1) Ο Προφήτης μας είπε ότι αν παραβείτε την ποινή που ορίζει ο νόμος σε οποιοδήποτε θέμα, θα έχετε διαπράξει αδικία. Γιατί ο Χαλίφης Ομάρ διέταξε να χτυπούν 80 ραβδιά αντί για 40 σε όσους έπιναν αλκοόλ, όταν ο αριθμός τους αυξήθηκε;
2) Μπορούν οι ποινές ταζίρ, που δεν ορίζονται από τη Σαρία, να υπερβαίνουν τις ποινές χαντ; Για παράδειγμα, όπως η επιβολή θανατικής ποινής για πολιτικούς λόγους ή ως ταζίρ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Η κατανάλωση αλκοόλ απαγορεύεται ρητά από το 90ο στίχο της Σούρας αλ-Μα’ίντα. Ωστόσο, η τιμωρία δεν ορίζεται από το στίχο, αλλά από τη σουννέτ και την πρακτική του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Ο Προφήτης Μωάμεθ και ο Αμπού Μπακρ τιμωρούσαν τους πότες με 40 μαστιγώματα. Στην εποχή του Ομάρ, επειδή οι πότες είχαν αυξηθεί, συμβουλεύτηκε τους συντρόφους του και αποφάσισαν να επιβάλλουν την ελάχιστη ποινή των 80 μαστιγώσεων.
(βλ. Δαρίμι, Χουδούδ, 10; Α. μπ. Χανμπέλ, IV, 389; επίσης βλ. Β. Ζουχαϊλί, ελ-φιχου’λ-Ισλαμί; 7/5489)
Αν και ορισμένοι ισχυρίζονται ότι υπήρξε ομοφωνία (ιτζμά) σχετικά με την πρακτική του Χαλίφη Ομάρ, αυτό δεν είναι αληθές. Διότι το ζήτημα αυτό αποτέλεσε αντικείμενο διαφωνίας μεταξύ των συντρόφων του Προφήτη, τόσο πριν όσο και μετά τον Χαλίφη Ομάρ.
(βλ. Ναϋλ αλ-Αουτάρ, 7/142)
Απάντηση 2:
Οι ποινές ταζίρ είναι οι ποινές χαντ.
Η αρχή της μη υπέρβασης του ποσού βασίζεται στο ακόλουθο γεγονός:
“Όποιος επιβάλλει ποινή ταζίρ που φτάνει σε ποινή χαντ σε ένα θέμα που δεν είναι χαντ, τότε έχει διαπράξει αδικία.”
(Ζεϋλαΐ, Νασμπ αλ-Ράγιε, ΙΙΙ, 354; αλ-Χεϋσέμι, Μετζμαου’ζ-Ζεβάιντ, VI, 281).
Ωστόσο, ο Ζεϋλαΐ αναφέρει ότι το συγκεκριμένο χαντίθ, το οποίο παραδίδεται από τον Μπεϋχακί και άλλους, είναι αποσπασματικό (mürsel).
(βλ. Ζεϋλαί, 3/354)
Υπάρχει διαφωνία μεταξύ των μελετητών σχετικά με το αν πρέπει να ακολουθείται η παράδοση του Μουρσέλ. Γι’ αυτόν τον λόγο, ορισμένοι μελετητές, βασιζόμενοι σε αυτήν την παράδοση…
η ποινή ταζίρ να μην φτάνει το ύψος της ποινής χαντ
Ενώ κάποιοι λένε ότι είναι απαραίτητο, άλλοι έχουν δηλώσει ότι είναι επιτρεπτό.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τους Μαλικίτες
Το ισλαμικό κράτος μπορεί να επιβάλει ποινή ταζίρ, ίση, κατώτερη ή ανώτερη από την ποινή χαντ. Η υπόθεση του Μαν μπιν Ζαΐντ αποτελεί απόδειξη αυτού. Αυτός ο κύριος…
Στην εποχή του Χαλίφη Ομάρ, κάποιος πλαστογράφησε τη σφραγίδα του θησαυροφυλακίου και πήρε χρήματα από αυτό.
