– Η παραίτηση και η απαγόρευση της ερμηνείας από τον Ιμάμ των Δύο Ιερών Τεμένων:
– Γιατί ο Ιμάμ αλ-Χαραμείν, προς το τέλος της ζωής του, εγκατέλειψε αυτή την ερμηνεία και την απαγόρευσε;
– Στο 77ο φύλλο του σχολίου του Αλιγιούλ-Κάρι στο Φικχ-ι Εκμπέρ του Ιμάμ-ι Αζάμ, αναφέρεται ότι ένας από τους Σαφιίτες μετέφερε την άποψη του Ιμάμ-ου Χαρεμείν, ο οποίος αρχικά ερμήνευσε τα εδάφια που αναφέρονται στην παραμονή του Θεού επί του θρόνου και την ανάληψή του, αλλά προς το τέλος της ζωής του εγκατέλειψε αυτή την ερμηνεία, απαγόρευσε την ερμηνεία αυτών των εδαφίων και μετέφερε την ομοφωνία των Σαλαφίτων σχετικά με την απαγόρευση της ερμηνείας των αμφιλεγόμενων εδαφίων. Ο Ιμάμ-ου Χαρεμείν εκφράζει αυτή την άποψη και στο βιβλίο του με τίτλο «Ρισαλέ-ι Νιζαμιγιέ». Αυτή η άποψη είναι σύμφωνη και με την πίστη των μελετητών που ανήκουν στη Ματουριδική Σχολή.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Η πληροφορία που δίνει ο Αλίγιουλ-Καρί αναφέρεται στο σχετικό σημείο.
(βλ. Σχολιασμός του βιβλίου αλ-Φικχ αλ-Εκμπέρ, σελ. 61)
Ο αλ-Κάρι ανέφερε ότι έλαβε αυτήν την πληροφορία από ορισμένους μελετητές του Σαφιιτικού δόγματος.
– Ιμάμ αλ-Χαραμείν,
«Πραγματεία περί της απόδειξης της υπεροχής και της ισότητας…»
στο έργο του με τίτλο
“υπεροχή, ανωτερότητα, ισότητα κ.λπ.”
εξέτασε την κατάσταση των επιθέτων που είναι ομοειδή, όπως…
Αφού εξήγησε τις απόψεις του προκατόχου του και τις απόψεις των ερμηνευτών διαδόχων μελετητών,
«Οι αλήθειες που ο Θεός αποκάλυψε στην καρδιά του»
αναφέρθηκε σε αυτό. Η ουσία αυτού του θέματος, για το οποίο μίλησε εκτενώς, συνοψίζεται ως εξής:
– Ο Θεός υπήρχε από την αρχή των αιώνων και τίποτα δεν υπήρχε μαζί Του.
Δεν υπήρχε ούτε θρόνος, ούτε νερό, ούτε αέρας, ούτε διάστημα, ούτε κενό, ούτε πληρότητα. Ο Θεός, σε αυτή την ατομικότητά Του, στην μοναδικότητά Του (δηλαδή, σε αυτή την κατάσταση που δείχνει ότι ήταν μόνος, όταν δεν υπήρχε τίποτα)
ατομικότητα
(με την ιδιότητα του)
«πάνω ή κάτω από κάτι = πάνω-κάτω»
δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιο.
(βλ. ae, 1/64)
– Όταν ο Θεός θέλησε να δημιουργήσει τα πλάσματά Του, για εκείνα…
“πάνω-κάτω”
Επιθυμούσε επίσης να έχουν και τις ιδιότητες αυτές. Όταν ορίζεται μια κατεύθυνση για τα πλάσματα και τον Δημιουργό, αυτή πρέπει να είναι αντάξια της μεγαλοσύνης του Δημιουργού.
“fevk=πάνω, ανώτερος”
είναι η έννοια. Κατάλληλη έννοια και για πλάσματα.
«θρόνος=κάτω-κάτω»
φορτηγό.
Ωστόσο, αυτές οι κατευθύνσεις πάνω-κάτω αφορούν μόνο τα πλάσματα. Δηλαδή,
με τη δημιουργία του σύμπαντος
Δημιουργήθηκαν επίσης αντιθέσεις όπως δεξί-αριστερό, πάνω-κάτω, κενό-πλήρες. Για το λόγο αυτό, η λέξη “πάνω” χρησιμοποιείται για το μεγαλείο του Θεού, ενώ η λέξη “κάτω” για τη μικρότητα των πλασμάτων.
Διαφορετικά,
Ο Θεός, όσον αφορά την ουσία και τα χαρακτηριστικά του, είναι τώρα όπως ήταν από την αρχή.
