Η αξίωση ενός αθεϊστή:
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός δοκιμάζει τους ανθρώπους. Δοκιμάζει εκείνους που έχει δημιουργήσει.
Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα γνωρίσουν τον Θεό καλύτερα, θα καταλάβουν τι δεν του αρέσει, τι του αρέσει, και ότι υπάρχουν πράγματα που τον ευχαριστούν και πράγματα που τον θυμώνουν.
Αυτό είναι το επιστημονικό του νόημα. Δηλαδή, ο Θεός επέτρεψε στους ανθρώπους να τον γνωρίσουν καλύτερα, επιδεικνύοντας ορισμένες αντανακλάσεις των ιδιοτήτων του σε αυτούς.
Για παράδειγμα, μπορούν εύκολα να μάθουν ότι ο Θεός έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά των ανθρώπων.
Ομοίως, με το συναίσθημα να μην αγαπάς τους δολοφόνους, τους κλέφτες, τους ψεύτες, γνωρίζεις ότι και ο Θεός δεν τους αγαπά και ακολουθείς μια πορεία ζωής ανάλογα με αυτό.
Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν τις απόλυτες ιδιότητες του Θεού, οι οποίες είναι άπειρες και απεριόριστες. Μπορούν όμως να τις κατανοήσουν με τις δικές τους περιορισμένες ιδιότητες.
Για παράδειγμα, με την περιορισμένη γνώση και δύναμή του, ο άνθρωπος προσπαθεί να κατανοήσει την άπειρη γνώση και δύναμη του Θεού. Μπορούν να δοθούν πολλά παραδείγματα για αυτό το θέμα. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι το θέμα έχει γίνει κατανοητό.
Από την άλλη πλευρά, με τα μέτρα που δίνονται και λέγονται στον άνθρωπο, αναγνωρίζονται οι ιδιότητες του Θεού, φανταζόμενοι την εμφάνιση μιας φανταστικής αντίθεσης. Για παράδειγμα, με την αδυναμία μας κατανοούμε την παντοδυναμία του Θεού, με την άγνοιά μας την παντογνωσία του Θεού, με την φθαρτότητά μας την αιωνιότητα του Θεού, και με την ανάγκη μας την ιδιότητα του Θεού να μην έχει ανάγκη από τίποτα.
Το σύμπαν και τα δημιουργήματα δεν μπορούν να αποτελέσουν πλήρη μέτρο και τόπο για αυτά τα άπειρα ονόματα. Δηλαδή, δεν μπορούμε να μετρήσουμε και να ορίσουμε τα ονόματα και τις ιδιότητες του Θεού με τις εκδηλώσεις τους στο σύμπαν. Μπορούμε μόνο να σχηματίσουμε μια ιδέα. Οι εκδηλώσεις σε όλα τα δημιουργήματα είναι σαν μια σταγόνα από τα άπειρα ονόματα του Θεού, μια αμυδρή σκιά που έχει περάσει μέσα από πολλά πέπλα.
Σκεπτόμενοι επί του θέματος αυτού, πρωτίστως δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η ύπαρξη του Θεού είναι αναγκαία, ενώ η ύπαρξη του ανθρώπου είναι ενδεχόμενη. Όπως ο άνθρωπος είναι ενδεχόμενος, έτσι και τα χαρακτηριστικά του είναι ενδεχόμενα. Και τέλος, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, εφόσον ο άνθρωπος είναι ένα δημιούργημα, δεν μπορεί να ομοιάζει με τον Δημιουργό του, ούτε τα χαρακτηριστικά του, όπως η βούληση, η γνώση και η δύναμή του, μπορούν να ομοιάζουν με τη γνώση, τη δύναμη και τη βούληση του Θεού σε καμία περίπτωση.
Οι ιδιότητες που μας αποδίδονται είναι ενδείξεις των θεϊκών ιδιοτήτων… Μέσω αυτών μπορούμε να γνωρίσουμε την ύπαρξη αυτών των αναγκαίων, άπειρων και απόλυτων ιδιοτήτων. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει καμία ομοιότητα μεταξύ αυτών των ιδιοτήτων μας, που μοιάζουν με σημεία σε έναν χάρτη, και της θεϊκής δύναμης. Είναι απλώς ενδείξεις, τίποτα παραπάνω.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
