– Οι συμφορές που μας συμβαίνουν προέρχονται από τον Θεό ή από τις κακές πράξεις μας;
– Ο Θεός γνωρίζει τα πάντα με την αιώνια γνώση Του. Θα ήθελα να θέσω την ερώτησή μου με μερικά παραδείγματα.
1. Όταν μας έρχεται μια συμφορά ή μια δοκιμασία, πρέπει να υπομένουμε, αλλά όλα εξαρτώνται από τις αιτίες. Για παράδειγμα, πιάσαμε δουλειά, δεν μας άρεσε, θεωρήσαμε ότι μας φέρθηκαν άσχημα και φύγαμε ή απολυθήκαμε. Τώρα, εμείς κάναμε την επιλογή, άρα εμείς προκαλέσαμε τη συμφορά της ανεργίας. Είναι σωστό να πούμε ότι πρέπει να υπομένουμε, ότι αυτό ήρθε από τον Θεό, ότι θα περάσει και ότι ο Θεός θα μας δώσει κάτι καλύτερο; Στο τέλος, εμείς φύγαμε από τη δουλειά με δική μας επιλογή, με δική μας απόφαση.
2. Η εταιρεία έδωσε αύξηση σε όλους τους υπαλλήλους, αλλά όχι σε εμάς. Τώρα, πρέπει να πάμε να ρωτήσουμε γιατί δεν μας έδωσαν αύξηση, ή πρέπει να πούμε ότι έτσι το θέλησε ο Θεός και αν ήταν να γίνει, θα γινόταν;
3. Πρέπει να υπομείνω και να υπολογίζω σε ανταμοιβή από τον Θεό, ακόμα κι αν δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει είναι δική μου επιλογή ή δοκιμασία από τον Θεό; Θέλω να το ξέρω. Αν υπομείνω εξαιτίας δικής μου επιλογής, νιώθω ότι δεν θα κερδίσω τίποτα. Για παράδειγμα, δουλεύεις, αλλά αμέλησες τη δουλειά σου και οι προϊστάμενοί σου το κατάλαβαν και σε απέλυσαν. Τώρα, η ευθύνη είναι δική μου. Πώς θα πω στον Θεό: “Θεέ μου, είμαι ευχαριστημένος με ό,τι μου στέλνεις, ξέρω ότι θα μου δώσεις μια καλύτερη ευκαιρία, μια καλύτερη δουλειά”; Δεν θα μου πει ο Θεός: “Εσύ το έκανες, τώρα ζητάς δουλειά από εμένα”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με την δήλωση του 79ου εδαφίου της Σούρας Νίσα:
Εσύ λοιπόν είσαι που επιλέγεις και πράττεις το κακό, ενώ ο Θεός είναι εκείνος που σου χαρίζει το καλό.
αν πείτε:
Ο άνθρωπος, στην ουσία, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να ζητάει κάτι με την ελεύθερη και μερική βούλησή του· όλα τα υπόλοιπα, χωρίς εξαίρεση, γίνονται από τον Κύριό μας. Ας προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε με ένα παράδειγμα.
– Ο Θεός είναι εκείνος που μας διατάσσει να προσευχόμαστε. Εμείς απλώς αποφασίζουμε αν θα προσευχηθούμε ή όχι, τίποτα περισσότερο.
– Αφού αποφασίσουμε να προσευχηθούμε, δεν κάνουμε τίποτα εμείς· διότι για να προσευχηθούμε, η θέρμανση της γης από τον ήλιο, η ύπαρξη του αέρα, η περιστροφή της γης, η ύπαρξή μας, η λειτουργία του σώματός μας, η διαύγεια του νου μας, η έλευση της ώρας της προσευχής, καμία από αυτές τις άπειρες προϋποθέσεις δεν εξαρτάται από εμάς.
– Για να μην προσευχηθούμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα, ούτε να συμβεί τίποτα. Αρκεί να επιλέξουμε να μην προσευχηθούμε.
Είτε προσευχόμαστε γι’ αυτόν είτε όχι, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι αυτό.
Ας κρατήσουμε επίσης υπόψη τις ακόλουθες σύντομες σημειώσεις:
- Ζούμε σε έναν κόσμο δοκιμασιών, δοκιμαζόμαστε με την ύπαρξη και την ανυπαρξία, με τη δυσκολία και την ευημερία, και θα συνεχίσουμε να δοκιμαζόμαστε μέχρι την τελευταία μας πνοή. Αυτό που μας αναλογεί είναι ευγνωμοσύνη στις περιόδους ευημερίας, υπομονή στις περιόδους δυσκολίας και πάλι ευγνωμοσύνη, γιατί τελικά όλα θα πάνε καλά.