Δεν έχει όμοιό του στην αρχαιότητα, στην μοναδικότητά του και στην απαράμιλλη ενότητά του.
Ποτέ δεν θα του ταίριαζαν οι ιδιότητες όσων ήρθαν αργότερα.
(βλ. ae, 1/65)
– Άρα, η τελική απόφαση του Ιμάμ αλ-Χαραμείν όσον αφορά τα επίθετα είναι η εξής:
Ο Αλλάχ είναι ο Κύριος, ο Κύριος της μεγαλοσύνης και της δόξας. Τα πλάσματα, όμως, είναι μικρά, ταπεινά, ανήμπορα. Στο Κοράνι, για τον Αλλάχ χρησιμοποιούνται…
“fevk=πάνω”
Η έννοια αυτή αναφέρεται στην κυριαρχία Του. Διότι ο δημιουργός είναι ανώτερος από τα δημιουργήματά του. Αλλιώς,
Δεν μπορεί ποτέ να χρησιμοποιηθεί για την αιώνια και ιερή ουσία και τα ιερά χαρακτηριστικά του Θεού.
– Ωστόσο, ο Ιμάμ αλ-Χαραμείν είναι απλώς ένας από τους Ασ’αρίτες θεολόγους.
Κυρίως μαθητής του Ιμάμ αλ-Χαραμείν,
Ιμάμ Γκαζαλί
ως
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ασ’αριτών ερμήνευσαν τις αλληγορικές στίχους.
.
(Βλ. π.χ. Γκαζαλί, αλ-Ικτισάντ φι’λ-Ι’τικαδ, 1/35-41)
Ποια λογική εξυπηρετείται από το να προτιμάς τη γνώμη ενός μεμονωμένου μελετητή από τις απόψεις 90 μελετητών, επειδή αυτή η γνώμη είναι σύμφωνη με τον Σαλαφισμό;
– Στην ερώτηση
Η φράση “Αυτή η άποψη συνάδει με την πίστη των μελετητών που ανήκουν στη σχολή Ματουρίδη” δεν είναι ακριβής.
Πρώτον, ο ίδιος ο Ιμάμ Ματουρίντι ήταν υπέρμαχος της ερμηνείας και την εφάρμοζε.
Για παράδειγμα:
1)
Κατά την εξέταση του ζητήματος της ανύψωσης στον θρόνο, ορισμένοι Ουαχάμπι και Σαλαφιστές
«Ο Θεός κάθεται πάνω στον θρόνο».
απορρίπτει τους ισχυρισμούς αυτούς. Σύμφωνα με αυτόν, -πέρα από το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει κανένα όμοιό του-
Το να κάθεσαι σε ένα ψηλό μέρος δεν είναι μια ιδιαίτερη αρετή, ένα σημάδι μεγαλείου ή ανωτερότητας.
Πράγματι, ένας άνθρωπος
η ανάβαση σε μια ταράτσα κτιρίου ή στην κορυφή ενός βουνού,
δεν αποδεικνύει ότι υπερέχει των συνομηλίκων του.
(βλ. Ματουρίντι, αλ-Ταουχίντ, 1/70)
2)
Ματουρίντι,
«Ανάβαση στον θρόνο»
του θέματος –
Όπως οι Ασ’αρίτες-
δήλωσε ότι μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους. Μπορούμε να τα απαριθμήσουμε ως εξής:
α) Η ιστίβα σημαίνει εισβολή, κατάκτηση.
Ο Θρόνος αντιπροσωπεύει όλη την κυριότητα του Θεού. Συνεπώς, η σημασία της σχετικής φράσης είναι:
Η κυριαρχία του Θεού εκτείνεται σε ολόκληρο το σύμπαν.
β) Η ισοτιμία είναι πλήρης και τέλεια.
σημαίνει.
«Ο Κύριός σας είναι ο Αλλάχ, ο οποίος δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη σε έξι ημέρες, και κατόπιν ανέβηκε στον Θρόνο Του (εξουσίασε).»
(Αλ-Α’ράφ, 7/35)
Στο εδάφιο αναφέρεται σε αυτή την τελειότητα. Εδώ
«Ανάβαση στον θρόνο»
σημαίνει,
Είναι η ολοκλήρωση της κυριότητας του Θεού.
Μετά τη δημιουργία της γης και των ουρανών, δημιουργήθηκαν νοήμονα όντα, όπως ο άνθρωπος, που υπόκεινται σε δοκιμασίες, και με αυτά ολοκληρώθηκε το δέντρο της δημιουργίας. Διότι ο κύριος σκοπός της δημιουργίας του σύμπαντος είναι η δημιουργία νοήμονων όντων, όπως ο άνθρωπος.
