Ο Θεός κάνει διακρίσεις με βάση τη φυλή και το φύλο;

Λεπτομέρειες Ερώτησης


Η αξίωση ενός αθεϊστή:

– Ο Θεός κάνει διακρίσεις με βάση τη φυλή και το φύλο. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο λόγος που ένας θεός απαγορεύει την επικοινωνία με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις;

– Μήπως επειδή θα αποκαλυφθεί η απάτη;

– Πώς, λοιπόν, ένας δημιουργός μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα φύλο είναι στην υπηρεσία του άλλου;

– Είναι ο Θεός μια δημιουργία ενός άνδρα που ξέρει τη δουλειά του;

– Έχετε δει ποτέ κάποιον να αντιλαμβάνεται τον Θεό ως θηλυκό ή ουδέτερο;

– Στην θεϊκή μορφή αποδίδονται συνειδητά χαρακτηριστικά που την αντιλαμβάνονται αποκλειστικά ως ανδρική. Το γυναικείο φύλο γενικά θεωρείται μισό-ελλιπές. Κάποιες στίχοι που υποτιμούν τη γυναίκα: Νίσα 3 – 34 -128, Μπακάρα 228, Νουρ 31, Αχζάμπ 50 – 51. Επίσης, η θρησκευτική οπτική για την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία, που επιστημονικά αποδεδειγμένα είναι εξίσου φυσικές με το ανδρικό και το γυναικείο φύλο, είναι εξαιρετικά εσφαλμένη.

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,


– Ο Αλλάχ όχι μόνο δεν απαγορεύει στους μουσουλμάνους να συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους, αλλά τους επιβάλλει να το κάνουν ως καθήκον.

Η διάδοση και η διδασκαλία του Ισλάμ σε άλλους ανθρώπους, και συνεπώς η επικοινωνία και η συζήτηση μαζί τους, αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση των Μουσουλμάνων. Διαφορετικά, πώς θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, επί δεκατέσσερις αιώνες, στο ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού και στη μισή έκταση της γης…


«Σε στείλαμε μόνο ως ευαγγελιστή και προειδοποιητή σε όλη την ανθρωπότητα.»


(Σαβά, 34/28)

Είναι πραγματικά εκπληκτικό να τολμάς να πεις αυτό το ψέμα, ενώ το σχετικό εδάφιο είναι ξεκάθαρο… Ο Θεός να μας δώσει μυαλό και λογική!

– Του Θεού

“αρσενικός”

Ο ισχυρισμός ότι παρουσιάζεται ως τέτοιος, όπως και οι άλλοι ισχυρισμοί, είναι εντελώς αβάσιμος. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούν να αποδειχθούν. Ωστόσο, η μετάφραση αυτού του στίχου αρκεί:

«Δεν υπάρχει τίποτα που να του μοιάζει.»




(Σούρα, 42/11)

Άρα ο Θεός δεν μοιάζει ούτε σε γυναίκα ούτε σε άνδρα…

– Στα αραβικά, οι αντωνυμίες είναι και

“αρσενικός”

και

“θηλυκός”

χρησιμοποιείται ως. Από γλωσσικής άποψης

“αρσενικά αντωνύμια”

Χρησιμοποιήθηκε για τον Θεό. Διότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί μία από τις δύο μορφές αυτής της αντωνυμίας. Εάν

“θηλυκός”

αν είχε χρησιμοποιηθεί, γιατί όχι και τώρα;

“αρσενικός”

θα έλεγαν ότι δεν χρησιμοποιήθηκε.

Εξάλλου, καθ’ όλη την Ιστορία, οι άνδρες θεωρούνταν ισχυρότεροι και με μεγαλύτερη εξουσία στην ανθρώπινη κοινωνία. Η αντωνυμία “αρσενικός” ταιριάζει περισσότερο στον Δημιουργό του σύμπαντος. Αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ότι έχει φύλο. Τα εδάφια και οι παρόμοιες περικοπές από το Κοράνι και τα Χαντίθ που παραθέσαμε είναι πολύ σαφή σε αυτό το θέμα.

