Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο θετός θείος δεν είναι συγγενής εξ αίματος.
Εφόσον επιτρέπεται ο γάμος με τον θετό θείο, πρέπει να τηρείται η εχεμύθεια κατά την παραμονή μαζί του.
Ο θετός θείος είναι σαν ξένος άντρας.
Απόλυτη απαγόρευση γάμου και αιώνια συγγένεια εξ αίματος, συγγένεια εξ αγχιστείας και συγγένεια από θηλασμό.
α) Εξ αίματος συγγένεια:
Σε έναν άνδρα απαγορεύονται τέσσερις ομάδες γυναικών λόγω συγγένειας ή συγγενικού δεσμού. Αυτές είναι:
διαδικασία:
Όπως η μητέρα της και οι γιαγιάδες της.
Φουρού;
όπως η κόρη της και οι απόγονοί της επ’ άπειρον.
Αδέλφια
και τα παιδιά του αδελφού είναι σαν τα παιδιά της θεάς.
Πρώτα εγγόνια παππούδων και γιαγιάδων;
όπως θεία, θεία από την πλευρά του πατέρα, γιαγιά και προγιαγιά…
β) Εξ αγχιστείας συγγένεια:
Η συγγένεια εξ αγχιστείας είναι μια συγγένεια που προκύπτει από τον γάμο. Ακόμη και αν ο γάμος λυθεί με διαζύγιο ή θάνατο, η συγγένεια εξ αγχιστείας δεν παύει να υφίσταται, επομένως αποτελεί απόλυτο κώλυμα γάμου.
Οι συγγενείς εξ αγχιστείας μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τέσσερις κατηγορίες:
1) Θετές κόρες:
Εάν ένας άνδρας παντρευτεί μια χήρα και συνευρεθεί σεξουαλικά μαζί της, οι κόρες ή οι εγγονές της γυναίκας από τον προηγούμενο σύζυγό της γίνονται αιώνια απαγορευμένες για αυτόν τον θετό πατέρα.
2) Πεθερές:
Από την στιγμή σύναψης του γάμου, δημιουργείται μόνιμο κώλυμα γάμου μεταξύ του γαμπρού και της πεθεράς, καθώς και των γιαγιάδων της συζύγου του.
3) Οι σύζυγοι του πατέρα και του παππού:
Κανείς δεν μπορεί να παντρευτεί την θετή μητέρα ή τις γιαγιάδες του, όπως αναφέρεται στο στίχο:
«Μην παντρεύεστε τις γυναίκες που είχαν παντρευτεί οι πατέρες σας. Όμως ό,τι έγινε στην εποχή της άγνοιας, έχει περάσει.»
(Νισά, 4/22).
4) Απαγορεύεται ο γάμος με νύφες.
Η στίχος αναφέρει τα εξής:
«Η σύζυγος του γιου σας, που προέρχεται από το σπέρμα σας… σας απαγορεύεται.»
(Νισά, 4/23).
Ωστόσο, στο Ισλάμ η υιοθεσία απαγορεύεται και υιοθετείται η αρχή ότι ο θετός πατέρας μπορεί να παντρευτεί τη γυναίκα που ο θετός γιος έχει χωρίσει. Η πρώτη εφαρμογή είναι ο γάμος του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) με τη Ζαϊνέπ μπιντ Τζαχς, την οποία είχε χωρίσει ο θετός γιος του Ζαΐντ.
(βλ. Αλ-Αχζάμπ, 33/37).
γ) Συγγένεια εξ αίματος:
Το ισλαμικό δίκαιο, εκτός από τη συγγένεια εξ αίματος και εξ αγχιστείας, αναγνωρίζει και έναν άλλο τύπο συγγένειας, που προκύπτει από τη θηλασιά από ξένη γυναίκα. Αυτή η συγγένεια, που δημιουργείται με το γάλα, αποτελεί κώλυμα γάμου μεταξύ του παιδιού και της γυναίκας που το θήλασε, καθώς και ορισμένων άλλων συγγενών.
(βλ. αλ-Μπακάρα, 2/233; αν-Νισά, 4/23; Μπουχάρι, Σαχάδαιτ, 7, Νικάχ, 21; Μουσλίμ, Ραδά, 1). (Χάμντι Ντοντουρέν)
Η συγγένεια εξ αγχιστείας είναι μια μορφή συγγένειας που προκύπτει από σύμβαση, όχι από συγγένεια αίματος.
Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός συζύγου γίνονται συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου συζύγου στον ίδιο βαθμό. Για παράδειγμα, η συγγένεια μεταξύ ενός ατόμου και των γονέων, αδελφών και αδελφών του συζύγου του είναι συγγένεια εξ αγχιστείας. Αντίθετα, δεν υπάρχει συγγένεια μεταξύ των συζύγων. Ομοίως, δεν υπάρχει συγγένεια μεταξύ των συγγενών των συζύγων. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει συγγένεια μεταξύ του πατέρα του συζύγου και του πατέρα της συζύγου.
(Σαμίλ Ισλάμ Ανς.)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
