– Άκουσα ότι ο Αμπού Ταλίμπ έκανε τακίγια και έκρυψε την πίστη του, και μου ήρθε στο μυαλό η εξής ερώτηση, την οποία θα ήθελα να σας θέσω.
– Η θρησκεία μας, το Ισλάμ, επιτρέπει την τακίγια (απόκρυψη της πίστης) σε αναγκαίες περιπτώσεις. Σε αυτή την περίπτωση, αποδεικνύεται ότι ο Αμπού Ταλίμπ ήταν πιστός μουσουλμάνος;
– Είναι αυθεντικό το χαντίθ που αναφέρει ότι η ελαφρύτερη τιμωρία στην κόλαση θα επιβληθεί στον Αμπού Ταλίμπ;
– Από την άλλη, διάβασα σε ένα ισλαμικό site ότι αυτό το χαντίθ αναιρεί το χαντίθ που αναφέρεται στην ανάσταση και την πίστη του Αμπού Ταλίμπ. Ποιο είναι το σωστό;
– Ακόμα κι αν έκανε τακίγια, δεν θα ήταν αρκετό να πει απλώς ότι πίστευε στον Προφήτη Μωάμεθ;
– Θα μπορούσε να του πει να μην αποκαλύψει σε κανέναν την πίστη του στον Προφήτη, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το έκανε; Ακόμα και μόνος του, χωρίς να το ξέρει κανείς, ούτε ο Προφήτης, θα μπορούσε να προφέρει την ομολογία πίστεως και να γίνει μουσουλμάνος;
– Υπάρχουν, από την άλλη πλευρά, και έγγραφα που υποστηρίζουν ότι ο Αμπού Ταλίμπ ήταν μουσουλμάνος. Τα ποιήματά του, το έγγραφο της Κουραΐς κ.λπ. Μπορείτε να μου δώσετε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την εγκυρότητά τους;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αναφέρεται ότι ο 113ος στίχος της Σούρας ατ-Τάουμπα αποκαλύφθηκε σχετικά με την πίστη του Αμπού Τάλιμπ. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις πολλών μελετητών, με επικεφαλής τον Ιμάμ Μπουχάρι, και τις ερμηνείες, το γεγονός διαδραματίστηκε ως εξής:
Ο Μουσαγίμπ μπιν Χαζν αφηγείται: Όταν ο Αμπού Ταλίμπ έδειξε σημάδια θανάτου, ο Αγγελιοφόρος του Θεού τον επισκέφθηκε. Και βρήκε τον Αμπού Τζεχίλ μπιν Χισάμ και τον Αμπντουλλάχ μπιν Αμπί Ουμέγια δίπλα στον θείο του. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε στον Αμπού Ταλίμπ:
“Ω θείε!”
«Δεν υπάρχει θεός παρά ο Αλλάχ»
Εκείνος θα μαρτυρήσει και θα μεσολαβήσει για σένα ενώπιον του Θεού. Πες αυτή την ευλογημένη λέξη.”
είπε.
Αμπού Τζεχίλ και Αμπντουλλάχ μπιν Αμπί Ουμέιγιε:
«Ω Αμπού Τάλεμπ! Θα γυρίσεις την πλάτη σου στο έθνος του Αμπντούλ Μουτταλίμπ;»
έτσι τον απέτρεψαν.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) συνέχιζε να προτείνει στον θείο του την ομολογία της μοναδικότητας του Θεού. Και οι δύο επαναλάμβαναν συνεχώς τα λόγια αυτά. Τελικά, ο Αμπού Ταλίμπ, ως τελευταία του λόγια, είπε:
«Εγώ, δηλαδή εγώ, είμαι από το έθνος του Αμπντούλμουτταλίμπ.»
είπε και δίστασε να πει “Λα Ιλάχε Ιλλαλλάχ”.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν):
«Καλώς να το ξέρεις, θείε μου! Ορκίζομαι πως θα ζητώ συγχώρεση και έλεος από τον Θεό για σένα, εκτός αν μου απαγορευτεί να το κάνω.»
είπε.
Τότε ο Θεός αποκάλυψε το ακόλουθο ιερό στίχο:
«Δεν αρμόζει ούτε στον Προφήτη ούτε στους πιστούς να ζητούν συγχώρεση από τον Θεό για τους ειδωλολάτρες, ακόμα κι αν είναι συγγενείς, αφού αποκαλύφθηκε ότι αυτοί είναι καταδικασμένοι στην Κόλαση.»
(1)
Επιπλέον, σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε άλλες ερμηνείες, κυρίως στην ερμηνεία του Κουρτουμπί, και σε αυθεντικά βιβλία χαντίθ, ο 56ος στίχος της Σούρας Κασάς αποκαλύφθηκε και πάλι σχετικά με την πίστη του Αμπού Τάλιμπ. Η μετάφραση του ιερού στίχου είναι η εξής:
«Δεν μπορείς να καθοδηγήσεις εκείνον που αγαπάς. Μόνο ο Αλλάχ καθοδηγεί όποιον θέλει. Και Αυτός γνωρίζει καλύτερα εκείνους που είναι στο σωστό δρόμο.»