Δεν υπάρχουν αποδείξεις που να υποδηλώνουν ότι οι γυναίκες θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας στο Ισλάμ.

– Στο Κοράνι,

«Νίσα, Μουμταχίνε, Μουτζαντέλε, Ταλάκ»

Υπάρχουν στίχοι που αναφέρονται στις γυναίκες. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας στίχος που να αναφέρεται ειδικά στους άνδρες. Αυτό, στο Κοράνι, είναι για τις γυναίκες…

«θετική διάκριση»

είναι ένδειξη ότι έχει γίνει.

– Στην εποχή της αμάθειας, οι αμαθείς που περιφρονούσαν τα κορίτσια καταδικάζονται στο Κοράνι ως εξής:


«Αν κάποιος λάβει την είδηση ότι απέκτησε κόρη, το πρόσωπό του μαυρίζει από τη λύπη…»


(Αλ-Ναχλ, 16/58)

– Ο Προφήτης Μωάμεθ:

«Ο πατέρας που ανατρέφει τρεις, δύο ή ακόμα και μία κόρη, προστατεύοντας τα δικαιώματά της, θα είναι μαζί μου στον Παράδεισο», είπε.


(Ιμπν Μάτζε, Εντέπ 3)


«Ο καλύτερος άνδρας είναι εκείνος που φέρεται καλύτερα στη γυναίκα του.»


(βλ. Μπουχάρι, γάμος 43; Μουσλίμ, αρετές 68)

Η αδιαφορία για το ιερό χαντίθ αποδεικνύει όχι μόνο άγνοια, αλλά και αχαριστία και τύφλωση.

Τώρα, ας εξετάσουμε τα σχετικά εδάφια:


Σουρα Νίσα, στίχος 3:


«Αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να φροντίσετε τα ορφανά κορίτσια που βρίσκονται υπό την προστασία σας και να τους αποδώσετε δικαιοσύνη, τότε παντρευτείτε άλλες γυναίκες που σας επιτρέπονται, δύο, τρεις ή τέσσερις. Αν και πάλι φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να είστε δίκαιοι ανάμεσά τους, τότε περιοριστείτε σε μία γυναίκα ή στις δούλες που έχετε. Αυτό είναι το πιο κατάλληλο για να μην αδικείτε.»

Κατά την εξάπλωση του Ισλάμ στην Αραβική Χερσόνησο, ορισμένες προ-ισλαμικές συνήθειες εξακολουθούσαν να ασκούν την επιρροή τους. Το Ισλάμ κατήργησε ορισμένες από αυτές εντελώς,

μετριάσει μερικά από αυτά

έφερνε.

Ένα από αυτά είναι η περίοδος της Τζαχιλίγια.

το ζήτημα της πολυγαμίας (της απεριόριστης γαμικής σχέσης με γυναίκες)

ήταν. Πριν από την έλευση του Ισλάμ, στην Αραβική Χερσόνησο οι άνδρες,

χωρίς περιορισμό αριθμού,

Μπορούσαν να παντρευτούν όσες γυναίκες ήθελαν.

Έτσι, το Κοράνι έθεσε ένα όριο σε αυτή την πρακτική της ειδωλολατρικής εποχής, δηλώνοντας ότι ο μέγιστος αριθμός γυναικών που επιτρέπεται να παντρευτεί κανείς είναι τέσσερις.

– Ωστόσο, το Κοράνι θέτει ορισμένες προϋποθέσεις για τον αριθμό τέσσερα/ή μάλλον για το θέμα της πολυγαμίας.


«Αν φοβάστε ότι δεν θα μπορέσετε να είστε δίκαιοι με τις γυναίκες σας, τότε αρκείστε σε μία μόνο…»


(Νίσα, 4/3)

Στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω, υπογραμμίζεται αυτή η αλήθεια.

