Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός, ως μυστήριο της δοκιμασίας, έθεσε σε κάθε αμαρτία μια ηδονή για την ψυχή, όπως έθεσε και στην υπακοή και τη λατρεία δυσκολίες και κόπους που δεν αρέσουν στην ψυχή. Ωστόσο, μετά από αυτές τις αρχικές μικρές δυσκολίες και ταλαιπωρίες, υπάρχει η άνεση που θα φέρει ειρήνη στην ψυχή και την καρδιά. (1)
Εξαιρετικό,
Εκ φύσεως, ενώ τρέχει προς τις αμαρτίες, πάντοτε αποφεύγει τις πράξεις λατρείας που απαιτούν υπομονή στις δυσκολίες. Οι αμαρτίες, οι απαγορεύσεις, αν και αρχικά προσφέρουν ευχαρίστηση, αργότερα φέρνουν υλική και πνευματική οδύνη· ενώ η πίστη, η υπακοή και η λατρεία, αν και αρχικά προκαλούν μικρές δυσκολίες, οδηγούν σε άνεση και ηρεμία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι απολαύσεις που βρίσκονται στις αμαρτίες…
“δηλητηριώδες μέλι”
όπως αναφέρεται (2).
Αυτό ακριβώς υποδεικνύεται στο ιερό χαντίθ που αναφέρατε:
Από τους μελετητές των Χαντίθ.
Ιμάμ Νεβεβί,
Αυτή την πολιορκία την παρομοιάζει με μια κουρτίνα. Δηλαδή, στον παράδεισο μπορεί κανείς να φτάσει περνώντας μια κουρτίνα που αποτελείται από πράγματα που δεν αρέσουν στην ψυχή, όπως η λατρεία, η υπακοή, η ταλαιπωρία, η προσπάθεια, η εργασία κ.λπ. Ομοίως, η κόλαση είναι καλυμμένη με τις απολαύσεις των αμαρτιών που αρέσουν στην ψυχή, με την ανυπακοή, με αμαρτίες όπως το ποτό και ο τζόγος. Φτάνει κανείς στην κόλαση με το να τις διαπράττει και να τις σκίζει. (3)
«Ο κόσμος είναι η φυλακή του πιστού και ο παράδεισος του απίστου.»
(4)
Το ρητό του Προφήτη, που αναφέρεται παραπάνω, αποτελεί μια άλλη έκφραση αυτής της αλήθειας. Είναι βέβαιο ότι η ζωή στον κόσμο αυτόν είναι σαν φυλακή για τον πιστό, σε σύγκριση με την αιώνια ευτυχία του Παραδείσου, ενώ για τον άπιστο, ο κόσμος αυτός είναι σαν Παράδεισος, σε σύγκριση με την αιώνια κόλαση. (5) Διαφορετικά, ο πιστός απολαμβάνει πολύ περισσότερο τη ζωή σε αυτόν τον κόσμο, τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά, από τον άπιστο. Διότι, οι άπιστοι συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν…
“αιώνια καταστροφή”
Η σκέψη αυτή μειώνει την ευχαρίστηση που παίρνουν από τις απολαύσεις του κόσμου. (6)
Στο Mesnevi-i Nuriye αναφέρεται:
«Οι απολαύσεις, οι χαρές και τα πλούτη του κόσμου, ακόμα κι αν ήταν παράδεισος, γίνονται κόλαση αν δεν γνωρίζουμε τον Δημιουργό και Κύριό μας.» (7)
«Ο τάφος, που σε περιμένει και προς τον οποίο εσύ οδεύεις με ταχύτητα, δεν δέχεται ως δώρα τα κοσμήματα και τις απολαύσεις του κόσμου. Διότι ό,τι θεωρείται ωραίο από τους ανθρώπους του κόσμου, εκεί είναι άσχημο.» (8)
Γι’ αυτό, δεν πρέπει να επιδιώκουμε τις εφήμερες ομορφιές που αρέσουν στην ψυχή μας, αλλά όχι στην καρδιά και το πνεύμα μας, ώστε να κερδίσουμε την ευαρέσκεια του Κυρίου μας, τον Παράδεισο και να είμαστε ασφαλείς από την Κόλαση.
Πηγές:
Η αναφερόμενη στο ερώτημα 1 ιερή παράδοση (χάντιθ) βρίσκεται στο Τιρμίζι, Παράδεισος, 31.
2. Επιστολή περί των Φρούτων, σελ. 25; Μεσνεβί-ι Νουριγιέ, σελ. 118.
3. ηλικία
4. Μουσλίμ, Παράδεισος, 1.
5. Τιρμίζι, Ζουχδ, 56.
6. Λάμψεις. σελ. 201.
7. Μεσνεβί-ι Νουρίγιε, σελ. 98.
8. αιώνας μ.Χ., 118.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
