– Λέγεται ότι ακόμη και οι σύντροφοι του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) έβρισκαν καταφύγιο πίσω του στα πεδία των μαχών, ότι ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) πολεμούσε σαν ήρωας, και μετά από τόσες μάχες σκότωσε μόνο έναν άνθρωπο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) ήταν αρχηγός στρατού.
Από αυτή την άποψη, το κύριο καθήκον του δεν ήταν να πολεμάει πρόσωπο με πρόσωπο με τον εχθρό, αλλά να διοικεί τον στρατό. Ωστόσο, γνωρίζουμε από τις μαρτυρίες των συντρόφων του ότι πολεμούσε με τον εχθρό στις κρίσιμες στιγμές της μάχης, τους απωθούσε και ότι οι σύντροφοί του συγκεντρώνονταν γύρω του και ενθαρρύνονταν από το θάρρος του. Άλλωστε, αν κοιτάξουμε τον αριθμό των νεκρών στις μάχες εκείνης της εποχής, θα δούμε ότι σκοτώνονταν λίγοι άνθρωποι.
– Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο γεγονός ότι, όταν η μάχη γινόταν σκληρή, οι σύντροφοι του Προφήτη (σ.α.β.) κατέφευγαν στη σκιά του. Αυτό το λέει ένας από τους πιο γενναίους ήρωες των συντρόφων του Προφήτη (σ.α.β.), ο Χαζράτ Αλί (ρ.α.):
«Κατά τη διάρκεια της μάχης του Μπαντρ (υπήρχαν στιγμές που)»
Εμείς καταφεύγαμε πίσω από τον Αγγελιοφόρο του Θεού.
Στεκόταν πιο κοντά στον εχθρό από οποιονδήποτε άλλον. Εκείνη την ημέρα, αυτός ήταν ο πιο δυνατός/ο πιο γενναίος από όλους.
(Ματζμαου’ζ-Ζεβαιδ, 9/12)
– Στα τέλη της μάχης του Ουχούντ
Οι Μουσουλμάνοι, που είχαν υποστεί μια μεγάλη ήττα και είχαν ακούσει φήμες ότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είχε σκοτωθεί, είχαν διαλυθεί εντελώς, και πολύ λίγοι είχαν μείνει δίπλα στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν). Αργότερα, όταν άκουσαν ότι ο Προφήτης ήταν ζωντανός, όλοι επέστρεψαν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
συγκεντρωμένοι γύρω από αυτόν
και είχαν ανακτήσει τη ζωντάνια τους.
(βλ. Majma’ al-Zawa’id, 6/107-115)
– Στην αρχή της μάχης του Χουναίν
Οι Μουσουλμάνοι είχαν διασκορπιστεί, τρέχοντας ο ένας πίσω από τον άλλον. Σύμφωνα με την ερμηνεία του Κορανίου:
«Είναι βέβαιο ότι ο Αλλάχ σας βοήθησε σε πολλά πεδία μάχης, και την ημέρα του Χουνέιν… Την ημέρα εκείνη, η αριθμητική σας υπεροχή σας έκανε να καυχιέστε, αλλά αυτό δεν σας ωφέλησε. Παρά την απεραντοσύνη της, η γη σας φάνηκε στενή. Και τότε, ηττημένοι, γυρίσατε την πλάτη στον εχθρό και τραπήκατε σε φυγή.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/25).
Και εκείνη την ημέρα ο Προφήτης δεν εγκατέλειψε τη θέση του. Πριν καλά-καλά χαράξει η αυγή, οι εχθρικές στρατιές επιτέθηκαν ξαφνικά με βέλη, δόρατα και σπαθιά, με αποτέλεσμα οι Μουσουλμάνοι να πανικοβληθούν και περίπου δέκα χιλιάδες στρατιώτες να τραπούν σε φυγή. Ο Προφήτης:
«Ω άνθρωποι, εγώ είμαι ο αγγελιοφόρος του Θεού, δεν υπάρχει αμφιβολία… Επιστρέψτε!»
έλεγε, απευθυνόμενος στους συντρόφους του. Ήταν λίγοι αυτοί που τον συνόδευαν. Παρ’ όλα αυτά, ο Προφήτης (χάρη στην απεριόριστη εμπιστοσύνη του στον Θεό) επέδειξε απαράμιλλη τόλμη και γενναιότητα.
(βλ. Ιμπν Κεθίρ, Ραζή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
– Από αξιόπιστες πηγές μαθαίνουμε ότι ο Προφήτης ήταν ο πιο γενναίος και ο πιο ηρωικός άνθρωπος στις μάχες και ότι οι σύντροφοί του μερικές φορές έβρισκαν καταφύγιο στη σκιά του – όπως αναφέρθηκε παραπάνω.