– Μία από τις σοφίες της επιτρεπόμενης πολυγαμίας είναι η απόκτηση και ανατροφή πολλών παιδιών. Διότι ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται από τέσσερις γυναίκες θα είναι αναμφίβολα μεγαλύτερος από τον αριθμό των παιδιών που γεννιούνται από μία γυναίκα.

Ο κύριος λόγος του γάμου είναι η απόκτηση απογόνων. Η ανατροφή παιδιών είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά. Η σεξουαλική επιθυμία είναι η προκαταβολή για αυτήν την επίπονη εργασία.

Είναι γεγονός ότι κάθε έθνος επιθυμεί να έχει μεγάλο πληθυσμό. Ακόμη και ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) είπε:

«Παντρευτείτε, πληθύνετε, διότι εγώ θα καυχηθώ για την πληθώρα σας την ημέρα της ανάστασης.»


(Μπεϊχάκι, 7/81)

έτσι διέταξε.

– Σε κάθε εποχή της ιστορίας, οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ εθνών είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση του ανδρικού πληθυσμού και την πολλαπλασιασμό του γυναικείου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η προστασία πολλών γυναικών από έναν άνδρα καθίσταται καθήκον. Η Τουρκία το έζησε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και η Γερμανία μετά τον Δεύτερο.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, μία από τις ακόλουθες τρεις φόρμουλες θα τεθεί σε ισχύ:


1

.


Κάθε άντρας θα παντρευτεί μόνο μία γυναίκα, και οι δύο από τις τρεις γυναίκες δεν θα γευτούν την οικογενειακή ζωή, την αγάπη των παιδιών και τη μητρική στοργή.


2.

Κάθε άνδρας θα παντρεύεται μία γυναίκα, αλλά θα συνάπτει και παράνομες σχέσεις με άλλες γυναίκες. Σε αυτή την περίπτωση, η γυναίκα και πάλι δεν θα μπορεί να απολαύσει την οικογενειακή ζωή, τη μητρική στοργή και την αγάπη για τα παιδιά.


3.

Ένας άνδρας μπορεί να παντρευτεί μερικές γυναίκες, διατηρώντας την αξιοπρέπεια και την τιμή τους, τηρώντας τις αρχές της δικαιοσύνης μεταξύ τους, εντός του νόμιμου πλαισίου, και απαλλάσσοντάς τις από τις τύψεις της συνείδησης.

Είναι ακριβώς σε τέτοιες συνθήκες που η ισλαμική θρησκεία θέτει σε ισχύ αυτή την υπέροχη και τιμητική τελική φόρμουλα.

– Είναι επίσης γεγονός ότι η πολυγαμία μπορεί να καταστεί αναγκαία -υπό ορισμένες προϋποθέσεις- λόγω της ασθένειας της γυναίκας ή άλλων λόγων.


Σουρα Νίσα, στίχος 34:


«Οι σύζυγοι είναι οι διαχειριστές και προστάτες των συζύγων τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός έχει ευνοήσει ορισμένους ανθρώπους περισσότερο από άλλους, και επίσης στις οικονομικές υποχρεώσεις των συζύγων, όπως η καταβολή της προίκας και η κάλυψη των εξόδων του σπιτιού. Επομένως, οι καλές γυναίκες είναι υπάκουες και προστατεύουν τα δικαιώματα των συζύγων τους, όπως ο Θεός προστατεύει τα δικά τους, απουσία τους. Όσο για τις γυναίκες που φοβάστε την ανυπακοή τους: πρώτα συμβουλέψτε τες, αν δεν υπακούσουν, αφήστε τες μόνες στο κρεβάτι και αν και πάλι δεν υπακούσουν, χτυπήστε τες ελαφρά. Αν υπακούσουν, μην ψάχνετε αφορμή για να τις κακομεταχειριστείτε. Να θυμάστε ότι πάνω από εσάς υπάρχει ο Θεός, ο Υπέρτατος και ο Μέγιστος.»

– Σε κανένα στίχο του Κορανίου δεν αναφέρεται ότι οι άνδρες είναι ανώτεροι από τις γυναίκες.