- Δεν θα παραλείψουμε τις πράξεις λατρείας και υπακοής που ο Θεός απαιτεί από εμάς, θα προσκολληθούμε στις αιτίες και θα ζητήσουμε από Αυτόν, με προσευχή, το καλύτερο για όλα.
- Επειδή δεν γνωρίζουμε τι είναι καλό, θα πούμε ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που θέλουμε, αν είναι σύμφωνο με τις επιθυμίες μας.
- Αν το αποτέλεσμα δεν είναι όπως το επιθυμούμε, θα πούμε και θα είμαστε σίγουροι ότι ο Κύριός μας θα μας ανταμείψει για την προσευχή και την προσπάθειά μας, είτε με κάτι καλύτερο σε αυτόν τον κόσμο, είτε στον άλλο κόσμο, είτε και στα δύο. Ή ίσως, με το να μην πραγματοποιηθεί η προσευχή μας, γλιτώσαμε από μια μεγάλη συμφορά. Σαν να λυπόμαστε που χάσαμε το λεωφορείο, και μετά να μάθουμε ότι το λεωφορείο ενεπλάκη σε ένα σοβαρό ατύχημα.
Τώρα, ας περάσουμε στις σύντομες απαντήσεις στις ερωτήσεις σας:
Κάναμε τη σωστή επιλογή όταν προτιμήσαμε αυτή τη δουλειά; Ήταν η δουλειά και το εισόδημα μας θεμιτά; Μήπως βιαστήκαμε να βγάλουμε άσχημη εντύπωση και απογοητευτήκαμε από τη δουλειά, απογοητεύοντας και τους εαυτούς μας;
Αν πιστεύουμε ότι οι αποφάσεις που πήραμε σε κάθε θέμα είναι σωστές, δηλαδή αν είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε ακολουθήσει σωστά τις αιτίες, τότε ακόμα και η απόλυση μπορεί να είναι ευεργετική. Αν όμως έχουμε ενεργήσει κάπως παρορμητικά και λανθασμένα, τότε με το ρητό “μια συμφορά είναι καλύτερη από χίλιες συμβουλές”, θα συνεχίσουμε να αναζητούμε μια νέα και πιο ευεργετική εργασία.
Μπορείτε να ρωτήσετε και να διερευνήσετε γιατί δεν σας δόθηκε αύξηση. Ίσως να μην έχετε αρκετή προϋπηρεσία, ίσως η απόδοσή σας να μην είναι ικανοποιητική για τον εργοδότη, ίσως η παραγωγικότητά σας να είναι χαμηλή ή ίσως να έχει παραβλεφθεί.
Δηλαδή, το να κατανοείτε τη σοφία της δουλειάς, να προσπαθείτε να διορθώσετε τις ελλείψεις σας και να είστε ευγενικοί, σίγουρα θα σας αποφέρει κέρδος μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Όπως είπαμε, βρισκόμαστε σε έναν κόσμο δοκιμασιών.
Πρέπει να ξέρουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να συμβεί αν ο Θεός δεν το επιτρέψει. Αν δεν το επιτρέψει, ούτε καν την ανάσα που παίρνετε δεν θα μπορούσατε να πάρετε.
Ωστόσο, το να έχει την άδεια είναι διαφορετικό από το να το επιθυμεί. Η επιθυμία του είναι μόνο για το καλό. Εσείς, επιμένοντας, ίσως ζητήσετε το κακό χωρίς να το γνωρίζετε, και εκείνος θα το δημιουργήσει ή όχι. Εκείνος είναι που δημιουργεί το κακό, αλλά εσείς είστε που το ζητάτε. Δηλαδή, εσείς είστε η αιτία του κακού που σας συμβαίνει, επειδή εσείς το ζητήσατε.
Επειδή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν αυτό που μας συμβαίνει είναι συμφορά ή καλό, θα καταφύγουμε στον Θεό με προσευχή και εμπιστοσύνη, ώστε να είναι ό,τι είναι καλύτερο για εμάς.
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να του συμβεί κακό. Παρόλα αυτά, αν του συμβεί κάποια συμφορά, ίσως την προκάλεσε ο ίδιος με τις λανθασμένες αποφάσεις του, αλλά δεν το έκανε σκόπιμα. Επομένως, οφείλει να πάρει μάθημα από αυτό, να υπομείνει, να μετανοήσει και να καταφύγει στον Θεό.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