Όταν η κατάσταση έφτασε στον Χαλίφη, αρχικά επέβαλε εκατό ραβδισμούς και φυλάκιση, στη συνέχεια επέβαλε άλλους εκατό ραβδισμούς, και στην τρίτη φορά, επέβαλε ξανά ξυλοδαρμό και εξορία.
(Ιμπν Κουντάμα, αλ-Μουγνί, VIII, 325)
Εδώ
Μαν μπιν Ζαΐντ’
του;
“Πλαστογραφία σφραγίδας” “Αθέμιτη απόκτηση περιουσίας από το δημόσιο ταμείο”
και
“ανοίγοντας την πόρτα της απάτης για τους άλλους”
φαίνεται ότι διέπραξε τα εγκλήματά του. Αυτή η άποψη των Μαλικιτών υποστηρίζεται και από την ακόλουθη πρακτική που μεταφέρθηκε από τον Χαζράτ Αλί:
Ο Χαζράτ Αλί επέβαλε σε όποιον βρισκόταν μαζί με μια ξένη γυναίκα χωρίς να διαπράξει μοιχεία, εκατό ραβδισμούς με δύο λιγότερους.
(Ζουχάιλι, αλ-φικχ αλ-Ισλαμί, 206, 207).
Επίσης, σύμφωνα με τους Χαναφίτες και τους Μαλικίτες,
Το Ισλαμικό κράτος μπορεί να επιβάλλει τη θανατική ποινή σε όσους υποτροπιάζουν σε εγκλήματα, σε όσους έχουν εθιμικά εγκληματική συμπεριφορά ή σε όσους διαπράττουν ορισμένα εγκλήματα, όπως η ομοφυλοφιλία.
“πολιτική δολοφονία”
λέγεται. Αυτό απαιτεί δικαστική απόφαση. Για παράδειγμα, αν κάποιος βλασφημεί τον Θεό, έναν άγγελο ή έναν προφήτη, και είναι μουσουλμάνος, τότε θανατώνεται. Σχετικά με αυτό το θέμα…
«Αυτούς που αψηφούν τον Αλλάχ και ενοχλούν τον Απόστολό Του, ο Αλλάχ τους καταράται και στον κόσμο τούτο και στον άλλο, και ετοιμάζει γι’ αυτούς μια ταπεινωτική τιμωρία.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/57)
βασίζεται στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω.
Εν ολίγοις,
Κάποιος που διαπράττει κακές πράξεις και δεν μπορεί να σταματήσει παρά μόνο με θάνατο, θανατώνεται πολιτικά.
Είναι σαν τον κλέφτη που έχει κάνει την κλοπή συνήθεια, ή σαν τον αιρετικό που προσπαθεί να εμφυσήσει τις διεφθαρμένες πεποιθήσεις του στους άλλους. Σύμφωνα με τους περισσότερους ισλαμικούς μελετητές, η ποινή για όποιον ασκεί μαγεία είναι η ίδια.
(Ιμπν Αμπιντίν, Ρεντντ αλ-Μουχτάρ, ΙΙΙ, 196; εζ-Ζουχαϊλί, ό.π., VI, 200)
Σύμφωνα με τους Μαλικίτες και τους Χανμπαλίτες,
Εναντίον των Μουσουλμάνων,
Ο Μουσουλμάνος κατάσκοπος που κατασκόπευε για λογαριασμό του εχθρού θανατώνεται.
Ο Αμπού Χανίφα και ο Ιμάμ Σαφίι έχουν αντίθετη άποψη. Από την άλλη πλευρά, μια ομάδα Σαφιιτών, μαζί με τον Αχμάντ μπιν Χανμπάλ, θεωρούν θεμιτή την θανάτωση όποιου καλεί σε αιρέσεις που αντιβαίνουν στο Κοράνι και τη Σούννα.
(Ιμπν Τεϊμίγια, αλ-Σιγιάσετ αλ-Σερίγια, σ. 114, αλ-Χισμπέ, σ. 48; αλ-Σιράζι, αλ-Μουχέζέμπ, ΙΙ, 242)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