Ας απαντήσουμε στα σημεία που αναφέρονται στην ερώτηση, ένα προς ένα:


Δικαιοδοσία:

Στην Αγία Γραφή, οι άνδρες

“είναι ο φύλακας/προστάτης”

λέγεται. Η λέξη αυτή δεν έχει την έννοια του κυρίαρχου, αλλά του διαχειριστή, του επιτηρητή, του υπεύθυνου.

Ωστόσο,

-όπως θα αναφερθεί και παρακάτω-

Στο Ισλάμ, το να είσαι ηγέτης σημαίνει να είσαι υπηρέτης.


Υπεροχή:

Αυτό που αναφέρεται στο στίχο ως αιτιολογία για την ανάθεση αυτής της ευθύνης στον άνδρα είναι:

«η ανωτερότητα των ανδρών»


αρετή υπεροχή

δεν είναι. Αυτό που αναφέρεται στο στίχο

υπεροχή,

Η ανωτερότητα έγκειται στην ικανότητα να συντηρεί την οικογένεια. Δηλαδή, ο άνδρας είναι ανώτερος/ικανότερος/πιο ανθεκτικός από τη γυναίκα σε θέματα δύναμης, υπομονής και εξασφάλισης των αναγκών της οικογένειας.

Πράγματι, η συνοπτική μετάφραση της σχετικής φράσης του στίχου είναι η εξής: «Οι σύζυγοι είναι οι προστάτες/κυβερνήτες και φύλακες των συζύγων τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός έχει δώσει σε κάποιους ανθρώπους προβάδισμα έναντι άλλων…»

περισσότερες ευλογίες (υλική και πνευματική δύναμη)

να δίνουν και οι σύζυγοί τους γαμήλιο δώρο,

πρόκειται για οικονομικές υποχρεώσεις, όπως η κάλυψη των εξόδων του σπιτιού/η συντήρηση του σπιτιού”.


Αρετή υπεροχής:

Στο Ισλάμ, η αληθινή ανωτερότητα έγκειται στην ανωτερότητα της αρετής, της αξίας και της τιμής. Διότι είναι γνωστό ότι πολλά ζώα υπερτερούν των ανθρώπων σε δύναμη και ισχύ. Εξάλλου,


«Ο πιο πολύτιμος/ο ανώτερος από εσάς ενώπιον του Θεού είναι ο πιο ευλαβής/ο πιο σεβαστικός προς τον Θεό.»


(Αλ-Χουτζουράτ, 49/13)

το κριτήριο υπεροχής στην εν λόγω στίχο

(όχι αρρενωπότητα-θηλυκότητα)

, αναφέρεται ότι πρόκειται για μια εκδήλωση σεβασμού προς τον Θεό.


Ο Αρχηγός της Οικογένειας

Σε ένα σπίτι χωρίς αρχηγό επικρατεί αναρχία. Με δύο αρχηγούς, έρχεται η διαμάχη. Αν η γυναίκα είναι η αρχηγός, η ιστορία της ανθρωπότητας και η ανθρώπινη οικογένεια μαρτυρούν ότι δυσκολεύεται να επιβάλει την εξουσία, επειδή η εξουσία απαιτεί δύναμη, σταθερότητα και υπακοή – χαρακτηριστικά που δυσκολεύονται να επιδείξουν οι γυναίκες, όντας μητέρες και ηρωίδες της τρυφερότητας.

Άρα, αν σε ένα σπίτι δεν υπάρχει ένας πρεσβύτερος, ένας αρχηγός, του οποίου η φωνή να ακούγεται, τότε επικρατεί αναρχία στην οικογένεια. Είναι κοινώς γνωστό ότι ένας τέτοιος πρεσβύτερος, του οποίου η φωνή ακούγεται, μπορεί να είναι κατά κύριο λόγο μόνο άνδρας. Τα παιδιά…

-με ποσοστό άνω του ενενήντα τοις εκατό-

Είναι ολοφάνερο ότι φοβούνται περισσότερο τον πατέρα παρά τη μητέρα και υπακούνε περισσότερο στα λόγια του.