(2)
Για να ρίξουμε φως σε αυτό το ζήτημα, ας δούμε τις μεταφράσεις ορισμένων ιερών χαντίθ που αναφέρονται στο Σαχίχ Μουσλίμ:
Ο θείος του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), ο Άγιος Αμπάς, ρωτά:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Πράγματι, ο Αμπού Ταλίμπ σε προστάτευε και σε βοηθούσε. Άραγε αυτό του ωφέλησε σε κάτι;»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Ναι, τον έσωσα. Τον βρήκα στα βάθη της κόλασης και τον έβγαλα σε ρηχά νερά.»
(3)
Σχετικά με αυτό, ένα άλλο χαντίθ αναφέρεται από τον Αμπού Σαΐντ αλ-Χουντρί: Στην παρουσία του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν), έγινε λόγος για τον θείο του, Αμπού Ταλίμπ. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε γι’ αυτόν:
«Ελπίζω ότι η μεσιτεία μου θα του φανεί χρήσιμη την ημέρα της κρίσης, και θα τοποθετηθεί σε ένα ρηχό μέρος της κόλασης. Θα φτάνει μέχρι τις φτέρνες του, και ο εγκέφαλός του θα βράζει από αυτό.»
(4)
«Ο Αμπού Ταλίμπ είναι ο λιγότερο βασανισμένος από τους κατοίκους της κόλασης. Ακόμα και αυτός θα φορέσει δύο παπούτσια, και ο εγκέφαλός του θα βράζει από αυτά.»
(5)
Σχετικά με αυτό το ζήτημα, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες από τους μελετητές της ερμηνείας του Κορανίου και των Χαντίθ, καθώς και από τους μελετητές της Ισλαμικής Νομολογίας και της Θεολογίας, και από τους μελετητές που δεν ανήκουν στην Αχλ-ι Σουνέ.
Οι περισσότεροι από τους μελετητές του Ahl-i Sunnet, επικαλούμενοι το χαντίθ που αναφέρεται στα αυθεντικά βιβλία χαντίθ και αφορά την προσφορά του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) της λέξης Tevhid στον Αμπού Τάλιμπ, αλλά την άρνησή του να την πει τη στιγμή του θανάτου του,
Ο Αμπού Τάλιμπ πέθανε άπιστος.
λένε. Ο Ιμάμ Αζάμ Εμπού Χανίφ αναφέρει επίσης το ίδιο χαντίθ,
«Ο θείος του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) και πατέρας του Αλί, Αμπού Τάλιμπ, πέθανε άπιστος.»
λέει. (6)
Στο παραπάνω χαντίθ που αναφέραμε από το Σαχίχ Μουσλίμ, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) ανέφερε ότι έβγαλε τον Αμπού Τάλιμπ από ένα ρηχό μέρος της κόλασης. Οι μελετητές των χαντίθ,
«Αυτό το έργο το έχει επιτελέσει ο Προφήτης μας είτε κατά τη διάρκεια της νύχτας της Μιράτζ, όταν περιηγήθηκε την κόλαση, είτε θα το επιτελέσει την ημέρα της Κρίσεως.»
είπαν.
Ορισμένοι μελετητές που υποστηρίζουν ότι ο Αμπού Τάλιμπ πέθανε πιστός, επικαλούνται ένα χαντίθ που αναφέρει ο Ιμπν Ισχάκ από τον Ιμπν Αμπάς. Σύμφωνα με αυτό το χαντίθ, ενώ ο Αμπού Τάλιμπ βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) τον παρότρυνε τόσο πολύ να πει την Κελιμέ-ι Τεβχίντ, αλλά ο Αμπού Τάλιμπ είπε: «Οι Κουρεϊσίτες,
«Ο Αμπού Τάλιμπ φοβήθηκε τον θάνατο και γι’ αυτό είπε αυτά τα λόγια».
«Δεν το λέω για να μην το πουν», είπε. Αλλά λίγο αργότερα, όταν ο Άββας πλησίασε το αυτί του στα χείλη του Αμπού Τάλεμπ, είδε ότι κουνιόνταν και γυρνώντας προς τον Αγγελιοφόρο του Θεού, είπε:
«Ω γιε του αδελφού μου, ο αδελφός μου είπε τα λόγια που ήθελες να πει.»
είπε. Αλλά ο Αγγελιοφόρος του Θεού,
“Δεν άκουσα.”
είπε.
Ωστόσο, οι μελετητές των χαντίθ απορρίπτουν αυτήν την αφήγηση, τόσο λόγω της αδυναμίας της πηγής της όσο και επειδή έρχεται σε αντίθεση με αυθεντικά χαντίθ.
Και αυτό το χαντίθ, καθώς και τα χαντίθ που αναφέρουν τη βοήθεια και την προστασία του Αμπού Ταλίμπ προς τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) για χρόνια, και τα οποία θεωρούνται αυθεντικά μόνο από τους Αχλ-ι Μπεϊτ,
Οι Σιίτες μελετητές πιστεύουν ότι ο πατέρας του Αλί, Αμπού Τάλιμπ, πέθανε πιστός.
