– Οι Νεάντερταλ και άλλοι, όπως π.χ. οι Τούρκοι, είναι μια φυλή;
– Μπορείτε να το αποδείξετε με στοιχεία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ
(Homo Sapiens Neanderthalensis)
Το 1856, ο Δρ. Φουχτρότ το βρήκε στη σπηλιά Φελντχόφερ, στην κοιλάδα Νεάντερταλ, κοντά στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Το μέγεθος του κρανίου του Νεάντερταλ, ενός είδους Homo sapiens, είναι κατά μέσο όρο…
είναι όσο και του σύγχρονου ανθρώπου.
Εκτιμάται ότι έζησε πριν από 35.000-100.000 χρόνια.
Ο άνθρωπος του Νεάντερταλ,
για περισσότερο από έναν αιώνα
«μια οντότητα με χοντρά φρύδια, χονδροειδή φύση, άγριο χαρακτήρα και καμπουρλιάρικη βάδιση»
έχει περιγραφεί και παρουσιαστεί με αυτόν τον τρόπο. Στην πραγματικότητα, η διαφορά του Νεάντερταλ από τον σύγχρονο άνθρωπο είναι μικρότερη από τη διαφορά μεταξύ διαφόρων φυλών.(1)
Χαρακτηριστικά του Νεάντερταλ είναι το προτεταμένο στόμα και οι υπερυψωμένες υπερόφρυες.
Είναι τυπικό χαρακτηριστικό της μαύρης φυλής.
Ο άνθρωπος του Νεάντερταλ έχει κεκλιμένη σκελετική δομή. Ιβανχόε,
«Οι Νεάντερταλ είχαν ραχίτιδα»
Στο άρθρο του με τίτλο, αυτή η δομή οφείλεται σε έλλειψη βιταμίνης D, και όχι στη συγγένειά της με τους πιθήκους χωρίς ουρά.
οφείλεται σε πάθηση των αρθρώσεων και των οστών
αναφέρει. (2)
Ο Νεάντερταλ Άνθρωπος
καλλιεργούσε φυτά, ζωγράφιζε εικόνες με κομψά/όμορφα εργαλεία, είχε κάποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις και έθαβε τους νεκρούς του, και χρησιμοποιούσε μια μορφή γραφής.
είναι γνωστό.(3)
Ο Άνθρωπος του Νεάντερταλ σήμερα,
«Homo sapiens» (ο σύγχρονος άνθρωπος)
ταξινομείται ως εξής. Αν ο Νεάντερταλ φορούσε ένα κοστούμι και περπατούσε στους δρόμους μας…
δεν μπορεί να διακριθεί από τους άλλους ανθρώπους
όπως αναφέρεται. (4)
(Σχήμα 1)
Σχήμα 1 – Άνθρωπος του Νεάντερταλ.
Ο παλαιοντολόγος Έρικ Τρίνκαους επισημαίνει ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του σύγχρονου ανθρώπου και του ανθρώπου του Νεάντερταλ και λέει:
Λεπτομερείς συγκρίσεις που έγιναν μεταξύ λειψάνων Νεάντερταλ και οστών σύγχρονων ανθρώπων δείχνουν ότι,
Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του Νεάντερταλ και του σύγχρονου ανθρώπου, ούτε στην ανατομία, ούτε στις κινήσεις, ούτε στη χρήση εργαλείων, ούτε στο επίπεδο ευφυΐας, ούτε στην ομιλία.
(5)
Υποστηρίζεται ότι ο Νεάνθρωπος με την πάροδο του χρόνου απορροφήθηκε από τις κυρίαρχες φυλές.(6)
Υπάρχουν πολλές και ποικίλες απόψεις και σκέψεις σχετικά με τον Νεάντερταλ. Ο Γουέλς, επισημαίνοντας ότι σχεδόν όλοι έχουν να πουν κάτι γι’ αυτό το θέμα, αναφέρει τα εξής:
«Πρόσφατα, τα μέσα ενημέρωσης κατακλύζονται από ατέρμονες συζητήσεις γύρω από τον Νεάντερταλ: «Ήταν οι πρόγονοί μας ή μια ανθρώπινη φυλή που τελικά απορροφήθηκε από τη σύγχρονη παγκόσμια οικογένειά μας;» Σχεδόν κάθε μήνα, ένας υποστηρικτής μιας άποψης εμφανίζεται στα έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα για να θίξει το θέμα. Από την άλλη, μερικούς μήνες αργότερα, κάποιος άλλος με την ίδια βεβαιότητα προβάλλει μια αντίθετη άποψη.»
(7)
Ο Τζέιμς Σριβ, ο οποίος θίγει το ίδιο θέμα, αναφέρει επίσης τα εξής:
«Μίλησα με 150 επιστήμονες – αρχαιολόγους, ανατόμους, γενετιστές, γεωλόγους και ιστορικούς – και μερικές φορές βρέθηκα να αντιμετωπίζω 150 διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη θέση των Νεάντερταλ στην ανθρώπινη εξέλιξη! Κάθε θεώρημα σχετικά με τους Νεάντερταλ μοιάζει με τον καιρό σε διάφορες περιοχές της χώρας: αν δεν σου αρέσει, περίμενε λίγο, θα δεις ότι αλλάζει!»
(8)
Άρα, ούτε οι Αμερικανοί δεν έχουν σίγουρες πληροφορίες για τον άνθρωπο του Νεάντερταλ.
παραπονιέται επειδή ο καθένας δίνει διαφορετικές ερμηνείες για το απολίθωμα, με βάση τις δικές του υποθέσεις.
Δεν αξίζει να το συζητάμε πολύ. Δηλαδή, τι θα αλλάξει αν υπήρχε μια τέτοια φυλή, και τι αν όχι; Δεν έχει κανείς τόσο ελεύθερο χρόνο για να ασχολείται με τέτοια πράγματα.
Ο Θεός δημιουργεί ό,τι θέλει, με τον τρόπο που θέλει.
Υποσημειώσεις:
1. Dobzhansky, T. Changing Man. Science. 1967, Vol. 155, σ. 410.
2. Anhoe, F. Οι Νεάντερταλ είχαν ραχίτιδα. 1970, Nature. 8 Αυγ.
3. Η Χρήση Συμβόλων Προηγείται του Ανθρώπου του Νεάντερταλ. Science Digest. Τόμος 1.73. 1973. σελ. 22.
4. Gish, D.T., Εξέλιξη: Τα απολιθώματα λένε όχι! 1981. Μετάφραση: Α. Τάτλι, Απολιθώματα και Εξέλιξη. Εκδόσεις Τζιχαν, Κωνσταντινούπολη. 1984.
5. Trinkaus, E. Δύσκολες εποχές για τους Νεάντερταλ. Natural History, τόμος 87, Δεκέμβριος 1978, σελ. 10.
6. Σενγκιούν, Α. Εβρίμ. Εκδοτικός οίκος Σερμέτ. Κιρκλαρελί. 1984, σελ. 142.
7. Wells, JAge, σελ. 206.
8. Shreeve, J. Το αίνιγμα των Νεάντερταλ. Νέα Υόρκη: William Morrow, σελ. 252, 1995.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
