– Στο βιβλίο “Κιτάμπ αλ-Τεβχίντ” του Ιμάμ Ματουρίντι, κάτω από τον τίτλο “Η μεγάλη αμαρτία και η κατάσταση όσων την διαπράττουν”, υπάρχει η φράση: “Δεν υπάρχει καμία δήλωση σχετικά με το αν όσοι θα μπουν στην κόλαση θα βγουν από εκεί”.
– Άραγε η φράση αυτή ανήκει στον ιμάμη μας ή είναι μια φράση αποκομμένη από το πλαίσιό της; (Κιτάμπ ατ-Τεβχίντ – Μετάφραση Μπεκίρ Τοπαλόγλου – σελ. 501)
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Από όσο καταλαβαίνουμε,
“Δεν υπάρχει καμία δήλωση που να υποδηλώνει ότι όσοι πάνε στην κόλαση θα βγουν από εκεί.”
(Κιτάμπ αλ-Τεβχίντ, 1/331-332)
η έκφραση με τη μορφή
Η άποψη των Μουταζιλιτών
Διότι η εν λόγω φράση: «Οι Μουταζιλίτες (υποστήριξαν την άποψή τους ότι ο αμαρτωλός δεν είναι πιστός, επικαλούμενοι το όνομα και το γεγονός ότι:) οι αμαρτωλοί (όπως ο ασεβής, ο αμαρτωλός, ο άδικος) ονομάζονται με κακά και άσχημα ονόματα, ενώ η πίστη είναι από τα καθαρά/ωραία ονόματα, και επομένως οι πιστοί δεν ονομάζονται με τέτοια κακά ονόματα», αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης πρότασης.
Η απάντηση του Ιμάμ Ματουρίди σε αυτόν τον ισχυρισμό είναι η εξής:
«Ο Φακίχ Αμπού Μανσούρ (ρ.α.) λέει: Εμείς, ζητώντας βοήθεια από τον Αλλάχ, λέμε: Εκείνος/ο Ματουρίδης (λέει για τον εαυτό του): όχι στα σημεία στα οποία διαφωνούν εκείνοι (οι Μουταζιλίτες), αλλά…»
«σχετικά με το ότι η απειλή (η υπόσχεση αιώνιας παραμονής στην κόλαση, όπως αναφέρεται στο Κοράνι) δεν αφορά/δεν περιλαμβάνει τους πιστούς»
είναι μαζί τους/συμφωνεί με αυτούς…”
(Κιτάμπ αλ-Τεβχίντ, 1/331-332)
Δηλαδή, όσοι απειλούνται με αιώνια κόλαση είναι οι άπιστοι. Οι αμαρτίες τους τους…
είναι εκείνοι που απομακρύνθηκαν από τον κύκλο της πίστης και πέθαναν ως άπιστοι.
– Όπως και σε άλλα βιβλία δογμάτων/θεολογίας, ο Ιμάμ Ματουρίδης, επειδή οι αντίπαλοί του ήταν ορισμένοι μελετητές από τις «αποκλίνουσες αιρέσεις», μιλάει με βάση το επίπεδό τους και δεν επεκτείνει υπερβολικά τα θέματα. Γι’ αυτόν τον λόγο, ορισμένες εκφράσεις του ενδέχεται να μην είναι τόσο σαφείς όσο θα επιθυμούσαμε. Το θέμα μας ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.
Αυτό που καταλαβαίνουμε εμείς εδώ είναι το εξής:
Ο Ιμάμ Ματουρίди είπε: Οι Μουταζιλίτες:
«Όσοι διαπράττουν μεγάλες αμαρτίες δεν είναι ούτε άπιστοι ούτε πιστοί» και «μεταξύ εκείνων που καταδικάζονται στην αιώνια κόλαση, υπάρχουν και όσοι έχουν διαπράξει μεγάλες αμαρτίες».
αρνείται τους ισχυρισμούς περί
«ότι όσοι απειλούνται με κόλαση, εξαιτίας των αμαρτιών που έχουν διαπράξει, βγαίνουν από την πίστη και ότι, επομένως, μόνο οι άπιστοι θα παραμείνουν αιώνια στην κόλαση».
αναφέρει.
Ο μουσουλμάνος που διαπράττει αμαρτίες, είτε μεγάλες είτε μικρές, δεν αποστατεί από τη θρησκεία.
Διότι στο Κοράνι, από εκείνον που αμαρτάνει
«πιστός»
ή
«οι πιστοί»
όπως αναφέρεται, σε όποιον χαιρετάει
«Δεν είσαι πιστός»
απαγορεύεται
(Αλ-Μπακάρα, 2/178; Αλ-Νίσα, 4/94; Αλ-Χουτζουράτ, 49/9),
Ζητήθηκε από τους αμαρτωλούς να μετανοήσουν και ανακοινώθηκε ότι θα συγχωρεθούν, αρκεί να μην επιμένουν στην αμαρτία, και στον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)
Τους πιστούς διατάχθηκε να ζητούν συγχώρεση από τον Αλλάχ.
(Αλ-Τάουμπα, 9/113; Αλ-Νουρ, 24/31; Μωάμεθ, 47/19)
και τονίζονται οι ιδιότητες του Αλλάχ όπως συγχωρητικός, επιεικής, δεκτικός μετάνοιας κ.λπ. Αν ληφθεί υπόψη ότι ο μουσουλμάνος, λόγω της πίεσης των εγκοσμίων επιθυμιών του ή από αμέλεια, διαπράττει αμαρτίες και ελπίζει στη συγχώρεση, γίνεται κατανοητό ότι είναι ένας αμαρτωλός πιστός και όχι άπιστος.
Επιπλέον, ακόμη και αν κάποιος έχει διαπράξει μεγάλα αμαρτήματα, με την πίστη του διαπράττει το μεγαλύτερο καλό, ενώ στην κακία δεν φτάνει στο σημείο της ειδωλολατρίας και της άρνησης.
Αν ο μεγάλος αμαρτωλός τιμωρηθεί με αιώνια κόλαση, η υπέρτατη αρετή της πίστης του θα μείνει αβράβευτη, κάτι που δεν συμβαδίζει με τη δικαιοσύνη. Η κατάσταση του αμαρτωλού μουσουλμάνου που πεθαίνει με ή χωρίς μετάνοια αφήνεται στην κρίση του Θεού, ο οποίος μπορεί να τον συγχωρήσει ή να τον τιμωρήσει, αλλά…
Το ζήτημα ότι δεν θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση προκύπτει από τα ιερά κείμενα.
Είναι κατανοητό. Οι στίχοι που αναφέρονται στην αιώνια παραμονή στην κόλαση όσων αθετούν τον Θεό αφορούν τον απόλυτο ασεβή, και ο απόλυτος ασεβής είναι άπιστος. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ματουριδίων υιοθετεί αυτήν την άποψη.
Ιμάμ Ματουρίντι
ο πιστός που διαπράττει μεγάλο αμάρτημα
ενώ ορισμένοι Ματουριδιστές, όπως ο Αμπού’λ-Μουίν αλ-Νεσεφί,
ασελγής
να αναφέρει το όνομά του, αλήθεια είναι αμαρτία του.
ασεβής μουσουλμάνος
είναι.
(βλ. Ματουρίντι, Κιτάμπ ατ-Τεβχίντ, σ. 324-383; Νεσεφί, Τεμπσιράτ αλ-Εντιλλέ, ΙΙ, 766-787)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