– Λοιπόν, πόσους ανθρώπους σκότωσε ο Προφήτης Μωάμεθ σε αυτές τις μάχες;…
Σύμφωνα με τις πηγές, κατά τη διάρκεια της μάχης του Ουχούντ, ο Ουμπέι μπιν Χαλέφ,
«Πού είναι αυτός ο τύπος που ισχυρίζεται ότι είναι προφήτης; Ας έρθει να με αντιμετωπίσει!… Αν είναι αληθινός προφήτης, θα με σκοτώσει ούτως ή άλλως…»
λέγοντας ότι έψαχνε τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) για να τον σκοτώσει. Ο Προφήτης Μωάμεθ, αν και τραυματισμένος, διψασμένος και πολύ εξαντλημένος, άκουσε τη φωνή του,
«Δώστε μου ένα δόρυ.»
είπε. Οι Σαχάμπες
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, εσύ δεν είσαι σε θέση να κινηθείς.»
Αν και του είπαν να μην το κάνει, εκείνος επέμεινε και, παίρνοντας το δόρυ του, πήγε προς τον Ουμπέι μπιν Χαλέφ και του το έμπηξε, με αποτέλεσμα ο Ουμπέι να πέσει από το άλογό του. Οι σύντροφοί του τον πήραν,
“Μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα!..”
Αν και είπαν ότι θα αναρρώσει από αυτό το χτύπημα, εκείνος είπε ότι δεν θα το ξεπεράσει και πράγματι πέθανε.
(βλ. Kenzu’l-Ummal, 10/439)
Σύμφωνα με μια παράδοση, ο Ουμπέι κατά την περίοδο της Μέκκας, στον Προφήτη μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν)
«Έχω ένα ωραίο άλογο, το ταΐζω καλά, για να σε σκοτώσω μια μέρα καβάλα του.»
είπε. Ο Κύριός μας επίσης
«Με τη θέληση του Θεού, θα σε σκοτώσω.»
είπε. Παρόλο που η πληγή που υπέστη εκείνη την ημέρα ήταν πολύ μικρή.
«Ο Μωάμεθ μου είχε πει πως θα με σκότωνε. Αυτός πάντα λέει την αλήθεια, γι’ αυτό, μα τον Θεό, ακόμα κι αν μου φτύσει στο πρόσωπο, θα με σκότωνε… Και εγώ θα πέθαινα σίγουρα από αυτό το χτύπημα.»
είπε, και πέθανε καθ’ οδόν ενώ τον μετέφεραν προς τη Μέκκα.
(βλ. Ιμπν Χισάμ, ας-Σιρατού’ν-νεβιγέ, 2/84; Ιμπν Χιμπάν ελ-Μπουστί, ες-Σιρατού’ν-νεβιγέ, 1/225)
– Σύμφωνα με τις πηγές, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) σκότωσε μόνο αυτόν τον άνδρα στις μάχες.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,
-όπως αναφέραμε και στην αρχή-
Ακόμη και αν οι διοικητές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του στρατού, δεν είναι απαραίτητο να συμμετέχουν ενεργά στις μάχες. Αντί να σκοτώσουν έναν εχθρό, διοικούν τον στρατό τους με τέτοιο τρόπο ώστε να τον οδηγήσουν στη νίκη. Η μη συμμετοχή σε μάχη με όπλα δεν αποτελεί έλλειψη για έναν διοικητή. Η ανδρεία του δεν αποδεικνύεται με το να σκοτώσει μερικούς άνδρες, αλλά με το να λαμβάνει ηρωικά μέτρα μπροστά από τον στρατό, να δείχνει ότι δεν φοβάται τον εχθρό, να προχωρά μπροστά από τους στρατιώτες του με θαρραλέα βήματα αν χρειαστεί και να μην πανικοβάλλεται. Υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των μελετητών ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) διέθετε όλα τα χαρακτηριστικά της ανδρείας και του ηρωισμού.
– Η σοφία πίσω από το γεγονός ότι ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) σκότωσε μόνο έναν άνδρα μπορεί να είναι η εξής: Στο Κοράνι…
«Σε στείλαμε ως έλεος για όλη την ανθρωπότητα.»
(Αλ-Ανμπιγιά, 21/107)
Η φράση “ο προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είναι η ενσάρκωση της ευσπλαχνίας” τονίζει ότι ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είναι η ενσάρκωση της θεϊκής ευσπλαχνίας. Το να πεθαίνουν άνθρωποι από το χέρι ενός προφήτη που στάλθηκε ως ενσάρκωση αυτής της θεϊκής ευσπλαχνίας μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της ευσπλαχνίας, και γι’ αυτό ο Κύριος μπορεί να μην το επέτρεψε.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
