Sana Ali b. Abdullah, Süfyan’dan, o da Abde b. Ebi Lübabe’den, o da Zür b. Hubeyş’ten rivayet etti. Ayrıca Asım da Zür’den rivayet etti. Zür dedi ki: Ubey b. Ka’b’a sordum ve dedim ki: “Ey Ebu’l-Münzir, kardeşin İbn Mes’ud şöyle şöyle diyor.” Ubey dedi ki: “Resulullah (sav)’e sordum, bana şöyle dedi: ‘Bana şöyle denildi, ben de şöyle dedim.’ Biz de Resulullah (sav)’in dediği gibi diyoruz.”
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Όπως αναφέρεται στην ερώτηση, ο Ιμπν Μασούντ δεν κατέγραψε τις σούρες Φαλάκ και Νας στο δικό του Μουσάφ. Ωστόσο, στο Μπουχάρι, η δήλωση του Ιμπν Μασούντ δεν αναφέρεται ρητά.
– Σύμφωνα με ορισμένες αφηγήσεις που παραδίδονται από μερικούς μελετητές όπως ο Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, ο Μπεζζάρ και ο Ταμπεράνι, ο Αμπντουλλάχ ιμπν Μεσούντ…
– Ο Bezzar, ένας από αυτούς που μετέφεραν αυτή την αφήγηση, τράβηξε την προσοχή με την ίδια του την παρουσία.
– Στα αυθεντικά χαντίθ, υπάρχει ρητή αναφορά στη δήλωση του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
– Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, όπως ο Αμπουμπακρ αλ-Μπακίλλανι και ο Κάδι Ιγιάζ, ο Ιμπν Μασούντ δεν είπε ότι οι σούρες Φαλάκ και Νας δεν ανήκουν στο Κοράνι, αλλά υποστήριξε μόνο ότι δεν έπρεπε να γραφτούν στο Μουσχάφ. Διότι δεν είχε ακούσει την άδεια του Προφήτη για την εγγραφή αυτών των δύο σούρων στο Μουσχάφ και τόνισε ότι, εάν δεν υπήρχε τέτοια άδεια, δεν έπρεπε να γραφτούν.
– Ο Ιμπν Χαζμ, ο Φαχρεντίν Ραζί και ο Ιμάμ Νεβέβι έχουν δηλώσει ότι αυτές οι αφηγήσεις δεν είναι αυθεντικές. Ωστόσο, ο Ιμπν Χατζάρ απέρριψε αυτές τις κριτικές και το τόνισε.
– Ο Ραζή είπε σχετικά με το θέμα: «Σύμφωνα με τις παραδόσεις, ο Ιμπν Μασούντ διέγραψε (δεν συμπεριέλαβε στο Μουσχάφ του) τις σούρες Φατίχα και Φελάκ-Νας από το Κοράνι. Ωστόσο, οφείλουμε να έχουμε καλή γνώμη για τον Ιμπν Μασούντ. Πρέπει να δεχτούμε ότι εγκατέλειψε αυτές τις απόψεις του.» (Ραζή, Τεφσίρ, 1/186)
Σε ένα άλλο σημείο, ο Ραζί, ο οποίος και πάλι τραβάει την προσοχή, αναφέρει αυτές τις αφηγήσεις.
– Ο Ναβαβί, αφού αναφέρθηκε στο χαντίθ του Μουσλίμ σχετικά με την ύπαρξη των σουρών Φελάκ και Νας στο Κοράνι, το επεσήμανε.
– Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο ο Ιμπν Μασούντ δεν θεωρούσε αυτές τις δύο σούρες μέρος του Κορανίου, είναι το γεγονός ότι ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) τις διάβαζε συχνά ως προσευχή, τις διάβαζε και φυσούσε πάνω του όταν αρρώσταινε, και τις διάβαζε πάλι μαζί με την σούρα Ιχλάς, φυσώντας στις παλάμες του και τις περνούσε στο σώμα του, πριν κοιμηθεί. Όλες αυτές οι πράξεις ίσως τον έκαναν να πιστεύει ότι ήταν απλώς προσευχές.
Ωστόσο, με την ύπαρξη αυθεντικών χαντίθ, της ομοφωνίας των συντρόφων του Προφήτη και της συναίνεσης της κοινότητας των μουσουλμάνων, αυτή η άποψη φυσικά δεν λαμβάνεται υπόψη και ποτέ δεν έχει ληφθεί.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