Σε αυτή την περίπτωση, εσείς σε ποιον θα αναθέτατε την ευθύνη του σπιτιού;

Άρα, το να είσαι ο αρχηγός του σπιτιού δεν σημαίνει ότι είσαι ανώτερος,

εξασφαλίζοντας την ηρεμία, την ειρήνη και την ευημερία της οικογένειας

σημαίνει.


Υπακοή:

Η υπακοή των γυναικών στους άνδρες δεν αποτελεί ταπείνωση γι’ αυτές. Τι κακό υπάρχει στο να υπακούει η γυναίκα στις λογικές εντολές του άνδρα στο σπίτι; Αφού υπάρχει ανάγκη για κάποιον που θα έχει τον τελευταίο λόγο στο σπίτι, και αυτός είναι ο άνδρας, τότε η υπακοή της γυναίκας στον σύζυγό της είναι η πιο λογική κατάσταση, αποτελώντας παράδειγμα για τα παιδιά.

Είναι απολύτως σαφές ότι οι γυναίκες που εργάζονται στο διαμέρισμα υπακούουν κατά γράμμα στις εντολές των ξένων ανδρών, οπότε τι πιο φυσικό από το να είναι ευαίσθητος στη σύζυγό του;

– Ωστόσο, η έννοια της υπακοής δεν πρέπει να παραπέμπει σε σχέση προϊσταμένου-υφισταμένου. Διότι, στο Ισλάμ, δεν μπορεί να υπάρξει εντολή ή παράκληση που να αντιβαίνει στο Ισλάμ.

Δεν υπακούμε σε κανέναν σε θέματα που αντιβαίνουν στις εντολές και τις απαγορεύσεις του Θεού.

Επομένως, αυτή η υπακοή πρέπει να θεωρείται ως μια έννοια που αποτρέπει την πεισματική συμπεριφορά της γυναίκας μέσα στην οικογένεια.

Από αυτήν την εξήγηση δεν προκύπτει ότι ο άνδρας δεν υπακούει στη γυναίκα του. Πράγματι, κατά το γνωστό περιστατικό της Χουδαιβίγια, ο Προφήτης, αν και ζήτησε να σφαχτούν τα θυσιαζόμενα ζώα, οι σύντροφοί του δεν κουνήθηκαν από τις θέσεις τους, λόγω της έκπληξής τους. Και αυτή την κατάσταση…

συμβουλεύτηκε τη σύζυγό του, Χαζράτ Ουμμού Σαλαμά, και ακολούθησε τις συμβουλές της.

Ο Μπεντιουζζαμάν, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το Ισλάμ υιοθετεί αυτές τις αμοιβαίες αντιλήψεις, είπε: Η ειρήνη και η ευτυχία της οικογένειας…

“αμοιβαίος σεβασμός”

το απέδωσε στην αρετή του.


Διαπόμπευση:

Τα λόγια που είπε ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) σχετικά με το θέμα κατά τη διάρκεια του Προσκυνήματος της Αποχώρησης, αποτελούν κατά κάποιο τρόπο εξήγηση του σχετικού εδαφίου:


«Φοβηθείτε τον Θεό όσον αφορά τις γυναίκες. Είναι οι αμάνετες, οι παρακαταθήκες του Θεού στα χέρια σας.»

(να τηρείτε αυτές τις παρακαταθήκες).

Είναι δικαίωμά σας να μην επιτρέπουν και αυτοί να έρχονται στο σπίτι σας άτομα που δεν σας αρέσουν/δεν θέλετε. Αν κάνουν κάτι τέτοιο (αν φέρουν στο σπίτι σας άτομα που δεν θέλετε), –

χωρίς να τους πειράξω/βλάψω –

Μπορείτε να τους χτυπήσετε. Σύμφωνα με τα έθιμα της χώρας, είναι καθήκον σας να τους ντύνετε και να τους ταΐζετε.”


(Μουσλίμ, Χατζ, 147; Ιμπν Κεθίρ, ερμηνεία του 34ου στίχου της Σούρας Νίσα)

– Όπως φαίνεται, σε αυτό το ιερό χαντίθ, η “άδεια να χτυπάς τη γυναίκα” δίνεται ακόμα και αν ο άντρας δεν το επιθυμεί.