Ωστόσο, εμείς του Θεού
πίστη σε κάτι που δεν μοιάζει με τίποτα
κάνουμε.
«Ανάβαση στον θρόνο»
Δεν γνωρίζουμε ποια από τις ερμηνείες είναι απολύτως σωστή (άρα πιστεύει ότι υπάρχει μια υποχρεωτική σωστή ερμηνεία). Γι’ αυτό εμείς πιστεύουμε στο φαινομενικό νόημα του στίχου, και πιστεύουμε ότι ό,τι και αν εννοεί ο Θεός με αυτό, είναι σωστό, ακόμα και αν δεν μοιάζει με τίποτα.
(βλ. Ματουρίντι, Κιτάμπ ατ-Τεβχίντ, 1/70-74)
– Ας κλείσουμε αυτό το θέμα με μια επεξηγηματική πληροφορία:
Είναι γεγονός ότι,
Κατά την περίοδο των Σαλαφιστών λογίων.
Τα μυαλά είναι καθαρά, η πίστη ισχυρή, οι δρόμοι της αμφιβολίας κλειστοί, η υποταγή είναι τρόπος ζωής.
Ωστόσο, αργότερα, σε μια περίοδο κατά την οποία η πίστη των ανθρώπων γενικά είχε χάσει τη δύναμή της, η αφοσίωση είχε κλονιστεί, και είχαν ανοίξει οι πόρτες σε διαφορετικές κουλτούρες και τις νέες ερωτήσεις που έφερναν μαζί τους, ιδιαίτερα λόγω της μετάφρασης της ελληνικής φιλοσοφίας και της αλληλεπίδρασης με κοινωνίες διαφορετικών πολιτισμών, η ερμηνεία τέτοιων χαρακτηριστικών που φαινομενικά αποδεικνύουν τη σωματικότητα του Θεού ήταν αναπόφευκτη.
Διαφορετικά, θα υπήρχε μια αντίληψη του Θεού που θα ήταν αντίθετη με το πνεύμα του Κορανίου.
Επιπλέον, το γεγονός ότι οι διεστραμμένες αιρέσεις ανακινούν αυτό το ζήτημα αποδεικνύει ότι αυτές οι ερμηνείες είναι απαραίτητες και αληθινές.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα:
Στο Κοράνι
«Ο Ελεήμων (Αλλάχ) ανέβηκε στον θρόνο.»
Αν κρίνουμε από την επιφανειακή ερμηνεία του στίχου, η πλήρης εξήγηση θα είναι η εξής:
«Ο Θεός κάθισε σε έναν θρόνο/έδρα που ονομάζεται Αρς, ο οποίος θεωρείται ότι βρίσκεται πάνω από τους ουρανούς».
Αυτή η αντίληψη δεν έχει θέση στη θρησκεία, ούτε είναι ορθή από άποψη λογικής, ορθολογισμού και πραγματικότητας. Διότι και ο Θρόνος, όπως η γη και ο ουρανός, είναι κτίσμα, δημιουργήθηκε εκ των υστέρων.
Είναι αδιανόητο ότι ο Αλλάχ, μια αιώνια ύπαρξη, θα χρειαζόταν να καθίσει σε έναν θρόνο που ο ίδιος δημιούργησε αργότερα.
Αιώνια ύπαρξη
-ακόμα και αν αυτό σημαίνει να πηγαίνεις από το ένα μέρος στο άλλο-
Είναι μια αδιαμφισβήτητη αρχή ότι η αμεταβλητότητα είναι δεδομένη. Ωστόσο, η ανάβαση στον Θρόνο (Αρς) φαινομενικά υποδηλώνει μια αλλαγή, μια κίνηση, μια μετάβαση από μια θέση σε άλλη.
Από αυτή την άποψη, οι μετέπειτα μελετητές ερμήνευσαν αυτό το εδάφιο ως εξής:
«Όπως ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν μόνος του, έτσι και η κυριαρχία/η διακυβέρνηση/η εξουσία του είναι αδιαμφισβήτητη/αποκλειστική.»
Πόσο εύστοχη είναι η ερμηνεία του με αυτόν τον τρόπο; Και αυτή η ερμηνεία είναι σωστή και σύμφωνη με την ισλαμική αντίληψη περί Θεού.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί ερμηνεύονται αλληγορικά στίχοι όπως η έλευση του Θεού;
– Ποια είναι η σοφία των αλληγορικών στίχων του Κορανίου;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
