– Είναι δυνατόν να αναφερθούν τα εδάφια 34-35 της Σούρας Ατ-Τάουμπα και για τους μουσουλμάνους που δεν πληρώνουν ζακάτ;
– Σε αυτή την περίπτωση, ένας μουσουλμάνος που δεν δίνει τη ζακάτ θα ριχτεί στη φωτιά της κόλασης;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση των σχετικών στίχων έχει ως εξής:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Να ξέρετε ότι πολλοί από τους ραββίνους και τους χριστιανούς ιερείς καταχρώνται τα αγαθά των ανθρώπων και τους αποτρέπουν από το δρόμο του Θεού. Αυτούς που συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και δεν τα ξοδεύουν στο δρόμο του Θεού, να τους αναγγείλεις μια οδυνηρή τιμωρία! Την ημέρα εκείνη θα πυρωθούν στη φωτιά της κόλασης και θα καούν τα μέτωπά τους, τα πλευρά τους και οι πλάτες τους: «Αυτά είναι όσα συσσωρεύσατε για τον εαυτό σας· γευτείτε τώρα όσα συσσωρεύσατε!»»
(Αλ-Τάουμπα, 9/34-35)
Η διατύπωση του πρώτου από αυτούς τους στίχους είναι σαφής και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι απευθύνεται στους ραββίνους και τους ιερείς των ανθρώπων της Βίβλου. Η αναφορά σε αυτό στους πιστούς αποσκοπεί στο να τους επιτρέψει να δουν την αληθινή φύση τους, να κατανοήσουν πώς εξαγοράζουν τον κόσμο με τη θρησκεία τους και πώς εκμεταλλεύονται τη θρησκεία για κοσμικά οφέλη, διασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα εξαπατηθούν από αυτούς.
Αυτοί που συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και δεν τα ξοδεύουν στο δρόμο του Αλλάχ.
Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες σχετικά με το δεύτερο εδάφιο που αναφέρεται στο ότι θα πάνε στην κόλαση.
α)
Και οι αποδέκτες αυτού είναι τα ίδια πρόσωπα που αναφέρονται στην πρώτη στροφή.
(βλ. Ταμπαρί, Ραζί, Σαμαρκάντι, ερμηνεία της σχετικής στίχου)
β)
Είτε είναι μουσουλμάνοι είτε μη μουσουλμάνοι, όσοι συσσωρεύουν χρυσό και ασήμι και
(ως ζακάτ ή ελεημοσύνη)
Σε αυτήν την κατηγορία υπάγονται όλοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν προβαίνουν σε δωρεές.
(βλ. Ραζή, Σαμαρκάνδη, ό.π.)
γ)
Στα πρώτα χρόνια του Ισλάμ, οι πλούσιοι μουσουλμάνοι είχαν την υποχρέωση να δαπανούν ένα μέρος της περιουσίας τους για το δρόμο του Θεού. Αργότερα, με την θέσπιση των διατάξεων περί ζακάτ, οι παλαιότερες διατάξεις καταργήθηκαν.
(βλ. Ραζή, Σαμαρκάνδη, ό.π.)
δ)
Στο εδάφιο αναφέρεται
κενζ
(συσσωρευμένος χρυσός-άργυρος)
Υπάρχουν τρεις απόψεις σχετικά με το θησαυρό, για τον οποίο προβλέπονται ποινικές κυρώσεις:
1)
Είτε πρόκειται για κρυμμένο θησαυρό είτε όχι, κάθε είδους περιουσία που υπόκειται σε ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη) και δεν έχει καταβληθεί, υπόκειται στην απειλή αυτού του στίχου. Στους κορυφαίους μελετητές που εξέφρασαν άποψη επί του θέματος συγκαταλέγονται οι Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμάρ, Σουδδύ, Σαφίι και Ταμπερί.
2)
Ένα τέτοιο θησαύρισμα, του οποίου ο κάτοχος απειλείται, είναι μια συσσώρευση που υπερβαίνει τα τέσσερις χιλιάδες δίρχαμ ασημιού. Είτε καταβληθεί η ζακάτ είτε όχι, ο κάτοχος ενός θησαυρού/θησαυρίσματος/συσσώρευσης που υπερβαίνει αυτήν την ποσότητα είναι ο αποδέκτης της απειλής σε αυτό το εδάφιο. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χαζράτ Αλί, υποστηρίζοντας αυτήν την άποψη, είπε:
«Τα αγαθά αξίας τεσσάρων χιλιάδων δρχμών ή λιγότερο θεωρούνται είδη πρώτης ανάγκης».
(δηλαδή, επιτρέπεται να αποταμιεύσει κανείς μέχρι αυτό το ποσό). Τα αγαθά που υπερβαίνουν αυτό το ποσό, ωστόσο,
(που απεικονίζεται άσχημα στην εικόνα)
περιλαμβάνεται στην έννοια του θησαυρού.
3)
Τα αγαθά που περισσεύουν θεωρούνται θησαυρός και υπόκεινται στην απειλή που αναφέρεται στο στίχο.
(βλ. Μαβερδής, οικεία θέση)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποια είναι η τιμωρία για όσους δεν δίνουν ζακάτ (ελεημοσύνη) στην άλλη ζωή;
– ΙΔΔΙΧΑΡ.
– ΚΕΝΖ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
