.
Ο ισχυρισμός περί αποβολής, που αναφέρεται σε ορισμένες πηγές, είναι μια φήμη και συκοφαντία που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και δεν είναι πειστική, εύλογη ή αξιόπιστη.
Υποσημειώσεις:
1. Βλ. Harman, Ö. Faruk, “Şehristanî”, DİA, XXVIII, Κωνσταντινούπολη 2010, σ. 467-468.
2. Για ορισμένα ιστορικά βιβλία που αναφέρουν το γεγονός, βλ. http://www.islamguest.net (Ποιος είναι ο Μουχσίν μπιν Αλί μπιν Αμπού Ταλίμπ;) Μπιχάρουλ-Ανβάρ, ελ-Χιτζάτζ αλά εχλίλ-Λουτζάτζ, ελ-Βάφι μπιλ-Βεφάγιατ, Μιζάνου-λ-Ι’τιντάλ, Μπουχούσ φιλ-Μιλέλ βεν-Νιχάλ, ελ-Ισάμπε, Τεχζιμπουτ-Τεχζιμπ, Ενσάμπουλ-Εσράφ, ελ-Ιμάμ βες-Σιγιάσε, Για’κούμπι, Ταρίχ, ελ-Μααρίφ ελ-Ιστιαάμπ, ελ-Αβασίμ μινε-λ-Καβασίμ.
3. Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, Μουσνέδ, Ι, 98; Σαριτζίκ, Μουράτ, Η Εποχή των Τεσσάρων Χαλίφηδων, Εκδόσεις Νεσίλ, Κωνσταντινούπολη, 2010, σ. 442. Ντιγιαρμπεκρί, Ταρίχ αλ-Χαμις, Ι-ΙΙ, Δαρούσσαδερ, Κάιρο, 1283, ΙΙ, 283; Σαριτζίκ, Μουράτ, Η Κλήση του Προφήτη Μωάμεθ – Η Περίοδος της Μεδίνας, Εκδόσεις Νεσίλ, Κωνσταντινούπολη, 2009, σ. 98; Οζ, Μουσταφά, «Αλί Εβλάντ», ΔΙΑ, Κωνσταντινούπολη, 1989, ΙΙ, 392-393; (από Ιμπν Σα’ντ, Ταμπακάτ, ΙΙΙ, 19-20)
4. Ζεχέμπι, Αχμέτ μπ. Οσμάν, Α’λαμουν-Μουμπέλα, Ι-ΙΙΙ, Δαδούλ Μααρίφ, Αίγυπτος, χ.χ., ΙΙΙ, 165; Κιόκσαλ, Άσιμ, Ιστορία του Ισλάμ Ι-ΧΙ, Εκδοτικός Οίκος Σαμίλ, Κωνσταντινούπολη 1981, ΙV, 161.
5. Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, Μουσνέδ, I-VI, Βηρυτός 1968, I, 98; Μπουχάρι, Μουχάμμαντ ιμπν Ισμαήλ, Εντέμπουλ-Μουφρέντ, Κάιρο 1973, σ. 213-214; Χακίμ, Αμπού Αμπντουλλάχ, ελ-Μουστεντρέκ, I-IV, Ριάντ, χ.χ., III, 165-166; Κέκσαλ, IV, 161 (Το περιστατικό παρατίθεται εδώ με τη μετάφραση του Μ. Ασίμ Κέκσαλ).
6. Σαρίτσικ, Μουράτ, Ήταν ο Χαζράτ Αλί σε διαμάχη με τους τρεις πρώτους χαλίφες;, Εκδόσεις Νεσίλ, Κωνσταντινούπολη 2002, σ. 83-89; Ιμπν-ι Σα’ντ, ετ-Ταμπακάτουλ-Κούμπρα, I-VIII, Βηρυτός χ.χ., VIII, 27; Ιμπν-ι Κεθίρ, ελ-Μπινταγέ, I-VI, Ματμπα’ατούς-Σάδε, Κάιρο 1932, VI, 393; Χεϊτέμι, Αχμέτ μπ. Χατζέρ, ες-Σαβά’ικου’λ-Μουχρίκα, ελ-Μακτεμπετούλ-Κάχιρα, Κάιρο, 1385, σ. 13; Τζαναν, Ιμπραήμ, Κουτούμπ-ι Σίττε, I-XVIII, Εκδόσεις Ακτσάγ, Κωνσταντινούπολη χ.χ., V, 383, 449.
7. Για το γάμο βλ. Sarıcık, Ήταν ο Χαζράτ Αλί σε διαμάχη με τους τρεις πρώτους χαλίφηδες;, σελ. 101, 196 κ.ε.
8. Ιμπν Κεθίρ, αλ-Μπιντάγια, VI, 315-316; Χαϊτέμι, Σαβάικ, σ. 144; Καντεχλεβί, Μουχάμμαντ μπ. Γιουσούφ, Χαγιάτου’ς-Σαχάμπε, I-III, δαρού’ς-Σα’μπ, Βηρυτός, τ.υ., II, 16; (αλ-Κενζ III, 131, από τον Αμπού Νουαΐμ).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