Η αιτία που η γυναίκα πήρε κάποιον στο σπίτι συνδέεται με το γεγονός ότι «ο άντρας δεν ήθελε, δεν συμπαθούσε κάποιον».

Αναφέρεται σε κάποιον που βρίσκεται σε ύποπτη θέση. Αυτό, προφανώς, εξοργίζει τον άνδρα. Η ελαφριά σωματική τιμωρία θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως η πλέον κατάλληλη ψυχολογική θεραπεία.

– Στην πραγματικότητα, η μη εκπλήρωση των καθηκόντων της γυναίκας μέσα στο σπίτι συνιστά επίσης «απείθεια/ανυπακοή», αλλά το πιο κρίσιμο σημείο είναι,

επίδειξη συμπεριφοράς που θα μπορούσε να προκαλέσει υποψίες σε έναν άνδρα

είναι η κατάσταση.

Φαίνεται ότι αυτό στο οποίο αναφέρεται το εδάφιο είναι

“απείθεια/ανυπακοή”

που υπονομεύει εσωτερικά την ηρεμία της οικογένειας

“ύποπτο περιβάλλον”

σημαίνει.

Στην πραγματικότητα, το σχετικό εδάφιο (Nisa, 4/34) αναφέρει -κατά προσέγγιση-:

«Επομένως, οι καλές γυναίκες (…) είναι εκείνες που, απουσία/ερήμην των συζύγων τους, προστατεύουν τα δικαιώματα και την τιμή τους».

από την πρόταση

να δω ένα τέτοιο σημάδι

Είναι δυνατόν.

(Αυτή η οικογενειακή

“αγενής συμπεριφορά”

δύσκολα αντιληπτός/ή/ό

“πολύ ευγενικός”

(η διατύπωσή του σε ένα καλούπι δείχνει την εκλεπτυσμένη έκφραση και το ευγενικό ύφος του).

– Εδώ, η ελαφριά τιμωρία μιας γυναίκας που δημιουργεί ένα τέτοιο περιβάλλον -όπως αναφέρεται στο χαντίθ-,

Θα λειτουργήσει σαν μια σοφή βαλβίδα, εμποδίζοντας τον άντρα, που έχει φουσκώσει σαν μπαλόνι, να σκάσει ξαφνικά και να διαλύσει το σπιτικό του. Θα επιτρέψει στους ατμούς που αναδύονται από τις διάφορες διαβολικές εμμονές που βράζουν στο καζάνι του κρανίου του, να εγκαταλείψουν σιγά-σιγά τον εγκέφαλό του.

Ωστόσο, στο στίχο

«πρώτα η νουθεσία, μετά η αποφυγή, και τέλος, ως έσχατη λύση, η τιμωρία με χτυπήματα»

η προοπτική της σκηνοθεσίας,

Εκείνων που πιστεύουν στη δικαιοσύνη, τη γνώση και τη σοφία του Θεού.

Είναι ένας πίνακας σοφίας που απαιτεί από αυτούς να τον μελετήσουν διεξοδικά και να προσπαθήσουν να τον κατανοήσουν.

– Όπως έχουν αναφέρει και ορισμένοι μελετητές, αυτό το (πράγμα) του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)

να μην χρησιμοποιεί ποτέ την άδεια «να δέρνει» τη γυναίκα του και να λέει: «Ο καλύτερος από εσάς δεν είναι αυτός που δέρνει τη γυναίκα του».

, – αν και αναφέρεται στο Κοράνι ως αποτρεπτικός παράγοντας – , αυτό μπορεί να εκληφθεί ως απόδειξη ότι η χρήση αυτής της άδειας δεν είναι ενδεδειγμένη.