λένε.(7)
Εν τω μεταξύ,
«Ποια είναι η ορθή άποψη σχετικά με την πίστη του θείου του Προφήτη, Αμπού Ταλίμπ;»
στην ερώτησή του, ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί,
«Οι Σιίτες πιστεύουν ότι πέθαναν με πίστη, ενώ οι περισσότεροι Σουνίτες δεν το πιστεύουν.»
απαντά ως εξής και, λαμβάνοντας υπόψη τις αφηγήσεις σχετικά με την πίστη του Αμπού Ταλίμπ και την κατάστασή του στη μεταθανάτια ζωή, δίνει την ακόλουθη εξήγηση:
«Αλλά αυτό είναι που έρχεται στην καρδιά μου:»
Ο Αμπού Τάλιμπ δεν πίστευε στην προφητεία του Αποστόλου του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν,
Αγαπούσε τον εαυτό του, την προσωπικότητά του, πάρα πολύ.
Η σοβαρότητά του, η προσωπική του στοργή και η αγάπη του, βεβαίως, δεν θα πάνε χαμένες. Ναι, ο Αμπού Τάλεμπ, που αγάπησε, προστάτευσε και υποστήριξε με σοβαρότητα τον Αγαπημένο του Θεού, δεν θα καταλήξει στην άρνηση και την αδιαλλαξία, αλλά…
η αποτυχία να αποδεχθεί μια αποδεκτή πίστη, με βάση συναισθήματα όπως η ντροπαλότητα και η εθνική υπερηφάνεια
ακόμα κι αν με έστελνε στην κόλαση, πάλι.
Μπορεί να δημιουργήσει (να πλάσει) ένα είδος ιδιωτικού παραδείσου μέσα στην κόλαση, ως ανταμοιβή για τις καλές πράξεις του.
Όπως ο χειμώνας σε ορισμένα μέρη φέρνει την άνοιξη και ο ύπνος μετατρέπει τη φυλακή σε παλάτι για ορισμένους ανθρώπους, έτσι και η ιδιωτική κόλαση μπορεί να μετατραπεί σε ιδιωτικό παράδεισο.” (8)
Όσον αφορά την ανάσταση του Αμπού Τάλημπ μετά τον θάνατό του και την πίστη του κατόπιν της προτροπής του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), υπάρχουν διάφορες αφηγήσεις. Για παράδειγμα, στο Τεφσίρ Ιμπν Κεσίρ, ο Κουρτουμπί αναφέρει:
«Η ανάσταση των γονέων του Προφήτη και η προτροπή του Προφήτη προς αυτούς να πιστέψουν δεν είναι αδύνατη ούτε λογικά ούτε θρησκευτικά. Μάλιστα, έχω ακούσει και κάτι τέτοιο: Ο Θεός ανέστησε τον θείο του Προφήτη, Αμπού Ταλίμπ, και εκείνος πίστεψε.»
(9)
Ωστόσο, ας αναφέρουμε ότι η αναφορά σε μία ή δύο αφηγήσεις σε ένα ζήτημα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Αμπού Τάλεμπ πίστεψε μετά την ανάστασή του, και αγνοώντας τις αυθεντικές πηγές που προσπαθήσαμε να παραθέσουμε εν μέρει, θα αποτελούσε ελλιπή αξιολόγηση του ζητήματος.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ο Ιμάμ Σουγιούτι έγραψε βιβλίο σχετικά με το αν ο Αμπού Ταλίμπ πίστεψε;
– Γιατί ο Αμπού Ταλίμπ δεν πίστεψε, όπως ο Χαμζά; Πώς πρέπει να κατανοηθεί η φράση «Η καθοδήγηση προέρχεται από τον Αλλάχ»;
– Ποιες είναι οι απόψεις σχετικά με την πίστη του θείου του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), Αμπού Ταλίμπ; Πέθανε έχοντας μια αποδεκτή πίστη;
– Μπορείτε να μου απαγγείλετε το ποίημα που έγραψε ο Αμπού Ταλίμπ για τον Προφήτη Μωάμεθ;
Πηγές:
1. Σουρα Τεβμπέ, 113; Για το Χαδις: Μπουχάρι, Μενάκιμπ-ι Ενσάρ: 40; Τεφσίρ-ι Σουρα 9; Νεσετ, Τζεναίζ: 2; Μουσνέδ, 5:438; Τεφσίρ-ι Ιμπν Κεσιρ, 2:393; Τεφσίρ-ι Κουρτουμπί, 8:272.
Για την ερμηνεία του 2ου στίχου, βλ. Μπουχάρι, Ερμηνεία Σούρας 28; Ερμηνεία Κουρτουμπί, 13:299.
3. Μουσλίμ, Πίστη: 358.
4. Μουσλίμ, πίστη: 360.
5. Μουσλίμ, Ιμάν: 363.
6. αλ-Φικχ αλ-Εκμπέρ, σελ. 108
7. Αλ-Αλισί, Ρουχ αλ-Μα’ανί, 11:33.
8. Επιστολές, σελ. 362.
9. Ερμηνεία του Ιμπν Κεθίρ, 2:374.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