(πρβλ. Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του στίχου 4/34 της Σούρας Νίσα)


Σουρα Νίσα, στίχος 128:


«Αν μια γυναίκα ανησυχεί για την κακομεταχείριση και την αποστροφή του συζύγου της, δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση να καταβάλει προσπάθειες για συμφιλίωση, κάνοντας κάποιες θυσίες. Η συμφιλίωση, βεβαίως, είναι προτιμότερη. Οι ψυχές είναι φτιαγμένες με κλίση προς το συμφέρον τους. (Ω σύζυγοι!) Αν εσείς φερθείτε καλά και αποκαταστήσετε την αρμονία, αποφεύγοντας να παραβιάζετε τα δικαιώματα των γυναικών, να θυμάστε ότι ο Θεός γνωρίζει καλά όλα όσα κάνετε.»

(Θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα για την καλή συμπεριφορά σας).


– Ατίθασος Άνδρας:

Είναι περιττό να εξηγήσουμε πόσο παράλογο είναι να προτείνουμε να χτυπάει μια γυναίκα ελαφρά έναν άνδρα αν αυτός είναι ανυπάκουος. Διότι, γενικά, μια γυναίκα δεν είναι ικανή να κάνει κάτι τέτοιο. Επειδή, γενικά, οι άνδρες είναι δυνατότεροι από τις γυναίκες. Το να προκαλείς κάποιον αδύναμο να χτυπήσει κάποιον δυνατότερο από αυτόν, για να τον τιμωρήσει, σημαίνει να κάνεις σκόπιμα ή άθελά σου κακό στον αδύναμο.

Ο Κύριός μας, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά αυτή τη σοφία, σε περίπτωση που ο άνδρας συμπεριφερθεί αλαζονικά…

«η γυναίκα τον χτυπούσε»

δεν το συνέστησε. Αντιθέτως, το πιο λογικό, συνετό και πάντα εφικτό.

«συμφιλίωση και ειρήνη»

συνέστησε και είπε τα εξής:


«Αν μια γυναίκα φοβάται την αδιαφορία ή την απομάκρυνση του συζύγου της, δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση να συμφιλιωθούν (με αμοιβαίες παραχωρήσεις). Η ειρήνη είναι (πάντα) καλύτερη από τον χωρισμό. Αν και οι ψυχές (των ανδρών και των γυναικών) είναι προετοιμασμένες για υπερβολική φιλαυτία (έχοντας μια δομή που προτεραιοποιεί τις δικές τους επιθυμίες έναντι των επιθυμιών του άλλου), αν (εσείς, άνδρες/σύζυγοι) ζείτε ειρηνικά και αποφεύγετε να (βασανίζετε τις γυναίκες/ή ο ένας τον άλλον), ο Θεός γνωρίζει σίγουρα τις πράξεις σας.»


(Νίσα, 4/128)

Άρα, αν ο άντρας επιμένει πεισματικά, η λύση για να το αποτρέψεις είναι η συμφιλίωση.

«Η γλυκιά γλώσσα βγάζει το φίδι από τη τρύπα του».

η εφαρμογή της αρχής αυτής εναπόκειται κυρίως στις γυναίκες.

Δεν υπάρχει καμία αδικία που να έχει γίνει σε βάρος της γυναίκας εδώ.


Σούρα αλ-Μπακάρα, στίχος 228:


«Όπως οι άνδρες έχουν δικαιώματα επί των γυναικών τους, έτσι και οι γυναίκες έχουν δικαιώματα επί των συζύγων τους, εντός των ορίων του νόμου. Ωστόσο, τα δικαιώματα των ανδρών επί των γυναικών τους είναι κατά ένα βαθμό ανώτερα. Να θυμάστε ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος, απόλυτος κυρίαρχος και σοφός.»

– Αυτά τα αμοιβαία δικαιώματα αφορούν κάθε είδους συμπεριφορά, κάθε είδους καθήκον και υποχρέωση που εξασφαλίζουν την ειρήνη και την ευτυχία μιας οικογένειας. Από ηθικής άποψης, πρόκειται για μια ευρεία έννοια που περιλαμβάνει όλες τις εκδηλώσεις θυσίας και ειλικρίνειας που απαιτούνται για μια οικογένεια, από τον αμοιβαίο σεβασμό και αγάπη μέχρι την αδιαφορία για τις αναπόφευκτες ανθρώπινες ατέλειες του άλλου, από την αποφυγή κάθε είδους υλικής και ηθικής βλάβης μέχρι την αποφυγή προσβλητικών λόγων στις συζητήσεις. Η φράση «τα δικαιώματα των ανδρών είναι κατά ένα βαθμό ανώτερα» αναφέρεται στη διαφορά στην κληρονομιά και στην υποχρέωση για τζιχάντ.


«Οι άνδρες έχουν ένα βαθμό ανωτερότητας έναντι αυτών.»

Η φράση αυτή αναφέρεται στις διαφορές στην κληρονομιά και στην υποχρέωση για τζιχάντ. Στην κληρονομιά, η γυναίκα αναπληρώνει το μερίδιο που είναι μικρότερο από αυτό του αδελφού της, λαμβάνοντάς το από τον σύζυγό της. Η μη υποχρέωσή της σε τζιχάντ αποτελεί προνόμιο.

– Ωστόσο, οι ισλαμιστές μελετητές έχουν ερμηνεύσει αυτή τη φράση με διαφορετικούς και ενδιαφέροντες τρόπους:

– Για παράδειγμα, ο Ζαΐντ μπιν Εσλέμ, από αυτό…

«υπακοή στην εντολή του άνδρα»

αφού το κατάλαβα, ο Σάμπι αυτό

«την υποχρέωση του άνδρα να δίνει γαμήλιο δώρο στη γυναίκα»

κατάλαβε.

Σύμφωνα με τον Μουτζαχίντ, η πρόθεση με αυτή τη δήλωση είναι:

Η διαφορά έγκειται στην κληρονομιά και στην υποχρέωση για τζιχάντ.

Ο Ιμπν Αμπάς, από την άλλη, είπε ότι

“να είναι ο άνδρας πιο ανεκτικός απέναντι στη γυναίκα”

; για παράδειγμα, το ερμήνευσε ως ένα κριτήριο που “απαιτεί από τον άνδρα να εκπληρώνει πλήρως την ευθύνη του απέναντι στη γυναίκα, αλλά να συγχωρεί την παράλειψη του δικαιώματός του από τη γυναίκα”.

(βλ. Μαβερντί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)

Ο Ραζί, αφού ανέφερε ότι ο άνδρας είναι ισχυρότερος από τη γυναίκα σε διάφορες πτυχές και ότι η γυναίκα είναι μια παρακαταθήκη του Θεού σε αυτόν, δήλωσε ότι αυτή η έκφραση αποτελεί σοβαρή απειλή για τους άνδρες και μια σοβαρή προειδοποίηση προς αυτούς να μην αδικούν τις γυναίκες.

(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)

Όπως φαίνεται, η έκφραση αυτή, που αρχικά φαινόταν να δίνει στον άνδρα ένα διαφορετικό βαθμό ανωτερότητας, ένα προνομιακό δικαίωμα, είναι εντελώς

υπέρ της γυναίκας, κατά του άνδρα

φαίνεται να θεωρείται ως κριτήριο.


Σουρα Νουρ, στίχος 31:

Οι μαντίλες είναι σχετικά.

Αυτό το θέμα έχει καλυφθεί εκτενώς στην ιστοσελίδα μας.


Σουρα Αλ-Αχζάμπ, 50 και 51.

Οι στίχοι αυτοί εξηγούνται λεπτομερώς στην ιστοσελίδα μας.

Σε κανένα από αυτά τα εδάφια δεν υπάρχει αδικία εις βάρος των γυναικών (μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα μας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα θέματα).


Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:


– Λέγεται ότι η μαντίλα είναι μια μορφή καταπίεσης. Τι είναι πιο φυσικό για τη γυναίκα, η σεμνότητα ή η ελευθερία;

– Μπορείτε να μου εξηγήσετε τα εδάφια 50-52 της Σούρας Αλ-Αχζάμπ;


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας